5.Bölüm: "Nefretinizde boğulun."
-
Eve geldiğimde annem kızarık gözlerimi görüp endişelenmişti fakat ona bir sorun olmadığını söyleyerek odama gitmiştim. Üzerimdeki yağmurdan sırılsıklam olmuş kıyafetlerimi çıkararak sadece bir şort giydim ve yatağa oturdum.
Kendimi aşırı derecede üzgün hissediyordum. Bu şirkete geldiğimde bir şeylerin değişeceğini düşünmüştüm ama daha ilk günden her şey kötü olmuştu. Bay Kim benden iğreniyordu. Eminim şirlettekilere anlatınca onlar da benden iğrenecekti. Her şey okuldaki gibi olacaktı. Hiçbir şey değişmeyecekti.
Düşüncelerimin arasında, bugünün de vermiş olduğu yorgunlukla ağlayarak daha akşam olmadan uyuyakalmıştım.
🐰
Uyandığımda saat gece 1'e geliyordu. Bu kadar saat nasıl uyumuştum ben?
Ağlamaktan şişmiş ve acıyan gözlerime biraz masaj yaparak lavaboya gittim. Yüzüme suyu çarptıktan sonra aynaya baktığımda gördüğüm görüntüden hiç memnun olmamıştım.
İyice çirkinleşmiştim.
Oflayarak yüzümü kuruladım ve lavabodan çıktım. Annemler uyumuştu. Bense gecenin bu saatinde ayaktaydım ve hiç uykum yoktu. Üstelik yarın yine şirkete gidecektim. Neyse artık, yapacak bir şey yoktu.
Odama girdiğimde bir süre ne yapacağımı düşündüm. Dizi izleyebilirdim! Dersler yüzünden hiç fırsat bulamıyordum ama şimdi tatilde olduğum için izleyebilirdim. Hem olanları da birkaç saatliğine unutabilirdim.
🐰
Sabah 7 buçuğa doğru uyandığımda küfrederek hızla hazırlanmaya başladım. Çok kısa bir sürem vardı ve daha yeni kalkmıştım! Üstelik Bay Kim geç kalınmasından hoşlanmıyordu. Saat 5'e kadar dizi izlediğim için böyle olmuştu.
Hızla lavabodaki işlerimi hallettim ve dolaptan rastgele bir gömlek ve pantolon çıkarıp giyindim. Aynada gördüğüm hâlâ şiş olan gözlerimi siktir edip hızla evden çıktım. 25 dakikam vardı. Sadece 5 dakikada hazırlanmıştım ve bu benim için bir rekor olabilirdi.
Durağa yürüyüp henüz yeni gelmiş olan otobüse hızlıca koştum ve kartı okutup arkalara ilerledim. Nefes nefese kalmıştım hızlı olacağım diye. Bir süre nefesimin düzelmesini bekledim ve telefonumun ekranına bakarak saçlarımı düzelttim. Hepsi karışmıştı. Tanrı aşkına sadece 10 dakika önce uyanmıştım ve şu an otobüsteydim.
🐰
Şirkete geldiğimde derin bir nefes alıp rahat olmaya çalışarak içeri girdim. Üstümde iğrenir bakışlar olmadığına göre Bay Kim kimseye bahsetmemişti. Rahatlayarak saate baktığımda 8 olmasına sadece 1 dakika vardı. Küfredip asansörün düğmesine bastım ama kalabalık yüzünden gelmiyordu. Oflayarak merdivenlere yöneldim. Hızlıca 4 katı çıktığımda nefes nefese kalmıştım.
"Geç kaldın Jeon."
Duyduğum sesle şaşkınca kafamı kaldırdığımda Bay Kim'in karşımda dikildiğini fark ettim. Mavi saçları ve siyah takım elbisesiyle göz alıcı görünsede bu homofobik olduğu gerçeğini değiştirmiyordu ne yazık ki.
"Özür dilerim Bay Kim. Bir daha olmaz." dedim yüzüne bakmadan. Dün olanlardan sonra bakmak istemiyordum fakat her ne olursa olsun o benim patronumdu. Saygısızlık etmemeliydim.
"Bugün Wang Holding'le toplantım var. 1 saate gelirler. Geldiklerinde güler yüzle karşıla. En ufak bir pürüz çıkmasını istemiyorum. Anladın mı?"
"Anladım. Ben de girecek miyim toplantıya?" diye sordum heyecanla. Daha önce hiç öyle bir deneyim yaşamamıştım. Güzel olurdu. Fakat Bay Kim'in "Senin ne işin var toplantıda? 2 günlük çocuksun." demesiyle yüzüm düşmüştü. Üzüldüğümü belli etmemeye çalışarak kafamı salladım ve daha fazla bir şey söylemeden masama gidip oturdum.
Aish, sinir etmişti beni!
