PENELOPE ANDREA SMITH
I lazily open my eyes when I heard a loud music coming from my phone. I streched for a second before grabbed my phone.
My lips curved into a smile when I read the sweetest good morning from my man.
From: Damon
"Good morning Beautiful! Have a great day!"
He never change a bit. He's really sweet. Nakakakilig lang.
Bago pa ko makapag type ng irereplay sa kanya, mom entered my room. A wide smile escaped in my lips.
"Happy birthday mommy." I kissed her cheeks and hugged her tight.
"Thank you sweetheart." she pulled the hug and kissed in my forehead. "I have a surprise for you later." she added
My brows furrowed. Ano daw? Surprise? Bakit ako? Hindi ba dapat siya kasi siya ang may birthday? "What do you mean mommy?" naguguluhang tanong ko
She winked at me. "Secret. C'mon, sabayan mo ko mag-umagahan."
Kahit naguguluhan, sumabay na lang ako sa kanya. Naabutan pa namin si Nanay Melba at ibang kasama dito sa bahay na naghahanda ng pagkain para mamaya. I smiled in them. Lalo na kay nanay na nakangiting sa'kin.
"Good morning nanay." I kissed her cheek.
"Magandang umaga din sayo iha. Kumain na kayo."
Nakangiting tumango ako sa kanya. Tahimik lang akong kumakain habang si Mommy nakikipag kwentuhan naman kay Nanay Melba. Paminsan-minsan sinasali nila ko sa usapan nila. Mabuti na lang at wala sila sa mood na mang-asar ngayon.
Nang matapos kami sa pag-kain saglit lang akong tumulong sa kina nanay bago napagpasyahang tumaas sa kwarto ko.
Sa Morgan Empire Hotel gaganapin ang birthday party ni mommy. Kaya panigurado, madaming dadalo mamaya.
Napaisip ako. Wala naman ako masyadong gagawin ngayon. Alam ko na.
Kinuha ko ang cellphone ko ang I dialled Helen's number. Hindi din naman nagtagal sinagot na niya ang tawag ko.
"Hi Helen." I greet
( "Hello Pen. What's up?" )
"May ginagawa kaba ngayon?" tanong ko
( "Wala naman. Well, rest day you know. Nakakapagod maging Vice President." )
Mahina akong natawa. Kaya hindi ako pumayag maging kandidato dahil dyan. "Let's go to Mall Helen. I think, I need to unwind."
( "Oh. Okay. Wait for me. I'm the one who pick you up." )
Napangiti ako ng malaki. Ang dali talaga niyang kausap basta't hindi siya busy. 'yung iba kasi, kailangan pa ng mahabang pilitan para pumayag. Hay nako.
"Oki doki. I'll wait for you." then I hang-up the call.
Mabilis ang pagkilos na ginawa ko para makapag-ayos. I just wear a simple skinny jeans and crop top. Nilugay ko na lang ang buhok ko para mas maganda tingnan. I smiled when I see myself in mirror.
Holy wow! You're so freaking gorgeous Penelope.
No wonder, Odysseus is really love you.
I fucking froze. Odysseus.
Nanghihinang napaupo ako sa edge ng kama ko. After our broke-up, hindi na siya nagpapakita sa'kin. Pero may time naman na nagkikita kami sa canteen and sa parking pero bihira na lang.
And all I can say is, I fucking missed her..
I missed her hug.. Her sweetest smile.. her pick-up lines.. I missed her.. I missed her so much.
Napahilot ako sa sintindo ko. Nung araw na tinapos ko ang mayroon sa'min. Ang laking nagbago sa takbo ng buhay ko.
Alam ko, masaya ako dahil sa wakas, magkasama na kami ni Damon. Masaya ko dahil sa tagal ng hinintay ko, dumating siya.
Pero pakiramdam ko, hindi ako kumpleto.
Damn! What the hell is happening to me?! Dapat masaya ka Penelope! Dapat masaya ka! Bakit parang baligtad ang nangyayari?
Nababaliw na ko.
Nabalik lang ako sa wisyo ko when someone knock on my door. I immediately opened it and I saw her, crossed her arms over her chest. "Tagal mo Pen ah." himutok niya
Napakamot ako ng batok ako. "Sorry na. Hindi mo naman ako tinawagan na nandito kana pala."
She rolled her eyes. "Check your phone sizt. Tara na nga. Kailangan ko pa pala bumili ng susuotin ko para mamaya."
