41.Bölüm: "İsteyerek yapmadım."
-
Taehyung'un göğsüne kafamı yaslamış uzanırken içimde garip bir heyecan ve mutluluk vardı. Evet, kalçam çok fena acıyor ve ağrıyordu ama yine de mutluydum işte. Aşık olduğum adamla fazlasıyla ateşli bir şekilde sevişmiştik ve bu hayallerimin dahi ötesindeydi. Ayrıca Taehyung'un kıskandığında neler yapabileceğinin de en büyük örneğiydi.
"Güzelim eve gidelim mi? Duş almamız gerekiyor."
Söylediği cümlelerle kafamı sallayarak göğsünden kalktım ve tam kalkacakken kalçamdaki acıyla inleyerek geri oturdum. Taehyung kahkaha atarken somurtarak ona bakmıştım.
"Ne gülüyorsun ya? O an üstünde hayvani bir güç falan vardı herhalde. Yoksa bu kadar acımasının imkanı olamaz."
Sızlanır şekilde söylediklerimle gülmesi iyice artarken önümde eğilip yüzümü elleri arasına aldı ve saçlarımı alnımdan çekerek uzun bir öpücük bıraktı.
"Üzgünüm bebeğim, bir dahaki sefere nazik olmaya çalışacağım."
Sırıtarak dedikleriyle omzuna küçük bir yumruk atarken o ayağa kalkmış ve yerdeki kıyafetlerini giyinmeye başlamıştı. Ben de kalkınca hissedeceğim acıdan dolayı öylece yerimde oturuyordum. Taehyung durumumu anlamış olacak ki kıyafetlerimi alıp yanıma gelmiş ve beni giydirmeye başlamıştı. Önce boxerı daha sonra da pantolonu giydirirken kalçama hafif bir şaplak atmayı da ihmal etmemişti.
"Taehyung ben bu gömleği nasıl giyeceğim?" diye sordum sevişme esnasında yırttığı gömleği göstererek. Cidden nasıl başarmıştı bunu? En sevdiğim gömleğimdi ve üstelik çok pahalıydı!
"Ceketimi sen giy, önünü de kapatırsın. Bizim çalışanlar bayağı bir yavşak, seni çıplak görmesinler."
Bizim çalışanlar derken Jiwoo'yu kastettiğini anlayıp güldüm. Kızın sevgilisi vardı ama yine de kıskanıyordu işte. Kafamı sallayıp onu onaylarken ceketini giymiş ve önünü kapatmıştım. Taehyung beni süzerken ben de kendimi inceledim. Siyah kaliteli ceketi ondan biraz daha yapılı olduğum için üzerime tam oturmuştu.
"Sana daha çok yakışması haksızlık ama."
"Kıskanma sevgilim." diyerek sırıttığımda dudaklarını büzmüş ve belimden tutup kendine çekerek dudaklarıma sert bir öpücük bırakmıştı. Bir an dengem şaşsa da toparlanabilmiş ve odayı incelemiştim.
Deri koltuk ve masa yerlerinden kaymış, yamuk bir biçimde duruyorlardı. Ayrıca koltukta ve zeminde menilerimiz duruyordu. Bu görüntü utançla yutkunmama neden olurken Taehyung'a dönmüştüm.
"Odayı temizleyecek miyiz?"
"Gerek yok, çalışanlar halleder."
"Ama şey var." diyerek utanarak konuştuğumda anladığı halde sırf daha çok utanmam için "Ney?" diye sormuştu. Sırıtarak yüzüme bakıyordu.
"Şey işte Taehyung, utandırmasana beni ya!"
"Bunu daha demin 'Daha hızlı ol Taehyung' diyen kişi mi söylüyor gerçekten?"
Kızaran yanaklarımla oflarken "Tamam, sus." diyip bacağına hafif bir tekme attım ve daha fazla utanmamak için hızla kapıya doğru yürüdüm.
Fakat bir sorun vardı. Kalçam çok fena acıyordu ve yürüdükçe sanki hâlâ içimdeymiş gibi hissediyordum.
Taehyung'un kahkahalarını duymaya başlarken "Hayvan herif!" diye bağırdım. "Bir dahaki sefere ben üstte olacağım."
"Aynen bebeğim, ondan."
Dalga geçercesine konuştuğunda sinirle kaşlarımı çattım. Ne var yani? Gayette güzel üstte olurdum. Sen dur Taehyung, ben intikamımı senden çok güzel alacağım.
"Neyse gidelim hadi."
