"I miss you." Bigla na lang akong nagulat ng may yumakap sakin sa likod. Halos kakapasok ko lang ng campus at ito na ang bumungad sakin. "Excuse me?" Medyo pumiglas ako sa yakap. Medyo lang para di makabastos at magmukhang maarte haha. Pagkalingon ko si JK pala. "Ikaw pala." Nginitian ko siya ng bahagya. "I miss you, MC." Ulit niya sa sinabi niya kaninang yakap niya ako. So weird. Di naman kami close eh. Paano naman niya nasabing miss niya ako?? Lumingon pa ako sa paligid para makasigurong ako nga talaga ang tinutukoy niya. "Miss? Ako? Ikaw?" Magulong tanong ko sa kanya at medyo natawa siya. "Bakit?" Hindi niya sinagot ang tanong ko at iniwan ako. INIWAN lang naman. ¦|¦|¦★¦|¦|¦ Hi! I hope y'all support my story. I really enjoy writing but just a disclaimer, I'm not a pro at all! I just love to make a story that I can completely control.(unlike when I'm just reading) Though, I also love reading and I respect the author's creative imagination but you know what I mean? Sometimes, we all have different likings on what or on how we would like the story flow and end. So, that's how I ended up writing my own stories. Anw, thank you if you have read this. Hope you'll continue reading this story. April 29, 2020