(Unicode)
(Never Mind)
ဒုန်း! ခွမ်း! ခလွမ်း! (ဘာတွေဖြစ်😅)
ရှောင်းကျန့် ညကအနည်းငယ်ပင်ပန်းထားတာမို့ အရင်နေ့တွေကထက်အနည်းငယ်နောက်ကျမှ အိပ်ရာကနိုးလာတယ်။မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်းသူ့ရင်ခွင်ထဲPeonyမရှိတာကြောင့် ဟာတာတာဖြစ်နေခြင်းနဲ့အတူ သာယာနာပြောဖွယ်အသံမျိုးစုံတို့ကစည်းကြိုလို့။
ရှောင်းကျန့် အသံလာရာမီးဖိုဆောင်ဘက်သွားချောင်းကြည့်မိတော့ ဒယ်အိုးတွေ ဒန်အိုးတွေ ဓားပြားတွေနဲ့နှပါးသွားနေတဲ့ ဂြိုလ်သားလေးPeony။Peonyကရေခဲသတ္တာထဲရှိသမျှအသီးအရွက်တွေတခုပြီးတခုထုတ်ယူကာ ဓားနဲ့ခုတ်လိုက်ထစ်လိုက် ဒန်အိုးထဲပစ်ထည့်တဲ့ဟာကပစ်ထည့်ဒယ်အိုးနဲ့မွှေတဲ့ဟာကမွှေနဲ့တစ်ယောက်တည်းအလုပ်ရှုပ်နေလေရဲ့။
Peonyကစိတ်မရှည်လို့ထင်ပါ့ဓားကိုတစ်ချောင်းတည်းတောင်မဟုတ်ဓားနှစ်လက်ကိုလက်နှစ်ဖက်လုံးမှာမအားလပ်နိုင်အောင်ကိုင်လို့တကယ့်စားဖိုမှူးပေါက်စလေးလိုအေပရွန်ကြီးကိုလည်းကျကျနနဝတ်ထားသေး။ရှောင်းကျန့်လည်းဂြိုလ်သားလေးဂြိုလ်မွှေလို့ဝတဲ့အထိမီးဖိုဆောင်တံခါးဘောင်ကိုပုခုံးမှီကာPeonyလုပ်သမျှကိုတခုချင်းစီလိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။
"အယ်...ကျန့်ကျန့် နိုးပြီလား..."
Peonyကခုမှသူ့ကိုတွေ့သွားဟန်ယောင်းမကြီးကိုင်လို့မျက်လုံးလေးပြူးကြည့်ရင်းမေးတယ်။
"အဟွန်း...ကိုယ့်စားဖိုမှူးလေး လက်စွမ်းပြနေတာ...ဟာ Peonyသတိထား..."
ရှောင်းကျန့် ပြောလို့မဆုံးသေးPeonyရှေ့ကအသီးရွက်မျိုးစုံနဲ့ဒန်အိုးကြီးကအပြင်ကိုအစာတွေလျှံကျလာတဲ့အထိဆူပွတ်လာတော့ရှောင်းကျန့်ပြူးပြူးပျာပျာနဲ့Peonyအနားလျှောက်သွားလိုက်ကာမီးဖိုပေါ်ကဒန်အိုးကြီးကိုလက်အိပ်နဲ့မယူပြီးဘေစဥ်ထဲအမြန်ချလိုက်ရတယ်။
"ဟူး...တော်ပါသေးတယ် Peonyဘယ်နားပူသွားသေးလဲ ကိုယ့်ကိုပြပါဦး..."
"ဟအင်း...ကျွန်တော်ဘာမှဖြစ်ပါဘူး ဒါမဲ့ကျွန်တော်ရဲ့မနက်စာလေး..."
ရှောင်းကျန့် Peonyလက်နှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာစိုးရိမ်တကြီးမေးတော့Peonyကမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ဘေစဥ်ထဲကဗရုတ်သုတ်ခဒန်အိုးကြီးစီအကြည့်ပို့ကာဖြေတယ်။သူတို့ရဲ့အကောင်းစားမနက်စာကြီးကိုနှမြောနေပုံပဲ။
နှခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတဲ့အနံ့ကြီးကစိမ်းရွှင်ရွှင်နဲ့အတော်စားကောင်းမှာကြိမ်းသေတယ်။ဒီလိုဖြစ်သွားတာကိုကျေးဇူးတင်ရမလို။မဟုတ်ရင်ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက်မချစ်သော်လည်းအောင့်ကာနမ်းဆိုသလိုထိုမနက်စာကြီးကိုကြိတ်မှိတ်စားရမှာမြင်ယောင်နေသေးတယ်။
"ဟမ်!...Peony ဘာနံ့လည်း တခုခုတူးနေသလိုပဲ..."
"အွန်း...ဟုတ်တယ် ဟိုဒယ်အိုးထဲကအသားတွေမဲတူးနေပြီကျန့်ကျန့်ရား..."
"ဟင်!...ဘယ်မှာ ဟာ...သွားပါပြီPeonyရာ ဒီခါတကယ်ငတ်ပြီ..."
ရှောင်းကျန့် ဒယ်အိုးထဲကမီးသွေးခဲလားအသားတုံးတွေလားမသဲကွဲတဲ့အရာတွေကိုကြည့်ရင်းစိတ်ပျက်လက်ပျက်အပြောကြောင့်Peonyကသူ့ကိုအပြစ်လုပ်ထားတဲ့အပြစ်သားလေးလိုအောက်နှုတ်ခမ်းကိုထော်လို့မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့ကြည့်ကာ
"ကျန့်ကျန့်... ကျွန်တော့်ကိုဆူတော့မှာလားဟင်..."
