Deanna's POV
I was woke up because of the sun rays hitting my eye. Even though I'm still lazy and I want to cuddle with this comfy bed, I have to get my ass up here. Nakakahiya naman kung hapon na ako gumising noh. I checked my phone and it's already quarter to one in the afternoon. Almost ten hours sleep? Not bad.
Umupo muna ako at ginising ng tuluyang ang aking kaluliwa. Naaninag ko naman ang sina Kyla at Bea na tulog mantika. Tumayo muna ako at inayos ang higaan. Pati rin pala itong pinsan ko natutulog pa. Sila ang paniguradong gigising ng hapon o baka gabi na nga e. Napailing na lang ako at dahan-dahang lumabas ng kwarto. Hindi na nahiya itong mga toh. Nakitulog na nga tapos hindj la gumigising agad. Sabagay late na rin kaming natulog.
Our Christmas earlier was LIT! I didn't expect na mag-eenjoy at magsasaya kami ng ganun. We never experienced this kind of Christmas tho because it's just the three of us celebrating Christ's birthday back then but we still enjoy Christmas naman kahit na kami-kami lang. Naalala ko tulog nung bata pa kami at nandito pa sila Mom, kami ang pinagdedecorate nila ng Christmas tree noon and Dad was lifting me just to put the star at the top of the tree. Then after the countdown, we will open all our gifts. Minsan nga hihingin ko yung regalo nila Ate Cy or Ate Nicole kapag nagustuhan ko yun eh and they will just let me. That's how they love me hehe.
But yeah, good old days 😔
I wish you guys are also here, celebrating Christmas with your future daughter and sister-in-law's fam. Feeling ko naman haha.
Pero yun nga, mas masarap pa rin talaga sa feeling na nagdidiwang ng ganitong espesyal na okasyon kapag kasama mo yung mga taong minamahal at importante sa buhay mo. We received a lots of gifts, money, but we should not forget why we celebrate Christmas. We celebrate it because it's Jesus Christ's Birthday and we should not just enjoy and do parties all around but also give honor to our savior☝️❤️
Enough of that. Naabutan kong naghahain ng pagkain sina Tita Fe sa dining area at mukhang may kinukuha pa silang pagkain mula sa kusina kaya tumungo muna ako doon at tumulong sa paglalagay ng pagkain sa mesa.
"Oh gising ka na pala Deanna anak. Magandang hapon sayo." She greeted me as she arranges the plates.
"Magandang hapon din po Tita. Kanina pa po kayo gising?" I asked and put down the extra chickens and pasta.
"Halos kagigising lang din namin. Wala pa ngang balak gumising itong si Jesse pero inaalala din namin kayo baka mauna pa kayong gumising kesa samin." Natatawa niyang sagot at tinignan ako. "Tulog pa rin ba yung tatlo mong kasama?"
"Ah opo Tita. They are really heavy sleepers since birth." I giggled. "Si Jema po?"
"Ayun tulog pa rin. Pare-pareho silang mahimbing matulog. Hayaan mo na muna silang magpahinga. Sabay-sabay na lang silang kakain mamaya pagkagising nila. Halika na dito, samahan mo na kaming matanghalian." Sabi niya sabay upo sa may kanang bahagi ng mesa. "Mahal!"
May isang matandang lalaki naman ang nanggaling mula sa labas ng bahay at mukahang pagod na pagod.
"Good afternoon po Tito." I greeted him and he did the same. "Kain na daw po."
"Good afternoon. Buti naman gising ka na. Iba talaga kapag CEO ah. Kahit pagod at inaantok, gigising ng maaga." Seryosong wika ni Tito Jesse pero ngumiti rin kalaunan.
Agad namang piningot ni Tita ang tenga ni Tito dahilan para mapangiwi ito.
