Note ; Please tell me what I have done to deserve you in my life.
I just want to be sure that I keep on doing it.
💛>💛
ေဆးနံ ့ ခပ္ျပင္းျပင္းရယ္
အလင္းေရာင္အနည္းငယ္သာ ႐ွိတဲ့ အခန္းငယ္ေလးထဲ
ဝတ္စံုအျဖဴေလးနဲ႔ ၿငိမ္သက္စြာ လွဲေလ်ာင္းေနတဲ့
တစ္ဦးထဲေသာ က်ေနာ့္ျမတ္ႏိုးရာေလး
အျပစ္ကင္းတဲ့ ေကာင္ေပါက္ေလးနဲ႔ မလိုက္ဖက္စြာဘဲ
ပတ္တီးျဖဴျဖဴတစ္ခုက ေခါင္းေပၚမွာ ေနရာယူထားျပန္တယ္
စိတ္ဆိုးရင္ တြန္႔ခ်ိဳးထားေနၾက မ်က္ခံုးေလးေတြဟာလည္း
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေျဖာင့္တန္းေနျပန္တယ္
စူးစူးရဲရဲျပန္စိုက္ၾကည့္တတ္တဲ့ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းမ်က္လံုးေတြကလည္း မွိတ္လို႔
ျဖစ္တဲ့ဒဏ္ရာက သိပ္မႀကီးဘူးဆိုေပမယ့္
မေတာ္တဆ
သူသာ က်ေနာ့္ဘဝထဲက ထြက္သြားမယ္ ဆိုရင္........
က်ေနာ့္အနားမွာ သူ မ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုရင္..............
မေကာင္းတဲ့ အေတြးေတြကို ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ကာ
အခန္းအျပင္ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္
"Seok Jin hyg
ေကာင္ငယ္ေလးကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့ ေကာင္ကို
လက္စားျပန္ေခ်ေပး "
" ေက်ာင္းသားအခ်င္းအခ်င္းျဖစ္တဲ့
ျပသနာ ထင္ပါတယ္ကြာ "
"ဟာဗ်ာ ဘာႀကီး ျဖစ္ေနျဖစ္ေန
အဲ့ေကာင္ကို တစ္ခုခုလုပ္ရမွ ေက်နပ္ႏိုင္မယ္
Hyg မလုပ္ေပးရင္
က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္သြားမယ္ "
တန္ဖိုးထားရတဲ့ အရာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ထိန္းမရ တဲ့
ယြန္းဂီ ၏ ေဒါသကို Seokjin အသိဆံုးမို႔ အျမန္ပင္ တားလိုက္သည္
" လုပ္ေပးပါ့မယ္ ကြာ
မင္းေတာ့မသြားပါနဲ႔
ဂ်ီမင္အနားမွာ ေနေပးရမယ္ေလ ေနာ္ "
အကိုတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနတဲ့ seokjin စကားကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ ဂ်ီမင္ေလး ႐ွိရာ ေဆးရံုခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားျပန္တယ္
...........................
...........
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ မေန႔က ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားေပးသည္ဆိုတဲ့
ေကာင္ေလးကို အရင္႐ွာရမည္ မဟုတ္လား