ရှောင်းကျန့် အစကတော့Peonyကိုဆူဦးမလို့ပဲဒီလိုဆိုတော့လည်း သူ့မှာမဆူရက်နိုင်တဲ့အပြင် ပြန်ချော့နေရတော့တယ်။
"ကိုယ်Peonyကိုမဆူပါဘူး...ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော် မနက်စာအတွက် ထပ်ချက်လို့ရတာပဲကို..."
"အွန်း...ဘာချက်မှာလဲဟင်ကျန့်ကျန့်..."
ရှောင်းကျန့် Peonyဆံပင်လေးတွေကိုဖွရင်းပြောတော့မှPeonyကယောင်းမကြီးပိုက်လို့သူ့ကိုပြန်မေးတယ်။
"ရေခဲသတ္တာထဲမှာ ဟင်းချက်စရာတွေအများကြီးပဲကို အဲ့ဒါတွေနဲ့ထပ်ချက်...ဟင်!...ရေခဲသတ္တာထဲကအသီးရွက်တွေဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲPeony..."
ရှောင်းကျန့် ပြောရင်းရေခဲသတ္တာဖွင့်ကြည့်မိတော့အထဲမှာဘာဆိုဘာမှမရှိဘဲပြောင်သလင်းခါနေတာကြောင့်ခေါင်းနဗန်းကြီးသွားရတယ်။
"ဟိုလေ...ကျန့်ကျန့် ကျွန်တော်အဲ့ထဲကဟာတွေ အကုန်ထုတ်ပြီးဟိုဒန်အိုးထဲထည့်ချက်လိုက်ပြီလေ..."
"ဘယ်လို...Peonyခများလေးဘယ်လိုတောင်လုပ်ချလိုက်တာတုန်း...ဟင်းချက်စရာတွေကိုယ်မနေ့ကမှရေခဲသတ္တာအပြည့်ဝယ်ထည့်ထားတာလေ..."
္ဖ"အဟီး...ကျွန်တော်ကကျန့်ကျန့်ကိုစားစေချင်လို့ များကြီးချက်လိုက်မိတာကို..."
"Peonyစားစေချင်လွန်းတာကြောင့် ခုတော့ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်အငတ်ကိန်းဆိုက်ပြီလေ...ပြောပါဦးကိုယ်တော်လေးခုဘာစားကြမလဲ..."
"အာ...အမ်...အဲ့ဒါက..."
ရှောင်းကျန့် Peonyကိုခါးထောက်ကာမေးတော့Peonyကခေါင်းကုတ်ဖင်ကုတ်နဲ့ယောင်လည်လည်လုပ်နေလေရဲ့။
"အခုမှ အီးယောင်ဝါးလုပ်မနေနဲ့...ကိုယ်ဒီနားကmarketမှာသွားထပ်ဝယ်လိုက်မယ် Peonyအိမ်မှာခဏနေခဲ့နော်..."
"ဟအင်း...ကျွန်တော်ကျန့်ကျန့်နဲ့လိုက်မှာ...နော်...နော်..."
Peonyကသူ့လက်မောင်းကိုဖက်တွယ်ကာခေါင်းလေးတိုးဝှေ့ကာကပ်ချွဲရင်းပြောတော့ရှောင်းကျန့်တို့အရည်ပျော်ပြီလေ။
"အဟမ်း...ပြီးတာပဲ ကိုယ့်ကိုတခုခုပေးရင်း ကိုယ်နဲ့အတူခေါ်သွားပေးမယ်..."
"အင်း...မွ!...ရပြီမှတ်လား သွားမယ်နော်..."
ရှောင်းကျန့် ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ပြောတော့ Peonyကခြေဖျားလေးထောက်ကာသူ့ပါးတစ်ဖက်ကိုမွခနဲနေအောင်လှမ်းနမ်းလိုက်တာကြောင့်ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက်ပါးစပ်ကြီးနားရွက်တက်ချိပ်မတက်ပြုံးဖြီးလို့Peonyဆွဲခေါ်ရာအိမ်တံခါးဝစီပါသွားလေရဲ့။
"အယ်...Peonyဒီတိုင်းလိုက်လို့မရဘူးလေ ခဏနေဦး အာ...သိပြီ"
ရှောင်းကျန့် ပြောရင်းPeonyခါးကဧပရွန်ကိုချွတ်ပေးလိုက်ပြီးhoodieခေါင်းစွပ်လေးဆွဲတင်ပေးလိုက်တယ်။အံဆွဲထဲအသင့်ရှိနေတဲ့markအနက်ရောင်လေးပါတပ်ပေးလိုက်ပြီးထုံစံအတိုင်းငွေလငါးလေးနဲ့အပြာရောင်ရေလှိုင်းလေးတွေနဲ့အလှဆင်ထားတဲ့ရှူးဖိနပ်လေးဝတ်ပေးပြီးဖိနပ်ကြိုးလေးတွေကိုသေသေသပ်သပ်ချည်ပေးလိုက်ကာနှစ်ယောက်သားmarketလေးစီလမ်းလျှောက်ထွက်လာလိုက်တယ်။
"ကျန့်ကျန့်... ဒါယူမယ်နော် ပြီးတော့ ဒါရော...နောက်ပြီးဒီဟာလေးရော..."
Peonyကစျေးဝယ်တွန်းလှည်းပေါ်ကျကျနနထိုင်ပြီးသစ်သီးတန်းရောအသားတန်းရောအနှံ့ကိုရှောင်းကျန့်အားအရောက်ပို့စေကာမြင်မြင်သမျှကောက်ထည့်နေတာတလစာအတွက်ပင်ဖူလုံသည့်အထိတဘုန်တခေါင်းများပြားနေတဲ့ဟင်းချက်စရာတွေကြောင့်ရှောင်းကျန့်Peonyအကွယ်မှာပြန်လျော့ခဲ့ရတာကအမော။
"Peonyတော်ပြီနော်... လွှတ်ထည့်မနေနဲ့တော့ဝယ်ထားတာတွေရေခဲသတ္တာတောင်ဆန့်တော့မှာမဟုတ်ဘူး..."
