Unicode;
အချိန်အားဖြင့် ညနေ ၆ နာရီ။Jimin မွေးရပ်မြေသ်ို့ ရောက်ဖို့ဆိုလျှင် ၃ နာရီလောက် ကားစီးရဦးမည်။ဒီည တွင်းချင်း ပြန်လာဖို့တော့ ဖြစ်တော့မည်မထင်။ကျနော်က မပြန်လည်း ရပေမယ့် ကျနော်နဲ့လ်ိုက်ပါခဲ့သော ယုန်ပေါက်လေးကို တော့ စိတ်ခုမှာ စိုးသည်။တော်ရုံ အိမ်နဲ့ခွဲပြီး အိပ်ဖူးသည့် ခလေးမှ မဟုတ်တာ။
ကားပေါ်ရောက်ကတည်းက ကားနောက်ခုံမှာ နှစ်ယောက်သားကြားမှာ လွတ်နေသော ကြားခံနယ်ကြောင့် Jungkook သိပ်မပျော်ရွှင်။သူ့က်ိုလည်း စကား မပြောသေးသည့်အပြင် နာရီကြည့်လိုက်နဲ့
လက်ည်ိုးလေးထောင်ကာ ရေတွက်လိုက်နဲ့ တစ်ခါတစ်ခါ ခေါင်းကိုပင် ယမ်းခါနေသည့် က်ိုကို
ကို့ မသိမသာ ခိုးကြည့်နေမိသည်။ကိုကို ကစိတ်ရှုပ် နေသည့် ပုံလေး ပေါ်နေတာမို့ စကားစပြောရန်
သင့်မတင့် လက်သန်းလေးတွေကို လက်မနဲ့ ပွတ်ကာ စဥ်းစားနေသည်။
နာရီဝက်လောက် မောင်းလာပီးနောက် မြို့ပြင်ဖက် ရောက်သွားချိန်မှာတော့ အအေးဓာတ်က သိသိသာသာ တိုးလာသည်။အေးလာပီဟု စဥ်းစားမ်ိရုံလေးရှိသေး ရုတ်တရက် ကိုယ်ပေါ်တင်လာသော အနွေးထည်ရယ်။ပုခုံးပေါ်ကို အနွေးထည်အတည်အကျ ဖြစ်အောင် ပွတ်ခါပေးနေတဲ့ လက်တစ်စုံရယ်။
" အနွေးထည် ထပ်ဝတ်လာဖို့ ပြောဖို့မေ့သွားတယ်
အေးနေတော့မှာဘဲ "
ကိုက်ို က သူဝတ်ထားသော အနွေးထည်လေးကိုကျနော်အားပေးကာ ဆ်ိုသည်။က်ိုက််ို့ ကို ပြန်ကြည့်မိတော့ ဆွယ်တာအပေါ်မှာ ထပ်ထားသော ခပ်ပါးပါး အနွေးထည် သာ ကျန်သည်။ပြောပါတယ်။ကိုကို က ကျနော်ကို ဆ််ို သူ့မျက်စိထဲ သုံးနှစ်သားလေးလို့ မြင်တုံး။ကိုကို့ အမြင်တွေ ပြောင်းဖ်ို့ ကျနော်က Gym ကစားဖ်ိုဲဲဲ့စာမေးပွဲ ဖြေပြီးပီးချင်း မေမေတို့နား ပူဆာကာ ကြ်ို သွားအပ်ပြီးထားနှင့်ပီ။ဒီအတ်ိုင်း ကိုကို့ ရှေ့မှာ သန်မာတဲ့သူတစ်ယောက် ပြောရရင် ကိုက်ို့ ကိုကာကွယ်ပေးနိုင်တဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်လို့။
" ကိုကို အေးနေတော့မှာပေါ့ ပြန်ဝတ်ထားလိုက်ပါ "
ချွတ်ပြီး ပြန်ပေးဖို့လုပ်မည် ပြင်လိုက်သော်လည်းက်ိုကို က သူ့လက်သေးသေးလေးနဲ့ ကျနော်၏ ချွတ်ရန်ပြင်နေသည့် လက်ကို တားကာ
" ကိုကို က ရတယ် ဒီအအေးလောက်က ကိုကိုနေသားကျပီးသား... Jungkookie ကသာ ဒီအအေးဓံမျိုးကို အခုမှ ကြုံဖူးတဲ့သူမို့ အအေးမိခံလို့ မဖြစ်ဘူး "
ကျနော်က ရတယ် ခံနိုင်တယ် ပြန်ပြောလိုက်မလို့ရှိသေး။ကားမောင်းနေသည့် ဦးလေးကပါ
" Jiminiee လေး ပြောတာ မှန်တယ်.. သားရယ်
နွေးနွေးထွေးထွေးဖြစ်အောင်နေလိုက်ပါ သားရယ် "
ကားကို ဂရုတစိုက်မောင်းနေရင်းမှဆိုလာတော့ Jungkook လည်း အထွန့်မတက်တော့ဘဲ ငြိမ်နေလ်ိုက်သည်။သ်ို့သော်လည်း ဥာဏ်ကောင်းသည်ဆ်ိုတဲ့ Jungkook က အကြံတစ်ခု ရသွားပြီ။ပြီတီတီရုပ်လေးနဲ့ နှစ်ယောက်ကြားက နေရာလွတ်လေးနားကို တ်ိုးသွားပြီး ကိုကို နဲ့ အနီးကပ်ဆုံး ဖြစ်အောင် ထိုင်လိုက်သည်။
"အယ်....ဘာလုပ် "
ယုန်ပေါက်လေးကာ ကျနော်အနား ရုတ်တရက် ကြီး တ်ိုးလာကာ ကျနော်ခြုံပေးထားတဲ့ အနွေးထည်က်ို ဖြန့်ကားကာ ကျနော်ပုခုံးထက် လွှားခြုံလိုက်သည်။ဒီကလေးကတော့။သူ့က်ို နွေးစေရန်
လုပ်ပေးထားတာက်ို သူက နောက်တစ်မျ်ိုး လာထွင်နေသေးသည်။
" ဒီလို ပူးကပ်နေရင် ပိုနွေးသွားမှာလေ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား "
သူ၏ အနည်းငယ် ပွယောင်းနေသော နှာခေါင်းအား ရှုံကာပြုံးစ်ိစိနဲ့ ဆိုလာတဲ့ ယုန်ပေါက်လေးကြောင့် ကျနော်ရဲ့ဘယ်ဖက် ရင်အုံကလည်း တနွေးနွေး။နီးကပ်လွန်းနေသည့် အနေအထားနေ ရုန်းထွက်ဖို့ကိုလည်း မလုပ်ဆောင်ချင်။အင်း သူလည်း ဒီအအေးဓာတ်နဲ့ ဝေးကွာနေတာလည်း ကြာပီဖို့ အနွေးဓာတ် လေးနည်းနည်းလောက်ကို
ပေးတဲ့သူ ရှိတုံး ခံစားရယူရမည်မဟုတ်လား။ငြိမ်နေပြီး ဘာမှ ပြန်မပြောတဲ့ ကျနော့်နားကို ပိုပို တိုးလာတဲ့ ယုန်ပေါက်လေး။သူ တော်တော် အေးနေပါရောလား။ပိုနွေးစေရန် သူ၏ သွယ်လျနေသော
လက်ချောင်းရှည်များကို ဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်တော့
ချက်ချင်း လှည့်ကြည့်လာသည်။Jimin က ပို၍ပင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ကိုင်ထားလိုက်သည်။မျက်ဝန်းကို ဖတ်ကြည့်ရင်တော့ မင်းကို နွေးစေချင်လို့ ဆိုတာ မင်းမြင်တတ်ပါစေ။
" ကိုက်ို လက်ချောင်းတွေက တကယ်သေးသေးလေးတွေ ချစ်စရာလေး "
လက်ကလေးက်ို ကြည့်ကာ ပြောနေသော Jungkook။သူ့ကို နွေးစေချင်လို့ ကိုင်ထားပေးတာကို သူက အဲ့လို ပြောလာတော့ Jimin အလ်ိုမကျ။နဂိုကတည်းက Jimin က သူ့လက်ကို ဝေဖန်လျှင်နည်းနည်းမှ ကြိုက်သည်မဟုတ်။
"ဒီမှာကြည့် လက်သန်းလေးဆို ပိုဆိုး "
တကယ်လည်း Jungkook ပြောချင်စရာ။က်ိုက်ို့ ၏ လက်သန်းလေးက်ို သူလက်သန်းလေးနဲ့တ်ိုင်းကြည့်တော့ ကိုကိုလက်သန်းလေးက ကလေးအရွယ်သာသာ။ကိုကို ကိုပြန်မော့ကြည့်တော့ ချက်ချင်း သူ့လက်သန်းတွေက်ို ပြန် ရုတ်လိုက်ကာ
" လက်သန်းဘဲ သေးတာ ကျန်တာတွေ မသေးဘူးကွ "
ကိုကို့စကားကြောင့် Jungkook အပါအဝင် ရှေ့က ဒါရိုင်ဘာ ဦးလေးကြီးပါ သဘောတွေကျပြီး တခွီးခွိီး ဖြင့် ထရီကြလေသည်။တဖြည်းဖြည်း ပိုမှောင်လာတဲ့ ညအချိန်ရယ်။ရယ်သံတွေလွှမ်းနေသော လမ်းမပေါ်က ကားလေးရယ်။ပူးကပ်နေကြသည့် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရယ်။သေချာတာကတော့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်လုံးဆီမှာ အပြုံးတွေ ဝေဆာနေလေရဲ့။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သားဖြစ်ကို Mina အကြောင်း ဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီးသည်နှင့် Mina ကို ပို့ထားသည့် ဆေးရုံကို လိုက်သွားဖို့ပြင်ရသည်။Mina ဆိုသည်မှာ သူ့သမီး အရင်းတစ်ယောက်လိုပင်။မိခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားပြီး သူ့ဖေဖေနဲ့ နေလာခဲ့ရသည့် အဖြစ်သည် သူ့သား Chim Chim လို အဖစ်မျိုးပင်။Chim Chim က ဂရုစိုက်ရန်မှာထားသည်ဆိုပီး
နေ့တိုင်းလိုလို သူ့အိမ်ကိစ္စများကို လာလာ ကူပေးတတ်သော ကလေးမ။တစ်ခါတစ်ရံ ချက်ထားသော ထမင်းဟင်းများကို လာပို့ပြီး *ဦးလေးအတွက် အိမ်မှာ ပိုချက်ထားတာ * ဆိုကာ မယူဘူးပြောသော်လည်း အတင်းထားခဲ့တတ်သည်။
ဆေးရုံမှာ Mina အဖေ က သူ့သမီးကုတင်ဘေးတွင်ထိုင်စောင့်နေလေသည်။အကျိုးအကြောင်း မေးကြည့်တော့ မိန်းခလေးသဘာဝ သွေးအားနည်း၍ မူးဝေကာ မေ့လဲသွားကြောင်း သိရသည်။စိုးရိမ်စရာတော့ မရှိဘူးဟု သိရမှ သူလည်း သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။
" ငါမင်းအတွက်နဲ့ Mina အတွက် လိုအပ်တာလေးတွေ အိမ်ပြန်ယူပေးဦးမယ် ဘာမှာ ဦးမလဲ "
သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ က သူ့သမီးဘေးမှ ခွာမည် မဟုတ်သော်ကြောင့် သူသတိပေး မေးမြန်းလိုက်သည်။
"ငါ့အိမ်မှာ ညစာ ချက်ထားတာတွေ ထည့်လာပေးကွာ မနက်ရောက်ရင် မကောင်းတော့မှာဆိုးလို့...
