*Bite 41
~Every person has their own sides. The good or bad.
-
Jaylla's POV
Im so happy because all of my plans turn out well.No wonder because Im good. Im mysterious. Im in disguise. Yeah, its my distinct. Im claiming it all eagerly. So if youre wondering that Im doing this because of them? Hell no! This is for myself. For my own benefit. And it is liable to me. It is my necessitty.
"Tita Chris, thank you" I said to her and hug her tight.
"It's okay. Just for you" she answered.
Disguise ko lang naman na mag-english e. Disguise ko lang din na magpainosente.
Disguise ko din ang pagiging mabait. Im good enough. I can play the people around me. That's how I portray.
"Im thankful that your the most kind principal ever tita. St. Mark is really proud of you" I stated.
Tama ang kinig niyo. My Dad's sister which is Mr. Meyer is the principal of this institution. Even though, hindi na ako Meyer ay tinuturing niya parin akong pamangkin.
Pagkagaling ko kasi sa hospital ay dumiretso ako kaagad dito kay tita. Im just here to inquire something. Really inquisitive. Right?
Bakit ba nakalimutan niya ako? Bakit iba na ang gusto niya? Bakit naalala niya ako kagabi kung hindi din naman niya ako maaalala ulit? I know that Ive hurt him before pero hindi naman ata sapat yun para sa isang payback sa taong minahal mo noon. May bagay pa akong hindi nalaman kay Lance ng nawala ako dito. Maaari din na dahil sa aksidente.According to her, Three years ago magmula ng namatay ang mga magulang ni Lance ay inadopt siya ng kanyang uncle which is Mariano. Kaya nagtataka ako kung bakit nagpalit siya ng epilyedo. His real name is Nathan Lance Montel before. He is still hiding something. Baka nga tama yung doctor, magbe because of a sudden amnesia.
Last night, I thought it is already the time that he could know me. The feeling is so unmeasurable.I thought, mahal niya pa rin ako. But Im wrong, he still dont remember anything from me.
"Of course." Sagot sa akin ni tita.
"I have to go tita. Thanks again"
Papunta naman ako ngayon sa bahay. Sa bahay kong tunay. Im a bit happy because Im a Espanto. Unlike from being Meyer, it is all about bussiness and bad thing is, the arranged marriage.
While Im driving, I remembered Ember's face kanina. I know, she's already caught in act. She's blushing and she's kinda nervous. So I conclude that my plan is getting near to success.
-
Ember's POV
Buong hapon ay nanatili lang ako dito kay Lance. Wala pa kasing dumadalaw sa kanya. Naaawa din ako sa tao kasi kapag iniwan ko naman, magiisa na lang. Okay na rin siguro 'to. For the mean time.
Hindi ko na din pinansin kung ano man ang hindi ko napanood sa intrams. Second game pa naman nina Darren ngayon. Kailangan e. Bahala na.
"Dawn.." sambit ni Lance na kakagising lang. Pinatulog ko siya kasi sumakit kanina yung ulo niya. Tatawagin ko nga sana yung doctor kaso ayaw naman ni Lance. Sana nga daw makalabas na siya. Grabe, ang aksidente na ganun parehas kay Lance, mukhang hindi naman napuruhan. Tapos sa bike lang na tulad nung kay Jess, naabot pa sa demandahan. Siguro nga, time na 'yun ni Jess. Hindi pa rin pala nga siya naiilibing kasi pinacrimate lang ni Mr. Meyer.
"Okay kana?" Tanong ko sa kanya at inalalayan siya para makaupo. Medyo masakit siguro dahil sa binti niya na may semento.
"Basta nandito ka. Okay ako" sagot niya.
