Chapter 15
(Ritche's PoV)
A week had been passed mula ng sinalakay ang Erosia. Lahat ay walang tigil sa pagsasanay ng kanilang kapangyarihan. Everyone is getting stronger at kaya ng makipaglaban para ipagtanggol ang Elenos. Napansin ko rin ang kinikilos ni Iamae, grabi ang pursige niya sa pag-eensayo at pagsasanay ng kanyang elemento. Nawawalan na nga siya ng oras sa aming dalawa eh, tampo tuloy ako. But, I understand her. After what happened to her mother ay umiyak lang siya at nagmukmuk ng ilang araw sa kwarto niya and after that ay bumalik na siya sa dati niyang sigla. But this time, I can sense difference, I can feel something about her.
Nagulat ako ng may biglang yumakap sa akin mula sa likod. Nakaupo kasi ako ngayon sa mga benches dito sa may garden ng sozu at nagbabasa ng libro. Snacks ngayon at dito ko naisipang tumambay para malayo ako sa dalawang kupal na palaging nagbabangayan. Siguradong hinahanap na ako ng mga iyon habang nagaaway na parang mga bata.
Kinuha ko ang kamay niya na nakapulupot sa leeg ko at itinoon ang mukha ko sa libro na binabasa. TAMPO nga ako diba?
"Hey, what's the problem?" Tanong niya dahil sa ginawa ko. Umupo siya sa tabi ko and crossed her legs. Huwag ka nga, TAMPO ako.
Hindi ako sumagot sa kanya at patuloy lang sa binabasa ko, pero hindi naman talaga ako nagbabasa, pinapakiramdaman ko lang siya. I'm just flipping the pages. I heard her sighed.
"Okay, I'm sorry na you know I'm just busy sa mga nagdaang araw." Nakikinig lamang ako sa kanya, hindi nagsasalita para kunwaring nagtatampo ako. Nagtatampo naman talga ako eh, pero konti lang.
"Hoy!" Sinundot niya ako sa tagiliran kaya napa igking ako.
"Patawarin mo na ako please." She pouted, hayys. Ang cute niya eh. Patawarin ko na ba? Eh hindi eh, nageenjoy pa ako.
"Hey." Gusto kong tumawa dahil sa kiliti dahil sa pagsundot-sundot niya sa tiyan at tagiliran ko. Ano ba, may kiliti ako diyan.
"Oy, tatawa na yan." No, hindi ako tatawa. Hahahahaha.
"Alam ko tatawa na yan oh, oy!" Siguradong pulang-pula ang mukha ko dahil sa mga tawa na kanina ko pa pinipigilan. Pambihira, parang sasabog na ako dito.
"Sige na pansinin mo na ako." Patuloy parin siya sa pagsundot sa akin at parang sasabog na ang dibdib ko sa pagpigil ng tawa ko.
"Buahahahha." Sa kasamaang palad ay bumigay din ako sa kiliti at tumawa ng malakas.
"Shit! Huwag mo'kong kilitiin." Bigla din naman niya akong binatukan.
"Aray para san yon?"
"Huwag mo nga akong murahin diyan." I quickly took a kiss from her na nagpagulat sa kanya. Her chicks slightly blushed. Shit, sa tagal ko nang ginagawa yan, namumula pa rin siya? Kinikilig tuloy ako ehhhk. Pabiro niyang hinampas ang braso ko.
"I love you." Sabi ko and kissed her again.
(Reniel PoV)
Katatapos ko lang bumili ng pagkain ko at naghahanap ako ng bakanteng table. Mag-isa lang ako ngayon dahil hindi na pumapasok ang prinsepe. May nakita akong table na isa lang ang kumakain. Napangiti ako and raised an eyebrows when I know who's occupying it, it was Robelyn. Lumapit ako sa kanya at inilapag ang tray ng pagkain at kumain. Nabigla ito at napalaki ang mga bilog niyang mga mata.