ပြီးတော့ အိမ်က အပေါက်တွေပိတ်ပြီး သော့သေချာ ခတ်လာပေးအုံး "
" အေးကွာ ခနေနေ လောက်ဆ်ို Chim Chim လည်း ရောက်တော့မယ် ထင်တယ် ငါပြန်ကြည့်လိုက်အုံးမယ် "
ဦး Shin Woo တစ်ယောက်ဆေးရုံ ကနေ သွက်သွက်ကလေး ထွက်လာကာ အိမ်သို့ဦးတည်ခဲ့သည်။နေအိမ်နှင့်ဆေးရုံမှာ ၁၅ မိနစ်လောက်ဘဲ လျောက်ရ၍ အဆင်ပြေသည်ဟု ဆ်ိုရမည်။သားဖြစ်သူပြန်လာမည် ဖြစ်သောကြောင့် က်ိုယ့်အိမ်ကို အရင်ပြန်၍ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
အိမ်ရှေ့ရောက်သည်နှင့် ခြံတံခါး သော့ဖွင့်ရန်ပြင်နေတုံး ကားတစ်စိီးထိုးရပ်လာ၍ သားဖြစ်သူ ပြန်ရောက်ပီ ဖြစ်ကြောင်း သ်ိလိုက်သည်။သူလှည့်ကြည့်လိုက်တော့
ကားပေါ်ကနေ ပြေးဆင်းလာတဲ့
သူ၏ တစ်ဦးတည်းသော သားလေး။အို ဒီလိုအေးတဲ့အချိန်မျိုးမှာ အနွေးထည် တစ်ထည် ထဲရယ်။
" အေးနေတာကို ထူထူထဲထဲ မဝတ်လာဘူး.. သွားအိမ်ထဲ ဝင်ပီး အဝတ်သွားထပ်လာခဲ့ "
စိတ်ပူဇောနဲ့ အော်ပြောသလ်ို ဖြစ်သွားသည်။သေချာကြည့်လိုက်တော့မှ သားဖြစ်သူ နောက်ကနေ အရပ်အမောင်း ကောင်းကောင်းနှင့် သူငယ်လေး တစ်ယောက်က ကားထဲမှ ဆင်းလာသည်။ဝတ်စားထားပုံကိုကြည့်၍ သားတက်နေသည့်ကျောင်းကသူငယ်ချင်းဘဲ ဖြစ်ရမယ်။
" သားသူငယ်ချင်းလဲ ခေါ်လာတာလား... လာကွယ် အိမ်ထဲ ဝင်ကြ "
ထိုသူငယ်လေးကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ပြုံးရင်းပြောလိုက်တော့ ပြန်ပြုံးပြလာသည်။ကြည့်ရတာတော့ လူကောင်းလေး ပုံစံပါဘဲ။အိမ်တံခါး သွား
ဖွင့်ဖ်ို့ ရှေ့က သွားနှင့်တော့ သားနှင့်သူ့သူငယ်ချင်းက ကားဒါရိုင်ဘာ ဖြစ်သူနဲ့ စကားပြောနေကြသေးသည်။မှာ စရာရှိသည်များကို ပြောနေကြသည်နေမည်ပေါ့။
" အင်း ဟုတ်ပီ ဒါဆ်ို ဦးက ပြန်လိုက်မယ် သားတို့ ပြန်မယ့်ချိန်ကို ပြန်ဆက်သွယ်လိုက်..သူဋ္ဌေးကတော်ကိုလည်း ဖုန်းအရင်ဆက်လိုက်အုံး...
ဦးလည်း အကျိုးအကြောင်းပြောလိုက်မယ်..ငါ့တူတို့.. သွားပြီနော် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး ဂရုစိုက်မောင်းပြန်ဦး "
ကားဒါရိုင်ဘာ ဥိီးလေးကြီးက လက်ပြကာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က်ို နှုတ်ဆက်သွားသည်။ည ၉ နာရီလောက်ရှိပြီမို့ Jungkook ကို အိမ်ခေါ်အိပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ယုန်ပေါက်လေးကလည်း သူက အဆင်ပြေတာမို့ ကြိုက်သလို စီစဥ်ပါတဲ့လေ။ဒီလို လိမ္မာတဲ့ညီလေးတစ်ယောက်ရှိတာ ကံကောင်းလိုက်တာလို့ Jimin တွေးမိသည်။ကိုယ်ကတစ်ဦးတည်းသော သားမို့ခင်တွယ်တတ်သည့် စိတ်က အားကြီးလွန်းနေသည်လားတော့မသိပါ။
" လာ အေးနေပီ အိမ်ထဲ ဝင်ကြမယ် "
ကိုကို Jimin တ်ို့ အိမ်ကညသူတို့အိမ်လောက် မကြီးပေမဲ့ အတွင်းပိုင်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိသည်။ဧည့်ခန်းအတွင်းရှိ နံရံကပ် ဗီဒိုတွင် ကိုကို ၏ နှစ်စဥ်ရရှိထားသော ဂုဏ်ပြုမှတ်တမ်းလွှာများနှင့် ဆုတံဆိပ်များကို အစီအရီ ထည့်ထားသည်။ဒါတွေ က ကိုကို ဘယ်လောက်ထူးချွန်လဲဆိုတဲ့ သက်သေတွေဘဲ။ကိုကိုက ကျွန်တော်ကို ဧည့်ခန်းတွင် ထိုင်စေကာ သူ့အခန်းထဲ ဝင်ပြီး သူ့ဖေဖေ ပြောသည့်အတိုင်း အနွေးထည် တစ်ထပ်
ဝတ်ကာ ပြန်ထွက်လာသည်။တကယ့်ကို ဖေဖေ စကားနားထောင်တဲ့ ကိုကို ပါဘဲ။ကိုကို့ ဖေဖေကို ဒီနေ့မှ မြင်ဖူးပေမဲ့ ကိုက်ို နဲ့ ရုပ်ချင်းသိပ်မဆင်ပေမဲ့ စကား ပြောဟန်နှင့် အမူအရာက တော့ချွတ်စွပ်ပင်။သဘောကောင်းဟန်လည်း တူသည်။
" ဖေဖေ ဒါက Jeon အိမ်တော်ရဲ့ အငယ်ဆုံးသား Jeon Jungkook တဲ့ "
ခြင်းတစ်ခုထဲတွင် ဓာတ်ဘူး~ စောင်း~ ချိုင့်တို့အစုံအလင်ကို စီရီကာ ထည့်နေရင်းလူက တုန်တက်သွားသည်။ရိုးရိုး ကျောင်းက သူငယ်ချင်းထင်နေတာတဲ့ သိပ်ဂရုမစိုက်ဖစ်ဘူး။ဆေးရုံကို ယူသွားပေးရမယ့် ဟာတွေကို ပြင်ဆင်ထည့်နေရတာနဲ့။
" ဟာ သားရာ ဘာလို့ ကြိုမပြောတာလဲ...