"Naku naman Jesse, sinabi ko na kasi sayo na mamaya mo na lang icheck yang mga sasakyan mo. Ang tanda tanda mo na pero matigas pa rin ang ulo. Alam mo namang sobra na init sa labas, nagbilad ka pa. Naliligo ka na sa sarili mong pawis oh. Nagmukha ka tuloy na basang-sisiw." Nandidiring saad ni Tita Fe atsaka kumuha ng towel at pinunas ang likod ni Tito samantalang nagpipigil ako ng tawa dito dahil sa nakasimangot na mukha ni Tito.
Ang sweet noh? Mainggit kayo haha charot.
"Eh sa kailangan ko nang tapusin yun." Malungkot na tugon sa kanya ng asawa.
Hinintay ko munang matapos si Tita sa pangangaral dito kay Tito bago kami nagsimulang kumain. Gusto ko sanang sabayan na lang si Jema na kumain mamaya pero nakakahiya naman kina Tito kung tatanggihan ko pa sila.
I insisted to wash the plates after we ate but Tita refused too. Kaya na niya daw yun. Wala kasi yung maid at driver nila ngayon kasi magpapasko and for sure umuwi sila sa kani-kanilang pamilya. Sinabihan na lang ako ni Tita na icheck yung mga natutulog sa itaas na sinunod ko naman. Mahina kong binuksan ang pintuan ni Jema at agad ko siyang nakitang nakabaluktot at mahimbing na natutulog. Balak ko sanang pumasok at lapitan siya pero baka maistorbo at magising ko lang siya kaya sinara ko na yung pinto at tumungo sa guest room. Aba, hanggang ngayon natutulog pa rin sila. Napabuntong-hininga na lang ako at akmang isasara na ang pintuan nang makita kong bumangon si Ate Bea mula sa bed. Aba himala, nagising na rin siya.
Pumasok muna ako at hinintay siyang magising ng tuluyan bago kinausap.
"Good afternoon Ate." Pabulong kong bati sa kanya.
Tinatamad naman siyang tumingin sakin at sumagot. "Good aft—afternoon? What time is it na ba?" Tanong niya sabay hikab.
"Hmm mag 2 pm." Nagulat siya sa sinagot ko. Muntik pa siyang makalikha ng ingay pero buti na lang binalaan ko siya at pinakita yung dalawa naming kasama dito na natutulog pa.
"Gising na ba ang mga Galanza?" She asked as she fixes herself.
"Yup pero tulog pa rin si Jema at pati siguro si Mafe. Hindi ko pa lasi siya nakikita simula kaninang bumaba ako." Hindi ko na kasi nacheck yung room ni Mafe. Baka masabihan pa ako nun na nag-iinvade ako ng privacy even though she's my girlfriend's sister.
"Ah ganun ba." Patango-tango niyang sagot at tinignan ang mga natutulog. "Mamaya pa gigising ang mga yan. Anong gagawin natin?"
"Nakakain na kami nila Tito at Tita kaninang tulog pa kayo kaya sinabi niya sabay-sabay na lang daw kayong kumain paggising niyo. Kumain ka muna kaya habang tanghalian pa naman." I replied but she shook her head.
"I'm not hungry. Do you want to go to the mall?" Napataas ang isa kong kilay dahil sa sinagot niya.
Wow ha. Ano namang naisipan nito kaya gusto niyang magpunta ng mall?
"Mall? Ganitong oras? Ano namang gagawin natin dun?" Taka ko siyang tinignan pero ngumisi lang siya.
"Malamang magsho-shopping, pwede ring kumain, maglaro ka rin sa arcade kung gusto mo." Napailing na lang ako sa mga sinagot niya.
Minsan talaga mas bata pa siya kung mag-isip kesa samin ni Pongs.
"Eh paano toh?" I asked and pointed Ponggay. Napahawak naman siya sa kanyang baba at kunwaring nag-isip.
"Text mo na lang siya ngayon and tell her that we are going to the mall para makita niya yung message mo pagkagising niya at para hindi na siya mag-alala. Makapal naman ang mukha nyan kaya kakayanin niya munang tumambay dito habang wala tayo." Natatawa pa niyang wika pero agad din siyang tumigil dahil baka magising yung dalawa.