"Bakit?" Maang na tanong ko sa kanya. Napangiwi siya at napasimangot ang mukha. I just can't help teasing her. I was glad ng makita ko siya ng magmix ng student at nagging kaklasi ko siya at katabi ko pa ng upuan.
Gutom ako kaya hindi ko na muna siya iinisin ngayon. Sumusubo lang ako ng pagkain ng bigla niyang dinukdok ang kutsara niya sa harap ko. Tumingin ako sa kanya at nakita kong nagsalubong ang mga kilay niya.
"Bakit ba?" She smirked and rolled her eyes.
"Nagsabi ba ako na pwede kang umupo dito?"
"Bakit sayo ba to? Wala namang nakapangalan ah." He instantly rolled her eyes at inis na tinusok ang pagkain niya.
"Hayys, nabwisit na ang buhay ko simula nung nangyari sa C.R. May manyak kasi na nanilip."
"Ha? May nanilip sayo?" Maang ko pa rin na sabi na parang walang alam.
"Naku, naku, nagmamaangan pa ang manyak. Eh sinadya naman niya talaga iyong nangyari sa amin sa C.R"
"What may nangyari sa atin sa C.R?" Nilakasan ko ang boses ko sa pagkasabi ko don kaya lumingon sa amin ang ibang kumakain. Agad din naman niyang tinakpan ang bibig ko gamit ang kamay niya at pinandilatan ako ng mata.
"Tumahimik ka nga, baka akalain nila na may nangyari sa atin C.R." Dinilaan ko ang palad niya kaya napabitaw siya sa pagkatakip ng bibig ko.
"Eww, bastos ka talaga." Galit niyang sabi at pinahid ang kamay niya ng tissue na parang may dumi doon.
"By the way, malaki pala yan." Sabi ko habang nakatutok ang mga mata ko sa dibdib niya. Namula ito sa hiya at galit kaya bago pa niya ako mabugbog ay umalis na ako.
Pagkatapos ng klasi at pagsasanay ay dumeretso agad ako sa palasyo at tinungo ang kwarto ng prinsepe. Pagkapasok ko ay nakita ko lang siya na naka-upo sa gilid ng kama niya at nakatalikod sa akin. Isang linggo na ang nakakalipas mula nung pagsalakay ng mga bugad at lahat ay nabahala sa tagpong iyon. Akala ng lahat ay mawawala na ang prinsepe at lubhang nag-alala ang mahal na hari sa kanya. Sa lalim ng sugat na natamo niya ay nagtataka ako kung bakit ang dali lang niyang gumaling dito. Siguro nga malakas nga siguro ang kapangyarihan niya, at pinapagaling siya nito.
Alam kong nababagot na siya dito dahil hindi siya pinapayagan na makalabas ng kwarto ng walang kasama kaya nga ako dumeretso kaagad dito, para may makita naman siya na ibang elenian at makausap niya. Nakakalabas lang kasi siya kapag nag-eensayo ng kapangyarihan niya at isa ako sa magtuturo sa kanya.
"Kumusta napo kayo, mahal na prinsepe?" Lumingon ito sa akin at napangiti. Tulad ng dati ay masigla parin siya. Walang nagbago sa kanya, at iyon ang nagigiliwan ko sa kanya. Unang beses ko palang na kita ko sa kanya ay magaan na ang loob ko sa kanya, napakabait niya at masayahin. Nakakahawa ang pagiging positibo niya lagi. Akala ko nga ay malalagot ako dahil sa pagdakip ko sa kany as pamilihan, hindi ko lubos maisip na hawak-hawak ko na pala ang mahal na prinsepe na pinaniniwalaan ng lahat na patay na.
"Reniel, andiyan ka na pala."
"Ano po bang iniisip niyo?" Umiling ito.
"Wala naman, nothing important." Napatitig siya sa akin na parang may gustong sabihin.
"May gusto po ba kayong sabihin sa akin? O itanong?"
"Ah wala, hayaan mo na."
"Baka makatulong ako, sabihin niyo na po."
