{Zawgyi}
"မင္းငါ့ေနာက္ဘာလိုက္လုပ္ေနတာလဲ...."
အန္ႏု ေက်ာင္းဆင္းတာေတာင္သူ႔စက္ဘီးေနာက္က အတင္းလိုက္ဖို႔လုပ္ေနသည့္ ခရမ္းေရာင္ေလးကိုေမးလိုက္ျခင္း....
"Gegeနဲ႔လိုက္္မလို႔ေလ....."
"ငါကအလုပ္သြားမွာေလ....."
"အင္းေလ....ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္ကိုလိုက္ခဲ့မလို႔ေလ....."
"မင္းမွာတျခားလုပ္စရာမရွိဘူးလား....."
"မရွိဘူး....Gegeေနာက္လိုက္ဖို႔က ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ပဲ...."
အန္ႏု ေျပာလည္းနိုင္မွာမဟုတ္သည့္ထိုခရမ္းေရာင္ေလးအား ေနာက္ဆုံးလက္ေလ်ွာ႔လိုက္ရသည္။
"ဒါဆိုလည္း မင္းစက္ဘီးမင္းစီး...ငါ့စက္ဘီးကအေနာက္မွာခုံမပါဘူး...."
"ဟာ.....အတူတူစီးခ်င္တာကို...."
"ဂ်စ္မက်နဲ႔.....ကိုယ့္စက္ဘီးကိုယ္စီး...."
အန္ႏုေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ စက္ဘီးေပၚတက္ခြကာအရင္နင္းသြားေလသည္။
အေနာက္ကခရမ္းေရာင္ေလးကေတာ့စူပုတ္ပုတ္ျဖင့္ သူ႔စက္ဘီးေပၚသူတက္ကာ အန္ႏုေနာက္လိုက္ေလသည္။
အခုဆိုလ်ွင္ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ျဖင့္သြားေနတဲ့စက္ဘီး၂စီးဟာ လမ္းတစ္လမ္းၿပီးတစ္လမ္းကိုျဖတ္ကာ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး စီးလာလ်က္.....
၂၅မိနစ္နင္းအၿပီးမွာေတာ့ မေန႔ကေကာ္ဖီဆိုင္ဆီေရာက္ေလၿပီ....
ဆိုင္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ေကာင္တာမွာထိုင္ေနသည့္ လူလတ္ပိုင္းအစ္ကိုေဖးရန္.....မေန႔ကစြာစိလန္ေလး က်ဴးစုန္႔ရိကိုေတာ့မေတြ႕ေပ....
"အာ...မင္းတကယ္ႀကီးလာတာပဲ....."
"ဟုတ္......"
"အေနာက္က တစ္ေယာက္က..?"
ခရမ္းေရာင္ေလးကိုၾကည့္ကာ ဇေဝဇဝါျဖင့္ေျပာလာသည့္ အစ္ကိုေဖးရန္...
"ကြၽန္ေတာ္က Customer......ေကာ္ဖီဆိုင္လာတာ...ေကာ္ဖီလာေသာက္တာေပါ့......."
"ေအာ္...အဲ့လိုလား.....ဒါဆိုခဏေလာက္ေစာင့္.....ဟိုေကာင္ေလး...အေနာက္မွာအဝတ္လဲခန္းရွိတယ္ အဲ့မွာ အဝတ္သြားလဲလိုက္္...."
ေျပာၿပီးသည္နွင့္ အန္ႏုလက္ထဲထည့္ေပးလာသည့္ ယူနီေဖာင္း အညိဳေရာင္......
လဲဆိုေတာ့လဲ လဲရတာေပါ့........
_____________________
ည၈နာရီ......
အန္ႏု ဒါေတြေၾကာင့္လည္းဒီေနရာမွာအလုပ္လုပ္တာ....
ညအထိ လာတဲ့သူက၃ေယာက္ေလာက္ပင္ရွိသည္.....သူ႔ေရွ႕ ခရမ္းေရာင္ေလးကလည္း မျပန္ေသး....ေကာ္ဖီတစ္ခြက္မွာၿပီးထိုင္ေနသည္မွာအခုထိ.......ျပန္ပါလို႔ေျပာလည္းမျပန္.....
အန္ႏု ဆိုင္ကိုသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးသိမ္းဖို႔ျပင္ေနသည္....
ခရမ္းေရာင္ေလးကလည္းကူလုပ္ေပးေနသည္.....
"အန္ႏု....ၿပီးေတာ့...ဟိုတစ္ေယာက္.....လက္စသတ္ၿပီးထားခဲ့ေတာ့....က်န္တာငါလုပ္လိုက္မယ္......"
"ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို........ဒါနဲ႔ မေန႔က စုန္႔ရိဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ကိုမေတြ႕ဘူးေနာ္....."
"အင္း ဒီေန႔ကသူ႔နားရက္ေလ....တစ္ေနကုန္ဂိမ္းသြားေဆာ့ေနတယ္နဲ႔တူတယ္....သူ႔ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔.. "
အန္ႏုမ်က္ခုံးပင့္မိသြားသည္....
အဲ့စြာစိလန္က Gamerလား...
"Gege လာျပန္မယ္....."
ျပန္မယ္တကဲကဲျဖင့္ စားပြဲေပၚက လက္ေတာ့ပ္ၿကီးကို အန္ႏုအိတ္ထဲထိုးထည့္ေနေသာ ခရမ္းေရာင္ေလးက အခုမွအလ်င္လိုေနသည္......
____________
"မင္းကဘာလို႔အခုထိငါ့ေနာက္လိုက္ေနရတာတုန္း....ညအေတာ္လည္းနက္ေနၿပီ....ျပန္ေတာ့ေလ...."
အန္ႏု ေအးေအးလူလူ စက္ဘီးကိုလမ္းထိပ္နားတြင္ရပ္ကာ ဆင္းတြန္းလာသည္။
ဒီေနရာထိ ခရမ္းေရာင္ေလးက သူ႔ေနာက္လိုက္ေနတုန္း.....
သူ႔အိမ္ကဘယ္မွာမို႔လို႔လဲ....
"Gegeကလည္း......အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦးေလဗ်ာ....."
"ေအးေလ......ေနာက္က်ေနၿပီမို႔လို႔ မင္းကိုျပန္ခိုင္းတာေလ......"
"ဒီေလာက္ေနာက္က်ေနမွေတာ့အိမ္ျပန္ရင္ မာမားကကြၽန္ေတာ့္ကိုသတ္မွာေပါ့ဗ်......"
"အဲ့ေတာ့မင္းကဘာလုပ္ခ်င္လို႔တုန္း......."