"အာ...နွားနို့ဝယ်ဖို့ကျန်သေးတယ်လေ ကျန့်ကျန့်ရ..."
"အင်းပါ... ကိုယ်ထည့်ဝယ်လိုက်မယ်နော်..."
ရှောင်းကျန့် တစ်ယောက်marketကလည်းပြန်ရောအထုပ်ပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်နဲ့လုူကခြေကုန်လက်ပမ်းကျနေလေပြီ။ဂြိုလ်သားပေါက်ကတော့နှုတ်ခမ်းပေါ်ရုန်လေးmarkကိုဆွဲချကာနွားနို့ဘူးကိုပိုက်ကလေးနဲ့စုပ်သောက်လိုက်ရှေ့ကခုန်ပေါက်ခုန်ပေါက်နဲ့သွားလိုက်သာသာယာယာပင်။
"ဟူး....Peonyကိုယ့်ကိုစောင့်ပါဦး ဟမ်!...Peony သတိထား Peony!!!!!...ဟင်..."
ရှောင်းကျန့် ရှေ့ကခုန်ပေါက်သွားနေတဲ့Peonyစီလမ်းကြောင်းမှားဝင်လာတဲ့deliverဆိုင်ကယ်တစီးကြောင့်ရှောင်းကျန့်ရင်ထဲထိတ်ခနဲလှမ်းအော်လိုက်တဲ့အဆုံးထိုဆိုင်ကယ်အပါအဝင်လမ်းမပေါ်မောင်းနှင်နေတဲ့ယဥ်အားလုံးလူတွေရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေပါအကုန်ရပ်တန့်ကုန်ကြတယ်။ရှောင်းကျန့်အမြန်ပဲPeonyစီအပြေးသွားကာရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်လိုက်တယ်။
"ဟား...ကိုယ်လန့်သွားတာပဲPeonyရာ တော်ပါသေးတယ် Peonyမှာဒီစွမ်းအင်လေးရှိနေလို့..."
"အင်း...ကျန့်ကျန့် ကျွန်တော့်အမှတ်သားက... အွန့်..."
ရှောင်းကျန့် Peonyစွမ်းအင်နဲ့ထိန်းချုပ်ထားတဲ့3minsစာအချိန်လေးမှာလမ်းမပေါ်ရောက်နေတာကိုခဏမေ့ကာPeony markလေးကိုဖြုတ်ယူလိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းလေးကိုငုံထွေးလိုက်တယ်။
Peonyလက်ထဲကနွားနို့ဘူးလေးကPeonyရဲ့ဖြစ်ညှစ်ထားမှုကြောင့်သနားစဖွယ်ပိန်ရှုံ့လို့။Peonyနှုတ်ခမ်းတွေစီကနွားနို့အရသာလေးကရှောင်းကျန့်ခံတွင်းထဲအလည်ရောက်လို့။
ဂြိုလ်သားလေးကလည်းမျက်လုံးလေးတွေမှိတ်ကာသူ့အနမ်းတွေကိုခံယူလို့။3minsပြည့်လို့ပြန်လှုပ်ရှားလာကြတဲ့လူသားတွေကလည်းလူသွားလမ်းပေါ်ကအနမ်းကမ္ဘာတည်နေကြတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကိုလှည့်ကြည့်သွားကြကာပုံမှန်အတိုင်းနေသားတကျရှိနေကြတယ်။
အနမ်းတွေအတောမသတ်နိုင်တဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကတော့Peonyဆိုတဲ့ဂြိုလ်သားလေးရဲ့နှဖူးပြင်ပေါ်ကမှိန်တုံ့မှိန်တုံ့အစိမ်းရောင်သမ်းကာအချက်ပြနေတဲ့အမှတ်သားလေးကိုလစ်လှူရှုလို့။
---------------------------🦋----------------------------
Ring>>>📲
"Hello...ပါးဘာကိစ္စကျွန်တော့်စီဖုန်းဆက်တာလဲ..."
"မနက်ဖြန်ကုမ္ပဏီနှစ်ပတ်လည်...အဲ့ဒါမင်းလာတက်ဖို့မမေ့နဲ့..."
"ကျွန်တော်မှအဲ့လိုပွဲတွေမကြိုက်တာ...စိတ်ရှုပ်ဖို်ကောင်းရကောင်းနဲဲ့..."
" ရေှာင်းကျန့်!...ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်မင်းကအများအမြင်မှာ ကုမ္ပဏီရဲ့ဆက်ခံသူပဲ မင်းလာကိုလာရမယ်...ငါမင်းကြောင့်မျက်နှာမပျက်ချင်ဘူးနော် ရှောင်းကျန့်... ငါအကြောင်းမင်းသိတယ်နော် အဲ့ဒါမင်းကိုလှမ်းအသိပေးတာ ငါဖုန်းချလိုက်တော့မယ်..."
ဖုန်းကျသွားတာနဲ့ရှောင်းကျန့်လက်ထဲကဖုန်းကိုကြည့်ကာစုပ်တချက်သပ်လိုက်တယ်။တဆက်တည်းphone wallpaper ကPeonyမျက်နှာလေးမြင်တော့နှုတ်ခမ်းပါးတို့ကပြုံးလိုက်မိပြန်ရော။
"ကျန့်ကျန့်ရား...ကျွန်တော့်ကိုတွေ့အောင်လိုက်ရှာ..."
Peonyကဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်နေတဲ့သူ့ကိုအော်ပြောကာအိပ်ခန်းစီလှစ်ခနဲပြေးဝင်သွားတယ်။ရှောင်းကျန့်လည်းစိတ်ရှုပ်စရာတွေတွေးမနေတော့ ပဲလက်ထဲကဖုန်းကိုစားပွဲပေါ်တင်ထားခဲ့ကာPeonyအမိန့်တော်အတိုင်းတူးတူးပုန်းနေတဲ့ဂြိုလ်သားပေါက်ကိုရှာပုံတော်ဖွင့်ရလေတော့တယ်။
ရှောင်းကျန့် အိပ်ခန်းထဲကိုခြေသံဖွဖွနဲ့ဝင်သွားလိုက်ကာတခန်းလုံးကိုမျက်လုံးဝေ့ကြည့်လိုက်တယ်။ရှောင်းကျန့်ဘယ်လောက်မှမရှာလိုက်ရဘူးလှုပ်စိလှုပ်စိဖြစ်နေတဲ့လိုက်ကာစအောက်ခြေကPeonyခြေဖမိုးဖြူဖြူလေးကြောင့်နှုတ်ခမ်းအစုံကိုတွန့်ကွေးအောင်ပြုံးလိုက်ရင်း
"ဟင်း....Peonyဘယ်မှာပုန်းနေပါလိမ့်...."
ရှောင်းကျန့် ရဲ့ပရိယာယ်ကိုမသိရှာတဲ့Peonyကတော့လိုက်ကာစအကွယ်ကနေခိုးခိုးခစ်ခစ်ကြိတ်ရယ်နေလေရဲ့။ရှောင်းကျန့်Peonyကိုရှာမတွေ့သေးသည့်ပုံဖြင့်ရေချိုးခန်းနဲ့toiletကိုလိုက်ချောင်းကြည့်လိုက်ပြီးကုတင်အောက်ကိုငုပ်ကြည့်ရင်းကြိတ်ပြုံးလိုက်တယ်။
ဒီဂြိုလ်သားလေးကသူ့နှလုံးသားကိုအရည်ပျော်အောင်လုပ်ဖို့တော့တဖက်ကမ်းခတ်ေတာ်ပေမဲ့တူးတူးပုန်းတဲ့နေရာမှာတော့ကလေးလေးလောက်တောင်မတော်ရှာဘူးရယ်။ရှောင်းကျန့်ကုတင်နားကနေPeonyပုန်းနေတဲ့လိုက်ကာစစီတဖြည်းဖြည်းလျှောက်သွားလိုက်ကာအနားရောက်တော့ငြိမ်ငြိမ်ကုပ်ကုပ်လေးမတ်တပ်ရပ်ကာပုန်းနေတဲ့Peonyကိုယ်လေးကိုလိုက်ကာစနဲ့လုံးထွေးပြီးသိမ်းဖက်လိုက်တယ်။
"အဟား...ရှာတွေ့ပြီကွ ဂြိုလ်သားပေါက် ဘယ်ပုန်းဦးမှာလဲ..."
"အား...ကျန့်ကျန့်ကဘာလဲသိဘူး ကျွန်တော့်ကိုခဏလေးနဲ့ရှာတွေ့သွားပြီ...ဟွန့်..."
"တေွ့မှာပေါ့ ခများလေးက အပုန်းကောင်းတယ်ဆိုတော့... ဟား ဟား..."
ရှောင်းကျန့် ပြောပြီးအလယ်မှာအဖြူရောင်လိုက်ကာစလေးခြားကာတဖက်ကPeonyမျက်နှာအနှံ့သူ့နှခေါင်းချွန်ချွန်နဲ့ တရှုံ့ရှုံ့လိုက်နမ်းတော့အကောင်ပေါက်လေးကသူ့လက်ထဲမှာတွန့်လိမ်လို့။
"အဟိ...ကျန့်ကျန့်ရား...ယားတယ်ဗျ...အား...ဟိ..."
ရှောင်းကျန့် ယားလို့ရုန်းကန်နေတဲ့Peonyကိုယ်လေးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်လို့လိုက်ကာစတွေကြားခေါင်းနှစ်ကာPeonyနှဖူးလေးမှာသူ့အပိုင်ဖြစ်ကြောင်းသူ့အနမ်းဖြင့်တံဆိပ်ခတ်ကာနှာတံဆင်းဆင်းနှခေါင်းလုံးလုံးေလးအထိနှုတ်ခမ်းပါးနဲ့ပွတ်ဆွဲသွားလိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုထပ်တူကျစေခြင်းဖြင့်အနမ်းတွေကိုဆုံမှတ်တနေရာတည်းမှာအကြာကြီးတည်ရှိစေတယ်။Peonyဆိုတဲ့ဂြိုလ်သားလေးကိုတော့သူ့နှလုံးသားအနက်ရှိုင်းဆုံးတနေရာမှာချိတ်ပိတ်လို့ပေါ့။
--------------------------🦋-----------------------------
Continue -Part(15)
ဒါလေးတို့Peonyလိုစားဖိုမှူးတစ်ယောက်လောက်မလိုချင်ဘူးလား😅မကောင်းမကန်းလေးကိုသည်းခံဖတ်ပေးတဲ့ဒါလေးတွေကျေးဇူးလည်းတင်တယ်ချစ်လည်းများကြီးချစ်တယ်နော်😘all ai ni🙆ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ကြနော်သဲငယ်တို့😷
Vote&feelbackလေး🙏
(Zawgyi)
(Never Mind)
ဒုန္း! ခြမ္း! ခလြမ္း! (ဘာေတြျဖစ္😅)
ေရွာင္းက်န့္ ညကအနည္းငယ္ပင္ပန္းထားတာမို႔ အရင္ေန႕ေတြကထက္အနည္းငယ္ေနာက္က်မွ အိပ္ရာကနိုးလာတယ္။မ်က္လုံးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းသူ႕ရင္ခြင္ထဲPeonyမရွိတာေၾကာင့္ ဟာတာတာျဖစ္ေနျခင္းနဲ႕အတူ သာယာနာေျပာဖြယ္အသံမ်ိဳးစုံတို႔ကစည္းႀကိဳလို႔။
