Under The Canyon Moon✓

tpwkharrry által

28.8K 1K 1.8K

I keep thinking back to a time under the Canyon Moon. Madison Lee is een beginnende artiest en speelt in café... Több

Under The Canyon Moon
Chapter 1.
Chapter 2.
Chapter 3.
Chapter 4.
Chapter 5.
Chapter 6.
Chapter 7.
Chapter 8.
Chapter 9.
Chapter 10.
Chapter 11.
Chapter 12.
Chapter 13.
Chapter 14.
Chapter 15.
Chapter 17.
Chapter 18.
Chapter 19.
Chapter 20.
Chapter 21.
Chapter 22.
Chapter 23.
Chapter 24.
Chapter 25.
Chapter 26.
Chapter 27.
Chapter 28.
Chapter 29.
Chapter 30.
Chapter 31.
Chapter 32.
Chapter 33.
Chapter 34.
Chapter 35.
Chapter 36.
Chapter 37.
Chapter 38.
Chapter 39.
Chapter 40.
Chapter 41.
Chapter 42.
Chapter 43.
Chapter 44.
Chapter 45.
Chapter 46.
Chapter 47.
Chapter 48.
Chapter 49.
Chapter 50.
Chapter 51.
Chapter 52.
Chapter 53.
Epiloog.

Chapter 16.

524 18 49
tpwkharrry által

   POV Madison

Wanneer ik de studio in ga, zit Riley er al. Deze studio is iets kleiner en anders ingericht dan de studio waar ik steeds in ben geweest met Harry, maar ziet er voor de rest bijna hetzelfde uit.

'Hey Riley', zeg ik.

Riley kijkt op van de laptop waarmee hij bezig was en glimlacht naar me, 'Hey Madds.' Ik loop naar hem toe en vraag, 'Waar ben je mee bezig?'

'Producer shit', mompelt hij. Toen hij zei dat hij me ook wilde helpen met het produceren van mijn nummers, heb ik er niet aan getwijfeld om hem dat te laten doen.

'Als het te veel wordt, moet je het zeggen. Dan regelen we iemand anders, hoor', zeg ik voor de duizendste keer tegen hem. Hij is natuurlijk ook mijn manager en ik wil niet te veel druk op hem leggen.

Het is niet de bedoeling dat iedereen straks overspannen is.

'Het is niet te veel, en als dat wel zo is, dan ben jij de eerste die het weet, Madds.' 'Oké, mooi.'

Ik pak een gitaar van de wand en ga zitten op een stoel en begin een beetje te tokkelen totdat Emma binnen komt.

'Hey!' zeg ik. 'Hey..' Ze ploft naast me neer op de stoel en zucht.

'What's up?' vraag ik. 'Ik ben gisteren uitgegaan..Niet te beste beslissing als je de volgende ochtend om 08:00 uur eruit moet.'

Ik schud lachend mijn hoofd, 'En we gaan nog opnemen ook', grinnik ik. 'Ik denk dat dit een koffie dagje wordt', lacht ze. 'Dat is het voor mij iedere dag', lach ik met haar mee.

Ik sta op en zet de gitaar neer. 'Madison, kom even..' Ik loop naar Riley toe en hij zet gelijk een koptelefoon op mijn hoofd.

'Als de rest er is, kunnen we gelijk beginnen. Welk nummer wil je zeker weten op het album hebben? Van de nummers die we geoefend hebben, afgelopen tijd, ik denk niet dat we tijd genoeg hebben om nu nog aan een nieuw nummer te beginnen.'

'Fallin'', zeg ik, zonder dat ik erbij na hoef te denken. Ik hou van het nummer, en hoewel het over Jordan gaat, is het toch een van mijn favoriete nummers die ik heb geschreven. Het is een liefdesliedje, in plaats van een break-up song, wat toch ook wat positieve vibes over brengt.

Helemaal gezien de rest van het album waarschijnlijk een hele hoop sad songs zal bevatten...

Riley knikt, 'Goede keuze, Madds... Ik zat te denken dat Death By A Thousand Cuts ook goed zal zijn voor het album. Als jij het niet prettig vindt, doen we het niet, natuurlijk. Het is jouw album, maar als je het ermee eens bent, kunnen we het de volgende keer opnemen. Of we nemen het op en we zien het later wel.'

