Blythe Hunter
Magkakrus ang mga braso ko habang nakatingin sa kanya. Sumipsip ito sa straw ng frappe niya at hindi ko mapigilang mapatingin sa nanunusok niya labi.
Matapos niya akong hilahin kanina ay pumasok kami sa isang café sa 'di kalayuan. We're sitting a table for two sa tabi ng haligi na gawa sa transparent glass. Tumatama ang liwanag ng araw sa mukha niya.
"Gosh! You know what, I need some closure. Mabuti na lang nakita kita," mahinang sabi nito pero nandon pa din ang maarte niyang accent.
Hindi naman ako nagulat ng in-approched niya ako kanina. Ang nakakagulat ay ang kilos niya. Hindi siya ganito ng magkakilala kami sa club. Ang malambutin niyang galaw ay naging lalakeng-lalake at ang malantik niya kamay at naging akma para sa kanya.
Tinuon niya ang kanyang siko sa lamesa at tinanggal ang suot niyang sunglasses. Marami na akong nakitang gwapo at ang ilan dito ay nagtatrabaho sa company pero mas nakakaangat siya sa mga ito. Hindi rin ako ilag sa kanya in the fact that he's a gay. Which is very very unusual to me.
"Ano ba! Can you stop titig on me?" Napairap na lang ako sa sinabi niya. Baka lumaki ang ulo niya 'e.
"Tumigil ka nga sa kaartehan mo. Hindi ka naman ganon kagwapo. And what are you saying closure? Hindi naman tayo naging mag-on ah," mataray na sabi ko. Ang sirenang malansa naman umirap. Dukitin ko kaya mata nito?
"Excuse me. Hindi naman talaga ako gwapo dahil maganda ako."
"Mas maganda naman ako."
"Whatever."
Bumuntong hininga siya, "What I mean closure is kung anong nagawa natin ng gabing 'yon. Do you know how much I want to sampal you kasi ikaw ang nakakuha ng V ko. Its already reserved sa magiging future hubby ko! Pinagsamantalahan mo ang kahinaan ko." Ngumisi ako sa kanya na kinalukot ng noo niya. Parang dapat akong ata ang nagsabi no'n.
"Hindi lang naman ikaw ang nawalan non dahil gaya mo, its also my first time. Kung dapat may magalit, ako dapat 'yon but I didn't kase epekto ng alak 'yon at dahil na rin sa kadaldalan mong sirena ka!" Nagulat naman siya sa sinabi ko.
"Ganon ba ako kabaho para sabihan mong sirena!? Excuse me lang ha. My perfumes are specially made in New York!" Hindi ko mapigilang tumawa kasi gigil na gigil na siya.
The way his thick eyebrows met amazed me. The way his lips pout and the ways his eyes tell me the real him.
"Yeah, yeah. Stop throwing tantrums and just get to your point. May work pa ako at hinihintay ako ng boss ko," I flipped my hair kase binabanas ako but Kloeff gasp. Problema nito?
Bumuntong hininga siya, "I'm deeply sorry for what I did. We're drunk and... been wild. Hindi ko sinasadya and I didn't expect to do that dahil hindi naman ako ganon kapag nalalasing. Kung ano mang nangyari satin, forget it. Ayokong magkaroon ng scandal. My gosh! Mai-stress ang beauty ko," his eyes intentionally laid on mine, its full of sincerity and my damn heart start pounding hard.
"I understand. We're adults now at walang mangyayari kung magsisisihan tayo. What's done will never be undone. Sumang-ayon ang katawan natin and our drunk self also did. Hwag lang sana lumaki ulo mo because your my first. And Oh, nice hair." Magrereklamo pa sana siya pero tumayo na ako and he also did.
Halos manliit ako dahil sa katangkaran niya, kung hindi ko lang suot ang heels ko. Malaki ang katawan niya pero hindi kagaya ng mga bouncer, mas kagaya ng mga idols sa South Korea na mga nakikita ko. And his hair, damn, ang ganda ng kulay. It's deep red at ang mga mata niya ay deep black, hindi kagaya ng sakin na light brown.