အန္ႏုစကားကို ဟီးခနဲရယ္ျပလာသည့္ ခရမ္းေရာင္ေလးရဲ႕ အႀကံကို အန္ႏုအနည္းငယ္ရိပ္မိလာသလို.....
"Gegeကလည္း......"
မ်က္လုံးေလးဝိုင္းကာ....မ်က္နွာေလးသနားကမားပုံစံၿဖင့္ သူ႔အားခြၽဲေနေသာ ခရမ္းေရာင္ေလးပါပဲ....
တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တယ္........
"လိုက္ခဲ့ေဟ့....လိုက္ခဲ့.....ဒီေန႔တစ္ရက္ပဲေနာ္......"
"အင္း....အင္း...."
အန္ႏု အိမ္လိုက္ခဲ့ဖို႔ေျပာသည္နွင့္ ခ်က္ခ်င္း႐ႊင္ျပကာ အေနာက္ကခုန္ေပါက္လာသည့္ ထိုခရမ္းေရာင္ေလးက တကယ္ကိုကေလးသာသာပင္......
________________
အန္ႏုအိမ္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ တစ္အိမ္လုံးေမွာင္ေနပုံအရ....အကုန္အိပ္ေနၿပီဆိုတာသိသည္....
အန္ႏုလည္း ဂိုေထာင္ထဲတြင္စက္ဘီးထည့္ကာ အိမ္ေပၚကသူ႔အခန္းထဲသို႔ ခရမ္းေရာင္ေလးနွင့္အတူ တက္လာခဲ့လိုက္သည္။
"မင္းေရခ်ိဳးဦးမလား......"
"Gegeအရင္ခ်ိဳးေလ...."
"ၿပီးတာပဲေလ....."
ရူခ်င္းရွိသည္ကိုပင္ ဂရုမစိုက္စြာ ေရခ်ိဳးဖို႔ အဝတ္စားေတြကိုဒီတိုင္းခြၽတ္ေနပုံက အတြင္းခံတစ္ထပ္သာက်န္ေနခဲ့သည္....
ထို႔ေနာက္သဘတ္ကိုခါး၌ပတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေလသည္....
အစအဆုံး လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ရူခ်င္းကေတာ့ ျပဳံးေနတာ အန္ႏုမေတြ႕သြားလိုက္ဘူး.....
ခဏအၾကာမွာေတာ့ အန္ႏုေရခ်ိဳးခန္းထဲကေရစက္လက္နဲ႔ထြက္လာေလသည္.....
"ေရာ႕.....သြားခ်ိဳးေတာ့....ၿပီးရင္ဘီဒိုထဲက ဝတ္ခ်င္တဲ့ အက်ႌထုတ္ဝတ္ထားလိုက္....."
အန္ႏုလွမ္းပစ္လိုက္တဲ့ သဘက္ကိုလွမ္းဖမ္းကာ....ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတဲ့ ခရမ္းေရာင္ေလးက အန္ႏုကိုေတာင္စကားအမ်ားႀကီးမေျပာ.....
ဘာျဖစ္တာလဲ.....
အန္ႏုကေတာ့ ဘာမွမသိစြာပင္....လက္ေတာ့ပ္ကိုထုတ္ၿပီး ညေနကhackထားသည့္ game websiteအေၾကာင္းၾကည့္ေနလိုက္သည္....
ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ခရမ္းေရာင္ေလးကေတာ့ ဟိုဖက္ေလ်ွာက္လိုက္ ဒီဖက္ေလ်ွာက္လိုက္ျဖင့္ တစ္ခုခုကိုအသည္းအသန္ေတြးေနေလသည္။
'Aghhhh....Gegeကဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေခ်ာေနရတာလဲ.........'
'ငါ့ကိုသူနဲ႔အတူအိပ္ဖို႔ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္ဆိုေတာ့....ငါ့ကိုျပန္ႀကိဳက္တဲ့သေဘာလား......'
'ဒါဆို အခုအေျဖေတာင္းရမွာေပါ့.....'
ေနာက္ဆုံးတစ္ခုခုကိုဆုံးျဖတ္လုိက္သည့္သေဘာျဖင့္
လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးကာ...
"ဟုတ္ၿပီ....Gegeကိုဒီညအေျဖေတာင္းရမယ္....."
ရူခ်င္းေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာေတာ့ အခန္းကေစာနကနွင့္မတူစြာ အမွိုက္ေတြကအမွိုက္ျခင္းထဲေရာက္ေနသလို....ေနရာကလည္း သပ္ရပ္ေနသည္.....စာေရးစားပြဲေပၚတြင္လည္း စားစရာမုန္႔နွင့္သစ္သီးတစ္ခ်ိဳ႕.....
"အခန္းကရႈပ္ေနလို႔ နည္းနည္းေတာ့သည္းခံေပး.....ငါနည္းနည္းေတာ့ရွင္းေပးထားတယ္.....အက်ႌျမန္ၿမန္ယူဝတ္လိုက္...အေအးပက္ေနမယ္...."
ေရွ႕ကလက္ေတာ့ပ္ကိုသာ ေပါက္ထြက္မတတ္စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ Gegeက သူ႔ကိုေတာ့စကားတရစပ္ေျပာသြားေလသည္.....
ရူခ်င္းလည္းGegeေျပာသည့္အတိုင္း Gegeရဲ႕shirtတစ္ထည္နွင့္ ေဘာင္းဘီတိုပြပြတစ္ထည္ကိုယူဝတ္လိုက္ကာ သဘက္တစ္ထည္ျဖင့္ Gegeေရွ႕သြားရပ္လိုက္သည္....
"Gege....."
ရူခ်င္းေခၚလိုက္ေတာ့ ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ သူ႔Gegeကပါးစပ္တြင္ကိုက္လက္စေပါင္မုန္႔ကို ဖဲ့ကာ သူ႔အားေပးလာသည္...
"စားခ်င္လို႔လား.....ဟိုအေပၚမွာရွိတယ္....ယူစားလိုက္...."
ထို႔ေနာက္လက္ထဲက ေပါင္မုန္႔ကိုသူ႔ပါးစပ္ထဲသူျပန္ထည့္ဖို႔လုပ္ေနတဲ့ Gegeေၾကာင့္ ေပါင္မုန္႔ကိုင္ထားသည့္ လက္ကို လွမ္းဆြြဲကာ လက္ထဲကေပါင္မုန္႔ကိုလုစားလိုက္သည္....
ဟ....ဒီေကာင္ဘာစိတ္ေပါက္တာလဲ....
အန္ႏုကေတာ့ ေပါင္မုန္႔လုစားခံလိုက္ရလို႔ ရူခ်င္းကိုဘုၾကည့္ၾကည့္ေနသည္...
