Deanna's POV
| Few Days Later |
Time has passed, mas naging malapit ang loob ko kay Jema. My love for her is really getting deeper than I thought. I've been visiting their firm everyday then I'll ask her for a date after her work, I guess? Pero syempre hindi mawawala ang epal sa eksena. It's Ate Bea.
Hindi pa kami nakakapag-usap tungkol sa panliligaw niya kay Jema dahil lagi na lang siyang may excuses every time I wanna talk about it. Lagi siyang umiiwas sa usapan. Kung hindi naman, she'll tell us that she needs to get back to our company because something important came up na sa tingin ko ay hindi totoo kasi bakit hindi ko alam na may importanteng bagay pala na kailangang gawin sa company. I'm the CEO right? I should be the one who will know that thing first but I didn't mind it. I respect her decisions in life.
Nandito ako ngayon sa office ko sa bahay and I'm planning to visit our site. I'll tell my secretary first about this.
Dialing My Secretary Cousin...
Nakailang ring na ito but she's not answering it. Sinubukan ko pa siyang tawagan ulit ng ilang beses then there you go.
OTP
"How many times I should call you before picking up your goddamn phone?! You don't have the right to ignore me for how many times, you idiot!" I bursted out.
Mainipin akong tao and I must say, I really hate waiting.
"I'm sorry, okay?! I am just talking to someone."
"And who's that someone huh? Mas importante ba yung someone na yan kesa sakin?"
"Stop with your dramas Wongskie! Bakit ka ba tumatawag at mukhang badtrip ka na naman ha?"
"Wag mong ibahin ang usapan Gaston. Sino yang kausap mo?"
"Aish." She took a sigh. "I'm with Kobe."
"What's with you two?"
"Wala! Wala okay? We're just out for lunch."
"Seriously Pauline? Hinahayaan mong yayain ka nyan sa labas then you'll accept his offer naman?"
"Hindi ko naman siya matitiis e! He's been part of my past."
"I don't fucking care. Dumiretso ka sa firm ngayon. I'll be there in 30 minutes."
"Wait what? Teka lang ha, you'll go there by yourself? Ikaw lang talaga mag-isa?"
"Of course! Alangang pabalikin pa kita dito at si Mr. Ronald para lang sunduin ako. Nakakahiya naman po sayo."
"We will just picking you up there. Delikado kung ik—"
"I can handle myself." I hunged up.
Kinuha ko lahat ng mga valuable things ko like wallet, phone and some of my papers. At heto na naman tayo dahil balot na balot na naman ang buong katawan ko.
Lumabas ako ng bahay at pumunta sa garage sabay pasok sa isang Bugatti La Voiture Noire. It's the most expensive car in the world. Share ko lang.
I started the engine then hit the road!
It just took me 25 minutes ride when I reached WTV's agency. Agad akong sinalubong ng isang babaeng may kasamang lalaki.
"Who told you that you can stay here huh?" Taas kilay kong tanong.
"Deans, wag mo naman siyang masyadong bastusin." Saway naman ni Ponggay but I didn't mind her.
"Alisin mo ang asungot na yan dito Gaston kung ayaw mong ikaw ang tanggalin ko." May pagbabanta kong utos sa kanya at iniwan sila.
Some of our workers welcomed me including Celine, Jaycel and Mich. Hinayaan ko lang silang sundan ako hanggang sa office ko. I can't see any problem with that because they are my friends.
"How's work?" I asked them as I sat on my swivel chair.
Nakaupo naman sila sa couch at kaharap ko sila ngayon.
"Maayos naman lahat Boss D. Walang problemang nakikita sa kumpanya." Sagot ni Jaycel.
"At mas tumataas pa ang kita ng WTV dahil sa tulong ng GTF." Dugtong ni Mich.
"That's good to hear. All of these are happening because of the hardwork of everyone here. You never guys failed to make me happy and impressed."Nakangiting wika ko.
"You and the company deserves it, CEO." Sabi ni Celine.
"Haha stop with those formality of yours Ms. Domingo. I told you that you can call me by my name kung tayo-tayo na lang din naman ang nag-uusap." I told her then I heard them giggled.
"As you say so Deanna." She replied.
After a minute, we heard a knock on the door. Mich was the one who stood up and opened it. Iniluwal nito ang pinsan ko.
"Oh napaalis mo na ba yun dito?" Tanong ko sa kanya nang makapasok siya.
"Of course! Do I have a choice?! Even though I want him to stay, tinaboy ko na dahil yun ang utos mo." Inis niyang giit at pabagsak na tumabi sa kanila.
My friends looked at her confusedly first then they gazed at me.
"What?" I asked them.