"Pumunta kaya siya dito?"
"Ha? Sino po ang tinutukoy niyo?"
"Si ano..." Hindi niya itinuloy ang sasabihin niya. Alam ko na kung sino.
"Si Prinsesa Ellysse? Bukod sakin ay wala ng ibang pinapapasok sa silid niyo kundi ang mga mangagamot lang. bakit niyo naman po natanong?" Napailing ito at napatayo. Lumabas ito at pumunta sa balkunahe ng silid niya kaya napasunod ako dito.
"Never mind, panaginip ko lang siguro iyon." Hindi na ako nagtanong dito.
"Sige po, ipatawag niyo nalang po ako kapag gusto niyo ng kausap." Tumango ito at hinawakan ang balikat ko.
"Salamat Rene."
(Rouel Alexis' PoV )
Two weeks had passed at tuluyan na akong gumaling at bumalik ang aking lakas. Marami na din akong natututunan sa elemento ko at kung paano ko ito kontrolin. Natutunan ko ding magteleport na paborito ko sa lahat ng itinuro sa akin ni Joseph. Isa din sa nagustuhan ko sa pagiging may dugong bugad ay ang gumawa ng ilusyon. Ginamit ko ito sa silid ko para hindi nila malaman na nawawala ako, iyon ang itinuro sa akin ni Reniel. Marami pala siyang alam tungkol sa mga bugad, lalo na sa mga kakayahan nila.
Ngayon ay nandito kami sa isang field kung saan ay nag-eensayo kami ngayon ni Joseph. Sa dalawang lingo naming pagsasanay ay masasabi kong nagiging malakas na ako, I can feel it circulating on my veins. Pero alam ko na hindi pa ito sapat para kalabanin ang mga bugad.
"Ngayon, ituturo ko sayo ngayon Rouel kung paano gumawa ng isang Air Dragon at paano kontrolin ito. Now meditate by swaying your hands and say this, draco caeli." He motioned his hands and move his body like dancing. Ewan ko ba pero ang galing niya, siguro ay dahil isa siyang diyos at sinasamba siya ng hangin.
Ginawa ko ang ginawa niya at isinayaw ang mga kamay ko and sway like an air.
"Now, clear your mind and focus, feel the breeze of the air, let it do what's on your mind by spelling it."
Inisip ko ang gusto kong gawin and motioned my hand, praising and meditating.
"Draco caeli." Lumabas ang enerhiya sa katawan ko. I can feel my body summoning something kaya napapikit ako. Twirling my hands and doing circles. Binukas ko ang aking mga mata at nakita ang isang malaking dragon na gawa sa hangin. It has blue eyes like Blue and mine. The dragon roars when he saw me. Napangiti ako dahil sa mangha.
"Now control it. Pasunurin mo ito sa lahat ng gusto mo."
Pumikit ako and summoned my spirit and control my manifestation. Lumipad ito sa ere at pinalibutan kami ni Joseph. I controlled it through my mind and make it follow what my internal thought manifested. The air dragon roars and howling. Pinababa ko ito sa lupa and made him bow to me. I smiled to the gesture, I had controlled it.
"Good, magaling ka na nga na kontrolin ang hangin and follow its manifestation. I know you can do it." Napangiti ako sa sinabi ni Joseph, he's been encouraging me to do better and let myself find what is the true meaning of life through looking the inner piece of my spirit. Iyon daw ang makakatulong sa akin na madaig ang kadiliman.
"I did, I'm glad." Lumapit ako sa air dragon and touch its nose trailing his head while rubbing it. He looks familiar to me, his eyes, and his heartbeats. This dragon is me, I manifested myself.
"Joseph is there..? Joseph?" Napalinga-linga ako ng mapansin na wala na sa likod ko si Joseph. Hayys, palagi nalang talaga siya nawawala at iniiwanan ako. What is it this time? I made the dragon vanished at tumalikod nalang para bumalik na sa palasyo.