Sumang-ayon na ako sa desisyon niya kaya naligo muna kami at inayos ang sarili atsaka nagpaalam sa mag-asawang Galanza.
"Tito, Tita, may kailangan pa po bang gawin dito sa bahay?" Tanong ni Ate Bea dahilan para kumunot ang noo ng dalawa.
"Wala naman hija. Bakit mo naitanong?" Pabalik na tanong naman ni Tita Fe.
"Magpapaalam lang po sana kami na kung pwede po, pupunta po kami sa mall. Para na rin po mamili ng mga regalo sa iba naming kaibigan." Magalang kong sagot at ngumiti.
Well that's true. Hindi ko pa nabibili ng mga regalo yung mga kaibigan namin sa office and of course our close friends. Medyo matagal ko na rin silang hindi nakikita.
"Osya sige, basta magtext lang kayo ha. Wag magpapagabi. Wag niyo na ring alalahanin itong si Ponggay. Kami na ang bahala sa kanya." Nakangiting sabi ni Tito kaya nagpaalam na kami ng huling beses at pumasok sa kotseng dala namin kahapon.
=====
"Saan tayo?" Bagsak-balikat kong tanong sa kasama ko nang makitang sobrang dami ng tao dito sa mall.
Katatapos pa lang magpasko kaya maraming pera ang nakuha ng mga tao mula sa mga ninong at ninang nila kaya napasugod sila dito. Sabagay, every year may MMFF at isa yun sa mga dahilan kung bakit ginasgastos nila ang pera so what's new dba? And it's Friday tho.
"Deans, can we eat first?" She also asked as she scratches her nape.
"Kaya tayo nandito sa mall kasi gusto mo at sabi mo kanina hindi ka nagugutom. Anyare ng ngayon?" Taas kilay kong tanong sabay hawak sa bewang.
"Kanina pa yun e." Parang bata niyang sagot.
A deep sigh came out from my mouth. Walang gana na lang akong tumango at pumunta sa ramen house. I'm not in the mood to argue with her and I also missed ramen.
She insisted to order for the two of us kaya siya ang nakapila ngayon. Nakakahiya naman daw kasi sakin kasi ako naman daw ang magbabayad ng pagkain namin.
Ang galing dba? Ang lakas ng loob magyayang kumain dito tapos hindi naman pala siya ang magbabayad.
Kinuha ko muna yung phone ko sa bulsa at naisipang magtext kay Jema. Baka isipin nun umalis na agad kami ng ganun ganun na lang.
To: My Bun♥
Good afternoon sunshine! If you are wondering why Ate Bei and I are not there, we just went to the mall ti buy some stuffs. Don't worry about me, okay? Haha I love you!
Then send.
Saktong pagtago ko nito ay ang pagdating ng isa dala ang mga pagkaing inorder niya.
After we finished our foods, we decided to roam around the department store. Una kong bibilhan yun mga kaibigan ko sa office. Bumili kami ng mga shirt, office stuffs and shoes. Baka isipin niyo nag-aaksaya lang kami ng pera. Binabalik lang naman namin yung tinulong samin ng mga co-workers/officemates namin.
I went to the men section because I'm planning to buy some lether jackets and black t-shirts for Payton. He also helped me a lot ever since that's why I'm doing this. Sa Wednesday pa naman ang susunod kong pagpunta sa Underground Hyde pero aagahan ko na rin para ibigay yung regalo niya at para na rin macheck kung ano na ang nangyayari sa UH.
"Yan na ba lahat?" Tanong ni Ate Bea habang nakatingin sa push cart na nasa harapan ko.
"Yeah. Eh yan?" Tanong ko din sabay nguso sa push cart niya. She just nodded her head so we payed all of this stuffs and put them in the car first because we are planning to buy some foods first for the people who are left at home.
"Wongskie, are you sure that you'll still fight on Wednesday? One day lang after nun, New Year's Eve na." Basag ni Ate Bea sa katahimikan habang nakatingin sa daan.
"I will. I don't have choice Ate. Kailangan kong makumpleto lahat ng laban para hindi na ganun katagal yung hihintayin ko, makuha lang yung antidote." Desidido kong sagot at tinignan siya. "May I ask you something?"
