38.Bölüm: "Yarın bu izle gerekli açıklamayı yaparsın artık."
-
Hissettiğim hayal kırıklığı tarif edilemezdi.
Canım yanıyordu. Hem de çok fazla. Neden o kızın yanına gitmişti? Beni evde saatlerce tek başıma merakta bırakmış ve o kızın yanına mı gitmişti bir de?
Kalbimde hissettiğim acıyla ellerimi oraya bastırırken gözlerimi sıkıca yumarak yaşların akmasını sağladım. Daha sevgili olalı birkaç gün olmuştu. Hemen beni sevmeyi bırakmış olamazdı değil mi? Zaten birkaç saat önce aramız oldukça iyiydi. Beni aldatıyor olamazdı. Hayır, buna ihtimal dahi vermiyordum. Bu işin içinde bir iş vardı.
Evet, çok fazla kırıldım fakat yine de bir açıklaması varsa eğer onu dinleyecektim. Öylece bırakmazdım onu.
Telefonumun ekranındaki fotoğrafa ve mesaja bakmak kalbimi iyice sıkıştırdığında ekranı hızla kilitledim ve gözümdeki yaşları silerek ayağa kalktım. Yatak odasına girip örtüyü kaldırdım ve kenarda duran Taehyung'un tişörtünü alıp yatağa yattım. Kokusunu almak için tişörtü burnuma bastırırken gözyaşlarım çoktan ıslatmıştı bile kumaşı.
Saatlerce ağladığım halde dinmek bilmeyen gözyaşlarımla uykuya daldım. Taehyung'u bekleyerek.
🐰
Duyduğum takırtılarla karanlık odada gözlerimi bir anda açarken hızla sesin geldiği yöne bakmış ve Taehyung'un belli belirsiz görünen vücudunu fark etmiştim. Yutkunarak ona bakarken uyandığımı anlamış ve hızla yanıma çökmüştü.
"Güzelim uyu sen, yarın konuşuruz."
"Neredeydin?"
Onun ilk defa duyduğu sert sesimle konuşurken o gözlerini şaşkınlıkla üzerimde gezdirmiş ve elini gergince saçlarında dolaştırarak cevap vermişti.
"Dolaştım bira-"
"Yalan söyleme bana Taehyung!"
Sinirle karışık bir üzüntüyle bağırdığımda yerinden sıçramış ve gözlerini kaçırmıştı. Tanrım, gözlerimin içine bakarak yalan söylemeye kalkıyordu. O aptal kız bana mesaj atmasa inanacaktım bu yalanına.
"B-ben-"
"Sen ne Taehyung? Kim Yeri'nin evine gidip onun yatağında yattığını bilmediğimi mi sandın? Ben sana bir şey oldu diye evde endişeyle seni beklerken sen o kızın evine gidip uyuyorsun bir de! Bravo cidden."
Hızlıca söylediğim cümlelerle o da kaşlarını çatarken bana yaklaşmış ve yanan gece lambası sayesinde bedenini görmemi sağlamıştı. Tüm kıyafetleri dağılmıştı. Gözleri yorgunca bakıyordu.
"Susup beni dinleyecek misin artık?"
Sinirle söylendiğinde kafamı salladım ve gergince tırnaklarımı bacağıma geçirdim. Anlatacaklarından korkuyordum.
"Kafamı dağıtmak için bara gittim. Birkaç şey içip eve dönmeyi planlıyordum. Hatta sana bağırdığım için senden özür dinleyecektim. Ama ne hikmetse karşıma Yeri çıktı. Yanıma oturdu. Kovsam da gitmedi. Ben de masadan kalktım ama nasıl olduysa orada bayılmışım. Gözlerimi açtığımda Yeri'nin odasındaydım. Kavga ettik onunla. Bana ne yaptığını sordum, içkime ilaç katmış. O yüzden bayılmışım. Ben de bağırıp çağırdım ve oradan çıktığım gibi buraya geldim. Yemin ederim her şey böyle oldu. Bana inanıyorsun değil mi Jungkook? Seni asla aldatmam. Sana aşığım ben. Sarhoş bile olsam senden başkasına gitmem ben Jungkook, inan bana lütfen."
Söyledikleriyle büyük bir rahatlama yaşarken istemsizce ağlamaya başladım. Birkaç saat içerisinde o kadar şey düşünmüş, kafamda o kadar fazla senaryo durmuştum ki Taehyung'un sözleriyle hepsi çöp olmuştu. Gerçekten çok üzülmüştüm ama ona inanıyordum. Bana yalan söylemezdi o. Söyleseydi anlardım.
"Jungkook ağlama lütfen. Özür dilerim, seni üzdüğüm için. Tam bir aptalım. Affet beni, hm?"
Vücudum şiddetle titreyerek ağlarken bunun bir tür sinir boşalması olduğunu fark etmiştim. Durmak istiyordum fakat kendimi durduramıyordum. Taehyung'un endişeli bakışlarını üzerimde hissederken derin nefesler alarak kendime gelmeye çalıştım.
"Güzelim kendine gel lütfen. Korkuyorum."
Bana sarıldığında hızla kollarımı ona sarmış ve burnumu boynuna gömerek kokusunu derince içime çekmiştim. Beni kırdığı gibi onarıyordu. Kokusunu yavaş yavaş solurken ekleri saçlarımı okşuyor, kendime gelmemi sağlıyordu.
"Biraz daha iyi misin?" diyerek gözyaşlarımı sildiğinde burnumu silerek kafa salladım va kekeleyerek de olsa konuşmaya çalıştım.