ကောင်းကောင်း ဧည့်ခံရမည့် ဧည့်သည်လေးကို
သား ကော်ဖီလေး ဘာလေး သွားဖျော်ပီးယူလာကွာ "
ကိုကို့ဖေဖေက ချက်ချင်း ဗျာများသွားဟန်နှင့် ကိုကို့ ကို ခိုင်းတော့သည်။ဒီအခြေအနေကို သူလည်းမနှစ်မြို့တာကြောင့်
" ရပါတယ် ဦးလေး မလိုပါဘူး... ဒါထက် ကိုကို က လူနာ ကို သွားကြည့်နေပြီ တူတယ် "
ကိုကို့ ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာဆိုမိတော့
" Kookie အတွက်ကော်ဖီတော့ ဖျော်ပေးနိုင်ပါသေးတယ်ကွာ သောက်မယ် မဟုတ်လား "
ကိုကို ကတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ပြန်ဖြေတယ်။
" ရတယ်ဆိုနေ မသောက်တော့ဘူး ကိုကို
ကိုကို့ သူငယ်ချင်းရဲ့ အခြေအနေကိုအရင်သွားကြည့်ကြရအောင်လေ "
ကိုကို က ခေါင်းငြိမ့်ကြီး သူ့ဖေဖေ ဖက်လှည့်ကာ
" Mina က ဒီရှေ့ကဆေးရုံမှာဘဲ မဟုတ်လား ဖေဖေ သားတို့သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ် "
" အေအေ သွားသွား ဖေဖေက သူ့တို့အိမ်ဖက်သွားပီးမှ လိုက်လာခဲ့မယ် "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကိုကိုတို့ အိမ်ကနေထွက်လာပြီး ဆေးရုံဆီသို့ ဦးတည်ကာ လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။ကားလမ်းမ ဘေးရှိ ပလက်ဖောင်းလေးတွင် ပုခုံးချင်းယှဥ်ကာ ခပ်သွက်သွက်လျှောက်ကြ၏။လမ်းမီးများမှာတော့ တစ်လုံးတစ်လေ ပျက်နေသည်ကို သတိထားမိသည်။ကိုကို နဲ့ ဘေးချင်းယှဥ်လျှောက်နေရ၍ အအေးဓာတ်ကိုပင် သတိမမူမိတော့ချေ။လမ်းပေါ်က ဖြတ်သွားဖြတ်လာသူတွေကတော့ အနွေးထည်အထပ်ထပ်တွေနဲ့။သူနေသည့် နေရာထက်ဆိုင်ရင် ကိုကိုတို့ ဒေသက ပ်ို အေးတာဘဲ။
" ညောင်းနေပီလား ရှေ့နားဆို ရောက်ပြီ "
၁၀ မိနစ်လောက်ဘဲ လျှောက်ရသေးတာကို ညောင်းပီလား တဲ့လား။ကိုကို က သူ့ကိုဆို ခလေးလေးလို့ မြင်ပြီး ပြောဆိုဆက်ဆံနေတုန်း။ကိုကိုနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး သဘောမကျတာမျိုး မရှိပေမဲ့ ခလေးငယ်လေးလို ဆက်ဆံပြုမူပြီး ဂရုစိုက်ပြလွန်းနေပါက သူ အလိုမကျမိ။တကယ်တမ်းတော့
ကိုကို ရှေ့မှာ သူလည်း အရွယ်ရောက်ပီဆိုတာ ပြချင်နေပီ။
" ခနလေးဘဲ လျှောက်ရသေးတာ..မညောင်းပါဘူး "
" အင်းပါ ဒါဆိုလည်း မြန်မြန်သွားရအောင် အပြင်မှာ အေးနေပီ "
ဘောင်းဘီအိပ်ကပ်ထဲကို လက်ထည့်ကာ ပြောနေသော ကိုကို့ကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ ကိုကိုက ကျွန်တော်ခေါင်းကို အသာပြန်ပုတ်ကာ
ရှေ့ကာ သွားနှင့်သည်။ကျွန်တော့်၏ ပြုံးဖီးနေသော မျက်နှာလေးကို အရှိန်သတ်ကာ ကိုကို့ခြေလှမ်း အတိုင်း လိုက်ခဲ့သည်။ဆေးရုံရောက်တော့ သူနာပြုများကို လှမ်းမေးကာ အခန်းတစ်ခု ထဲသို့ ဦးတည်ကြသည်။ကိုကိုနောက်ကနေ ထိုအခန်းထဲ ဝင်ကြည့်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေသည့် မိန်းမလှလေး တစ်ဦးရယ်။လူနာစောင့် ပေးနေသည့် ကိုကိုအဖေအရွယ် ဦးလေးရယ် တို့က သူတို့အား ပျူဋာစွာ ကြိုဆိုသည်။
" သားတို့တောင်ရောက်လာပီဘဲ...သားသူငယ်ချင်းကတော့ကွာ မြင်တဲ့အတိုင်းဘဲ အားနည်းလွန်ပြီး ဖြစ်သွားတာတဲ့ "
" ဖေဖေက သူ့သမီးကိုဆို ပြောဖို့ကြီးဘဲ "
" နေမကောင်းတဲ့ သူကလည်း အသံကြားရတာတော့ မနက်ဖြန် ဘဲ ဆေးရုံဆင်းလို့ရပီ တူတယ်
ဦးရေ သားပြန်လို့ရပီထင်တယ်"
Jimin စကားအဆုံး Mina က မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားကာ ဂျိုပေးကာ ကြည့်လာသည်။ကိိုကိုနဲ့ ထိုမိန်းခလေး၏ ဖေဖေ မှာတော့ ပွဲကျနေကြသည်။Jungkook ကတော့ ကိုကို၏ ပြုံးရယ်နေသာ မျက်နှာလေးကိုသာငေးနေမိသည်။
" အော် Jungkookie ဒါက ကိုကို့ သူငယ်ချင်း Mina တဲ့..ဟိုငယ်ငယ်လေးကတည်းက ပေါင်းလာတာ..Mina ဒါက Jeon Jungkook
Jeon အိမ်တော်က တစ်ဦးတည်းသောသား "
ကိုကို က သူ့ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးသည်။
" တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် "
ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ ပြန်နှုတ်ဆက်တော့
" ဒီကလည်း တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်..."