"Sure, go on."
"You know that Pongs and I are vampires, right?" She nodded. "How did you manage to accept someone like us?"
Bumuntong-hininga muna siya at pasimpleng sumulyap sakin at muling tinuon ang tingin sa daan.
"Deanna, no matter WHAT YOU ARE, no matter WHO YOU ARE, if you love that person even though she's not a mortal like us, you will accept her no matter what. Kasi kung mahal mo, gagawin mo ang lahat para sa kanya dba? Minahal mo siya dahil tanggap mo kung ano siya. That's why I accepted and love you guys." She explained in a serious way that made me smile. She has a point. Definitely.
Kahit na loko loko din toh minsan katulad namin, nagiging Ate pa rin siya. Hindi nawawala sa kanya yung pagiging mabait at totoo niya.
"But she loves me as this. Mahal niya ako sa dahil hindi niya alam na isa akong imortal." Malungkot kong saad at naramdaman kong may tumulong luha sa akin mata na agad ko namang pinunasan. "Do you think she's going to love me the way she used to be when she already knew that she's in love with an immortal?"
Tinapik niya ang balikat ko gamit ang isang kamay at nakita ko pa siyang ngumiti.
"Basta kapag dumating ang oras na yun, tatagan mo lang ang loob mo. Wag mo lang sabihin na mahal mo siya. Ipakita at ipaglaban mo yang klase ng pagmamahal mo sa kanya. Kahit anong mangyari, kahit mag-away pa kayo araw-araw, kahit maghiwalah ko, kung kayo talaga ang itinadhana, uuwi at uuwi pa rin kayo sa isa't isa."
——————————
Jema's POV
"Ate..."
"Ate Jem..."
"ATE JEMA!!" Napabalikwas ako nang sumigaw siya sa mismong tenga ko.
Inis kong tinignan ang kapatid kong nakangisi ngayon sa aking harapan.
"Ano bang problema mo ha Marie Fe?!" I irritatedly asked and threw a pillow on her face but she immediately catched it.
"Wala na sila Ate Deans." Malungkot niyang wika kaya napatayo ako bigla at taka siyang tinignan.
Anong wala? Hindi pa naman sila nagsabing uuwi na sila ah. Baka ano nang nangyari sa kanila!
Kalma lang self. Ipaliwanag mo muna ng maayos para malinawan ka.
"What do you mean wala?"
"Pagkagising ko kasi, si Ate Pongs at Ate Ky lang yung nasa baba na kumakain. I wonder where they are." Kibit-balikat niyang sagot at tumungo sa pinto. "Kaya bumaba ka na dyam Ate. Baka hindi mo na sila maabutan."
Hindi ko siya pinakinggan dahil minsan kasi pinagtitripan lang ako nyan. Dalu-dali ko namang kinuha yung cellphone ko sa side table at may isang text galing sa taong nawawala na sinasabi ng nababaliw kong kapatid.
From: My Bub♥
Good afternoon sunshine! If you are wondering why Ate Bei and I are not there, we just went to the mall ti buy some stuffs. Don't worry about me, okay? Haha I love you!
Nakahinga naman ako nang maluwag nang mabasa yung text niya pero kanina pa kasi ito. Baka pauwi na sila nyan.
Akala ko naman kung anong nangyari!
I replied first before I did my morning or should I saw afternoon rituals na. Bumaba na ako gaya ng sinabi ni Mafe at nakita ko silang lahat na kumakain sa sala.
"Gising na pala ang prinsesa!" Sigaw ni Bea atsaka tingin kay Ponggay na lumalamon na. "Hoy! Dahan-dahan naman! Ipabayad ko kaya sayo lahat ng kinain mo."
"Tse!" Yan lang ang sinagot ng isa sabay irap.
Humalik muna ako sa pisngi ng mga magulang ko at syempre kay Deanna. She smells good and fresh pa rin, as always.
"How's your sleep?" She asked.