O da yanımda daha fazla durmadan odasına girip kapıyı kapatmıştı. Elimle saçlarımı arkaya atıp eşyalarımı masanın üzerine bıraktım ve bilgisayarı açtım. Henüz bir iş yoktu ve ben de oyun oynayacaktım. Bundan daha güzel bir şey olabilir miydi?
🐰
1 saat kadar oynadıktan sonra gelen ayak sesleriyle Wang Holding'ten toplantıya girecek kişilerin geldiğini anlayarak ayağa kalktım ve hafifçe eğilerek gülümsedim.
"Hoşgeldiniz. Bekleyin Bay Kim'e haber vereyim."
Onayladıklarında hızla Bay Kim'in odasına yürüyerek kapıya vurdum ve içeri girdim.
"Geldiler Bay Kim."
Sesimi duyunca başımı sallayıp ayağa kalktı ve odadan çıktı. Ben de peşinden gidip kapıyı örttüm.
"Toplantı odasına geçelim isterseniz."
Hepsi asansöre doğru yürürken içlerinden bir erkek bana flörtöz bir şekilde gülümseyip "Sen gelmiyor musun güzellik?" demişti. Şaşkınca ona bakarken Bay Kim kaşlarını çatarak bize bakmıştı.
"Gelmiyor."
Ardından hepsi asansöre binerken adını bilmediğim erkek arkasını dönüp bana göz kırptı. Gözlerim şaşkınca açılırken hepsi gitmişti çoktan. Ah, sanırım benden hoşlanmıştı?
Herneyse onunla konuşmaya niyetim yoktu. Hem çok yavşak görünüyordu, sevmemiştim. Hem de Bay Kim'den korkuyordum. Dünden sonra bir de bugün bir erkekle beni görürse ne yapacağını tahmin edemiyordum. Kovulabilirdim.
🐰
Yaklaşık 2 saat dosyalarla uğraştıktan sonra lavaboya gitmek için ayağa kalkmıştım. Koridorun sonundaki lavaboya girip işimi hallettikten sonra çıkmıştım ki karşımda gördüğüm yavşak çocukla korkmuştum.
"Hey, korkma. Bu arada tanışmadık ben Jackson."
"Jungkook." demiştim sessiz ve çekingen bir şekilde. Gülümseyerek "Bu akşam boş musun?" diye sorduğunda ağzım açık ona bakmıştım. Fazla hızlıydı sanki?
"İşlerim var, kusura bakmayın." diyip elimi yıkamaya başladım. Bu sırada arsız gözleri üzerinde geziniyordu. Kendimi aşırı rahatsız hissetmiştim.
"Hadi ama Jungkook. Bir akşam yemeği sadece." diyerek elimi tutunca tam çekecektim ki kapı açılmış ve ve içeri Bay Kim girmişti. Bizi yakın bir pozisyonda, ellerimiz birleşik görünce ateş saçan gözleri bana değmiş ve sert bir şekilde "Odama." demişti.
Siktir, yanlış anlamıştı işte. Benden iyice nefret edecekti.
Elimi Jackson'ın elinden kurtarıp tuvaletten çıkmadan önce "Sakın bir daha yaklaşma bana." dedim. Bir şey demesini beklemeden Bay Kim'in odasına doğru koştum ve derin bir nefes alıp terden yapış yapış olan ellerimi pantolonuma sildim. Çok tedirgin ve endişeli hissediyordum. Tanrım, Bay Kim'e ne diyecektim ben? Daha fazla beklemeden terli elimi kapıya vurup içeri girdim.
Kollarını birbirine bağlamış bir şekilde masaya yaslanmış, beni bekliyordu. Yüzü aşırı sert duruyordu ve ben acayip korkmuştum. Kovacak mıydı beni?
"Şirketimde böyle bir çalışan olmasını istemiyorum Jungkook. Bir daha bir erkekle flörtleştiğini görürsem o zaman benden kork. Tanrım, dün dediğin şeyden sonra bugün seni o çocukla o pozisyonda görüyorum. Ah, iğrenç."
Yüzünü buruşturup söyledikleriyle tırnaklarımı elime geçirirken diyeceklerimi aklımda toparlayıp konuşmaya başladım.
"Bay Ki-"
Daha konuşmaya henüz başlamışken sözümü kesmesiyle sinirle ona baktım.
"Açıklama falan istemiyorum. Bir daha görürsem anında kovarım. Ayrıca okulun bitince bu şirkette çalışmayı da unut. Senin gibi birini burada istemiyorum."
Tanrım, bu kadar nefretin sebebi neydi? Sırf erkeklerden hoşlanıyorum diye miydi bütün bu davranışları? Fakat altta kalmaya niyetim yoktu. Ben de anında söyledim sözlerimi.
"İnanın ben de sizin gibi biriyle çalışmayı istemem Bay Kim. Nefretinizde boğulun."
Sinirle gerilmiş yüzüne baktım ve kapıyı sertçe çekip odadan çıktım.
-
Ne mal adamsın Taehyung yaa
Neyse yorumlarınızı bekliyorum 🥺