"Gege....ေခါင္းေတြမေျခာက္ေသးဘူး....ကြၽန္ေတာ္သုတ္ေပးမယ္.."
"ထားလိုက္စမ္းပါ....ၿပီးရင္သူ႔ဘာသာသူေျခာက္သြားလိမ့္မယ္....."
"မထားဘူး...."
ေျပာေျပာဆိုဆုိနွင့္ အန္ႏုထိုင္ေနသည့္ကုတင္ေပၚတက္ကာ အန္ႏုအေနာက္မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လ်က္ ူဆံပင္ေတြကိုလွမ္းသုတ္ေပးေနသည္....
"Gege...ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲ....."
"Game websiteတစ္ခုပါ....."
"Gegeကgameေဆာ့တယ္လား...."
"အင္းနည္းနည္းပါးပါးပါ....."
တစ္ဖန္ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ သူတို႔နွစ္ေယာက္က အေတြးကိုယ္စီျဖင့္...
ခဏအၾကာ အန္ႏုဆံပင္ေတြေျခာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေခါင္းသုတ္ေပးတာရပ္လိုက္ၿပီး သဘက္ကိုသြားျပန္ထားလိုက္သည္...
"မင္းအိပ္ခ်င္အိပ္ေတာ့ေလ.....ငါလည္း ခဏေလာက္ေဆာ့ၿပီးရင္အိပ္ေတာ့မယ္......."
"Gege....."
စာေရးစားပြဲကို သြားဖို႔ျပင္ေနသည့္ အန္ႏုကို ရူခ်င္းကမသြားေစခ်င္သည့္ပုံျဖင့္ အက်ႌအနားစကိုဆြဲထားေလသည္....
"ဘာေျပာမလို႔လဲ....ငါgameေဆာ့ရဦးမယ္......"
"အေျဖေပး....."
"ဟမ္....."
"အေျဖေပးလို႔.....ကြၽန္ေတာ္Gegeကိုခ်စ္တယ္လို႔..."
အန္ႏု Gameေဆာ့မည့္ အေတြးက္ို ခဏေနာက္ဆုတ္ထားလိုက္ၿပီး ေရွ႕ကေကာင္ေလးနွင့္အရင္ရွင္းရန္ျပင္လိုက္သည္....
"ရူခ်င္း.....မင္းေျပာၾကည့္....မင္းငါ့အေၾကာင္းဘာသိလဲ......"
"သိတယ္....Gegeမသိတဲ့အေၾကာင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္ကြၽန္ေတာ္သိတယ္....."
"အဲ့ေလာက္သိေနတာေတာင္မွ ငါ့ကိုသေဘာက်ေသးလား....."
အန္ႏုအေမးမွာေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပလာသည့္ ထိုေကာင္ေလး....
မင္းက ကေလးငယ္ဆိုရင္ေတာ့....
မသိေတာ့ဘူးကြာ....အရင္ဆုံးစမ္းၾကည့္ရမွာပဲ....
အန္ႏုခ်က္ခ်င္းပင္ ခရမ္းေရာင္ေလး အေပၚခုန္အုပ္လိုက္ေတာ့ ေမြ့ယာနဲ႔ေက်ာကပ္သြားသည့္ ခရမ္းေရာင္ေလးကသူ႔အား ျပဴးက်ယ္က်ယ္မ်က္လုံးေလးေတြျဖင့္ၾကည့္လာသည္......
အန္ႏု တစ္ျဖည္းျဖည္း ခရမ္းေရာင္ေလး၏ မ်က္နွာနားတိုးကပ္သြားကာ ဦးတည္လိုက္သည္က နႈတ္ခမ္းဆီကို.......
နႈတ္ခမ္းနွစ္ခု ထပ္တူက်အံ့ဆဲဆဲတြင္ တံခါးကိုအရွိန္ျဖင့္တြန္းဖြင့္လာသည့္ ခ်န္းေကာလု.....
က်စ္....ငါတံခါးေလာ့မခ်ထားမိဘူးပဲ.....
ခ်န္းေကာလုဝင္လာသည္နွင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ အန္ႏုနွင့္ခရမ္းေရာင္ေလးအားၾကည့္ေနသည္.....
အန္ႏုနဲ႔ ခရမ္းေရာင္ေလးကေတာ့ လူခ်င္းကြာလိုက္ၿပီးၿပီ....
"ဘာကိစၥလဲ....."
"မ်ိဳးမစစ္ေကာင္...မင္း...အိမ္ေပၚထိ ဘယ္လိုလုပ္ရပ္မ်ိဳး....."
ေကာလုေဒါသထြက္စြာျဖင့္ အန္ႏု၏ အက်ႌေကာ္လံစကိုဆြဲကာ ထိုးပစ္လိုက္သည္။
မိမိဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနရလဲ....ပုံမွန္ဆို ေက်ာင္းဆင္းသည္နွင့္အိမ္အရင္ဆုံးေရာက္သည့္သူက ညအထိ ျပန္မေရာက္ေသးလို႔ ေကာလုမွာမအိပ္နိုင္ဘဲထိုင္ေစာင့္ေနရတာ....
ေနာက္ဆုံးမေစာင့္နိုင္ေတာ့မွ ကားနဲ႔ထြက္ရွာရတာ....
ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဂိုေထာင္ထဲကစက္ဘီးေၾကာင့္ သက္ျပင္းခ်နိုင္ေပမဲ့ အခုၾကေတာ့ၾကည့္စမ္း....အခန္းထဲမွာအေကာင္တစ္ေကာင္နဲ႔.......မိုးမျမင္ေလမျမင္.....
အန္ႏုကိုထိုးၿပီးခ်င္းခ်င္းပင္ ပါးကပူထြက္သြားကာ အေနာက္သို႔ယိုင္သြားရေလာက္ေအာင္ ေကာလုလည္းအထိုးခံလိုက္ရသည္....
တရားခံက က်င္းရူခ်င္း.....
"Gegeရရဲ႕လား....."
"အာ....ရတယ္ ရတယ္....."
အန္ႏု မတ္တပ္ျပန္ရပ္ကာ ေကာလုအားေျပာမယ္ႀကံေတာ့ ေနာက္တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္သည့္ ရူခ်င္း....
ေကာလုကေတာ့ တကယ္အီသြားမွာပဲ...
"ရူခ်င္း...စိတ္ေလ်ွာ႔..."
"သူကGegeကို ထိုးလိုက္တာေလ...သိလား....ထိုးလိုက္တာလို႔....."
"သိတယ္ သိတယ္.....အရင္ဆုံးစိတ္ေလ်ွာ႔ဦး....ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး....."