Beni onaylayarak elimden tuttuğunda odadan çıkıp asansöre doğru yavaşça yürümüştük. Her adımımda acıdan inlememek için dudağımı ısırırken Taehyung'un bana baktığını hissediyordum. Asansöre bindiğimizde yüzümü ellerinin arasına almasıyla şaşkınca ona baktım.
"Bebeğim, bu kadar acıttığımı bilmiyordum. Özür dilerim. Kucağıma almamı ister misin?"
Üzgünce konuşmasıyla anında gülümserken olumsuz anlamda salladım kafamı. "Sorun değil Taehyung, her türlü acıyacaktı zaten. Kucağına almana gerek yok. Şirkettekilerin dikkatini çekeriz."
"Pekala." diyerek elimi tuttu ve yavaşça okşadı. Asansör durduğunda inmiş ve yürümeye başlamıştık. Şirlettekilerin bakışlarını üzerimizde hissederken kafamı utançla Taehyung'un koluna yasladım.
Ben yamuk adımlarla zar zor yürüyordum. Ceketin içinde hiçbir şey yoktu. İkimizinde saçları dağınıktı. Boynumuzda koyu mor izler vardı. Dudaklarımız kızarık ve şişti. Kısacası biz seviştik diye bağırıyorduk. Bakmaları çok normaldi.
"İşinize dönün, yoksa maaşınızdan keserim." diye bağırdığında herkes önüne dönerken istemsizce güldüm. Onun baskın hallerine bayıldığımı söylemiş miydim?
Sessizce arabasına geldiğimizde dikkatli bir şekilde koltuğa oturup kemerimi taktım. Taehyung arabayı çalıştırırken arkama yaslandım. Beni utandırdığı konuşmaların ardından eve geldiğimizde hızla banyoya girmiştik. Üstümüzü çıkarıp sıcak suyla dolu olan küvete oturduğumuzda gevşediğimi hissetmiştim. Sırtımı Taehyung'un göğsüne iyice yaslayıp bacak arasına otururken arkamda hissettiğim şeyle yutkundum ve düşünmemeye çalıştım.
"Güzelim duştan sonra sana krem sürelim olur mu? Acımasın daha fazla canın."
"Gerek yok ki." diye utançla mırıldansam da beni dinlememişti. Küvetin içinde kısa bir süre durmuş, ardından duş alarak çıkmıştık. Üzerime banyodaki bornozlardan birini geçirip yatağa oturduğumda Taehyung elinde bir kremle yanıma gelmiş ve önümde durmuştu. Utanarak bacaklarımı birbirine bastırdığımda elini dizimin üstüne koymuştu.
"Hadi ama bebeğim, utanmana gerek yok. Aç bacaklarını."
"Uf." diyerek bornozumun kuşağını açtım ve bacaklarımı aralayarak arkaya doğru eğildim. Yutkunarak Taehyung'a bakarken deliğimde hissettiğim soğuklukla titredim. Kremi yavaşça sürüp yaydığında gözlerimi kapatarak inlememek için kendimi sıktım.
Krem sürmek için olsa da deliğimde o uzun parmağını hissetmek fazlasıyla etkilemişti.
"Bitti. Aferin benim bebeğime." diyerek gerçekten bebekmişim gibi konuşmasıyla gülümserken bornozumun önünü kapattım ve içimdeki soğukluğu düşünmemeye çalışarak Taehyung'a sarıldım.
"Teşekkür ederim Taehyung. Of, gerçekten çok aşığım sana."
Yüzündeki mutlu gülümsemeyle o da bana sarılırken "Ben de." dedi. "Ben de çok aşığım sana. İyi ki seninle tanışmışım sevgilim."
Boynuna küçük bir öpücük bırakırken bir süre öyle kalmış, ardından üzerimizi giyinip bir şeyler yiyerek yatağa geçmiştik. Saat henüz erken olsa da günün yorgunluğuyla birbirimize sıkıca sarılıp güzel sözler söyleyerek uyumuştuk.
🐰
Sabah olduğunda Taehyung'la birlikte neşeli bir kahvaltı yapmış, ardından okula gelmiştim. Canım acıdığı için Taehyung gitmemi istemese de derslerden geri kalmak istemiyordum.
Sınıfa girdiğimde gözleri kızarmış ve şişmiş Yugyeom'u gördüğünde endişeyle yanına gittim. Ağladığı belliydi ve çok kötü görünüyordu.
"Yugyeom iyi misin? Ne oldu sana?"