"Akalain mo nga naman, sa pangangaso ko ay nakita ko si Rouel Rolexe, or should I say Alexis, nice name. But I hate it." Nabigla ako ng makita ang isang babae, may dala itong palaso sa likod and a bow on her hand. Who is she?
"Who are you?" Kaya pala nawala nalang bigla si Joseph dahil may isang elenian na dumating. Kalaban ba to?
"Ako? Kailangan pa ba 'yon? Oh sige." Naglakad ito paikot sa akin kaya napapaikot din ako, to see her.
"Ako lang naman ang prinsesa ng Bretonia na sinalakay ng mga bugad at namatayan ng isang ina." Napatingin ako sa leeg niya at nandoon nga ang marka ng isang prinsesa na blue crescent moon. Napakunot ang noo ko sa tono ng pagsasalita niya, sarkastiko at may halong pang-uuyam.
"Alam mo ba kung bakit kami sinalakay at namatay ang ina ko." She motioned her hands and get one of those arrow and put it to her bow and focus it to me. Napa-atras ako ng konti at hinanda ang sarili.
"Ako?" Tanong ko.
"Nice guess, dahil yon sayo Rouel. Bakit kappa kasi nabuhay Rouel, sana wala ka nalang para hindi na magkakagulo ang buong elenos. At para hindi—na namatay ang ina ko." I saw her eyes burst, isang luha ang pumatak sa mga mata niya. Siguradong marami na nga akong nadamay at napapahamak. I guess, everyone is loathing me and wants me dead. Bakit nga ba kasi ako nabuhay? Ako nalang lagi ang dahilan ng lahat.
"I'm sorry for your lose."
"Bakit mababalik ba ng sorry mo ang lahat, kailangan mo ng mawala para wala ng madamay pa." Nagulat ako ng bigla niyang binitawan ang palaso kaya dali-dali akong nagteleport palayo sa kanya.
"Shit!"
Hinabol niya ako ng pana kaya tumatakbo lang ako palayo sa kanya at iniiwasan ang mga tira niya.
"W-wait hindi ako lalaban." Ngumisi lang ito at pinagbabato naman niya ako ng mga waterblast. Kursunado nga talaga ito na tapusin ako.
"Bakit naduduwag ka ba?" Ayokong gamitin ang kapangyarihan ko dahil alam ko na paghihiganti lang nangingibabaw sa isip nito at hindi ko ito kalaban.
"Scutum caeli." Bulong ko at binalot ang sarili ng air shield. Nabigla ako ng lumipad sa ere lahat ng tubig sa field. She manifested it and control all the moist of the field that sorrounds us and make a huge tornado. Wow galling, but deadly for me huhu. Dinala ako ng tornado at napasok sa loob nito, mabuti nalang dahil may shield ako kung hindi ay kanina pa sana ako gutay-gutay dahil may mga water blades ang nakasama sa turnido.
Pambihirang babae, papatayin nga talaga ako. I need to make a plan and do something kung hindi ay magiging katapusan ko na. My shield will not last long kaya I need to think fast. Ipinikit ko ang mga mata ko at nagfocus ng mabuti.
"Yes! Tama I can do that." I motioned my hand and the tornado slowly vanished and the water flashed to the ground na nagpagulat sa kanya. Naisip kong pwede kong higopin lahat ng oxygen at nitrogen na nasa tubig na nagiging dahilan ng pag-ikot nito.
"Well, magaling pero hindi mo parin ako makakaya Rouel, masyado ko yatang pinaghandaan ang araw na ito." The water raised again at mas lalo itong dumami. Gumagawa siya ng tidal wave. Saglit akong natulala dahil sa nakita.
"Ano? Katapusan mo na ba?" Nakita ko ito na nakatapak sa ibabaw ng tubig. She's controlling it and wow, iyon lang ang masasabi ko. Tumakbo ako ng mabilis paalis sa kanya at sa malaking wave na iyon. Mas lalo itong napapalapit sa akin kaya kailangan ko ng mag-isip ulit ng paraan. Hayys, nagiging matalino na ako dahil dito ah.