ေကာလု နာက်င္ေနတာကိုလ်စ္လ်ဴရႈကာ
"ေသာက္ျမင္ကတ္ေအာင္လုပ္မေနၾကနဲ႔......အန္ႏု....ဒီအိမ္ကမင္းေနရာကိုမင္းသိေနာ္.....မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေခၚလာၿပီး....အခန္းထဲမွာဒီလိုေတြျဖစ္ပ်က္ေနတာ....႐ြံစရာေကာင္းတယ္...."
"ခင္ဗ်ားဘာစကားေျပာတာလဲ.....ဒီလိုေျပာတဲ့ခင္ဗ်ားကေကာ သန္႔ရွင္းေနလို႔လား ခ်န္းေကာလု.....ခင္ဗ်ားကသာအေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီးGegeကိုနွိပ္စက္ေနတာမလား......Gegeကခင္ဗ်ားလိုမဟုတ္ဘူး......ကိုယ့္စိတ္နဲ႔နႈိင္းၿပီးသူမ်ားကိုကိုယ့္လိုပဲလို႔ လိုက္ထင္မေနနဲ႔....အရွက္ေလးဘာေလးရွိဦး...."
အန္ႏု ဘာမွမေျပာခင္မွာတင္ တစ္လုံးမက်န္ျပန္ပက္ေျပာေသာ ခရမ္းေရာင္ေလးေၾကာင့္ျပဳံးမိသြားတာေတာ့အမွန္....
"ဒုတိယခ်န္းသခင္ေလး......သူကတျခားသူမဟုတ္ပါဘူး.....ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူပါ...."
အန္ႏုေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ ေကာလုေခါင္းေပၚမိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလို.....
ဟင့္အင္း......မင္းကိုဘယ္သူက ခ်စ္သူထားခြင့္ျပဳလို႔လဲ....
ရူခ်င္းကလည္းထိုစကားၾကားၿပီး သူ႔Gegeကိုအေၾကာင္သားေငးေနမိသည္...
'ေနပါဦး ဒါဆို Gegeက ဟိုလူေရွ႕မွာ ငါ့ကိုအေျဖေပးလိုက္တာလား.....'
"ကိုယ့္ခ်စ္သူကို အိမ္ေခၚလာတာ ဘာမ်ားမွားသြားလို႔လဲ......"
"ခ်န္းအန္ႏု.....မင္းေစာင့္ၾကည့္ေန..."
ေကာလုကေတာ့ထိုမ်ွသာေျပာၿပီး အခန္းထဲကျပန္ထြက္သြားေလသည္...
ေကာလုဘာေတြးေနလဲဆိုတာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပဲသိလိမ့္မည္.....
အခန္းတံခါးျပန္ပိတ္ၿပီး ကုတင္ဆီျပန္ေလ်ွာက္လုိက္ေတာ့ အေနာက္ကတေကာက္လိုက္လာသည့္ ခရမ္းေရာင္ေလး...
အန္ႏု ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရသည္....
သူ႔ကေလးငယ္ ကဒီလိုအက်င့္မ်ိဳးေတြလည္းရွိတတ္ေသးတာပဲ....
အန္ႏု ခရမ္းေရာင္ေလးဟာ သူ႔ကေလးးငယ္မွန္းဘယ္လိုသိလဲဆိုေတာ့...
ေစာနက ေကာလုဝင္မလာခင္က မနမ္းမိလိုက္ေပမဲ့ ခရမ္းေရာင္ေလးဆီက ကေလးငယ္ရဲ႕ အေငြ႕သက္ရလိုက္သလို.....အန္ႏုရင္ဘတ္ထဲက ခရမ္းျပာေရာင္အလင္းတန္းေလးကထြက္ေပၚလာလို႔ပင္.....
"Gege......"
အန္ႏု အေပ်ာ္ေတြလြန္ေနၿပီမို႔ gameေဆာ့ဖို႔လည္းစိတ္မပါေတာ့....အေတြးထဲမွာကေလးငယ္နဲ႔သာျပည့္ေနသည္.......
"Gegeလို႔....ေစာနကကြၽန္ေတာ့္ကိုအေျဖျပန္ေပး...."
ရူခ်င္းစကားပင္မဆုံးလိုက္ပါပဲ.....အိပ္ရာေပၚ အဖိခံလိုက္ရသည္...Gegeကေတာ့သူ႔အေပၚကေနငုံ႔မိုးၿပီးၾကည့္လို႔ေပါ့....
"အဆိုးေလး.....ေစာနက မၿပီးေသးတဲ့ကိစၥကိုဆက္ရမယ္ေလ....."
အန္ႏုေျပာၿပီးသည္နွင့္ ခရမ္းေရာင္ေလး၏ နႈတ္ခမ္းေတြကို စတင္ငုံေထြးလိုက္သည္....
ခ်ိဳတယ္.....
အခ်ိဳမႀကိဳက္တဲ့ အန္ႏုအတြက္ေတာ့ ခရမ္းေရာင္ေလးနႈတ္ခမ္းေတြက ႁခြင္းခ်က္တစ္ခုပင္....
အေပၚတစ္လွည့္ေအာက္တစ္လွည႔္နမ္းေနရင္း သူ႔အားအလိုက္သင့္ျပန္နမ္းလာသည့္ ခရမ္းေရာင္ေလးက မ်က္လုံးေလးကိုမွိတ္ကာ အနမ္းေရယာဥ္မွာ လိုက္ပါစီးေျမာေနေလသည္။
အသက္ရွဴဖို႔ေလလိုအပ္လာမွ ျပန္ခြာလိုက္ေတာ့ ေမာပန္းေနသည့္ ခရမ္းေရာင္ေလးက ပါးစပ္ကိုဟကာ ေလကိုအသည္းအသန္ရွဴရွိုက္ေနသည္......
"အဆိုးေလး.....ဒါကုိယ့္အေျဖပဲ...."
"Gege.....ထပ္နမ္းရေအာင္....."
အန္ႏုခပ္ဖြဖြရယ္ၿပီး ခရမ္းေရာင္ေလး၏ ပါးကိုအသာဆြဲသည္...
"ဒါမင္းစတာေနာ္ အဆိုးေလး...."
အန္ႏု၏စကားကိုအဆုံးထိမေစာင့္ပါပဲနဲ႔ သူ႔ဖက္ကအရင္စနမ္းလာသည့္ ခရမ္းေရာင္ေလးက လိုခ်င္တပ္မက္မႈအျပည့္ျဖင့္.....
Gegeရာ...ကြၽန္ေတာ္ ရူးေတာ့မွာပဲ......
Gegeကို ခ်စ္လြန္းလို႔ရူးေတာ့မယ္ထင္တယ္......