He extended his hand at tinitigan ko lang 'yon. Kusang umangat ang kamay ko at sinalubong ang makinis n'yang pisngi. Nagkaroon ng malakas na impact na rinig sa loob ng café. Gulat ang mukha niya at hindi ko maiwasang mapangisi.
I turned my back and start walk away. A hot liquid fell on my cheeks. Kahit paano may bigat pa rin sa puso ko dahil isang sirena ang naging first ko.
***
Tulala akong nakarating sa office ni President. Wala rin ako sa sarili ko hanggang ngayon. Akala ko okay lang sakin ang nangyari pero nung nakita ko siya. Naiinis ako. Wala naman siguro siyang AIDS o HIV kasi ang sabi niya I'm his first.
President Zera pulled me into reality ng hampasin niya ang desk ko, "Nakikinig ka ba sa sinasabi ko? Nakakainis ka naman, Teri 'e. Pasalamat ka binili mo ko ng washi tapes kasi kung hindi, 'di tayo bati."
"May iniisip lang ako." At muli akong bumalik sa ginagawa ko na ang totoo ay wala naman talaga. Ang tanging ginagawa ko lang ay tumitig ng diretso.
Nagulat ako ng iharap ni President Zera ang mukha ko sa kanya. Ang magkabila niyang kamay ay nakahawak sa pisngi ko. "Do you have a boyfriend!? Oh my gosh! Pakilala mo naman ako. Kainis! Sana ako din meron." Kita ko sa mga mata niya ang pagkinang nito.
"Wala. Kung gusto mong magboyfriend, sagutin mo ang isa sa mga suitors mo." She's already thirty years old pero ang kilos niya ay pang-ten years old. Marami siyang manliligaw pero wala siyang sinasagot.
"Ayoko nga. Mukha silang mga lambutin!"
"Hindi naman ah."
"Oo kaya. Mas babae pa ata sila sakin 'e."
"Bahala ka nga," tumayo na ako sa leather couch niya at lumabas. Tinawag pa niya ang pangalan ko pero hindi ko siya nilingon.
Bumalik ako sa office ko at kinuha ang gamit ko. Alas synco na ng hapon at gusto ko ng umuwi. Tinahak ko ang daan papunta sa condo ko. Pagkarating ko don ay agad akong nagbihis ng pajama set ko at humilata sa kama.
Nilagyan ko ng ointmet ang sugat sa balikat ko not to leave a scar. Nabibwiset talaga ako sa sirenang 'yon. Ang lakas ng loob na kagatin ako. Kapag nagkaroon 'to ng peklat, kakaliskisan ko siya.
Nakaramdam na ko ng gutom at nagpunta sa kusina pero bago ako makalapit sa doon ay ilang ulit na may kumatok sa pinto ng condo. Yung tipong gigil na gigil.
"Sandali nga lang!" Inis na sabi ko habang patungo sa pinto.
Napataas na lang ang kilay ko ng sumalubong sa'kin ang dalawang luka-luka. Sobrang lapad ng ngiti nila na halos mapunit na ang mukha.
"Oh anong ginagawa n'yo dito?" Mataray na sabi ko.
Hindi nila ako pinansin at diretso silang pumasok sa loob. Ano na namang trip ng dalawang 'to? Alam naman nila ang passcode, hindi pa sila ang nagbukas.
"Nagugutom na kami! Magluto kana," pasigaw na sabi ni Lali mula sa kusina. Napatampal na lang ako sa noo ko.
Pagdating ko doon ay nakaupo na sila sa silya at nakatingin sa stove. Intay na intay ako.
Nag-gayat ako ng ingredients at kinuha ang kawali. "Kapal din ng mukha n'yong dalawa 'no? Meron naman kayong sariling condo hindi pa kayo don kumain. Maghihirap ako sa inyo n'yan," reklamo ko habang nagluluto.
"Hehe. Tinatamad kase akong magluto tsaka sa'ting tatlo, ikaw ang masarap magluto," sabi ni Simi.
Napairap na lang ako. Ayos din sila 'e. Nambola pa makakain lang din dito.