ေရွာင္းက်န့္ အသံလာရာမီးဖိုေဆာင္ဘက္သြားေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့ ဒယ္အိုးေတြ ဒန္အိုးေတြ ဓားျပားေတြနဲ႕ႏွပါးသြားေနတဲ့ ၿဂိဳလ္သားေလးPeony။Peonyကေရခဲသတၱာထဲရွိသမွ်အသီးအ႐ြက္ေတြတခုၿပီးတခုထုတ္ယူကာ ဓားနဲ႕ခုတ္လိုက္ထစ္လိုက္ ဒန္အိုးထဲပစ္ထည့္တဲ့ဟာကပစ္ထည့္ဒယ္အိုးနဲ႕ေမႊတဲ့ဟာကေမႊနဲ႕တစ္ေယာက္တည္းအလုပ္ရႈပ္ေနေလရဲ႕။
Peonyကစိတ္မရွည္လို႔ထင္ပါ့ဓားကိုတစ္ေခ်ာင္းတည္းေတာင္မဟုတ္ဓားႏွစ္လက္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္လုံးမွာမအားလပ္နိုင္ေအာင္ကိုင္လို႔တကယ့္စားဖိုမႉးေပါက္စေလးလိုေအပ႐ြန္ႀကီးကိုလည္းက်က်နနဝတ္ထားေသး။ေရွာင္းက်န့္လည္းၿဂိဳလ္သားေလးၿဂိဳလ္ေမႊလို႔ဝတဲ့အထိမီးဖိုေဆာင္တံခါးေဘာင္ကိုပုခုံးမွီကာPeonyလုပ္သမွ်ကိုတခုခ်င္းစီလိုက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။
"အယ္...က်န့္က်န့္ နိုးၿပီလား..."
Peonyကခုမွသူ႕ကိုေတြ႕သြားဟန္ေယာင္းမႀကီးကိုင္လို႔မ်က္လုံးေလးျပဴးၾကည့္ရင္းေမးတယ္။
"အဟြန္း...ကိုယ့္စားဖိုမႉးေလး လက္စြမ္းျပေနတာ...ဟာ Peonyသတိထား..."
ေရွာင္းက်န့္ ေျပာလို႔မဆုံးေသးPeonyေရွ႕ကအသီး႐ြက္မ်ိဳးစုံနဲ႕ဒန္အိုးႀကီးကအျပင္ကိုအစာေတြလွ်ံက်လာတဲ့အထိဆူပြတ္လာေတာ့ေရွာင္းက်န့္ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာနဲ႕Peonyအနားေလွ်ာက္သြားလိုက္ကာမီးဖိုေပၚကဒန္အိုးႀကီးကိုလက္အိပ္နဲ႕မယူၿပီးေဘစဥ္ထဲအျမန္ခ်လိဳက္ရတယ္။
"ဟူး...ေတာ္ပါေသးတယ္ Peonyဘယ္နားပူသြားေသးလဲ ကိုယ့္ကိုျပပါဦး..."
"ဟအင္း...ကြၽန္ေတာ္ဘာမွျဖစ္ပါဘူး ဒါမဲ့ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕မနက္စာေလး..."
ေရွာင္းက်န့္ Peonyလက္ႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာစိုးရိမ္တႀကီးေမးေတာ့Peonyကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ေဘစဥ္ထဲကဗ႐ုတ္သုတ္ခဒန္အိုးႀကီးစီအၾကည့္ပို႔ကာေျဖတယ္။သူတို႔ရဲ႕အေကာင္းစားမနက္စာႀကီးကိုႏွေျမာေနပုံပဲ။
ႏွေခါင္းထဲတိုးဝင္လာတဲ့အနံ႕ႀကီးကစိမ္း႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕အေတာ္စားေကာင္းမွာႀကိမ္းေသတယ္။ဒီလိုျဖစ္သြားတာကိုေက်းဇူးတင္ရမလို။မဟုတ္ရင္ေရွာင္းက်န့္တစ္ေယာက္မခ်စ္ေသာ္လည္းေအာင့္ကာနမ္းဆိုသလိုထိုမနက္စာႀကီးကိုႀကိတ္မွိတ္စားရမွာျမင္ေယာင္ေနေသးတယ္။
"ဟမ္!...Peony ဘာနံ႕လည္း တခုခုတူးေနသလိုပဲ..."
"အြန္း...ဟုတ္တယ္ ဟိုဒယ္အိုးထဲကအသားေတြမဲတူးေနၿပီက်န့္က်န့္ရား..."
"ဟင္!...ဘယ္မွာ ဟာ...သြားပါၿပီPeonyရာ ဒီခါတကယ္ငတ္ၿပီ..."
ေရွာင္းက်န့္ ဒယ္အိုးထဲကမီးေသြးခဲလားအသားတုံးေတြလားမသဲကြဲတဲ့အရာေတြကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္အေျပာေၾကာင့္Peonyကသူ႕ကိုအျပစ္လုပ္ထားတဲ့အျပစ္သားေလးလိုေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုေထာ္လို႔မ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႕ၾကည့္ကာ
"က်န့္က်န့္... ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆူေတာ့မွာလားဟင္..."
ေရွာင္းက်န့္ အစကေတာ့Peonyကိုဆူဦးမလို႔ပဲဒီလိုဆိုေတာ့လည္း သူ႕မွာမဆူရက္နိုင္တဲ့အျပင္ ျပန္ေခ်ာ့ေနရေတာ့တယ္။
"ကိုယ္Peonyကိုမဆူပါဘူး...ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္ မနက္စာအတြက္ ထပ္ခ်က္လို႔ရတာပဲကို..."