'Ik weet het nog niet zeker. Het is een goed nummer, maar ik weet nog niet of ik wil dat de rest van de wereld het hoort. Maar we kunnen het wel een keer opnemen', zeg ik, terwijl ik tegen de tafel leun. 'Begrijpelijk', knikt Riley, 'Dus Fallin' wordt waarschijnlijk ook de eerste single, zoals we laatst besproken hadden?' Ik knik.

'Doen we dan een music video en alles erop en eraan?' vraag ik enthousiast. Je wil niet weten hoeveel verschrikkelijk ongemakkelijke "music videos" ik gemaakt heb toen ik een jaar of vijftien was. Met de webcam van mijn laptop. Ze hebben zelfs een tijdje op YouTube gestaan...

Ik cringe alleen al bij het idee dat mensen de video's hebben bekeken.

'Ja, dat lijkt me wel het verstandigste. We kunnen natuurlijk ook voor een lyric video gaan, maar ik denk dat dat toch minder aandacht trekt.'

Ik knik instemmend, 'Ik wil heel graag een music video!' zeg ik. 'Dan komt die er', lacht hij. Ik klap blij in mijn handen.

Wanneer Jasmine, Flynn en Cory er ook zijn, ga ik in het geïsoleerde hokje staan met de koptelefoon op. Ik houd de gitaar in mijn handen, terwijl ik luister naar wat Riley me uitlegt.

Wanneer hij eindelijk zegt dat ik kan beginnen, speel ik het nummer op de gitaar, zonder te zingen. Wanneer ik klaar ben, is Jasmine aan de beurt met de piano. Flynn speelt als laatste een zacht stukje op de drums.

Het nummer is best wel akoestisch, dus besluiten we maar geen bass of elektrische gitaar erin te verwerken. Het hoort er niet bij.

'Oké, de vocals!' roept Riley enthousiast. Ik sta op en ga weer in het hokje staan, vlak voor de microfoon.

Ik hoor de zachte muziek door de koptelefoon en zet dan in. 'You do it for me... Sometimes you don't even know, you knock me off my feet...'

Nadat ik het meer dan vijftien keer heb gezongen, zegt Riley, 'Perfect! We hebben het!'

Ik zet de koptelefoon af en geef iedereen een high five. 'Willen jullie het horen?' vraagt Riley en we gaan allemaal om hem heen staan.

Hij drukt op de spatiebalk en de muziek vult de kamer. Het klinkt precies zoals ik het altijd heb gewild. Het klinkt zacht, maar daardoor lijkt het juist dieper te raken.

Halverwege het nummer, klinkt er een zachte klop op de deur en ik draai me om om open te doen. Wanneer ik de deur open trek, kijk ik recht in de groene ogen van Harry.

'Hey, eh... Jeffrey zei dat hij je vanmorgen hier naar binnen zag gaan', zegt hij. 'Heeft hij goed gezien, applaus', zeg ik.

Harry rolt met zijn ogen, 'Ha ha ha.'

'Kom', zeg ik dan, terwijl ik hem aan zijn arm de studio in trek, 'We hebben Fallin' net opgenomen!' Harry luistert mee met de laatste helft van het nummer en zegt dan, 'Wauw, dat is echt niet normaal goed!'

Hij vouwt zijn armen om mijn middel en draait een rondje met mij in zijn armen. Ik pak snel zijn schouders vast om niet naar achter te vallen.

Zodra Harry me weer op de grond zet, trekt Jasmine mijn aandacht omdat ze met een briefje van twintig dollar aan het wapperen is. Ik schud mijn hoofd en lachend doet ze het geld terug in haar zak.

'Zullen we volgende week weer verder gaan?' stelt Riley voor, 'Dan kunnen we nu naar huis toe. Het is al behoorlijk laat.'

'Wow, het is al 19:30 uur!' zegt Flynn verbaasd. Ik kijk op de klok van mijn telefoon en zie dat hij gelijk heeft.

We zijn letterlijk de hele dag bezig geweest met maar een nummer. Natuurlijk hebben we in de tussentijd ook wat gekletst en gelachen, maar de tijd is heel snel voorbij gegaan. Ik ben blij dat Evelyn vanmiddag Cody nog uit is gaan laten voor mij.

'We hebben de studio op dinsdag vanaf 08:00 uur, dus graag zien we jullie dan allemaal', zegt Riley, terwijl hij zijn laptop in zijn tas doet. Ik pak ook mijn spullen bij elkaar.

Flynn komt naast me staan en zegt, 'Eh...Ik heb misschien een idee voor de musicvideo.'

'Tell me!' zeg ik. Ik kijk hem nieuwsgierig aan.