"Bat ba ang sungit mo? Nagkita pa kayo nung sirena?" Tanong naman ni Lali.
"Oo. Ang sarap niyang kaliskisan," narinig ko naman ang tawa nilang dalawa.
"Gwapo pa rin ba? Haist. Sayang talaga siya. Wala talagang pinipili ang genes ng mga bading 'no." Komento naman ni Simi.
"Sinampal ko siya 'e. Deserve niya 'yon kahit papaano."
Napa-oh na lang sila.
"Pero nung nagkita kami lalakeng-lalake ang kilos niya. As if he's not the gay I met. Parang itinatago niya ang pagiging sirena niya and he also says to me na ayaw niyang magka-scandal. As if naman na gusto ko diba," sinalin ko na sa isang bowl ang niluto ko.
Pagkalapag ko sa lamesa nito ay nakahanda na ang mga plates at utensils. Sila ang nag-ayos.
Agad naman nilang sinunggaban ang niluto ko at mukhang enjoy na enjoy.
Naupo ako sa katabing upuan ni Lali at nagsalin ng pagkain sa pinggan ko. "Humingi pa siya ng closure. 'Di naman naging kami. Kapal ng mukha n'on." Sabi ko at sumubo.
"Eh!? Malay mo hindi naman talaga siya bading."
"Malakas ang pang-amoy ko sa kanila."
"Kahit na! Dapat you ask him kung pwede kayo."
"Malabo. Galit na galit nga. Ako daw kumuha ng V niya. Kapal talaga!"
"Nu ba yern! Naalala ko tuloy si Jed. Walangyang 'yon, niligaw-ligawan pa ako tapos bading pala! Gusto lang malapit sakin para makadikit kay Wilson. Kung hindi mo pa sinabi, hay nako talaga."
Si Jed yung lalaking nanliligaw n'on kay Simi noong highschool kami. Napapansin ko kasing ang lamya at lambot ng kilos n'ya kaya sabi ko kay Simi na bading siya kaso hindi agad siya naniwala. Nagpaka-detective pa kami n'on. Nahuli namin siyang may hawak na picture ni Wilson, kababata ni Simi. Hinahalikan niya 'yon tapos ayon, confirmed. Umamin naman siya samin at pinakiusapang h'wag ipagkalat. So ayon tumupad kami sa usapan pero may kapalit.
Si Wilson naman ang kababata niya na ngayon ay boyfriend niya. Matagal na sila magkakilala pero four years ago lang nagkaaminan ng feelings. Apat na taon na rin silang in a relationship and still counting tsaka happy naman sila.
Edi wow, diba?
"Dapat talaga inalok mo siya e. Baka siya na ang forever mo." Sabi ni Lali at muling kumuha ng pagkain sa bowl.
"Walang forever!" Sabi naman ni Simi.
"Tignan mo ang isang 'to. Siya nga itong may matagal na relationship siya pang may ganang mag sabi n'yan!" Giit ni Lali
"Pero true naman ang sinabi ni Simi. Ayaw ko din sa kanya 'no. Masyado akong maganda para maghabol sa kanya," natatawa ko na lamang sabi. Nabulunan pa yung dalawa.
"Oo na lang, Hunter." Nakapoker face na sabi ni Lali at napataas naman ang kilay ko.
"Uh-huh." Pagsang-ayon naman ni Simi habang may pagkain pa sa bibig.
"Pero na serious tayo ha. Ayaw mo talaga sa kanila 'no? I mean sa mga sirenang tinatawag mo." Niligpit ni Lali ang pinakainan namin at nilagay ito sa sink.
"It's not like that. Ayoko lang mainvolved sa kanila. Hindi sila loyal at mga mang-iiwan," sabay inom ng tubig.
"Ay! Ang lalim ng pinanghuhugutan ha," natatawang sabi ni Simi. Tumakbo siya papuntang couch at lumundag dito.
"Sisirain mo ba ang couch ko!?"
"Bayaran ko na lang kapag nasira. Hehe," at humiga siya ron.
Napabuntong hininga na lang ako. Mga baliw!