"What what ka dyan. Anong nangyari?" Tanong ni Mich.
"Kasama na naman niya yung ex niyang gunggong. Ayoko namang makita ang pagmumukha nun kaya pinaalis ko siya." Diretso kong sagot.
"Sabagay pati rin ako ayaw ko siyang makita." Celine stated and shrugged her shoulder.
"Baka masapak ko pa yun kapag naaninag ko siya." Jaycel acted like going to a fight but we just laughed at her.
"Enough of that. Alam kong gusto na akong patayin nitong pinsan ko but she can't do that. Mawawalan na siya ng napakagandang gwapong pinsan." Proud kong saad pero silang lahat naman ay tumingin sakin ng nakakadiri. "May angal kayo?"
"As much as we want to but we know that you'll fire us so we aren't." Celine answered while giggling.
Napailing na lang ako atsaka sinimulan na ang mga paperworks. As usual, pirma dito, pirma doon. Approve dito, approve doon. Ganito lang naman ang ginagawa ko sa mga ito.
My friends also stayed for about a half hour until they decided to leave dahil may mga naiwan pa silang trabaho. Kahit na gusto ko pa silang makasama at makakwentuhan dito ay hindi pwede dahil pare-parreho kaming may responsibilidad sa kumpanya so I just let them go. Itong si Ponggay naman, hindi maipinta ang mukha sa sobrang inis sakin sa naging asal ko kanina. Gusto ko lang humalakhak dahil sa istura niya ngayon pero baka hindi na ako makalabas ng opisina ko ng buhay.
I let out a sigh and continued what I'm doing.
=====
"Hindi ka ba pupunta sa Nights Ground?" Tanong niya pagkauwi namin ng bahay.
Agad naman akong napatingin sa kanya na parang ngayon ko lang nalaman ang tungkol doon.
"Oh yeah! Thank you for reminding me Pongs. I almost forgot about that." I replied.
It's Wednesday today and I need to go somewhere. Every Wednesday, kailangan kong pumunta doon at makipaglaban for some reason. You're gonna know it later.
"Buti na lang talaga nandito ako." She said amd I just shook my head.
"Are you coming with me?"
"Yep. Wala rin naman akong kasama dito at mabobored lang ako so it's a yes." She answered while grinning.
Ugh, this girl. May balak na naman toh mamaya.
Tumango lang ako sa kanya at umakyat sa kwarto. Nagpalit ako ng damit at sinuot ang usual clothes ko kapag pumupunta ako doon.
Pagkababa ko, naabutan ko lang siya na may katext sa phone niya.
She's texting Kobe na naman.
"Hey! Stop messaging that guy. We need to go." I told her and snatched her phone.
"Give me back my phone!" Sinusubukan niyang kunin ang phone niya pero agad akong nakalabas ng bahay at sumakay sa kotse.
"Argh! I'm gonna kill you!" I heard her shouted.
Nakasunod lang siya sakin at pabagsak na sinara ang pintuan.
"Dahan-dahan naman po sa pagsara. Baka wala kang ipambayad dyan kapag nasira mo yan." Sabi ko sa kanya at nagsimula nang magmaneho.
"Edi mas maganda." Pagtataray niya sakin and I saw in my peripheral vision that she playfully rolled her eyes.
"Where's my phone?" Tabong niya atsaka inikot ang paningin sa buong kotse.
Kinuha ko mula sa aking bulsa yung phone niya at pinakita ito sa kanya.
"You should stop texting him. Wala siyang maidudulot na maganda sayo." I told her as I gave her the phone.
"Psh. Ano bang problema dun ha?" She asked again bit I didn't mind her and I put my eyes on the road.
=====
After a long ride, we arrived in Hyde Nights Ground. Sa sobrang haba ng byahe, nakatulog na itong kasama ko. Naiintindihan ko naman because it's almost 12 midnight.
"Pongs, wake up." Wika ko habang inaalog ng konti ang katawan niya.
"M-mamaya na." Sagot niya at mas tinago pa ang mukha sa pillow neck niya.
"Ponggay." I called her in a cold tone that made her up.
"Ito na nga oh. Mananakot pa e. Tara na!" Napailing na lang ako nang mauna pa siyang lumabas sakin.
When we entered the HNG, we are welcomed by a loud music, people dancing and a wild crowd. Gusto din sanang makisama ni Ponggay sa mga sumasayaw pero mabuti na lang nahila ko siya papunta sa daan patungo sa Underground Hyde.
"What's up dude?!" A guy greeted me as we entered the Underground Cityscape.
"Hey Payton!" I greeted back and hugged him.