Tumango na lang ako sa kanya bilang tugon. Nagpaalam lang kami saglit kina mommy and nanay melba bago lumabas ng bahay.
I just fasten my seatbelt when she start the engine. "Kailan pa bumalik si Damon?" she started asking
I gulped. "One week ago." I simply said.
she nodded slowly. "That's why you broke-up with Odysseus?" prangkang tanong niya sa'kin.
Napaiwas ako ng tingin. Hindi 'man lang ako aware na ihahot seat pala niya ko. Tss. "Oo." tipid kong sagot
"Do you still love him?" she asked
Do I still love him? Yes. Hindi naman nawala ang pagmamahal ko para sa kanya. Siya parin naman ang mahal ko. Walang nagbago.
I nodded slowly. "I love him."
"How about Ody? At least once in your life Penelope, minahal mo ba siya?"
Hindi ako agad nakasagot. Hindi dahil sa hindi ko alam ang sagot. Dahil ang totoo niyan, alam na alam ko.
Alam ko sa sarili kong minahal ko siya. Minahal ko si Odysseus. Pero gaya nga ng sabi ko, mas mahal ko parin si Damon.
Kay Damon ko nakikita ang future ko. Siya lang ang gusto kong makasama hanggang sa pagtanda. Siya ang pangarap ko.
Siya at siya lang.
Hanggang sa makarating kami sa mall hindi na ko nakapag salita. I inhaled deeply. Para akong tangang nasasaktan ng hindi ko malaman ang dahilan.
Unang ginawa namin ang paghahanap ng gown na susuotin niya. Hindi naman mapili si Helen sa damit. Napailing pa nga ako ng basta na lang siya kumuha ng gown at binayaran agad. Wala 'man lang sukat-sukat. Sunod naming ginawa ang pagpapasalon. Napabawas na lang din ako ng buhok dahil masyado ng mahaba. Nakakatamad na suklayin.
"Saan next natin?" Helen asked me
"Let's eat. Nakakagutom ee." sagot ko
She nodded. "Let's go."
Hindi pa kami nakakaalis sa pwesto namin ng may bumangga sa'kin. Napahawak ako sa balikat ko. Gosh. Damn! Ang sakit ah.
"Odysseus" gulat na saad ni Helen
Natigilan ako at gulat na napatingin sa taong bumangga sa'kin. "Hey." she looked at me. "Sorry, hindi kita nakita nagmamadali kasi ko." she plainly said
Napalunok ako. Hindi ko alam pero pakiramdam ko nasasaktan ako ngayon. Nasasaktan ako ng makitang ganito ang pakikisama niya sa'kin. I nodded slowly in my response. "It's okay. Hindi naman masakit." pagsisinungaling ko
She nodded. "Pauwi na ba kayo?"
Hindi ako sumagot. Naramdaman naman ata ni Helen dahil siya na ang nagsalita sa'min. "Ah oo. Kailangan pa din namin magpahinga para mamaya." Helen said
"Oh. Okay. Take care." she simply said
"Yeah. Than-.."
"Ody!"
Mabilis kaming napalingon sa tumawag ka sa kanya. Napairap ako sa loob loob ko ng makilala kung sino ang dumating. I raised my left brow to them when she kissed Ody's cheek.
What the fuck?! Anong karapatan niyang halikan si Odysseus?! She's ex for pete sake!
"Sorry. I'm late." Ody said
Napairap ako. Wow. Ang harot ah. Dito pa talaga sa harap ko. I cleared my throat to catche them attention. "We have to go. Ayaw ko ng panoorin ang kahalayaan niyo."
Hindi ko na sila pinagsalita pa agad na hinila si Helen papaalis sa lugar na 'yun.
Damn it! Napaka sakit! Punyeta!
Mabilis akong sumakay sa sasakyan ni Helen at doon bumuhos ang mga luha ko. Bwisit! Ano bang iniiyak-iyak mo Penelope Andre?! Wala na kayo! Kaya wala kang karapatan para umiyak ng ganyan! In fact, ikaw pa nga ang nanakit sa kanya.
"Penelope"
I tried to wiped my tears but it won't stop. "Bakit? B-bakit ako nasasaktan ng ganito?" umiiyak kong tanong
She sighed. "Ikaw lang ang makakasagot niyan Penelope."
I inhaled deeply. Fuck it!
Alam ko ang dahilan.. alam ko..
Pero ayaw ko tanggapin.. Ayaw ko..