အလှဆုံး အပြုံးတွေနဲ့ ပြန်ဆ်ိုလာသည်။ထို့နောက်တွင်တော့ ကိုကိုက ထိုအမဘေးနား သွားကာ စကားသွားပြောနေသည်မို့ ကျွန်တော်လည်း phone မှာ အာရုံတွေထားလိုက်သည်။ဖုန်းကြည့်နေသော်လည်း နားထဲတွင်တော့ က်ိိုကို့ ၏ ရယ်သံသေးသေးလေးတွေ က နေရာယူနေလေသည်။
က်ိုကို့ ကို သူမဟုတ်သည့်သူစိမ်းတွေနဲ့ ရင်းရင်းနှိီးနှီး ပြောဆို နေတာမျိုးကို သူမကြုံဖူးလို့ဘဲ နေမှာဘာ။အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ထိုအခြေအနေမျိုးကို သူ သဘောမကျ။ကိုယ် အခင်ရဆုံး သူငယ်ချင်းက တစ်ခြားသူနဲ့ ဆော့ပြီး ကိုယ့်ကို မေ့ထားသည့် အဖြစ်နှင့်တူနေသည်။ကိုကို နဲ့ ပတ်သတ်လာရင် လောဘတက်ချင်စိတ်က ကြီးလာပြီ
ထင်ပါရဲ့....။
🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰💛🐰
Thanks for reading 💕
14.11.2020
Zawgyi;
အခ်ိန္အားျဖင့္ ညေန ၆ နာရီ။Jimin ေမြးရပ္ေျမသ္ို႔ ေရာက္ဖို႔ဆိုလွ်င္ ၃ နာရီေလာက္ ကားစီးရဦးမည္။ဒီည တြင္းခ်င္း ျပန္လာဖို႔ေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မည္မထင္။က်ေနာ္က မျပန္လည္း ရေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔လ္ိုက္ပါခဲ့ေသာ ယုန္ေပါက္ေလးကို ေတာ့ စိတ္ခုမွာ စိုးသည္။ေတာ္႐ုံ အိမ္နဲ႔ခြဲၿပီး အိပ္ဖူးသည့္ ခေလးမွ မဟုတ္တာ။
ကားေပၚေရာက္ကတည္းက ကားေနာက္ခုံမွာ ႏွစ္ေယာက္သားၾကားမွာ လြတ္ေနေသာ ၾကားခံနယ္ေၾကာင့္ Jungkook သိပ္မေပ်ာ္႐ႊင္။သူ႔က္ိုလည္း စကား မေျပာေသးသည့္အျပင္ နာရီၾကည့္လိုက္နဲ႔
လက္ည္ိုးေလးေထာင္ကာ ေရတြက္လိုက္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ခါ ေခါင္းကိုပင္ ယမ္းခါေနသည့္ က္ိုကို
ကို႔ မသိမသာ ခိုးၾကည့္ေနမိသည္။ကိုကို ကစိတ္ရႈပ္ ေနသည့္ ပုံေလး ေပၚေနတာမို႔ စကားစေျပာရန္
သင့္မတင့္ လက္သန္းေလးေတြကို လက္မနဲ႔ ပြတ္ကာ စဥ္းစားေနသည္။
နာရီဝက္ေလာက္ ေမာင္းလာပီးေနာက္ ၿမိဳ႕ျပင္ဖက္ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ အေအးဓာတ္က သိသိသာသာ တိုးလာသည္။ေအးလာပီဟု စဥ္းစားမ္ိ႐ုံေလးရွိေသး ႐ုတ္တရက္ ကိုယ္ေပၚတင္လာေသာ အေႏြးထည္ရယ္။ပုခုံးေပၚကို အေႏြးထည္အတည္အက် ျဖစ္ေအာင္ ပြတ္ခါေပးေနတဲ့ လက္တစ္စုံရယ္။
" အေႏြးထည္ ထပ္ဝတ္လာဖို႔ ေျပာဖို႔ေမ့သြားတယ္
ေအးေနေတာ့မွာဘဲ "
ကိုက္ို က သူဝတ္ထားေသာ အေႏြးထည္ေလးကိုက်ေနာ္အားေပးကာ ဆ္ိုသည္။က္ိုက္္ို႔ ကို ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ဆြယ္တာအေပၚမွာ ထပ္ထားေသာ ခပ္ပါးပါး အေႏြးထည္ သာ က်န္သည္။ေျပာပါတယ္။ကိုကို က က်ေနာ္ကို ဆ္္ို သူ႔မ်က္စိထဲ သုံးႏွစ္သားေလးလို႔ ျမင္တုံး။ကိုကို႔ အျမင္ေတြ ေျပာင္းဖ္ို႔ က်ေနာ္က Gym ကစားဖ္ိုဲဲဲ့စာေမးပြဲ ေျဖၿပီးပီးခ်င္း ေမေမတို႔နား ပူဆာကာ ၾက္ို သြားအပ္ၿပီးထားႏွင့္ပီ။ဒီအတ္ိုင္း ကိုကို႔ ေရွ႕မွာ သန္မာတဲ့သူတစ္ေယာက္ ေျပာရရင္ ကိုက္ို႔ ကိုကာကြယ္ေပးႏိုင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္လို႔။
" ကိုကို ေအးေနေတာ့မွာေပါ့ ျပန္ဝတ္ထားလိုက္ပါ "
ခြၽတ္ၿပီး ျပန္ေပးဖို႔လုပ္မည္ ျပင္လိုက္ေသာ္လည္းက္ိုကို က သူ႔လက္ေသးေသးေလးနဲ႔ က်ေနာ္၏ ခြၽတ္ရန္ျပင္ေနသည့္ လက္ကို တားကာ
" ကိုကို က ရတယ္ ဒီအေအးေလာက္က ကိုကိုေနသားက်ပီးသား... Jungkookie ကသာ ဒီအေအးဓံမ်ိဳးကို အခုမွ ႀကဳံဖူးတဲ့သူမို႔ အေအးမိခံလို႔ မျဖစ္ဘူး "
က်ေနာ္က ရတယ္ ခံႏိုင္တယ္ ျပန္ေျပာလိုက္မလို႔ရွိေသး။ကားေမာင္းေနသည့္ ဦးေလးကပါ
" Jiminiee ေလး ေျပာတာ မွန္တယ္.. သားရယ္
ေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖစ္ေအာင္ေနလိုက္ပါ သားရယ္ "
ကားကို ဂ႐ုတစိုက္ေမာင္းေနရင္းမွဆိုလာေတာ့ Jungkook လည္း အထြန္႔မတက္ေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ေနလ္ိုက္သည္။သ္ို႔ေသာ္လည္း ဥာဏ္ေကာင္းသည္ဆ္ိုတဲ့ Jungkook က အႀကံတစ္ခု ရသြားၿပီ။ၿပီတီတီ႐ုပ္ေလးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ေနရာလြတ္ေလးနားကို တ္ိုးသြားၿပီး ကိုကို နဲ႔ အနီးကပ္ဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ထိုင္လိုက္သည္။