'Ik dacht dat we zegmaar jou als hoofdpersoon konden nemen en dat je in principe de hele tijd gitaar of piano speelt tijdens de video.Je kan het echte verhaal samenvatten, maar dan met een happy ending.. Kinderen, trouwen... En dan is het een soort flash forward, want aan het einde ben je weer in de bar waar je die dude ontmoette.'

'Dat is oprecht super leuk!' zeg ik, 'Simpel, maar wel romantisch.' 'Flynn, jij moet dan Madds lover spelen!' zegt Emma enthousiast, 'Als jullie wat met elkaar kregen, zou ik jullie volledig shippen!' Zij zeurt tenminste niet zo over Harry...

Flynn lacht wat ongemakkelijk.

'Dat zou wel leuk zijn. Voor de video, bedoel ik', zeg ik snel, 'Maar als je dat liever niet wil, moet je het zeggen. Dan kan Cory het doen. Of we zoeken iemand anders', grinnik ik.

Maar ik weet dat ik waarschijnlijk in die video aangeraakt zal worden door de jongen. Dus het liefste heb ik dat het iemand uit dit groepje is, gezien ik me goed bij hen voel. Of Harry, maar dat gaat toch niet gebeuren. Ze zijn mijn vrienden en ik voel me veilig bij ze.Ook bij de jongens. Ik weet dat zij niets zullen doen wat Jordan wel gedaan heeft.

'Weet je wat? I'll do it', zegt Flynn dan. 'Yes!' lach ik en ik geef hem een korte knuffel. Wanneer ik hem weer loslaat, geef ik hem een handkusje en daarna een flirterige knipoog, waarna we allemaal in de lach schieten.

'Sorry', lach ik, terwijl ik me vasthoud aan de piano om niet om te vallen. Wanneer ik eindelijk gestopt ben met lachen om mijn eigen actie, kijk ik Harry aan, die me nog steeds met een geamuseerde blik aankijkt.

'Is het grappig, Styles?' vraag ik. 'Blijkbaar wel', zegt hij, 'Anders val je niet bijna om van het lachen...' Ik geef hem een zachte duw tegen zijn borstkas en kijk de rest dan aan.

'Ik ga denk ik maar naar huis. Tot dinsdag!' 'Doei doei!' Ik ga de studio uit en Harry loopt vlak achter me aan.

'Heb jij nog studiotijd?' vraag ik. 'Ja, nog een uurtje. Kom even bij ons, anders! Da's gezellig..' Ik knik en loop achter Harry aan zijn studio in.

Mitch ligt op de grond met zijn gitaar, Sarah zit achter het drumstel en Kid, Harry's producer, zit achter zijn computer. 'Maddy!' roept Sarah wanneer ze me ziet. 'Hey!' Ik plof neer op de pianokruk en kijk hoe Harry een gitaar van de wand pakt.

'Madison, we hebben Ever Since New York helemaal afgemaakt', zegt hij enthousiast, 'Kom luisteren!' Hij duwt Kid zo'n beetje van zijn stoel wanneer hij iets bij de computer aan tikt. Even later klinkt zijn stem door de ruimte. Met mijn nummer, hoewel er toch teksten zijn veranderd. En het klinkt perfect.

De muziek, de productie. De instrumenten en zijn stem. Het is letterlijk perfect.

'Ik ben blij dat ik het aan jou heb gegeven', zeg ik oprecht. 'Ik ook!' zegt Mitch. Hij steekt zijn hand op en ik geef hem een high five.

'You owe her one', grapt Sarah. 'I know. Als ik ooit een nummer schrijf dat perfect voor jou is, zal ik het aan je geven', zegt Harry, 'Of je nou wil of niet.' 'Idioot', lach ik. Hij trekt een pruillip en kijkt me met puppy ogen aan.

'Still an idiot', zeg ik schouderophalend.

Harry zucht en rolt met zijn ogen, waarna hij op een stoel gaat zitten. 'Gaan we nog wat doen, of zijn we klaar voor vandaag?' vraagt Harry. 'Ik denk dat het wel goed is geweest', zegt Kid en hij staat op.

Sarah en Mitch beginnen ook hun spullen bij elkaar te zoeken en Harry komt naar mij toe. 'Heb je zin om samen een film te kijken en wat te eten bij mij thuis?' vraagt hij. .Ik knik, 'Ja, gezellig.'

speel Happiness Is A Warm Gun van The Beatles

Ik rij achter Harry aan naar zijn huis en parkeer Melody op zijn oprit. Ik stap uit en Harry legt zijn hand op mijn schouder, terwijl we samen naar de voordeur toe lopen.