"အြန္း...ဘာခ်က္မွာလဲဟင္က်န့္က်န့္..."
ေရွာင္းက်န့္ Peonyဆံပင္ေလးေတြကိုဖြရင္းေျပာေတာ့မွPeonyကေယာင္းမႀကီးပိုက္လို႔သူ႕ကိုျပန္ေမးတယ္။
"ေရခဲသတၱာထဲမွာ ဟင္းခ်က္စရာေတြအမ်ားႀကီးပဲကို အဲ့ဒါေတြနဲ႕ထပ္ခ်က္...ဟင္!...ေရခဲသတၱာထဲကအသီး႐ြက္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲPeony..."
ေရွာင္းက်န့္ ေျပာရင္းေရခဲသတၱာဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့အထဲမွာဘာဆိုဘာမွမရွိဘဲေျပာင္သလင္းခါေနတာေၾကာင့္ေခါင္းနဗန္းႀကီးသြားရတယ္။
"ဟိုေလ...က်န့္က်န့္ ကြၽန္ေတာ္အဲ့ထဲကဟာေတြ အကုန္ထုတ္ၿပီးဟိုဒန္အိုးထဲထည့္ခ်က္လိုက္ၿပီေလ..."
"ဘယ္လို...Peonyခမ်ားေလးဘယ္လိုေတာင္လုပ္ခ်လိဳက္တာတုန္း...ဟင္းခ်က္စရာေတြကိုယ္မေန႕ကမွေရခဲသတၱာအျပည့္ဝယ္ထည့္ထားတာေလ..."
ၹ"အဟီး...ကြၽန္ေတာ္ကက်န့္က်န့္ကိုစားေစခ်င္လို႔ မ်ားႀကီးခ်က္လိုက္မိတာကို..."
"Peonyစားေစခ်င္လြန္းတာေၾကာင့္ ခုေတာ့ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အငတ္ကိန္းဆိုက္ၿပီေလ...ေျပာပါဦးကိုယ္ေတာ္ေလးခုဘာစားၾကမလဲ..."
"အာ...အမ္...အဲ့ဒါက..."
ေရွာင္းက်န့္ Peonyကိုခါးေထာက္ကာေမးေတာ့Peonyကေခါင္းကုတ္ဖင္ကုတ္နဲ႕ေယာင္လည္လည္လုပ္ေနေလရဲ႕။
"အခုမွ အီးေယာင္ဝါးလုပ္မေနနဲ႕...ကိုယ္ဒီနားကmarketမွာသြားထပ္ဝယ္လိုက္မယ္ Peonyအိမ္မွာခဏေနခဲ့ေနာ္..."
"ဟအင္း...ကြၽန္ေတာ္က်န့္က်န့္နဲ႕လိုက္မွာ...ေနာ္...ေနာ္..."
Peonyကသူ႕လက္ေမာင္းကိုဖက္တြယ္ကာေခါင္းေလးတိုးေဝွ႕ကာကပ္ခြၽဲရင္းေျပာေတာ့ေရွာင္းက်န့္တို႔အရည္ေပ်ာ္ၿပီေလ။
"အဟမ္း...ၿပီးတာပဲ ကိုယ့္ကိုတခုခုေပးရင္း ကိုယ္နဲ႕အတူေခၚသြားေပးမယ္..."
"အင္း...မြ!...ရၿပီမွတ္လား သြားမယ္ေနာ္..."
ေရွာင္းက်န့္ ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႕ေျပာေတာ့ Peonyကေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာသူ႕ပါးတစ္ဖက္ကိုမြခနဲေနေအာင္လွမ္းနမ္းလိုက္တာေၾကာင့္ေရွာင္းက်န့္တစ္ေယာက္ပါးစပ္ႀကီးနား႐ြက္တက္ခ်ိပ္မတက္ၿပဳံးၿဖီးလို႔Peonyဆြဲေခၚရာအိမ္တံခါးဝစီပါသြားေလရဲ႕။
"အယ္...Peonyဒီတိုင္းလိုက္လို႔မရဘူးေလ ခဏေနဦး အာ...သိၿပီ"
ေရွာင္းက်န့္ ေျပာရင္းPeonyခါးကဧပ႐ြန္ကိုခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီးhoodieေခါင္းစြပ္ေလးဆြဲတင္ေပးလိုက္တယ္။အံဆြဲထဲအသင့္ရွိေနတဲ့markအနက္ေရာင္ေလးပါတပ္ေပးလိုက္ၿပီးထုံစံအတိုင္းေငြလငါးေလးနဲ႕အျပာေရာင္ေရလွိုင္းေလးေတြနဲ႕အလွဆင္ထားတဲ့ရႉးဖိနပ္ေလးဝတ္ေပးၿပီးဖိနပ္ႀကိဳးေလးေတြကိုေသေသသပ္သပ္ခ်ည္ေပးလိုက္ကာႏွစ္ေယာက္သားmarketေလးစီလမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာလိုက္တယ္။
"က်န့္က်န့္... ဒါယူမယ္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ ဒါေရာ...ေနာက္ၿပီးဒီဟာေလးေရာ..."
Peonyကေစ်းဝယ္တြန္းလွည္းေပၚက်က်နနထိုင္ၿပီးသစ္သီးတန္းေရာအသားတန္းေရာအႏွံ႕ကိုေရွာင္းက်န့္အားအေရာက္ပို႔ေစကာျမင္ျမင္သမွ်ေကာက္ထည့္ေနတာတလစာအတြက္ပင္ဖူလုံသည့္အထိတဘုန္တေခါင္းမ်ားျပားေနတဲ့ဟင္းခ်က္စရာေတြေၾကာင့္ေရွာင္းက်န့္Peonyအကြယ္မွာျပန္ေလ်ာ့ခဲ့ရတာကအေမာ။
"Peonyေတာ္ၿပီေနာ္... လႊတ္ထည့္မေနနဲ႕ေတာ့ဝယ္ထားတာေတြေရခဲသတၱာေတာင္ဆန့္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး..."
