28.11.2016
Teraz złość zagłusza poczucie winy
Oczy zamknięte w płaczu
Otulone łzami
Później poczucie winy stara się
Wymusić przeprosiny
Które jak na złość nie chcą przejść przez gardło
Wracają wspomnienia burzliwej wymiany zdań
Znowu złość zagłusza poczucie winy
Oczy zamknięte
Bo pieką od nadmiaru łez
CZYTASZ
Poezja. soczystapomarancza
PoetryPoezja niedokończona, nabazgrana w starym notesie w skórzanej oprawce, w autobusie, na przystanku, w kącie kawiarni, gdzie nie dosięga pisk dzieci, we własnym pokoju zamknięta. Okładka wykonana przeze mnie.