Wanneer we op de bank zitten, kijkt Harry me aan. 'Madison...' begint hij. Ik kijk hem vragend aan.

'Woensdagochtend... Ik wil je niet ongemakkelijk laten voelen, dus als je het er liever niet over hebt, moet je het zeggen.. Maar ik zag dat je een litteken op je been hebt.'

'Ja...' Ik besluit het hem maar te vertellen, hij komt er waarschijnlijk vroeg of laat toch wel achter.

En hij weet al meer dan de meesten die ik ken.

'Toen hij me op die glazen tafel gooide, is er glas in mijn been gekomen. Behoorlijk diep. Het heeft m'n beenslagader geraakt, dus ze hebben het zo snel mogelijk dicht moeten hechten om te voorkomen dat ik dood zou bloeden. Ze hebben dus niet echt hun best gedaan om het zo netjes mogelijk te doen, maar ze probeerden het zo snel en goed mogelijk te doen.'

Harry knikt begripvol, 'You hate it, don't you?' Ik haal mijn schouders op.

'Ik heb je nog nooit in een korte broek gezien of een jurk die tot boven je knie kwam. En het is hier behoorlijk heet geweest.'

'Ik kan er gewoon niet naar kijken.'

'Madison, het is een deel van jou. Je zou er trots op moeten zijn,ook al klinkt dat misschien raar. Als je dit niet had, dan was je dood geweest. And I think it's beautiful on you.'

'Of dan had hij me nooit pijn gedaan, Harry. Als hij me niet sloeg, dan had ik ook geen litteken. Dan had ik waarschijnlijk nog bij hem geweest.' 'Maar dan had je mij niet ontmoet en had je geen contract bij een muzieklabel.' 'Dat weet je niet', mompel ik.

Hij zucht en trekt me dan bovenop hem. Hij ligt op de bank en ik lig nu met mijn hoofd op zijn borstkas, mijn lichaam tussen zijn benen in. Ik luister naar het rustige kloppen van zijn hart.

'I'm glad we met each other', zegt Harry dan, 'Je bent in bijna twee maanden een belangrijk deel van mijn leven geworden.' Zijn hartslag gaat omhoog en ik kijk hem aan.

'Jij bent ook belangrijk voor mij, Harry', zeg ik tegen hem, 'Je bent mijn beste vriend.'

En ik meen het.

Natuurlijk zijn Ruby en Evelyn mijn beste vriendinnen, maar Harry komt nu toch wel echt in de buurt. Hij is mijn beste vriend.

'Jij bent mijn beste vriendin', glimlacht hij dan. Zijn koele adem strijkt langs mijn gezicht en hij legt zijn hand op mijn onderrug.

'Mooi zo, anders had het wel sneu geweest', zeg ik grinnikend. Ik leg mijn hoofd weer plat op zijn borst en sluit mijn ogen.

'Maddy... Love, word wakker.' Harry strijkt een pluk haar uit mijn gezicht en ik open mijn ogen.

'Wow, shit.. Sorry', mompel ik, 'Hoe lang-' 'Een half uur. Maar het eten is er. Ik heb ook wat voor jou besteld.' Ik kom snel omhoog, zodat Harry de deur open kan gaan doen.

Ik rek me uit uit en een gaap verlaat mijn mond. 'Moe?' vraagt Harry, terwijl hij een tas op de salontafel zet. 'Beetje', zeg ik schouderophalend.

'Slaap je wel wat beter dan eerst, of niet?' 'Nee', zeg ik, waarna ik snel het onderwerp verander, 'Wat heb je besteld?'

Harry kijkt me kort aan, maar zegt dan, 'Taco's.' 'Oh my God, yes!' 'You like tacos?' 'Love 'em!' Ik pak de tas van de tafel en pak de twee bakjes eruit.

Ik geef er een aan Harry en pak dan mijn eigen taco en zet gelijk mijn tanden erin. Ik hoor Harry naast me zachtjes lachen, maar besluit het voor nu maar te negeren.

Ik wil even genieten van het goddelijke eten in mijn handen.

Wanneer we ons eten op hebben, staat Harry op om onze spullen op te ruimen. Ik loop achter hem aan naar de keuken. Harry pakt het glas uit mijn handen en zet het in de vaatwasser.

'Zullen we op mijn bed gaan liggen?' stelt Harry voor, 'De tv boven is groter. En het bed is comfier dan de bank.' 'Sure, maakt mij niet uit', zeg ik schouderophalend. Mijn hartslag blijft echter niet zo rustiger als mijn stem.