Gözlerini kaçırıp yutkunduğunda merakla ona baktım.
"Öğle arasında konuşabilir miyiz? Sana anlatmam gereken şeyler var."
Hızla onaylarken yanına oturdum ve sarılıp sırtını okşadım. Bu sırada boynumda gözyaşlarını hissettiğimde şaşkınca ona baktım. Kötü bir şeyler olmuştu ve içim içimi yiyordu.
🐰
Öğle arası geldiğinde Yugyeom'la okulun arka tarafına gitmiş ve kamelyaya geçip oturmuştuk.
"Anlat hadi, ne oldu?"
"Öncelikle çok pişman ve üzgün olduğumu bil tamam mı? İsteyerek yapmadım."
Kaşlarım çatılırken yutkundum ve kafamı salladım.
"Seni ilk kurtardığım gece aslında takip ediyordum. Jackson Wang yani kuzenim istemişti."
Ağzım şaşkınlıktan aralanırken ne diyeceğimi bilemeyerek yüzüne baktım. Ne demekti bu şimdi?
"Jackson sana kafayı takmıştı ve benden sürekli seninle alakalı bilgiler istiyordu. Bu yüzden seninle yakınlaştım, bana anlattığın her şey ona anlattım."
Hayal kırıklığı tüm bedenimi sararken "Sen.." demiş fakat devamını getirememiştim. Tırnaklarımı avucuma batırırken tüm yaşananlar aklımdan geçiyordu. Benimle yakınlaşması, arkadaş olmak istemesi, sürekli sorular sorması.. Demek bu yüzdendi. Hepsi yalandı.
Sinir ve üzgünlükle yerimden kalkmak istediğimde hızla kolumu tutarak beni engelledi. "Önce bir dinle. Sonra gidip gitmeyeceğine karar verirsin."
Bir şey demeden oturduğumda yeniden konuşmaya başladı.
"Önceden sarhoşken arabayla birine çarptım. Hastaneye götürdüm, durumu da iyiydi ama babamın kulağına giderse beni bitirirdi ve arabayı elimden alırdı. Bunu sadece Jackson'a anlatmıştım. Eğer istediklerini yapmazsam babama her şeyi anlatacağını söyledi. Ben de yapmak zorunda kaldım. Ayrıca Jackson, Kim Yeri'yle işbirliği yapmıştı. O seni isterken Yeri Taehyung'u istiyordu ve birkaç gün önce plan yapıp aranızı bozmaya çalıştılar. Ben de bu oyuna daha fazla devam edemeyip babama her şeyi anlatmasının umurumda olmadığını söyledim."
Hissettiğim tek duygu hayal kırıklığıydı. İlk defa bir arkadaşım olduğunu düşünüp sevinmiştim ama anlaşılan yanılmışım. Her şey bir oyunun parçasıymış.
"Ama Jungkook, ben seni gerçekten sevdim. Benimle arkadaş olmanı ve birlikte bir şeyler yapmamızı. Çünkü arkadaşım kalmamıştı ve sen yaptıklarıma rağmen yanımda duran tek insandın."
Dediklerine karşı yüzümde tek bir mimik oynamamış, hiçbir duygu hissetmemiştim. Onca yaptığı şeyden sonra bunları söylemesi hiçbir anlam ifade etmiyordu.
"Siktir git Yugyeom, cidden. İlk defa arkadaşım oldu sanıp mutlu oldum ama sahteymiş o da. Tanrım, sizin yüzünüzden benim Taehyung'la aram bozuldu. Ne kadar ağladığımdan haberin var mı?"
Yüzümden akan gözyaşlarıyla konuştuğumda o da ağlarken özür dilemeye başladı.
"Jungkook özür dilerim, sen de gidersen yapayalnız kalırım. Çok özür dilerim. Lütfen kendimi affettirmeme izin ver. Bir şans ver bana, lütfen."
"Umurumda değilsin Yugyeom. Bir daha bana yaklaşma." diyerek ayağa kalktım ve arkamda sesli bir şekilde ağlayan Yugyeom bıraktım.
-
Yugyeom'un yaptıklarına şaşırdınız mı yoksa bekliyor muydunuz böyle bir şeyy??
VEE 10K OLMUŞ FİC ÇOOOOK TEŞEKKÜR EDERİM BEBEKLERİM SİZİ ÇOK SEVİYORUMM 🥺😭💘❤️
Oy ve yorumları bekliyorum smut oldu diye fici bırakmayın haa 😝😝