zeg ik haar vraag negerend.
_______________________________________
Perspectief Adnane Mazroui:
Als ik thuis aankom zie ik Hassan met glazige ogen in de tuin, met me handen op me rug loop ik op hem af "wat is er broer" "niks Adnane" "heeft Yassin het je verteld?" met een verwarde blik kijkt hij me aan "waarom kijk je zo, heeft Yassin je niks verteld? we hebben alles afgehandeld wellou machakil meer (geen problemen meer)" "oh ja hij heeft verteld" "er gaat wat gaande in jou hoofd daar, vertel" stilletjes kijkt hij naar de bomen "vertel, we lossen het wel op" "ik zei toch er is niks Adnane" met gespleten ogen kijk ik hem aan. "isgoed dan, waar is gerri?" "binnen" "isgoed, als er wat is ik ben ook binnen" zeg ik waarna ik richting het huis loop.
Als ik gerri Mohammed zijn kantoor binnen kom zie ik mij tante en Nisrine wat discussiëren met gerri "laat ons even alleen" zonder wat te zeggen lopen ze de kantoor uit waarna ik tegen over gerri zijn bureau plaats nemen "werk is voltooid" kom ik gelijk ter zaken "ik heb gedaan wat jij niet kon doen" "maar er is iets wat niet klopt" geïnteresseerd kijkt hij me aan "wat dan?" "haitam en mij zwager Tarik zijn al een paar uurtjes uit dat huis, normaal gepsroken hadden ze het lichaam al moeten vinden" "Adnane het is klaar" "wat is klaar?"
Perspectief Firkia Benaisia/ Mazroui:
Zuchtend plof ik op mij bureau stoel waarna ik wat uitslagen door neem en het in het systeem begin te zetten.
"Fikriaaaa" hoor ik ebru de stem, lachend kijk ik naar Ebru die haar hoofd half uitsteekt waarna ik gelijk opsta en haar kant oploop "ebru mij schatje, welkom" glimlach ik enthousiast waarna ik haar in een knuffel trek "dus je bent terug" glimlacht ze waarna ze plaatst neemt tegenover mij bureau waarna ik ook plaats neem aan mij bureau "yes, geloof me het is ook echt een verassing voor mij" "gaat het wel met jou?" "jawel gewoon een klassieke migraine" "oh" "ik heb eigenlijk vrij maar toen ik hoorde dat je weer terug was besloot ik om even langs te komen" "daar heb je goed over na gedacht, ik heb je gemist" "ik jou ook, en hoe heeft meneer Mazroui jou toestemming gegeven?" "Wollahi ik snap het zelf ook niet, ik denk dat er iets op zijn hoofd is gevallen of hij toont medelijden" "nou dan moet ik Adnane denk ik bedanken, hij heeft me vriendin dr leven gered" zegt ze doelend op het accident van net "oh god, hou maar afstand van hem hoor, je weet maar nooit met hem, wie weet wat zijn volgende plannetje is" "je hebt gelijk, ik zal niet in zijn buurt komen" "en, hoe is het thuis? Zijn er nog dingen die er gebeuren?" "nee, ik bedoel niks nieuws. Ik ben weer begonnen met werken. Maar Ebru lieverd ik moet nu echt weer naar deze documenten kijken" "isgoed lieverd, Fikria je weet dat ik er altijd voor je ben hé, ik kan je met alles helpen" "ik weet het lieverd" "je kan me alles vertellen, je kunt me vertrouwen, oké?" "ik weet het lieverd haddi, ga maar lekker rusten" "isgoed ik ga schat" zegt ze waarna ze mij kantoor verlaat.
Perspectief Adnane Mazroui:
"Wat voor bullshit praat je nou gerri?" "let op je woorden Adnane, je begint me te irriteren" "is dat zo? wat doe ik dan precies? wat zeg of doe ik verkeerd?" "ik begin het een beetje zat te raken om jou dat telkens te vertellen, maar jij bent het blijkbaar nog steeds niet zat geraakt na het zovaak te horen krijgen Adnane" "iwha ik ben nogal een dumb-ass ik begrijp dingen moeilijk dat weet je al toch" zeg ik sarcastisch, zuchtend kijkt hij me aan "Fikria" begint hij ter zaken. "Begin je het nog steeds niet door te hebben?" geïrriteerd kijk ik hem aan "onze onderwerp was toch Sharaf, waarom praten we nu over de dokter?" "Omdat zei de oorzaak van alles is, door haar is dit allemaal begonnen, zei is het vuur! Zie je dat dan niet?!" "Natuurlijk zie je het niet want zoals ze zeggen 'liefde maakt blind' of niet?" Woedend sta ik op "luister gerri" begin ik terwijl ik rondjes loop "ik hou hier niet van, je zegt telkens het zelfde ' je bent verliefd op haar' blabalbla, jou manier van praten bevalt me niet" "jou manier van praten bevalt me ook niet Adnane, en jou gedrag al helemaal niet! Je moest haar door haar verdomme kop schieten, maar meneertje moest met haar trouwen en nu zitten we in de shit, en alsof het niet erger kan hebben we jou broer en haar broer achter ons aan" "kunnen we nu terug gaan naar het onderwerp 'sharaf'?" "het onderwerp 'Sharaf' is al gesloten door jou, of niet?" "het is gesloten ja maar deze schietpartij shit iriteert mij beetje" als ik merk dat gerri wat wil zeggen