"အယ္....ဘာလုပ္ "
ယုန္ေပါက္ေလးကာ က်ေနာ္အနား ႐ုတ္တရက္ ႀကီး တ္ိုးလာကာ က်ေနာ္ၿခဳံေပးထားတဲ့ အေႏြးထည္က္ို ျဖန္႔ကားကာ က်ေနာ္ပုခုံးထက္ လႊားၿခဳံလိုက္သည္။ဒီကေလးကေတာ့။သူ႔က္ို ေႏြးေစရန္
လုပ္ေပးထားတာက္ို သူက ေနာက္တစ္မ်္ိုး လာထြင္ေနေသးသည္။
" ဒီလို ပူးကပ္ေနရင္ ပိုေႏြးသြားမွာေလ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား "
သူ၏ အနည္းငယ္ ပြေယာင္းေနေသာ ႏွာေခါင္းအား ရႈံကာၿပဳံးစ္ိစိနဲ႔ ဆိုလာတဲ့ ယုန္ေပါက္ေလးေၾကာင့္ က်ေနာ္ရဲ႕ဘယ္ဖက္ ရင္အုံကလည္း တေႏြးေႏြး။နီးကပ္လြန္းေနသည့္ အေနအထားေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ကိုလည္း မလုပ္ေဆာင္ခ်င္။အင္း သူလည္း ဒီအေအးဓာတ္နဲ႔ ေဝးကြာေနတာလည္း ၾကာပီဖို႔ အေႏြးဓာတ္ ေလးနည္းနည္းေလာက္ကို
ေပးတဲ့သူ ရွိတုံး ခံစားရယူရမည္မဟုတ္လား။ၿငိမ္ေနၿပီး ဘာမွ ျပန္မေျပာတဲ့ က်ေနာ့္နားကို ပိုပို တိုးလာတဲ့ ယုန္ေပါက္ေလး။သူ ေတာ္ေတာ္ ေအးေနပါေရာလား။ပိုေႏြးေစရန္ သူ၏ သြယ္လ်ေနေသာ
လက္ေခ်ာင္းရွည္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ေပးလိုက္ေတာ့
ခ်က္ခ်င္း လွည့္ၾကည့္လာသည္။Jimin က ပို၍ပင္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ကိုင္ထားလိုက္သည္။မ်က္ဝန္းကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ မင္းကို ေႏြးေစခ်င္လို႔ ဆိုတာ မင္းျမင္တတ္ပါေစ။
" ကိုက္ို လက္ေခ်ာင္းေတြက တကယ္ေသးေသးေလးေတြ ခ်စ္စရာေလး "
လက္ကေလးက္ို ၾကည့္ကာ ေျပာေနေသာ Jungkook။သူ႔ကို ေႏြးေစခ်င္လို႔ ကိုင္ထားေပးတာကို သူက အဲ့လို ေျပာလာေတာ့ Jimin အလ္ိုမက်။နဂိုကတည္းက Jimin က သူ႔လက္ကို ေဝဖန္လွ်င္နည္းနည္းမွ ႀကိဳက္သည္မဟုတ္။
"ဒီမွာၾကည့္ လက္သန္းေလးဆို ပိုဆိုး "
တကယ္လည္း Jungkook ေျပာခ်င္စရာ။က္ိုက္ို႔ ၏ လက္သန္းေလးက္ို သူလက္သန္းေလးနဲ႔တ္ိုင္းၾကည့္ေတာ့ ကိုကိုလက္သန္းေလးက ကေလးအ႐ြယ္သာသာ။ကိုကို ကိုျပန္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း သူ႔လက္သန္းေတြက္ို ျပန္ ႐ုတ္လိုက္ကာ
" လက္သန္းဘဲ ေသးတာ က်န္တာေတြ မေသးဘူးကြ "
ကိုကို႔စကားေၾကာင့္ Jungkook အပါအဝင္ ေရွ႕က ဒါ႐ိုင္ဘာ ဦးေလးႀကီးပါ သေဘာေတြက်ၿပီး တခြီးခြိီး ျဖင့္ ထရီၾကေလသည္။တျဖည္းျဖည္း ပိုေမွာင္လာတဲ့ ညအခ်ိန္ရယ္။ရယ္သံေတြလႊမ္းေနေသာ လမ္းမေပၚက ကားေလးရယ္။ပူးကပ္ေနၾကသည့္ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္။ေသခ်ာတာကေတာ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္လုံးဆီမွာ အၿပဳံးေတြ ေဝဆာေနေလရဲ႕။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သားျဖစ္ကို Mina အေၾကာင္း ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီးသည္ႏွင့္ Mina ကို ပို႔ထားသည့္ ေဆး႐ုံကို လိုက္သြားဖို႔ျပင္ရသည္။Mina ဆိုသည္မွာ သူ႔သမီး အရင္းတစ္ေယာက္လိုပင္။မိခင္ျဖစ္သူ ဆုံးပါးသြားၿပီး သူ႔ေဖေဖနဲ႔ ေနလာခဲ့ရသည့္ အျဖစ္သည္ သူ႔သား Chim Chim လို အဖစ္မ်ိဳးပင္။Chim Chim က ဂ႐ုစိုက္ရန္မွာထားသည္ဆိုပီး
ေန႔တိုင္းလိုလို သူ႔အိမ္ကိစၥမ်ားကို လာလာ ကူေပးတတ္ေသာ ကေလးမ။တစ္ခါတစ္ရံ ခ်က္ထားေသာ ထမင္းဟင္းမ်ားကို လာပို႔ၿပီး *ဦးေလးအတြက္ အိမ္မွာ ပိုခ်က္ထားတာ * ဆိုကာ မယူဘူးေျပာေသာ္လည္း အတင္းထားခဲ့တတ္သည္။
ေဆး႐ုံမွာ Mina အေဖ က သူ႔သမီးကုတင္ေဘးတြင္ထိုင္ေစာင့္ေနေလသည္။အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးၾကည့္ေတာ့ မိန္းခေလးသဘာဝ ေသြးအားနည္း၍ မူးေဝကာ ေမ့လဲသြားေၾကာင္း သိရသည္။စိုးရိမ္စရာေတာ့ မရွိဘူးဟု သိရမွ သူလည္း သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။
" ငါမင္းအတြက္နဲ႔ Mina အတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြ အိမ္ျပန္ယူေပးဦးမယ္ ဘာမွာ ဦးမလဲ "
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ က သူ႔သမီးေဘးမွ ခြာမည္ မဟုတ္ေသာ္ေၾကာင့္ သူသတိေပး ေမးျမန္းလိုက္သည္။
"ငါ့အိမ္မွာ ညစာ ခ်က္ထားတာေတြ ထည့္လာေပးကြာ မနက္ေရာက္ရင္ မေကာင္းေတာ့မွာဆိုးလို႔...