I want you to meet Payton Joceph Miller. He's a good friend of mine and he owns this bar/ground. Kaya gustong-gusto ding sumasama ni Ponggay dito dahil libre lahat.
Kapal ng mukha noh? Hahaha.
"Buti napadalaw ka."
"It's Wednesday e." I replied.
"Oh is that so? Tara, marami nang naghihintay sa nag-iisang Phoenix ng Hyde!" He proudly stated.
Hinatid na niya kami papunta sa lugar kung nasaan ang mga naglalaban.
Sinalubong kami ng maingay at maghihiyawang mga tao or should I say, Vampires.
"You know the routine Master Wong. I know that you can handle this." He told me and tapped my shoulder.
"Yes I can. But can you please accompany my cousin while I'm not around? Baka kung ano na naman ang gawin niyan na ikakapahamak niya." Pakiusap ko sa kanya.
Ngumiti naman siya.
"Of course. No problem. Basta isipin mo ang magiging laban mo. Go Phoenix!" He cheered me up.
Humingi muna kami ng tig-isang basong may lamang Jack Daniel's. We cheered first sabay tungga. Medyo napangiwi pa ako sa lasa nito dahil matagal-tagal na din akong hindi nakakainom.
"Hinay-hinay lang sa pag-inom Gaston. Even though Payton is in your side, that doesn't mean that you're already safe." I said in a serious manner.
"I know! I know! You don't have to remind me, okay?" Inis niyang sabi sabay inom ng whiskey.
Tumingin ako kay Payton and he just mouthed 'Don't worry about her'.
Pumasok naman ako sa isang kwarto dito para magpalit ng damit panglaban. I am also wearing a mask para hindi ako makilala.
Makalipas ang ilang minuto, doon ko na narinig ang pangalan ko.
"Let's welcome on stage, the Hyde's number one Phoenix, DW!" As the emcee said, umakyat na ako ng ring.
Yes, I'm the number one Phoenix here in Hyde. We preferred to use the first letter of our first and last name to keep our identity. Matagal ko nang ginagawa ito. I'm doing this because it's the only way para mapabagsak ang angkan ni Dad at makalaya na ako mula sa pagiging bampira kasi gusto kong mamuhay ng normal. Mahirap pero kailangan. Buhay ko ang nakasalalay dito pero kapalit naman nito ang kalayaan ko at ni Ponggay. Now you already know what kind of immortal I am.
"And on the other side of the ring, KW!" He welcomed my opponent.
Well, not bad. Malaki ang katawan niya at mukhang tambay sa kanto.
*Ting!*
The battle started and he's the first one who attempted to attack me but he failed. Nakailag ako at kinuha ko ang opportunity na yun para masuntok ko siya sa tagiliran. Nasaktan siya pero hindi niya ito pinahalata. Ilang beses pa niya akong sinusubukang atakihin pero iilan lang sa mga suntok niya ang tumatama sakin compare sakin. Lahat ng atake ko ay natatanggap niya.
Nang bumagsak siya, pumaibawbaw ako sa kanya at pinaulanan siya ng mga suntok. Duguan na ang buong mukha nito at parang malapit nang bawian ng buhay nang lapitan na kami ng tao at inilayo nila ako mula sa kanya. Nang makita nilang hindi na kinaya nung KW, nilapit ako ng referee at dineclare na ako ang nanalo.
Wohoo! I'm gonna welcome a lot of money again!
Pinasalamatan ko muna lahat ng mga taong sumusuporta sakin atsaka umalis na ng ring. Pagkapasok ko ng kwarto, nandito sina Payton at Ponggay todo ngiti.
"Congrats cous! You defeated another loser again!" Salubong sakin ni Ponggay at akmang yayakapin ako pero pinigilan ko siya.
"Thank you Pongs. You don't have to hug me. Punong-puno ako ng dugo oh." Sabay tingin ko sa sarili.
"Okay fine." She pouted.
"Congratulations Phoenix! You did it again!" Nakipagfist-bump ako kay Payton.
"Thanks dude."
"Maiwan ka muna namin dyan. Take a bath then may pupuntang tao dito para gamutin yang sugat mo sa mukha, got it?"
"Yeah." I shortly replied and they went out of the room.
Pagkakuha ko ng mga damit, pumasok na ako sa cr at nagsimulang maligo.
Habang naliligo, hindi ko maiiwasang maisip si Jema.
Paano kung dumating ang araw na napasakin siya at malaman niyang ganitong klaseng tao ako? I mean paano kung nalaman niyang hindi lang ako ordinaryong tao? What is she finds out that I'm doing this kind of shit?
Paano kung ngayon pa lang hindi pala niya ako gusto?