Poezja niedokończona,
nabazgrana w starym notesie w skórzanej oprawce,
w autobusie, na przystanku,
w kącie kawiarni, gdzie nie dosięga pisk dzieci,
we własnym pokoju zamknięta.
Okładka wykonana przeze mnie.
Poezja niedokończona,
nabazgrana w starym notesie w skórzanej oprawce,
w autobusie, na przystanku,
w kącie kawiarni, gdzie nie dosięga pisk dzieci,
we własnym pokoju zamknięta.
Okładka wykonana przeze mnie.
"Ludzie ranią tak mocno jak ich kochasz"
Raz radosne, a raz smutne, wiersze pisane samotnie. Słowa płynące z samego serca.
Gdy krople deszczu pukają w szybkę.
Zatrzymajcie się tu na chwilkę...