Tahimik lang ang naging buong byahe namin hanggang sa maihatid niya ko sa bahay. Nagpasalamat lang ako kay Helen bago pumasok sa loob. Mabilis ang paghakbang na ginawa ko para makarating sa kwarto ko. At ng makapasok ako room ko, doon unti-unting pumatak ang mga luha ko.
Nanghihinang napaupo ako sa kama ko. Fuck it! Bakit ba kailangan pa kong masaktan sa sarili kong desisyon? Wala na kami. Ako na ang tumapos sa kung anumang mayroon kami. Tinapos ko na. Wala na. Si Damon, siya lang. Siya lang ang dapat na bigyan ko ng pansin.
Si Damon lang.
Mabilis na tumakbo ang oras at ngayon na, simula na ng party ni mommy. Hindi na ko nagtaka na sobrang daming dumalo sa party niya. Sa tingin ko, karamihan sa mga nandito ay mga katulad ni mommy na business man and woman. At ang iba ay mga kaibigan niya at kaibigan ko.
I inhaled deeply and take a sipped in my wine. Panigurado, hindi na naman ako makakapasok bukas.
"Are you alright Penelope?" Dike asked
I just nodded at her. "Don't worry about me. I'm fine."
"You look bothered." Venus said
Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya at uminom na lang ako ng uminom. "Nasan ang boyfriend mong hilaw Penelope?" tanong naman ni Cass.
"Nasa mga kaibigan niya." I simply said.
Buhat ng dumating si Damon kanina, walang nakipag-usap sa kanya na mga kaibigan ko, maliban lang kay Venus.
"Sigurado ka bang si Damon talaga ang pipilin mo? Over Odysseus na mahal na mahal ka." Ianthe said all of sudden.
I took a deep breath. "Mahal na mahal din ako ni Damon." mariing sagot ko
"Sure ka?" Juno asked
Napakunot noo naman ako. What are they trying to say? "Oo naman. Ano bang pinupunto niyo?"
"Alam mo, nagtataka lang ako sayo, ginamit mo ba si Odysseus?" Kunot noong tanong sa'kin ni Athena.
I stunned. Pakiramdam ko naputulan ako ng dila dahil sa hindi ako makasagot.
Hindi.. hindi ko ginamit si Ody. Hindi ko siya ginamit.
Bago pa ko makapag salita, mom came. They just smiled at her. "Hello ladies." mom greet
"Hi tita. You look young ah." nakangiting sagot ni Cassandra
Napailing ako. Diyan siya magaling. Sa pambobola.
"Thank you Cassandra." mom said. "Can I borrow my daughter for a second?" she added.
"Ofcourse tita. Kahit wag mo ba pong ibalik." barumbadong sagot ni Dike.
Inirapan ko lang siya. Bwisit talaga. Habang si mommy tawang-tawa. Seryoso? Natawa si mommy sa lame na joke ni Dike? Tss.
Sumama na lang ako kay mommy kaysa naman makita pa ang pangit na mukha ng pinsan ko. Ang gaganda sana ng mga kaibigan ko ngayon, ang papangit lang ng ugali nilang ngayon. HAHAHA
"Mom? Why?" tanong ko
she sweetly smiled at me. "Wait a minute."
Napahinga ako ng malalim habang nakasunod kay mommy. Hindi din naman nagtagal huminto na kami.
Sa pagkakataong 'to, sana bumuka ang lupa at lamunin ako. Gosh! Hindi ako handa!
"Hi Penelope. Nice to see you again."
I looked mom who lovingly smiled at me before I turned my gaze to her.. to Mrs. Ceres Miller. "Hello Tita Ceres." alanganing tugon ko
"Wow. Maia, you raised a fine lady." Tita Ceres said
My mom shrugged. "Genes." mayabang niyang sagot
Napailing ako. Minsan talaga, kapag kaharap ni mommy ang mga kaibigan niya, humahangin talaga siya.
"Genes? Ee hindi mo naman siya kamukha. She reminded of her father." Tita Jupiter suddenly said
My mom raised her brow. Napakagat labi ako para pigilan ang ngiting gustong kumawala sa'kin. "Can't you see Jup? Magkamukhang-magkamukha kami. Parang pinagbiyak na bunga."
"Stop calling me that. Ang pangit, kasing pangit mo." barumbadong sagot ni Tita Jupiter.
She shook her head in disbelief. "You never change a bit."