"Okay na sana kaso istorbo kasi yung isa dyan." Pagpaparinig ko sa kapatid kong abala sa pagkain pero natigilan siya nang marinig ako.
She grinned when she caught me looking at her.
"Sorry na. Inutos lang ni Ate Kyla." Agad namang nalipat ang tingin ko sa kaibigan kong nagulat nang bamggitin siya ni Mafe.
"Anong ako? Nananahimik ako dito ha." Tanggi niya kaya napailing na lang ako.
Binigyan ako ni Deans ng pagkain at sinabayan sila. Four o'clock when we finished eating. Ngayon na rin napagpasyahan ng mga bisita namin na umuwi na sa kanya-kanya nilang mga tahanan. Sa condo tumutuloy si Kyla samantalang yung tatlo naman ay magkakasama sa iisang bubong. Matagal na naming sinabihan si Kyla na dito na lang siya tumira para hindi na siya magbayad ng condo unit niya pero nahihiya daw siya kaya ayun. Pero lagi namang bukas ang bahay namin para sa kanya kung magbago man ang isip niya.
Nagpaalam na sila kina Mama at Papa na nasa office dito sa bahay para pirmahan ang mga naiwalang papeles. Nagpasalamat sila at sinabihan naman sila nila Mama na pwede sila ulit magcelebrate ng New Year dito.
Hinatid ko naman silang apat sa labas ng bahay.
"Una na ako Jems ha. Maraming salamat ulit." Paalam ni Kyla sabay yakap sakin.
"No problem. Don't hesitate to contact us if something came up or if you need anything ha? You're a family Ky. Wag mong kakalimutan yan." May diin kong wika sa kanya dahilan para matawa yung iba.
"Aye aye Captain!" She saluted.
Nagtaka kami ng ilabas niya yung phone niya.
"What are you doing?" Deanna asked her.
"Nagbobook ng grab." Diretsong sagot naman ng isa kaya hinablot ni Bea ang pbone niya. "Hey! Give me back my phone!"
"Akala ko pa naman may kotse ka. Walang grab ngayon kahit taxi nga wala e." Sabi ni Bea habang tinataas yung cellphone na inaabot naman ng isa.
"Akin na!"
"No. We will drop you in your condo." Sabi ni Deanna at sinenyasan si Bei na ibigay na yung phone na ginawa niya naman.
"Wag na." She refused.
"We insist." Pagpupumilit ni Ponggay kaya walang nagawa yung isa kundi pumayag na lang para hindi na humaba ang usapan.
"Okay fine. Bibigyan ko na lang kayo ng pang-gas." Sabi pa ni Kyla sabay abot ng one thousand pero hindi nila ito tinanggap.
"Wag na kasing makulit Atienza. Baka sumabog pa yung isa dyan dahil sa kakulitan mo." Babala ko sa kanya atsaka tumingin sa jowa kang salubong ang kilay ngayon.
"Oo na, oo na." Pagsuko niya.
"Sige, hit the road na para makauwi na kayo agad." Sabi ko sa kanila kaya pumasok sina Ponggay at Kyla sa backseat samantalang sa driver seat Bea. "Ingat sa pagmamaneho ha."
"I will."
"Salamat ng marami Jemalyn!"
"Thank you so very much mga Galanza! See you on new year's eve!"
Tinignan ko naman itong si Deanna na nakatitig lang sakin.
"I will miss you." Naka-pout niyang sabi dahilan para pisilin ko ang pisngi niya.
"You're being cheesy again haha. Magkikita din tayo agad kaya wag mo akong masyadong mamiss." Sabi ko sa kanya sabay halik sa labi. "Go get inside na. Naghihintay na ang mga kasama mo. Sabihan mo ulit si Bea na dahan-dahan lang sa pagmamaneho ha. Mamahalin pa kita." Dugtong ko sabay kindat kaya namula ang pisngi niya.
"Marunong ka na ring bumanat ha. Okay sasabihan ko siya. Thank you for everything Jessica. No words can express how happy I am right now. I love you."
"Thank you also bub. I love you too."