ၿပီးေတာ့ အိမ္က အေပါက္ေတြပိတ္ၿပီး ေသာ့ေသခ်ာ ခတ္လာေပးအုံး "
" ေအးကြာ ခေနေန ေလာက္ဆ္ို Chim Chim လည္း ေရာက္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္ ငါျပန္ၾကည့္လိုက္အုံးမယ္ "
ဦး Shin Woo တစ္ေယာက္ေဆး႐ုံ ကေန သြက္သြက္ကေလး ထြက္လာကာ အိမ္သို႔ဦးတည္ခဲ့သည္။ေနအိမ္ႏွင့္ေဆး႐ုံမွာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ဘဲ ေလ်ာက္ရ၍ အဆင္ေျပသည္ဟု ဆ္ိုရမည္။သားျဖစ္သူျပန္လာမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ က္ိုယ့္အိမ္ကို အရင္ျပန္၍ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
အိမ္ေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ၿခံတံခါး ေသာ့ဖြင့္ရန္ျပင္ေနတုံး ကားတစ္စိီးထိုးရပ္လာ၍ သားျဖစ္သူ ျပန္ေရာက္ပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သ္ိလိုက္သည္။သူလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ကားေပၚကေန ေျပးဆင္းလာတဲ့
သူ၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလး။အို ဒီလိုေအးတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေႏြးထည္ တစ္ထည္ ထဲရယ္။
" ေအးေနတာကို ထူထူထဲထဲ မဝတ္လာဘူး.. သြားအိမ္ထဲ ဝင္ပီး အဝတ္သြားထပ္လာခဲ့ "
စိတ္ပူေဇာနဲ႔ ေအာ္ေျပာသလ္ို ျဖစ္သြားသည္။ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သားျဖစ္သူ ေနာက္ကေန အရပ္အေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ သူငယ္ေလး တစ္ေယာက္က ကားထဲမွ ဆင္းလာသည္။ဝတ္စားထားပုံကိုၾကည့္၍ သားတက္ေနသည့္ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းဘဲ ျဖစ္ရမယ္။
" သားသူငယ္ခ်င္းလဲ ေခၚလာတာလား... လာကြယ္ အိမ္ထဲ ဝင္ၾက "
ထိုသူငယ္ေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ၿပဳံးရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ ျပန္ၿပဳံးျပလာသည္။ၾကည့္ရတာေတာ့ လူေကာင္းေလး ပုံစံပါဘဲ။အိမ္တံခါး သြား
ဖြင့္ဖ္ို႔ ေရွ႕က သြားႏွင့္ေတာ့ သားႏွင့္သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ကားဒါ႐ိုင္ဘာ ျဖစ္သူနဲ႔ စကားေျပာေနၾကေသးသည္။မွာ စရာရွိသည္မ်ားကို ေျပာေနၾကသည္ေနမည္ေပါ့။
" အင္း ဟုတ္ပီ ဒါဆ္ို ဦးက ျပန္လိုက္မယ္ သားတို႔ ျပန္မယ့္ခ်ိန္ကို ျပန္ဆက္သြယ္လိုက္..သူေ႒းကေတာ္ကိုလည္း ဖုန္းအရင္ဆက္လိုက္အုံး...
ဦးလည္း အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာလိုက္မယ္..ငါ့တူတို႔.. သြားၿပီေနာ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦးေလး ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းျပန္ဦး "
ကားဒါ႐ိုင္ဘာ ဥိီးေလးႀကီးက လက္ျပကာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က္ို ႏႈတ္ဆက္သြားသည္။ည ၉ နာရီေလာက္ရွိၿပီမို႔ Jungkook ကို အိမ္ေခၚအိပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ယုန္ေပါက္ေလးကလည္း သူက အဆင္ေျပတာမို႔ ႀကိဳက္သလို စီစဥ္ပါတဲ့ေလ။ဒီလို လိမၼာတဲ့ညီေလးတစ္ေယာက္ရွိတာ ကံေကာင္းလိုက္တာလို႔ Jimin ေတြးမိသည္။ကိုယ္ကတစ္ဦးတည္းေသာ သားမို႔ခင္တြယ္တတ္သည့္ စိတ္က အားႀကီးလြန္းေနသည္လားေတာ့မသိပါ။
" လာ ေအးေနပီ အိမ္ထဲ ဝင္ၾကမယ္ "
ကိုကို Jimin တ္ို႔ အိမ္ကညသူတို႔အိမ္ေလာက္ မႀကီးေပမဲ့ အတြင္းပိုင္းတြင္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိသည္။ဧည့္ခန္းအတြင္းရွိ နံရံကပ္ ဗီဒိုတြင္ ကိုကို ၏ ႏွစ္စဥ္ရရွိထားေသာ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းလႊာမ်ားႏွင့္ ဆုတံဆိပ္မ်ားကို အစီအရီ ထည့္ထားသည္။ဒါေတြ က ကိုကို ဘယ္ေလာက္ထူးခြၽန္လဲဆိုတဲ့ သက္ေသေတြဘဲ။ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္ကို ဧည့္ခန္းတြင္ ထိုင္ေစကာ သူ႔အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး သူ႔ေဖေဖ ေျပာသည့္အတိုင္း အေႏြးထည္ တစ္ထပ္
ဝတ္ကာ ျပန္ထြက္လာသည္။တကယ့္ကို ေဖေဖ စကားနားေထာင္တဲ့ ကိုကို ပါဘဲ။ကိုကို႔ ေဖေဖကို ဒီေန႔မွ ျမင္ဖူးေပမဲ့ ကိုက္ို နဲ႔ ႐ုပ္ခ်င္းသိပ္မဆင္ေပမဲ့ စကား ေျပာဟန္ႏွင့္ အမူအရာက ေတာ့ခြၽတ္စြပ္ပင္။သေဘာေကာင္းဟန္လည္း တူသည္။
" ေဖေဖ ဒါက Jeon အိမ္ေတာ္ရဲ႕ အငယ္ဆုံးသား Jeon Jungkook တဲ့ "
ျခင္းတစ္ခုထဲတြင္ ဓာတ္ဘူး~ ေစာင္း~ ခ်ိဳင့္တို႔အစုံအလင္ကို စီရီကာ ထည့္ေနရင္းလူက တုန္တက္သြားသည္။႐ိုး႐ိုး ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းထင္ေနတာတဲ့ သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ဖစ္ဘူး။ေဆး႐ုံကို ယူသြားေပးရမယ့္ ဟာေတြကို ျပင္ဆင္ထည့္ေနရတာနဲ႔။
" ဟာ သားရာ ဘာလို႔ ႀကိဳမေျပာတာလဲ...
