EPIPHANY

Ad Astra per Aspera (1)

Through hardships to the stars.

HANNAH

It's already the second week of October and the semestral break is fast approaching. I'll be having a week off from school before my final semester starts.

"Why don't we go abroad?" Ciara suggested.

Nasa isang nail salon kami ngayon. Tulad ng madalas ay bigla na lang sumusulpot ang mga pinsan ko sa bahay namin. Hobby na nila na napapadpad sa bahay kahit walang paabiso. Mabuti na lang at nitong mga nakaraang araw ay madalas lang ako sa bahay kaya may naaabutan sila.

Madalas ako sa bahay nitong mga nakaraang arawdahil walang kahit na anong paramdam si Carrack.

I sighed. I checked on my phone, and my heart sank for the nth time because there's still nothing from him.

Halos isang buwan na mula nang huli kaming magkita. Mula noon ay hindi pa kami nagkakausap muli. Kahit isang simpleng text ay wala.

Gusto ko na sana na ako na ang mangumusta sa kanya, pero hindi ko naman alam kung paano. Natatakot ako na baka ayaw na n'ya sa akin. Dahil noon naman, palaging s'ya ang sumusubok na lumapit at kumausap sa akin. Palaging text n'ya ang una kong nababasa sa umaga. Palaging boses n'ya ang una kong naririnig dahil tumatawag agad s'ya kapag nag-reply na ako sa 'good morning' text n'ya. Pero ngayon... wala kahit isang 'hi'.

Natatakot ako na baka na-turn off na s'ya sa akin.

Nang huli kaming magkita, I was ashamed of myself because I was mad at Marron for something petty. Galit ako kay Marron dahil kapatid s'ya ni Skipper Clint Vergara. Bukod pa sa galit ako kay Marron dahil sa nagawa n'ya sa Kuya Frigate ko, nakadagdag pa ang pagiging kapatid n'ya ng lalaking nag-reject sa akin noon.

At ngayon na binabalik-tanaw ko na lang iyon, nakakaramdam ako ng matinding hiya. Lalo na at nasaksihan ni Carrack ang pangyayaring iyon.

What if he's now thinking that I'm a horrible person? He accepted that I was once depressed over a broken heart, and now I am being petty by holding on to my grudge. I was taking it against Clint that he rejected my love for him.

Right after I left the nail salon, I met up with Selene on a restaurant for lunch. Hindi na sumama ang mga pinsan ko sa akin dahil may nakita silang poster ng isang pelikula at manonood daw sila.

"I'm sorry I'm a little late. I was held a little by the boss. May pinapagawa lang na budget plan for a conference," Selene said after taking the seat in front of me. Nauna na kasi ako sa kanya sa pinagkasunduan naming restaurant.

"Okay lang naman. I wasn't here long," I smiled at her kahit na half an hour na akong naghihintay.

Nalibang din naman ako sa pag-iisip kung paano ko kaya makaka usap ulit si Carrack. At wala pa rin akong maisip na magandang alibi para hindi magmukhang sabik na sabik akong mag-reconnect sa kanya.

"Let's place our orders. I'm famished," Selene rolled her eyes.

Habang naghihintay na ma-serve ang pagkain namin ay nagkuwento na muna si Selene ng tungkol sa trabaho n'ya. Natutuwa ako na marinig na mukhang enjoy naman s'ya doon. Masaya rin ako na mukhang smooth ang relationship nila ni Kuya.

"Anyway... malapit lang dito ang pupuntahan natin," Selene said, dismissing the topic about her works.

We met up today dahil pupunta raw kami sa pagpapagawaan namin ng costume for the Halloween party we'll be attending. According to Selene, custom made ang papagawa namin at ipapa-rush na sa kakilala n'yang sikat na designer para sa mga cosplayer.