Malapit na talaga ko madakip ng tubig at malamon nito kaya tumigil ako sa pagtakbo at itinaas ang kamay ko sa ere. Dinamdam ko ang mainit na timpla ng hangin, wait! Tama, iyon ang gagawin ko.
The water will flashed to me at any second kaya ifinucos ko ulit ang kamay ko at bigla itong nagging yelo. Naging maginaw ang timpla ng hangin ng paligid.
I saw her eyes bewildered in shockness. Naisip ko lang naman na pwede kong pababain ang templa ng hangin ng maramdaman ko ang mainit na simoy nito. I made it to the lowest temp. kaya ito nagging yelo pero hindi magtatagal ay magiging tubig na ulit ito dahil sa init ng araw.
"What-da how?" Sabi niya ng makababa siya sa lupa.
"Please stop ayaw kitang saktan."
"No, dapat ka nang mamatay Rouel, iyon lang ang paraan na naiisip ko." She said without hesitating. May nakita naman ako sa may di kalayuan na nakasoot ng itim at itinutok nito ang pana kay Iamae. Dali-dali akong nagteleport papunta sa kanya at hinarangan ang pana na tatama sa kanya.
"Ahhh." Napadaing ako ng matamaan ang braso ko. Hayys, nasanay na yata ako sa daloy ng dugo ko. Pero ang sakit parin. Nakita kong nagulat yung naka suot ng itim at tumakbo.
Nagteleport ulit ako kasama si Iamae palayo sa field at napadpad kami sa may kakahuyan na sakop ng Agresia.
Nakita kong hindi nakakilos ang babae at parang gulat parin ito habang nakatingin sa akin.
"Ahh, di mo ba ako tutulungan?" Agad siyang lumapit sa akin at hindi malaman kung hahawakan ba ako pero sa huli ay sinuri niya parin ang sugat ko. Napaigking ako ng diniinan niya nang hawak ang braso ko. Hayyst ang sakit, goodness gracious.
"Sorry. Bakit mo ba ako iniligtas? Eh kalaban mo nga ako." Ginamit niya ang tubig at pinalamig ito at itinapat sa sugat ko. It was cold and it was like absorbing the pain and drain the blood on it, unti-unting nawawala ang sakit dito.
"Feel ko lang?" Sabi ko at napangiti ng konti, bakit nga ba?
"Ano iyon? Eh kung feel mo lang pumatay, papatay ka din?" Napailing ako.
"Hindi, alam ko naman kasi na hindi ka kalaban, naiintindihan kita dahil gusto mo lang gumante sa akin." I saw her drawn her throat making gulps.
"Kung lalabanan naman kita kanina eh mas dadami ang kalaban ko. Baka buong bretonia na dahil pinahamak ko ang prinsesa nila." Napangisi siya ng konti. Nawala na yong kirot sa sugat ko at nawala yong mga dugo doon. Totoo nga na nakakapagpagaling sila. Cool. Umupo siya sa may bato at prenteng nakatingin sa akin at minamasdan ako.
"You're right I was driven by my anger and my will to avenge the death of my mother. I thought iba ka, but now I can see that may mabuti ka palang puso at may bukas na isip at marunong umintindi ng mga sitawasyon. I stand corrected."
"So okay na tayo?" napangiti siya at inilahad ang kamay niya.
"Iamae Liberia." I took her hand gladly with glee.
"Rouel Alexis Rolexe, you know my name."
"Yeah Alexis, actually I like it, iyon ba ang pangalan mo nung nasa mundo ng mga tao ka pa." Tumango ako.
"Yes. My name when my world was still normal? I really...you know, not expecting this, not ready about this. Not entirely."
"Don't worry tutulungan kita, gusto ko ring mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng aking ina. Hindi ko nakuha sayo eh." I chuckled.
"That's nice, I'll be glad."
Vote, comment, share and Follow me.
Thank you!
Spiderxx