ေကာင္းေကာင္း ဧည့္ခံရမည့္ ဧည့္သည္ေလးကို
သား ေကာ္ဖီေလး ဘာေလး သြားေဖ်ာ္ပီးယူလာကြာ "
ကိုကို႔ေဖေဖက ခ်က္ခ်င္း ဗ်ာမ်ားသြားဟန္ႏွင့္ ကိုကို႔ ကို ခိုင္းေတာ့သည္။ဒီအေျခအေနကို သူလည္းမႏွစ္ၿမိဳ႕တာေၾကာင့္
" ရပါတယ္ ဦးေလး မလိုပါဘူး... ဒါထက္ ကိုကို က လူနာ ကို သြားၾကည့္ေနၿပီ တူတယ္ "
ကိုကို႔ ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာဆိုမိေတာ့
" Kookie အတြက္ေကာ္ဖီေတာ့ ေဖ်ာ္ေပးႏိုင္ပါေသးတယ္ကြာ ေသာက္မယ္ မဟုတ္လား "
ကိုကို ကတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ျပန္ေျဖတယ္။
" ရတယ္ဆိုေန မေသာက္ေတာ့ဘူး ကိုကို
ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေျခအေနကိုအရင္သြားၾကည့္ၾကရေအာင္ေလ "
ကိုကို က ေခါင္းၿငိမ့္ႀကီး သူ႔ေဖေဖ ဖက္လွည့္ကာ
" Mina က ဒီေရွ႕ကေဆး႐ုံမွာဘဲ မဟုတ္လား ေဖေဖ သားတို႔သြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ "
" ေအေအ သြားသြား ေဖေဖက သူ႔တို႔အိမ္ဖက္သြားပီးမွ လိုက္လာခဲ့မယ္ "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကိုကိုတို႔ အိမ္ကေနထြက္လာၿပီး ေဆး႐ုံဆီသို႔ ဦးတည္ကာ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကသည္။ကားလမ္းမ ေဘးရွိ ပလက္ေဖာင္းေလးတြင္ ပုခုံးခ်င္းယွဥ္ကာ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ၾက၏။လမ္းမီးမ်ားမွာေတာ့ တစ္လုံးတစ္ေလ ပ်က္ေနသည္ကို သတိထားမိသည္။ကိုကို နဲ႔ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေလွ်ာက္ေနရ၍ အေအးဓာတ္ကိုပင္ သတိမမူမိေတာ့ေခ်။လမ္းေပၚက ျဖတ္သြားျဖတ္လာသူေတြကေတာ့ အေႏြးထည္အထပ္ထပ္ေတြနဲ႔။သူေနသည့္ ေနရာထက္ဆိုင္ရင္ ကိုကိုတို႔ ေဒသက ပ္ို ေအးတာဘဲ။
" ေညာင္းေနပီလား ေရွ႕နားဆို ေရာက္ၿပီ "
၁၀ မိနစ္ေလာက္ဘဲ ေလွ်ာက္ရေသးတာကို ေညာင္းပီလား တဲ့လား။ကိုကို က သူ႔ကိုဆို ခေလးေလးလို႔ ျမင္ၿပီး ေျပာဆိုဆက္ဆံေနတုန္း။ကိုကိုနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး သေဘာမက်တာမ်ိဳး မရွိေပမဲ့ ခေလးငယ္ေလးလို ဆက္ဆံျပဳမူၿပီး ဂ႐ုစိုက္ျပလြန္းေနပါက သူ အလိုမက်မိ။တကယ္တမ္းေတာ့
ကိုကို ေရွ႕မွာ သူလည္း အ႐ြယ္ေရာက္ပီဆိုတာ ျပခ်င္ေနပီ။
" ခနေလးဘဲ ေလွ်ာက္ရေသးတာ..မေညာင္းပါဘူး "
" အင္းပါ ဒါဆိုလည္း ျမန္ျမန္သြားရေအာင္ အျပင္မွာ ေအးေနပီ "
ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲကို လက္ထည့္ကာ ေျပာေနေသာ ကိုကို႔ကို ၾကည့္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပေတာ့ ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းကို အသာျပန္ပုတ္ကာ
ေရွ႕ကာ သြားႏွင့္သည္။ကြၽန္ေတာ့္၏ ၿပဳံးဖီးေနေသာ မ်က္ႏွာေလးကို အရွိန္သတ္ကာ ကိုကို႔ေျခလွမ္း အတိုင္း လိုက္ခဲ့သည္။ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ သူနာျပဳမ်ားကို လွမ္းေမးကာ အခန္းတစ္ခု ထဲသို႔ ဦးတည္ၾကသည္။ကိုကိုေနာက္ကေန ထိုအခန္းထဲ ဝင္ၾကည့္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ လွဲေနသည့္ မိန္းမလွေလး တစ္ဦးရယ္။လူနာေစာင့္ ေပးေနသည့္ ကိုကိုအေဖအ႐ြယ္ ဦးေလးရယ္ တို႔က သူတို႔အား ပ်ဴဋာစြာ ႀကိဳဆိုသည္။
" သားတို႔ေတာင္ေရာက္လာပီဘဲ...သားသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ကြာ ျမင္တဲ့အတိုင္းဘဲ အားနည္းလြန္ၿပီး ျဖစ္သြားတာတဲ့ "
" ေဖေဖက သူ႔သမီးကိုဆို ေျပာဖို႔ႀကီးဘဲ "
" ေနမေကာင္းတဲ့ သူကလည္း အသံၾကားရတာေတာ့ မနက္ျဖန္ ဘဲ ေဆး႐ုံဆင္းလို႔ရပီ တူတယ္
ဦးေရ သားျပန္လို႔ရပီထင္တယ္"
Jimin စကားအဆုံး Mina က မ်က္ႏွာ ရႈံ႕မဲ့သြားကာ ဂ်ိဳေပးကာ ၾကည့္လာသည္။ကိိုကိုနဲ႔ ထိုမိန္းခေလး၏ ေဖေဖ မွာေတာ့ ပြဲက်ေနၾကသည္။Jungkook ကေတာ့ ကိုကို၏ ၿပဳံးရယ္ေနသာ မ်က္ႏွာေလးကိုသာေငးေနမိသည္။
" ေအာ္ Jungkookie ဒါက ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္း Mina တဲ့..ဟိုငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေပါင္းလာတာ..Mina ဒါက Jeon Jungkook
Jeon အိမ္ေတာ္က တစ္ဦးတည္းေသာသား "
ကိုကို က သူ႔ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးသည္။
" ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ "
ကြၽန္ေတာ္လည္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ေတာ့
" ဒီကလည္း ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္..."
အလွဆုံး အၿပဳံးေတြနဲ႔ ျပန္ဆ္ိုလာသည္။ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ကိုကိုက ထိုအမေဘးနား သြားကာ စကားသြားေျပာေနသည္မို႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း phone မွာ အာ႐ုံေတြထားလိုက္သည္။ဖုန္းၾကည့္ေနေသာ္လည္း နားထဲတြင္ေတာ့ က္ိိုကို႔ ၏ ရယ္သံေသးေသးေလးေတြ က ေနရာယူေနေလသည္။
က္ိုကို႔ ကို သူမဟုတ္သည့္သူစိမ္းေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွိီးႏွီး ေျပာဆို ေနတာမ်ိဳးကို သူမႀကဳံဖူးလို႔ဘဲ ေနမွာဘာ။အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ ထိုအေျခအေနမ်ိဳးကို သူ သေဘာမက်။ကိုယ္ အခင္ရဆုံး သူငယ္ခ်င္းက တစ္ျခားသူနဲ႔ ေဆာ့ၿပီး ကိုယ့္ကို ေမ့ထားသည့္ အျဖစ္ႏွင့္တူေနသည္။ကိုကို နဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ ေလာဘတက္ခ်င္စိတ္က ႀကီးလာၿပီ
ထင္ပါရဲ႕....။
🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰💛🐰
Thanks for reading 💕
14.11.2020