ထိုညက အန္ႏုလည္းဂိမ္းလည္းမေဆာ့ျဖစ္ပါပဲနဲ႔ညအေတာ္နက္သည္အထိ မအိပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး.....
အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ အနမ္းရွည္ႀကီးကိုပုံေဖာ္ေနၾကသည့္ ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္က ေလာကႀကီးကိုပင္ေမ့လို႔ေနသည္။
_________________
နမ္းရုံေလးပဲေနာ္ စြတ္ေမွာင္မေနၾကနဲ႔🥴
ေစာင့္ရတာၾကာသြားရင္Sryပါဗ်...
စာေရးဖို႔moodမဝင္လို႔အခုမွတင္ေပးရတာ....
အေရးသားစုတ္သြားရင္္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ....🤧
ဖတ္ေပးတဲ့သူတစ္ဦးစီတိုင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္❣️❣️
_____________________________
{Unicode}
"မင်းငါ့နောက်ဘာလိုက်လုပ်နေတာလဲ...."
အန်နု ကျောင်းဆင်းတာတောင်သူ့စက်ဘီးနောက်က အတင်းလိုက်ဖို့လုပ်နေသည့် ခရမ်းရောင်လေးကိုမေးလိုက်ခြင်း....
"Gegeနဲ့လိုက်မလို့လေ....."
"ငါကအလုပ်သွားမှာလေ....."
"အင်းလေ....ကျွန်တော်လည်း အဲ့ကော်ဖီဆိုင်ကိုလိုက်ခဲ့မလို့လေ....."
"မင်းမှာတခြားလုပ်စရာမရှိဘူးလား....."
"မရှိဘူး....Gegeနောက်လိုက်ဖို့က ကျွန်တော့်အလုပ်ပဲ...."
အန်နု ပြောလည်းနိုင်မှာမဟုတ်သည့်ထိုခရမ်းရောင်လေးအား နောက်ဆုံးလက်လျှော့လိုက်ရသည်။
"ဒါဆိုလည်း မင်းစက်ဘီးမင်းစီး...ငါ့စက်ဘီးကအနောက်မှာခုံမပါဘူး...."
"ဟာ.....အတူတူစီးချင်တာကို...."
"ဂျစ်မကျနဲ့.....ကိုယ့်စက်ဘီးကိုယ်စီး...."
အန်နုပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် စက်ဘီးပေါ်တက်ခွကာအရင်နင်းသွားလေသည်။
အနောက်ကခရမ်းရောင်လေးကတော့စူပုတ်ပုတ်ဖြင့် သူ့စက်ဘီးပေါ်သူတက်ကာ အန်နုနောက်လိုက်လေသည်။
အခုဆိုလျှင် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဖြင့်သွားနေတဲ့စက်ဘီး၂စီးဟာ လမ်းတစ်လမ်းပြီးတစ်လမ်းကိုဖြတ်ကာ ငြိမ့်ငြိမ့်လေး စီးလာလျက်.....
၂၅မိနစ်နင်းအပြီးမှာတော့ မနေ့ကကော်ဖီဆိုင်ဆီရောက်လေပြီ....
ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တော့ ကောင်တာမှာထိုင်နေသည့် လူလတ်ပိုင်းအစ်ကိုဖေးရန်.....မနေ့ကစွာစိလန်လေး ကျူးစုန့်ရိကိုတော့မတွေ့ပေ....
"အာ...မင်းတကယ်ကြီးလာတာပဲ....."
"ဟုတ်......"
"အနောက်က တစ်ယောက်က..?"
ခရမ်းရောင်လေးကိုကြည့်ကာ ဇဝေဇဝါဖြင့်ပြောလာသည့် အစ်ကိုဖေးရန်...
"ကျွန်တော်က Customer......ကော်ဖီဆိုင်လာတာ...ကော်ဖီလာသောက်တာပေါ့......."
"အော်...အဲ့လိုလား.....ဒါဆိုခဏလောက်စောင့်.....ဟိုကောင်လေး...အနောက်မှာအဝတ်လဲခန်းရှိတယ် အဲ့မှာ အဝတ်သွားလဲလိုက်...."
ပြောပြီးသည်နှင့် အန်နုလက်ထဲထည့်ပေးလာသည့် ယူနီဖောင်း အညိုရောင်......
လဲဆိုတော့လဲ လဲရတာပေါ့........
_____________________
ည၈နာရီ......
အန်နု ဒါတွေကြောင့်လည်းဒီနေရာမှာအလုပ်လုပ်တာ....
ညအထိ လာတဲ့သူက၃ယောက်လောက်ပင်ရှိသည်.....သူ့ရှေ့ ခရမ်းရောင်လေးကလည်း မပြန်သေး....ကော်ဖီတစ်ခွက်မှာပြီးထိုင်နေသည်မှာအခုထိ.......ပြန်ပါလို့ပြောလည်းမပြန်.....
အန်နု ဆိုင်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးသိမ်းဖို့ပြင်နေသည်....
ခရမ်းရောင်လေးကလည်းကူလုပ်ပေးနေသည်.....
"အန်နု....ပြီးတော့...ဟိုတစ်ယောက်.....လက်စသတ်ပြီးထားခဲ့တော့....ကျန်တာငါလုပ်လိုက်မယ်......"
"ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကို........ဒါနဲ့ မနေ့က စုန့်ရိဆိုတဲ့တစ်ယောက်ကိုမတွေ့ဘူးနော်....."
"အင်း ဒီနေ့ကသူ့နားရက်လေ....တစ်နေကုန်ဂိမ်းသွားဆော့နေတယ်နဲ့တူတယ်....သူ့ဘော်ဒါတွေနဲ့.. "
အန်နုမျက်ခုံးပင့်မိသွားသည်....
အဲ့စွာစိလန်က Gamerလား...
"Gege လာပြန်မယ်....."
ပြန်မယ်တကဲကဲဖြင့် စားပွဲပေါ်က လက်တော့ပ်ကြီးကို အန်နုအိတ်ထဲထိုးထည့်နေသော ခရမ်းရောင်လေးက အခုမှအလျင်လိုနေသည်......
____________
"မင်းကဘာလို့အခုထိငါ့နောက်လိုက်နေရတာတုန်း....ညအတော်လည်းနက်နေပြီ....ပြန်တော့လေ...."
အန်နု အေးအေးလူလူ စက်ဘီးကိုလမ်းထိပ်နားတွင်ရပ်ကာ ဆင်းတွန်းလာသည်။
ဒီနေရာထိ ခရမ်းရောင်လေးက သူ့နောက်လိုက်နေတုန်း.....
သူ့အိမ်ကဘယ်မှာမို့လို့လဲ....
"Gegeကလည်း......အချိန်ကိုလည်းကြည့်ဦးလေဗျာ....."