Tita Jupiter smirked. "Well, yeah. I'm still hot as fuck." then she looked at my mother from head to toe. "Pero ikaw, matanda kana." pagpapatuloy niya
Mahina akong napatawa. Nakikita ko ang sarili ko at ng mga kaibigan ko sa kanilang dalawa. "Aba aba! Baka gusto mong ipaalala ko sayo kung sino ang first love ni Ceres." matapang na hamon ng nanay ko.
Mas lalo akong natawa ng makita ang mukha ni tita Ceres na hindi na maintindihan. "Baka gusto mo ipapaalala ko sayo kung sino ang first kiss ni Ceres." matapang na sagot naman ni Tita Jupiter.
Hindi ko na natiis at malakas akong natawa dahilan para makuha ko ang atensyon nila. The hell?! Talagang dito pa nila pinagtalunan ang bagay na 'yan.
"Mom."
Napatigil lang ako sa pagtawa dahil sa pagsulpot ni Orpheus. Lihim pa kong napalunok ng mapansing ang kakaibang tingin na pinupukol niya sa'kin.
"Where's your Ate?" Tita Jupiter asked her.
"She's with ate Astrid." then she looked at me.
Napaiwas akong tingin. What the fuck is wrong with her?
"By the way Maia, this is Orpheus, my second daughter." Pakilala ni tita Ceres.
Orpheus kissed my mother's hand. "Nice to meet po and happy birthday." magalang na sambit niya
"You're so beautiful Orpheus." she paused. "Where's Odysseus?" tanong niya
Pakiramdam ko pinagpawisan ako ng malamig dahil sa sinabi ni mommy. Sasagot pa sana si Orpheus ng marinig ko ang boses ng taong dahilan kung bakit ako nagkakaganito.
"Mommy."
I breath hardly. The fuck! Parang may kung anong nagrarambulan sa tiyan ko dahil sa kanya. Damn it!
"Hey Ody. Where have you been?" Tita Ceres asked her.
"I'm sorry ma. Hinatid ko kasi si Astrid."
"Your tita Ceres wants to see you."
Mabilis siyang tumingin sa pwesto namin. I gulped when I see her face. Gosh. She's freaking gorgeous!
"Happy birthday Tita Ceres." she softly said.
"Thank you Odysseus."
Napalunok ako ng sarili kong laway when she turned her gaze at me. "Hello Penelope."
I smiled. "Hi Odysseus."
She smiled at me. "Mom. I have to go."
Napakunot noo ako. Aalis na agad siya? Agad-agad? Magsasalita pa sana si Tita Jupiter, when Damon came.
Napafacepalm ako sa loob loob ko. Damn it! Bakit ngayon pa?
"Happy bithday po ulit tita." He greet.
Mom just smiled at him. "Thank you Damon."
He looked at me. "I think, I really need to go. Dad really needs me." he almost whispered at me
Nag excuse lang ako saglit kina mommy at tita bago hilahin papalayo si Damon. Hindi ko na nagawang tingnan pa si Odysseus dahil hindi ko kaya. Hindi ko kayang makita ang malungkot niyang mata.
"So, see you tomorrow?" he asked
I just nodded at him. "Yeah. Ingat sa pagmamaneho."
he cupped my face. "I will always love you, Penelope." he softly said.
Pakiramdam ko may nakabara sa lalamunan ko. "I.. l-love you too." nahihirapang tugon ko.
Hinalikan niya lang ako saglit sa noo ko bago umalis.
Napahinga na lang ako ng malalim. Gulong-gulo ako. Sobra. Pakiramdam ko mababaliw na ko sa kakaisip sa kanya.
"Ano na bang nangyayari sa'kin?" I said into myself.
"Ano na nga bang nangyayari sayo?"
Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa gulat. What the hell?! "Kailangan mang gulat?"
she just shrugged. "Kailangan manakit?"
Napaiwas ako ng tingin. Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Kulang na lang lumabas na ang puso ko sa dibdib ko dahil sa lakas ng kabog nito.
"Penelope."
I sighed. "Hmm?"
"Do you prefer the lights off or on?" she asked
My jaw dropped. "What the hell Odysseus?"
"Just answer it Penelope." she seriously said.
Napahinga ako ng malalim. "Off."
She smirked. "Really ah."
Napalunok ako. Damn damn damn! Nanlalaki ang mata ko ng bigla niya kong hilahin papunta sa kung saan.
Damn you Odysseus!
Ano bang nasa isip mo?!
Jusko po!
---