"အာ...ႏြားနို႔ဝယ္ဖို႔က်န္ေသးတယ္ေလ က်န့္က်န့္ရ..."
"အင္းပါ... ကိုယ္ထည့္ဝယ္လိုက္မယ္ေနာ္..."
ေရွာင္းက်န့္ တစ္ေယာက္marketကလည္းျပန္ေရာအထုပ္ေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႕လုူကေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေနေလၿပီ။ၿဂိဳလ္သားေပါက္ကေတာ့ႏႈတ္ခမ္းေပၚ႐ုန္ေလးmarkကိုဆြဲခ်ကာႏြားနို႔ဘူးကိုပိုက္ကေလးနဲ႕စုပ္ေသာက္လိုက္ေရွ႕ကခုန္ေပါက္ခုန္ေပါက္နဲ႕သြားလိုက္သာသာယာယာပင္။
"ဟူး....Peonyကိုယ့္ကိုေစာင့္ပါဦး ဟမ္!...Peony သတိထား Peony!!!!!...ဟင္..."
ေရွာင္းက်န့္ ေရွ႕ကခုန္ေပါက္သြားေနတဲ့Peonyစီလမ္းေၾကာင္းမွားဝင္လာတဲ့deliverဆိုင္ကယ္တစီးေၾကာင့္ေရွာင္းက်န့္ရင္ထဲထိတ္ခနဲလွမ္းေအာ္လိုက္တဲ့အဆုံးထိုဆိုင္ကယ္အပါအဝင္လမ္းမေပၚေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ယဥ္အားလုံးလူေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြပါအကုန္ရပ္တန့္ကုန္ၾကတယ္။ေရွာင္းက်န့္အျမန္ပဲPeonyစီအေျပးသြားကာရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္လိုက္တယ္။
"ဟား...ကိုယ္လန့္သြားတာပဲPeonyရာ ေတာ္ပါေသးတယ္ Peonyမွာဒီစြမ္းအင္ေလးရွိေနလို႔..."
"အင္း...က်န့္က်န့္ ကြၽန္ေတာ့္အမွတ္သားက... အြန့္..."
ေရွာင္းက်န့္ Peonyစြမ္းအင္နဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့3minsစာအခ်ိန္ေလးမွာလမ္းမေပၚေရာက္ေနတာကိုခဏေမ့ကာPeony markေလးကိုျဖဳတ္ယူလိုက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းေလးကိုငုံေထြးလိုက္တယ္။
Peonyလက္ထဲကႏြားနို႔ဘူးေလးကPeonyရဲ႕ျဖစ္ညွစ္ထားမႈေၾကာင့္သနားစဖြယ္ပိန္ရႈံ႕လို႔။Peonyႏႈတ္ခမ္းေတြစီကႏြားနို႔အရသာေလးကေရွာင္းက်န့္ခံတြင္းထဲအလည္ေရာက္လို႔။
ၿဂိဳလ္သားေလးကလည္းမ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္ကာသူ႕အနမ္းေတြကိုခံယူလို႔။3minsျပည့္လို႔ျပန္လႈပ္ရွားလာၾကတဲ့လူသားေတြကလည္းလူသြားလမ္းေပၚကအနမ္းကမာၻတည္ေနၾကတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုလွည့္ၾကည့္သြားၾကကာပုံမွန္အတိုင္းေနသားတက်ရွိေနၾကတယ္။
အနမ္းေတြအေတာမသတ္နိုင္တဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့Peonyဆိုတဲ့ၿဂိဳလ္သားေလးရဲ႕ႏွဖူးျပင္ေပၚကမွိန္တုံ႕မွိန္တုံ႕အစိမ္းေရာင္သမ္းကာအခ်က္ျပေနတဲ့အမွတ္သားေလးကိုလစ္လႉရႈလို႔။
---------------------------🦋----------------------------
Ring>>>📲
"Hello...ပါးဘာကိစၥကြၽန္ေတာ့္စီဖုန္းဆက္တာလဲ..."
"မနက္ျဖန္ကုမၸဏီႏွစ္ပတ္လည္...အဲ့ဒါမင္းလာတက္ဖို႔မေမ့နဲ႕..."
"ကြၽန္ေတာ္မွအဲ့လိုပြဲေတြမႀကိဳက္တာ...စိတ္ရႈပ္ဖို္ေကာင္းရေကာင္းနဲဲ့..."
" ေရွာင္းက်န့္!...ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္မင္းကအမ်ားအျမင္မွာ ကုမၸဏီရဲ႕ဆက္ခံသူပဲ မင္းလာကိုလာရမယ္...ငါမင္းေၾကာင့္မ်က္ႏွာမပ်က္ခ်င္ဘူးေနာ္ ေရွာင္းက်န့္... ငါအေၾကာင္းမင္းသိတယ္ေနာ္ အဲ့ဒါမင္းကိုလွမ္းအသိေပးတာ ငါဖုန္းခ်လိဳက္ေတာ့မယ္..."
ဖုန္းက်သြားတာနဲ႕ေရွာင္းက်န့္လက္ထဲကဖုန္းကိုၾကည့္ကာစုပ္တခ်က္သပ္လိုက္တယ္။တဆက္တည္းphone wallpaper ကPeonyမ်က္ႏွာေလးျမင္ေတာ့ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔ကၿပဳံးလိုက္မိျပန္ေရာ။
"က်န့္က်န့္ရား...ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ေအာင္လိုက္ရွာ..."
Peonyကဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့သူ႕ကိုေအာ္ေျပာကာအိပ္ခန္းစီလွစ္ခနဲေျပးဝင္သြားတယ္။ေရွာင္းက်န့္လည္းစိတ္ရႈပ္စရာေတြေတြးမေနတော့ ပဲလက္ထဲကဖုန္းကိုစားပြဲေပၚတင္ထားခဲ့ကာPeonyအမိန့္ေတာ္အတိုင္းတူးတူးပုန္းေနတဲ့ၿဂိဳလ္သားေပါက္ကိုရွာပုံေတာ္ဖြင့္ရေလေတာ့တယ္။
ေရွာင္းက်န့္ အိပ္ခန္းထဲကိုေျခသံဖြဖြနဲ႕ဝင္သြားလိုက္ကာတခန္းလုံးကိုမ်က္လုံးေဝ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ေရွာင္းက်န့္ဘယ္ေလာက္မွမရွာလိုက္ရဘူးလႈပ္စိလႈပ္စိျဖစ္ေနတဲ့လိုက္ကာစေအာက္ေျခကPeonyေျခဖမိုးျဖဴျဖဴေလးေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းအစုံကိုတြန့္ေကြးေအာင္ၿပဳံးလိုက္ရင္း
"ဟင္း....Peonyဘယ္မွာပုန္းေနပါလိမ့္...."
ေရွာင္းက်န့္ ရဲ႕ပရိယာယ္ကိုမသိရွာတဲ့Peonyကေတာ့လိုက္ကာစအကြယ္ကေနခိုးခိုးခစ္ခစ္ႀကိတ္ရယ္ေနေလရဲ႕။ေရွာင္းက်န့္Peonyကိုရွာမေတြ႕ေသးသည့္ပုံျဖင့္ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႕toiletကိုလိုက္ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ၿပီးကုတင္ေအာက္ကိုငုပ္ၾကည့္ရင္းႀကိတ္ၿပဳံးလိုက္တယ္။
ဒီၿဂိဳလ္သားေလးကသူ႕ႏွလုံးသားကိုအရည္ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ေတာ့တဖက္ကမ္းခတ္ေတာ္ေပမဲ့တူးတူးပုန္းတဲ့ေနရာမွာေတာ့ကေလးေလးေလာက္ေတာင္မေတာ္ရွာဘူးရယ္။ေရွာင္းက်န့္ကုတင္နားကေနPeonyပုန္းေနတဲ့လိုက္ကာစစီတျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ကာအနားေရာက္ေတာ့ၿငိမ္ၿငိမ္ကုပ္ကုပ္ေလးမတ္တပ္ရပ္ကာပုန္းေနတဲ့Peonyကိုယ္ေလးကိုလိုက္ကာစနဲ႕လုံးေထြးၿပီးသိမ္းဖက္လိုက္တယ္။
"အဟား...ရွာေတြ႕ၿပီကြ ၿဂိဳလ္သားေပါက္ ဘယ္ပုန္းဦးမွာလဲ..."
"အား...က်န့္က်န့္ကဘာလဲသိဘူး ကြၽန္ေတာ့္ကိုခဏေလးနဲ႕ရွာေတြ႕သြားၿပီ...ဟြန့္..."
"ေတြ႕မွာေပါ့ ခမ်ားေလးက အပုန္းေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့... ဟား ဟား..."
ေရွာင္းက်န့္ ေျပာၿပီးအလယ္မွာအျဖဴေရာင္လိုက္ကာစေလးျခားကာတဖက္ကPeonyမ်က္ႏွာအႏွံ႕သူ႕ႏွေခါင္းခြၽန္ခြၽန္နဲ႕ တရႈံ႕ရႈံ႕လိုက္နမ္းေတာ့အေကာင္ေပါက္ေလးကသူ႕လက္ထဲမွာတြန့္လိမ္လို႔။
"အဟိ...က်န့္က်န့္ရား...ယားတယ္ဗ်...အား...ဟိ..."
ေရွာင္းက်န့္ ယားလို႔႐ုန္းကန္ေနတဲ့Peonyကိုယ္ေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္လို႔လိုက္ကာစေတြၾကားေခါင္းႏွစ္ကာPeonyႏွဖူးေလးမွာသူ႕အပိုင္ျဖစ္ေၾကာင္းသူ႕အနမ္းျဖင့္တံဆိပ္ခတ္ကာႏွာတံဆင္းဆင္းႏွေခါင္းလုံးလုံးေလးအထိႏႈတ္ခမ္းပါးနဲ႕ပြတ္ဆြဲသြားလိုက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကိုထပ္တူက်ေစျခင္းျဖင့္အနမ္းေတြကိုဆုံမွတ္တေနရာတည္းမွာအၾကာႀကီးတည္ရွိေစတယ္။Peonyဆိုတဲ့ၿဂိဳလ္သားေလးကိုေတာ့သူ႕ႏွလုံးသားအနက္ရွိုင္းဆုံးတေနရာမွာခ်ိတ္ပိတ္လို႔ေပါ့။
--------------------------🦋-----------------------------
Continue -Part(15)
ဒါေလးတို႔Peonyလိုစားဖိုမႉးတစ္ေယာက္ေလာက္မလိုခ်င္ဘူးလား😅မေကာင္းမကန္းေလးကိုသည္းခံဖတ္ေပးတဲ့ဒါေလးေတြေက်းဇူးလည္းတင္တယ္ခ်စ္လည္းမ်ားႀကီးခ်စ္တယ္ေနာ္😘all ai ni🙆က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ၾကေနာ္သဲငယ္တို႔😷
Vote&feelbackေလး🙏