35

2.4K 108 26
                                    

Deanna's POV

"Good morning CEO Wong. Just to remind you, the board meeting will be in a few minutes." Sabi ni Michelle pagkapasok na pagkapasok niya ng opisina ko.

I didn't bothered to look at her and just nodded. Quarter to 9 pa lang pero madami na akong ginagawa. Just like what I've said, I'll do everything for my company to be the top one again kaya lahat kami dito sa WTV, seryoso at walang sinasayang na oras.

Eri is not with me because I have a lot of things to do and I'm pretty sure that I can't take a look of him during my office hours. Pinabantay ko muna siya kay Ate Maddie, my friend back then in college, at nandun lang sila sa bahay para mas safe. Matawagan ko nga muna.

Dialing Ate Mads...

Naghintay ako ng ilang segundo para sagutin niya ito pero wala, nagriring lang. So I dialed her number again. Baka kasi naiwan niya o baka naman nakikipaglaro siya kay Eri.

OTP

"Hello Deans? Napatawag ka?"

"I just want to check Eri if how is he."

"Okay lang naman siya dito. He's playing with his toys pero syempre gusto niya kasama din niya akong maglaro."

"Hahaha alam mo naman yan Ate Mads. Anyways, may gusto ka bang ipabili? Or si Eri?"

"Waffles may do for me Wongskie. Hey Eri, ano daw gusto mong ipabili kay Chief?"

"I want Dada Chief."

"Oh narinig mo naman siguro yun. Say whatever you want to say to your son. Nakaloud speaker na."


"Eri, Chief is in her work. Uuwi din ako mamaya okay? Just wait for me."

"Okey Dada. I wuv you."

"Love you too baby."

"Ako din nga Deans, penge I love you HAHAHA!"

"Di tayo talo Ate Mads! Hahaha sige na, I have to go."

"See yah later, bye!" End of the call.

I let out a sighed as I put my phone down on my table. Napansin kong nandito pa pala si Mich at mukhang narinig ang buong usapan. She's just staring at me until she formed a smile.

"Abnormal ka ba?" Natatawa kong tanong. Ngumingiti ba naman siya ng mag-isa.

"You really love your son." She stated. "Don't you?"

"Of course." I replied.

"Even if he's just your cousin's son." Natigilan ako atsaka tumingin sa kanya.

"Mich, May dugo pa rin siyang Wong and I don't care if he is just adopted. Pinangako ko sa sarili kong mamahalin ko siyang buong-buo at ibibigay ko ang pagmamahal na dapat ibinibigay ng mama niya tulad ng pinangako ko sa pinsan ko. I promised that I will take care of him and I'll protect him no matter what." Seryoso kong sabi atsaka napalingon sa picture naming dalawa ni Ponggay.

Bata pa kami dito at nasa Cebu kami ng mga panahong ito. Sa pagkakaalam ko, birthday ito ni Mom at syempre invited ang buong angkan namin. Halos hindi nga kami mapaghiwalay ni Pongs nung araw na yun kasi dun ko naramdaman na may kavibes pala ako. Maybe she's also the person who can understand my situation next to my mom and to my siblings.

My Immortal Crush  Where stories live. Discover now