"အေးလေ......နောက်ကျနေပြီမို့လို့ မင်းကိုပြန်ခိုင်းတာလေ......"
"ဒီလောက်နောက်ကျနေမှတော့အိမ်ပြန်ရင် မာမားကကျွန်တော့်ကိုသတ်မှာပေါ့ဗျ......"
"အဲ့တော့မင်းကဘာလုပ်ချင်လို့တုန်း......."
အန်နုစကားကို ဟီးခနဲရယ်ပြလာသည့် ခရမ်းရောင်လေးရဲ့ အကြံကို အန်နုအနည်းငယ်ရိပ်မိလာသလို.....
"Gegeကလည်း......"
မျက်လုံးလေးဝိုင်းကာ....မျက်နှာလေးသနားကမားပုံစံဖြင့် သူ့အားချွဲနေသော ခရမ်းရောင်လေးပါပဲ....
တတ်လည်းတတ်နိုင်တယ်........
"လိုက်ခဲ့ဟေ့....လိုက်ခဲ့.....ဒီနေ့တစ်ရက်ပဲနော်......"
"အင်း....အင်း...."
အန်နု အိမ်လိုက်ခဲ့ဖို့ပြောသည်နှင့် ချက်ချင်းရွှင်ပြကာ အနောက်ကခုန်ပေါက်လာသည့် ထိုခရမ်းရောင်လေးက တကယ်ကိုကလေးသာသာပင်......
________________
အန်နုအိမ်ထဲဝင်လိုက်တော့ တစ်အိမ်လုံးမှောင်နေပုံအရ....အကုန်အိပ်နေပြီဆိုတာသိသည်....
အန်နုလည်း ဂိုထောင်ထဲတွင်စက်ဘီးထည့်ကာ အိမ်ပေါ်ကသူ့အခန်းထဲသို့ ခရမ်းရောင်လေးနှင့်အတူ တက်လာခဲ့လိုက်သည်။
"မင်းရေချိုးဦးမလား......"
"Gegeအရင်ချိုးလေ...."
"ပြီးတာပဲလေ....."
ရူချင်းရှိသည်ကိုပင် ဂရုမစိုက်စွာ ရေချိုးဖို့ အဝတ်စားတွေကိုဒီတိုင်းချွတ်နေပုံက အတွင်းခံတစ်ထပ်သာကျန်နေခဲ့သည်....
ထို့နောက်သဘတ်ကိုခါး၌ပတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားလေသည်....
အစအဆုံး လိုက်ကြည့်နေတဲ့ရူချင်းကတော့ ပြုံးနေတာ အန်နုမတွေ့သွားလိုက်ဘူး.....
ခဏအကြာမှာတော့ အန်နုရေချိုးခန်းထဲကရေစက်လက်နဲ့ထွက်လာလေသည်.....
"ရော့.....သွားချိုးတော့....ပြီးရင်ဘီဒိုထဲက ဝတ်ချင်တဲ့ အင်္ကျီထုတ်ဝတ်ထားလိုက်....."
အန်နုလှမ်းပစ်လိုက်တဲ့ သဘက်ကိုလှမ်းဖမ်းကာ....ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ ခရမ်းရောင်လေးက အန်နုကိုတောင်စကားအများကြီးမပြော.....
ဘာဖြစ်တာလဲ.....
အန်နုကတော့ ဘာမှမသိစွာပင်....လက်တော့ပ်ကိုထုတ်ပြီး ညနေကhackထားသည့် game websiteအကြောင်းကြည့်နေလိုက်သည်....
ရေချိုးခန်းထဲက ခရမ်းရောင်လေးကတော့ ဟိုဖက်လျှောက်လိုက် ဒီဖက်လျှောက်လိုက်ဖြင့် တစ်ခုခုကိုအသည်းအသန်တွေးနေလေသည်။
'Aghhhh....Gegeကဘာလို့အဲ့လောက်ချောနေရတာလဲ.........'
'ငါ့ကိုသူနဲ့အတူအိပ်ဖို့ခွင့်ပြုလိုက်တယ်ဆိုတော့....ငါ့ကိုပြန်ကြိုက်တဲ့သဘောလား......'
'ဒါဆို အခုအဖြေတောင်းရမှာပေါ့.....'
နောက်ဆုံးတစ်ခုခုကိုဆုံးဖြတ်လိုက်သည့်သဘောဖြင့်
လက်ဖျောက်တစ်ချက်တီးကာ...
"ဟုတ်ပြီ....Gegeကိုဒီညအဖြေတောင်းရမယ်....."
ရူချင်းရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတော့ အခန်းကစောနကနှင့်မတူစွာ အမှိုက်တွေကအမှိုက်ခြင်းထဲရောက်နေသလို....နေရာကလည်း သပ်ရပ်နေသည်.....စာရေးစားပွဲပေါ်တွင်လည်း စားစရာမုန့်နှင့်သစ်သီးတစ်ချို့.....
"အခန်းကရှုပ်နေလို့ နည်းနည်းတော့သည်းခံပေး.....ငါနည်းနည်းတော့ရှင်းပေးထားတယ်.....အင်္ကျီမြန်မြန်ယူဝတ်လိုက်...အအေးပက်နေမယ်...."
ရှေ့ကလက်တော့ပ်ကိုသာ ပေါက်ထွက်မတတ်စိုက်ကြည့်နေသည့် Gegeက သူ့ကိုတော့စကားတရစပ်ပြောသွားလေသည်.....
ရူချင်းလည်းGegeပြောသည့်အတိုင်း Gegeရဲ့shirtတစ်ထည်နှင့် ဘောင်းဘီတိုပွပွတစ်ထည်ကိုယူဝတ်လိုက်ကာ သဘက်တစ်ထည်ဖြင့် Gegeရှေ့သွားရပ်လိုက်သည်....
"Gege....."
ရူချင်းခေါ်လိုက်တော့ မော့ကြည့်လာတဲ့ သူ့Gegeကပါးစပ်တွင်ကိုက်လက်စပေါင်မုန့်ကို ဖဲ့ကာ သူ့အားပေးလာသည်...
"စားချင်လို့လား.....ဟိုအပေါ်မှာရှိတယ်....ယူစားလိုက်...."
ထို့နောက်လက်ထဲက ပေါင်မုန့်ကိုသူ့ပါးစပ်ထဲသူပြန်ထည့်ဖို့လုပ်နေတဲ့ Gegeကြောင့် ပေါင်မုန့်ကိုင်ထားသည့် လက်ကို လှမ်းဆွဲကာ လက်ထဲကပေါင်မုန့်ကိုလုစားလိုက်သည်....
ဟ....ဒီကောင်ဘာစိတ်ပေါက်တာလဲ....
