Czasem brakuje mi siły
Żeby wstać
Żeby uśmiechnąć się do ciebie
Wolę wyłączyć telefon
Niż zabijać twój entuzjazm
Zupełnie niechcący
Gdy ze mną rozmawiasz
Z szerokim uśmiechem potakuję
Spychając na dno niemiłe uczucia
Głośna muzyka
Puszczam ją specjalnie
Żeby zagłuszyć resztę
Nic już nie ma sensu
Wszystko jest czarne i gorzkie
Gdzie podziała się radość
Której tak bardzo pragnę
Nie mam już siły jej szukać
Na siłę
YOU ARE READING
Poezja. soczystapomarancza
PoetryPoezja niedokończona, nabazgrana w starym notesie w skórzanej oprawce, w autobusie, na przystanku, w kącie kawiarni, gdzie nie dosięga pisk dzieci, we własnym pokoju zamknięta. Okładka wykonana przeze mnie.