"B-bir daha kavga etsek bile evden gitme. Birlikte daha ikinci gecemiz ve sen yoktun. Sorunlarımızı birlikte konuşarak halledelim olur mu? Sadece birkaç saat ayrı kaldık ama kendimi çok kötü hissettim."
Kafasını hızlı hızlı sallarken ellerimi kendi elleri arasına alarak dudaklarını yaladı ve konuşmaya başladı.
"Ben o haberi ve altındaki nefret yorumlarını görünce çok kötü oldum Jungkook. Çünkü CEO ben olsam da işime zarar gelebilirdi. Şirket dedemden bana kaldığı için benim için gerçekten çok değerli. O yüzden gerilmiştim ve sen de çok soru sorunca sana patladım. Özür dilerim."
"Tamam, bir daha yapma ama. Üzülüyorum."
Sessiz bir mırıltıyla konuştuğumda dudağımdan nazikçe öperek kafa salladı.
"Peki şimdi ne olacak? İşine bir zarar gelecek mi?"
"Bilmiyorum. Dedemle konuşacağım, o bir şekilde halleder. Ben de bir açıklama yaparım, herkes çenesini kapatır. Evet, işim önemli ama sen daha önemlisin Jungkook. Kendime yeni bir şirket kurabilirim ama seni kaybedersem geri kazanamam."
Sözleri kalbimi titretirken istemsizce tebessüm etmiş ve yanımdaki Taehyung'un kucağına oturarak kollarımı boynuna dolamıştım. Yaptığım bu cesur hareketle ben bile kendime şaşırırken Taehyung gözlerini irice açarak bana bakmıştı.
"N-ne yapıyorsun?"
"Hiiç." diyerek kendimi altımdaki bedene hafifçe sürttüğümde derince inleyerek beni kendine bastırdı. Yüzümde minik bir sırıtış meydana gelirken dudaklarımı önümdeki esmer boyna bastırdım.
Eh, onu hemen affedemezdim değil mi? İntikam almam lazımdı. Kendi yöntemlerimle.
Dudaklarımı bastırdığım yeri hafifçe emdiğimde seslice inleyerek ensemdeki saçları çekiştirdi. Durmayıp dişlerimi oraya geçirdim ve ardından öperek kırmızı bir iz oluşmasını sağladım. Taehyung bu sırada inlemelerine engel olmaya çalışıyor, kafamı boynuna sertçe bastırıyordu.
İşim bittiğinde sırıtarak sertleştiğini hissettiğim erkekliğine bir kez daha kendimi sürttüm ve kucağından kalkıp suratına baktım. Terli yüzü, dağılmış saçları ve inip kalkan göğsüyle nefes kesici görünüyordu. Dudaklarını ısırarak bana bakarken gergince yutkundum. Demin bir anlık cesaretle onları yapmıştım ama şimdi utanıyordum.
"Jungkook, sen..? Ne yaptın?" diyerek elini boynundaki ize sürtüp hafifçe sırıttığında kendimi yatakta geriye çekerek konuştum.
"Yarın bu izle gerekli açıklamayı yaparsın artık. Daha inandırıcı olur. Bu arada banyoda sessiz olmaya çalış, uyuyacağım."
Şaşkınca bana bakmaya başlarken güldüm ve o kafa sallayarak banyoya işini halletmek için giderken söylediğim şeyle seslice oflamasına neden oldum.
"Gitmeden önce gece lambasını da kapatır mısın aşkım?"
🐰
Aradan 2 gün geçmiş ve haftasonu olmuştu. Birazdan annemlere gideceğimiz için hazırlanıyorduk. O gün yaşadığımız şeylerden sonra aramızda garip bir atmosfer vardı. Uzak gibiydik ama aynı zamanda yakındık da. Gariptik.
Bu arada Taehyung gazetecilere sevgili olduğumuzla ilgili bir açıklama yapmış, şirkette küçük bir sallantıya neden olmuştu. Ama beklediğimiz kadar kötü tepkiler yoktu. Hatta bize fan sayfası açanlar bile vardı. Kısacası her şey güzel gidiyordu.
Hazırlandıktan sonra Taehyung'la birlikte arabaya binerken onun heyecanlı haline bakarak gülümsedim. Annemle sevgilim olarak ilk defa tanışacağı için çok heyecanlı ve gergindi. Görenler onun 25 yaşında olduğuna inanamazdı.
"Taehyung, sakin ol biraz sevgilim."
Ah, bu arada geçtiğimiz 2 gün boyunca ona sevgi sözcükleri söylemeye de alışmıştım. Tabii onun gibi güzelim falan diyemiyordum ama olsun.
"Biraz heyecanlandım sadece. Garip hissediyorum."
Gülerek kafa sallarken arkama yaslandım ve yolun bitmesini bekledim. Gidene kadar babamı düşünmüştüm. Kaç haftadır birbirimizi görmemiştik. Annemle birkaç kere buluşup görüntülü konuşsak da onunla bir araya gelmemiştik. Umarım kötü bir şey olmazdı.
Sessiz bir yolculuğun ardından eve geldiğimizde ikimiz de heyecanla el ele tutuşmuş ve kapıya gidip zile basmıştık. Birkaç saniyenin ardından kapı annem tarafından gülümseyerek açılırken her şeyin güzel gideceğini düşündüm.
Tabii babam sorun çıkarmasaydı.
-
Evett, neler olacak bakalımm?
Umarım sevmişsinizdir, oy ve yorumları bekliyorummm <3