"Yapma Çöl Ahusu,yanarsın!" "Yanmaktan hiç korkmadım Ateş! Boşuna uğraşma ben kararımı verdim ama sen benim yanmamdan değil seni o yangının içine çekmemden korkuyorsun değilmi?" Yeşil hareleri tereddüt ve endişeyle parlıyordu,onu bu derece kısıtlayan neydi bilmiyordum ama vazgeçmekte istemiyordum. Tekrar araladım dudaklarımı. "Aklını işgal etmeme izin verdin,kalbinin kapılarını senmi açarsın yoksa benmi kırarak gireyim?" Bir anlık şaşkınlık esir aldı yeşilleri,sonra dayanamayıp gösterdi gamzelerini. "Dene bakalım kırabilirmisin o kapıları." Yüzüme yerleşen gülümsemeyle yanına adımladım.Karşı karşıya geldiğimizde dudaklarımı kulağına yaklaştırdım ve fısıldadım. "O halde kalbini sıkı tut çünkü onu senden alıcam." ● Okurken eğlenebileceğiniz,yer yer öfkelenip kızabileceğiniz birazda göz yaşlarınızı tutamayacağınız bir hikaye arıyorsanız doğru yerdesiniz buyurun kapıyı kırarak içeri girebilirsiniz. Hikâyenin taklit edilmesi,esinlenilip kopyalanması durumunda gerekli işlemler yapılacaktır bilginize.