laat ik hem zijn gang gaan "zeg wat je wilt zeggen gerri ik merk namelijk dat je op ontploffen staat" "luister Adnane, ik heb dit met bloed, zweet en tranen bereikt maar kijk nu, nu zijn alle ogen op ons gericht en waarom? omdat de jongen die ik als mij bloedeigen zoon zag alles kapot heeft gemaakt door een of andere rot wijf! Dus betaal je je schulden nu met veraad Adnane?" Sist hij, Lachend kijk ik hem aan "schulden?!" "zei je nou echt 'schulden' tegen mij?" lach ik "welke schulden precies gerri? Waar heb jij het over?" stilletjes kijkt hij me aan "praat dan!" Sis ik "ik heb mijn leven verpest, ik heb mijn jeugd verpest, en dat weet jij dondersgoed! Elke brood die ik heb gegeten had een prijs, ik heb elke vieze werk die jij mij gaf gedaan en jij hield je handen schoon, waarom? heb je daar ooit over nagedacht?" Zeg ik aardig kalm "ik kan het je wel vertellen hoor, omdat jij mij vader de moordenaar naar mij toe hebt gebracht op een 12jarige leeftijd, sinds die dag heb ik altijd naar jou geluisterd, elke wens die je had werd een bevel voor mij, weet je waarom ik Sharaf heb vermoord gerri? Niet omdat hij jou vijand werd maar om Ghizlan de tranen, Haitam zijn pijn, mij neefje zijn angst en mij schoonzus de bezorgdheid, begrepen?" sis ik "waag het om mij nog een keer te vertellen dat ik schulden heb gerri, want als we nu alles gaan uit reken heb jij nog heel wat te betalen, snap je dat of niet?" Sis ik waarna ik zijn kantoor verlaat.
Perspectief Fikria Benaisia/ Mazroui:
Het is ondertussen alweer 9 uur avond en Adnane is me zoals gezegd komen ophalen.
"Waarom hou je me steeds bij me arm vast ik ga niet wegrennen hoor!" zucht ik, "stap in" negeert hij mijn woorden "wat is er met jou vandaag ben je met de verkeerde been uit bed gestapt ofs" zucht ik waarna ik de auto instap en de portier dicht doe.
21:40 :
Geschrokken kijk ik Adnane aan als hij een hele andere afslag neemt waardoor we in een smalle weg terecht komen midden in het bos "Adnane waar zijn we? waar gaan we naar toe?" vraag ik aangezien ik niks kan zien omdat het nogal donker is "gewoon ergens, geen vragen stellen" "uhff"
Als de auto opeens stopt kijk ik hem geschrokken aan "huh is benzine op?" vraag ik dan "Adnane wat is er aan de hand waarom is de auto gestopt?" "perfecte timing ook dit" zegt hij sercasties "is de benzine op?" vraag ik "yepp, stap uit" zegt hij waarna hij zijn portier open doet "hoebedoel je 'stap uit', kijk is naar het weer het gaat zometeen kapot hard regenen en onweren, bel even iemand ofs om ons op te komen halen" "stap uit, we gaan lopen!" Hoor ik hem roepen, uhff!!
Geïrriteerd stap ik uit, als het opeens keihard begint te onweren en regenen doe ik snel me capuchon op en ren ik snel achter hem aan "je luisterd ook nooit!"
22:15
We zijn ondertussen al meer dan een half uur verder en ik ben helemaal zeiknat, gelukkig hebben we al een huisje gevonden waar we ons zelf voorlopig warm kunnen houden, Bibberend van de kou verstop ik me snel onder het dak van het huisje waarna Adnane het huisje open doet "yallah naar binnen, naar binnen" bibberend van de kou ren ik naar binnen "yallah doe je kleding uit" met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan "nee nee is niet nodig, is wel goed zo" zeg ik snel "dokter je bent niet de eerste vrouw die ik bloot zie hoor, Yallah doe uit anders word je ziek" zuchtend kijk ik hem aan waarna ik me jas uit doe "en wat ga jij doen dan? Doe jij je natte kleding ook uit dan" "pff waarom zijn we hier eigenlijk naar toe gekomen we konden ook gwn in de auto wachten misschien dat er wel iemand langs kwam" "je praat teveel dokter, een beetje te veel zelfs" zuchtend doe ik me sjaal af "maar niet kijken hé" sis ik "relax" zegt hij terwijl hij bezig is met het openhaard. Nadat ik mijn sweater en hemd uit heb gedaan gooi ik snel een deken over me heen zodat je mij bh niet ziet aangezien ik nu alleen in me bh en broek sta, no way dat ik me broek ook uit ga doen. "vraagje, is er nog een deken?" "waarom is het niet genoeg dan?" vraagt hij waarna hij zich naar mij toe draaid "jawel maar ik vroeg het voor jou" "oh, ja ga maar daar op de bank zitten ik regel wel wat voor mezelf" "oké" zeg ik dan waarna ik hem bibberend aan kijk, als hij opeens zijn t-shirt uit doet kijk ik hem geschrokken aan.
Hmmmm, Adnane&Fikria zitten voor het eerst samen in een huis vast, wat gaat er allemaal gebeuren denken jullie? Jullie hebben vandaag een hele andere kant van de tortelduifjes Adnane&Fikria gezien wat denken jullie is er nog hoop?
1680 woorden