We gaan naar boven toe en hij had gelijk; de tv in zijn slaapkamer is huge. Harry ploft neer op het grote bed en ik kom naast hem liggen.

Hij slaat zijn arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Netflix?' Ik knik en Harry start de Netflix app op de tv. 'Wat wil je kijken?' vraagt hij. 'Misschien kunnen we samen een serie kijken?' stel ik voor. 'Ja, leuk... Friends?' 'Hell yes!'

Harry start de serie die we allebei al minstens vijf keer gezien hebben en ik kruip wat dichter tegen hem aan. Zijn hand ligt op mijn heup en zijn duim streelt over mijn zij. Ik kijk kort omhoog en zie dat hij met een grijns naar de tv kijkt.

Ik kijk weer weg en bijt op mijn lip om de glimlach van mijn gezicht te laten verdwijnen. De glimlach die Harry heeft veroorzaakt, in plaats van Joey of Phoebe.

Ik word wakker door Harry, die zijn arm onder me vandaan haalt. 'Hoe laat is het?' mompel ik. '02:30 uur', zegt Harry en ik schiet overeind. 'Ik moet Cody uitlaten. Shit...' Ik spring uit het bed, duw de deur open en ren naar beneden. Ik hoor Harry vlak achter me. 'Ik rij.' Ik geef hem een dankbare glimlach, waarna ik in mijn schoenen stap.

Harry is al bij zijn auto wanneer ik bij de voordeur kom. 'Maar dan staat Melody-' 'Ik breng je morgen wel hierheen. Of ik breng de auto naar jou.' 'Echt heel erg bedankt.' Ik ga naast Harry in de auto zitten en nog geen kwartier later komen we aan bij mijn appartement.

Zodra ik weer buiten ben, staat Harry nog tegen zijn auto.

'Ik loop met je mee. Ik laat je niet alleen lopen om deze tijd', zegt hij, waarna hij dicht naast me komt lopen. We lopen richting het grasveldje waar Cody kan rennen en we gaan naast elkaar op een van de bankjes zitten.

'Die hond is echt belangrijk voor je, of niet?' 'Ja, ik heb Cody van mijn opa en oma uit Italië gekregen.' 'Hoe oud is 'ie?' 'Bijna acht', zeg ik. 'En het is een cavapoo?' 'You did your research', grinnik ik. 'Yes, I did', glimlacht hij. Hij kijkt me kort aan en zijn arm raakt kort mijn schouder aan.

Opeens realiseer ik me hoe gelukkig ik me bij hem voel. Hoe vrij, maar ook veilig.

Hij krijgt me altijd aan het lachen en op de een of andere manier zorgt hij ervoor dat ik me ook wat beter voel over mezelf. Ik realiseer me hoeveel ik om hem geef.

Ik zou 24/7 bij hem in de buurt kunnen zijn en ik zal hem niet zat worden.

Zijn koele vingers vouwen zich om mijn hand en ik probeer zo rustig mogelijk naar Cody te blijven kijken, terwijl mijn hart steeds harder begint te kloppen en de vlinders door mijn buik fladderen. Het warme gevoel verspreidt zich vanuit mijn borst door mijn hele lichaam en het overvalt me.

Ik ben voor hem gevallen, en niet zo'n beetje ook. Maar hij mag er niet achter komen. Niet als het kan verpesten wat we nu hebben.

Want ik wil hem niet kwijt. Nu niet.

Nooit.

Nummer
Happiness Is A Warm Gun by The Beatles

2 updates vandaag! :) 

Olvasás folytatása

You'll Also Like

8.6K 233 45
Loïs is 24 jaar als ze het leven niet helemaal meer ziet zitten. Ze voelt zich eenzaam, en net op het punt waarop ze denkt dat ze nooit meer iemand g...
17.4K 583 35
Lucy Carrey en haar zusje worden al jaren lang mishandeld door hun moeder. Maar dan vlucht Lucy en ontmoet ze Harry. En die zet heel haar leven weer...
4.6K 211 15
De 22 jarige Isabella is een van de meest populaire youtubers van Nederland. Ze staat bekend om haar looks, humor en succes. Maar wat als ze door een...
23.6K 1.1K 25
Vervolg op Adopted By 4 Crazy Boys! !! || Het is handig om eerst deel 1 te lezen aangezien er personages zijn uit deel 1 die terug komen in dit boek...