အန်နုကတော့ ပေါင်မုန့်လုစားခံလိုက်ရလို့ ရူချင်းကိုဘုကြည့်ကြည့်နေသည်...
"Gege....ခေါင်းတွေမခြောက်သေးဘူး....ကျွန်တော်သုတ်ပေးမယ်.."
"ထားလိုက်စမ်းပါ....ပြီးရင်သူ့ဘာသာသူခြောက်သွားလိမ့်မယ်....."
"မထားဘူး...."
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် အန်နုထိုင်နေသည့်ကုတင်ပေါ်တက်ကာ အန်နုအနောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လျက်ူဆံပင်တွေကိုလှမ်းသုတ်ပေးနေသည်....
"Gege...ဘာတွေကြည့်နေတာလဲ....."
"Game websiteတစ်ခုပါ....."
"Gegeကgameဆော့တယ်လား...."
"အင်းနည်းနည်းပါးပါးပါ....."
တစ်ဖန်ပြန်တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်က အတွေးကိုယ်စီဖြင့်...
ခဏအကြာ အန်နုဆံပင်တွေခြောက်သွားချိန်မှာတော့ ခေါင်းသုတ်ပေးတာရပ်လိုက်ပြီး သဘက်ကိုသွားပြန်ထားလိုက်သည်...
"မင်းအိပ်ချင်အိပ်တော့လေ.....ငါလည်း ခဏလောက်ဆော့ပြီးရင်အိပ်တော့မယ်......."
"Gege....."
စာရေးစားပွဲကို သွားဖို့ပြင်နေသည့် အန်နုကို ရူချင်းကမသွားစေချင်သည့်ပုံဖြင့် အင်္ကျီအနားစကိုဆွဲထားလေသည်....
"ဘာပြောမလို့လဲ....ငါgameဆော့ရဦးမယ်......"
"အဖြေပေး....."
"ဟမ်....."
"အဖြေပေးလို့.....ကျွန်တော်Gegeကိုချစ်တယ်လို့..."
အန်နု Gameဆော့မည့် အတွေးက်ို ခဏနောက်ဆုတ်ထားလိုက်ပြီး ရှေ့ကကောင်လေးနှင့်အရင်ရှင်းရန်ပြင်လိုက်သည်....
"ရူချင်း.....မင်းပြောကြည့်....မင်းငါ့အကြောင်းဘာသိလဲ......"
"သိတယ်....Gegeမသိတဲ့အကြောင်းတစ်ချို့ကိုတောင်ကျွန်တော်သိတယ်....."
"အဲ့လောက်သိနေတာတောင်မှ ငါ့ကိုသဘောကျသေးလား....."
အန်နုအမေးမှာခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်ပြလာသည့် ထိုကောင်လေး....
မင်းက ကလေးငယ်ဆိုရင်တော့....
မသိတော့ဘူးကွာ....အရင်ဆုံးစမ်းကြည့်ရမှာပဲ....
အန်နုချက်ချင်းပင် ခရမ်းရောင်လေး အပေါ်ခုန်အုပ်လိုက်တော့ မွေ့ယာနဲ့ကျောကပ်သွားသည့် ခရမ်းရောင်လေးကသူ့အား ပြူးကျယ်ကျယ်မျက်လုံးလေးတွေဖြင့်ကြည့်လာသည်......
အန်နု တစ်ဖြည်းဖြည်း ခရမ်းရောင်လေး၏ မျက်နှာနားတိုးကပ်သွားကာ ဦးတည်လိုက်သည်က နှုတ်ခမ်းဆီကို.......
နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ထပ်တူကျအံ့ဆဲဆဲတွင် တံခါးကိုအရှိန်ဖြင့်တွန်းဖွင့်လာသည့် ချန်းကောလု.....
ကျစ်....ငါတံခါးလော့မချထားမိဘူးပဲ.....
ချန်းကောလုဝင်လာသည်နှင့် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် အန်နုနှင့်ခရမ်းရောင်လေးအားကြည့်နေသည်.....
အန်နုနဲ့ ခရမ်းရောင်လေးကတော့ လူချင်းကွာလိုက်ပြီးပြီ....
"ဘာကိစ္စလဲ....."
"မျိုးမစစ်ကောင်...မင်း...အိမ်ပေါ်ထိ ဘယ်လိုလုပ်ရပ်မျိုး....."
ကောလုဒေါသထွက်စွာဖြင့် အန်နု၏ အင်္ကျီကော်လံစကိုဆွဲကာ ထိုးပစ်လိုက်သည်။
မိမိဘယ်လောက်စိတ်ပူနေရလဲ....ပုံမှန်ဆို ကျောင်းဆင်းသည်နှင့်အိမ်အရင်ဆုံးရောက်သည့်သူက ညအထိ ပြန်မရောက်သေးလို့ ကောလုမှာမအိပ်နိုင်ဘဲထိုင်စောင့်နေရတာ....
နောက်ဆုံးမစောင့်နိုင်တော့မှ ကားနဲ့ထွက်ရှာရတာ....
ပြန်ရောက်တော့ ဂိုထောင်ထဲကစက်ဘီးကြောင့် သက်ပြင်းချနိုင်ပေမဲ့ အခုကြတော့ကြည့်စမ်း....အခန်းထဲမှာအကောင်တစ်ကောင်နဲ့.......မိုးမမြင်လေမမြင်.....
အန်နုကိုထိုးပြီးချင်းချင်းပင် ပါးကပူထွက်သွားကာ အနောက်သို့ယိုင်သွားရလောက်အောင် ကောလုလည်းအထိုးခံလိုက်ရသည်....
တရားခံက ကျင်းရူချင်း.....
"Gegeရရဲ့လား....."
"အာ....ရတယ် ရတယ်....."
အန်နု မတ်တပ်ပြန်ရပ်ကာ ကောလုအားပြောမယ်ကြံတော့ နောက်တစ်ချက်ထိုးလိုက်သည့် ရူချင်း....
ကောလုကတော့ တကယ်အီသွားမှာပဲ...
"ရူချင်း...စိတ်လျှော့..."
"သူကGegeကို ထိုးလိုက်တာလေ...သိလား....ထိုးလိုက်တာလို့....."
"သိတယ် သိတယ်.....အရင်ဆုံးစိတ်လျှော့ဦး....ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး....."
ကောလု နာကျင်နေတာကိုလျစ်လျူရှုကာ
"သောက်မြင်ကတ်အောင်လုပ်မနေကြနဲ့......အန်နု....ဒီအိမ်ကမင်းနေရာကိုမင်းသိနော်.....မသိတဲ့လူတစ်ယောက်ကိုခေါ်လာပြီး....အခန်းထဲမှာဒီလိုတွေဖြစ်ပျက်နေတာ....ရွံစရာကောင်းတယ်...."
"ခင်ဗျားဘာစကားပြောတာလဲ.....ဒီလိုပြောတဲ့ခင်ဗျားကကော သန့်ရှင်းနေလို့လား ချန်းကောလု.....ခင်ဗျားကသာအကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာပြီးGegeကိုနှိပ်စက်နေတာမလား......Gegeကခင်ဗျားလိုမဟုတ်ဘူး......ကိုယ့်စိတ်နဲ့နှိုင်းပြီးသူများကိုကိုယ့်လိုပဲလို့ လိုက်ထင်မနေနဲ့....အရှက်လေးဘာလေးရှိဦး...."
အန်နု ဘာမှမပြောခင်မှာတင် တစ်လုံးမကျန်ပြန်ပက်ပြောသော ခရမ်းရောင်လေးကြောင့်ပြုံးမိသွားတာတော့အမှန်....
"ဒုတိယချန်းသခင်လေး......သူကတခြားသူမဟုတ်ပါဘူး.....ကျွန်တော့်ချစ်သူပါ...."
အန်နုပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ကောလုခေါင်းပေါ်မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလို.....
ဟင့်အင်း......မင်းကိုဘယ်သူက ချစ်သူထားခွင့်ပြုလို့လဲ....
ရူချင်းကလည်းထိုစကားကြားပြီး သူ့Gegeကိုအကြောင်သားငေးနေမိသည်...
'နေပါဦး ဒါဆို Gegeက ဟိုလူရှေ့မှာ ငါ့ကိုအဖြေပေးလိုက်တာလား.....'
"ကိုယ့်ချစ်သူကို အိမ်ခေါ်လာတာ ဘာများမှားသွားလို့လဲ......"
"ချန်းအန်နု.....မင်းစောင့်ကြည့်နေ..."
ကောလုကတော့ထိုမျှသာပြောပြီး အခန်းထဲကပြန်ထွက်သွားလေသည်...
ကောလုဘာတွေးနေလဲဆိုတာတော့ သူကိုယ်တိုင်ပဲသိလိမ့်မည်.....
အခန်းတံခါးပြန်ပိတ်ပြီး ကုတင်ဆီပြန်လျှောက်လိုက်တော့ အနောက်ကတကောက်လိုက်လာသည့် ခရမ်းရောင်လေး...
အန်နု ရယ်ချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရသည်....
သူ့ကလေးငယ် ကဒီလိုအကျင့်မျိုးတွေလည်းရှိတတ်သေးတာပဲ....
အန်နု ခရမ်းရောင်လေးဟာ သူ့ကလေးးငယ်မှန်းဘယ်လိုသိလဲဆိုတော့...
စောနက ကောလုဝင်မလာခင်က မနမ်းမိလိုက်ပေမဲ့ ခရမ်းရောင်လေးဆီက ကလေးငယ်ရဲ့ အငွေ့သက်ရလိုက်သလို.....အန်နုရင်ဘတ်ထဲက ခရမ်းပြာရောင်အလင်းတန်းလေးကထွက်ပေါ်လာလို့ပင်.....
"Gege......"
အန်နု အပျော်တွေလွန်နေပြီမို့ gameဆော့ဖို့လည်းစိတ်မပါတော့....အတွေးထဲမှာကလေးငယ်နဲ့သာပြည့်နေသည်.......
"Gegeလို့....စောနကကျွန်တော့်ကိုအဖြေပြန်ပေး...."
ရူချင်းစကားပင်မဆုံးလိုက်ပါပဲ.....အိပ်ရာပေါ် အဖိခံလိုက်ရသည်...Gegeကတော့သူ့အပေါ်ကနေငုံ့မိုးပြီးကြည့်လို့ပေါ့....
"အဆိုးလေး.....စောနက မပြီးသေးတဲ့ကိစ္စကိုဆက်ရမယ်လေ....."
အန်နုပြောပြီးသည်နှင့် ခရမ်းရောင်လေး၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို စတင်ငုံထွေးလိုက်သည်....
ချိုတယ်.....
အချိုမကြိုက်တဲ့ အန်နုအတွက်တော့ ခရမ်းရောင်လေးနှုတ်ခမ်းတွေက ခြွင်းချက်တစ်ခုပင်....
အပေါ်တစ်လှည့်အောက်တစ်လှည့်နမ်းနေရင်း သူ့အားအလိုက်သင့်ပြန်နမ်းလာသည့် ခရမ်းရောင်လေးက မျက်လုံးလေးကိုမှိတ်ကာ အနမ်းရေယာဉ်မှာ လိုက်ပါစီးမြောနေလေသည်။
အသက်ရှူဖို့လေလိုအပ်လာမှ ပြန်ခွာလိုက်တော့ မောပန်းနေသည့် ခရမ်းရောင်လေးက ပါးစပ်ကိုဟကာ လေကိုအသည်းအသန်ရှူရှိုက်နေသည်......
"အဆိုးလေး.....ဒါကိုယ့်အဖြေပဲ...."
"Gege.....ထပ်နမ်းရအောင်....."
အန်နုခပ်ဖွဖွရယ်ပြီး ခရမ်းရောင်လေး၏ ပါးကိုအသာဆွဲသည်...
"ဒါမင်းစတာနော် အဆိုးလေး...."
အန်နု၏စကားကိုအဆုံးထိမစောင့်ပါပဲနဲ့ သူ့ဖက်ကအရင်စနမ်းလာသည့် ခရမ်းရောင်လေးက လိုချင်တပ်မက်မှုအပြည့်ဖြင့်.....
Gegeရာ...ကျွန်တော် ရူးတော့မှာပဲ......
Gegeကို ချစ်လွန်းလို့ရူးတော့မယ်ထင်တယ်......
ထိုညက အန်နုလည်းဂိမ်းလည်းမဆော့ဖြစ်ပါပဲနဲ့ညအတော်နက်သည်အထိ မအိပ်ဖြစ်ခဲ့ဘူး.....
အခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာ အနမ်းရှည်ကြီးကိုပုံဖော်နေကြသည့် ကောင်လေးနှစ်ယောက်က လောကကြီးကိုပင်မေ့လို့နေသည်။
_________________
နမ်းရုံလေးပဲနော် စွတ်မှောင်မနေကြနဲ့🥴
စောင့်ရတာကြာသွားရင်Sryပါဗျ...
စာရေးဖို့moodမဝင်လို့အခုမှတင်ပေးရတာ....
အရေးသားစုတ်သွားရင် ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါ....🤧
ဖတ်ပေးတဲ့သူတစ်ဦးစီတိုင်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်❣️❣️
_____________________________