"Okula giriş yaptık. Ebu Cehil karpuzu online. Kuzey cephesinde giriş kapısına doğru ilerliyor tamam." diyerek etrafına bakındı Ahsen. Gözleri ile cin gibi etrafı tarıyor gelen giden kim varsa hepsini gözden geçiriyordu.
Okula erken gelmişlerdi. Hem de fazlasıyla erken. Kendi kafalarında kurguladıkları basit ama etkili bir planları vardı.
Önümüzdeki günlerde Enes göze batmamak için Muaz'ın etrafında ona yardım etmeye devam edecek. Efnan ise Muaz'a eskisi gibi davrancaktı.
Önce okulun çeşitli yerlerine dağıldılar. Ahsen en yukarı kattan bahçeyi dikizliyor kişileri yapacakları hamleler için yönlendiriyordu.
Ayrıca başka kutsal görevi daha vardı. Aşırdıkları tuvelet kapısının anahtarını tam bir inançla elinde tutuyordu. Amacı, Muaz içeri girdikten sonra üzerine bir güzel kilitlemesiydi.
"Ebu cehil karpuzunun yanında dağ yılanı da online. Dikkatli olun. Tamam. "
Dağ yılanı olarak adlandırdığı kişi Fırat'dı. Bu garip ismi ona taktığı için kendince kıkırdayıp duruyordu.
"Ahsen isim ver hiçbir şey anlamıyoruz." dedi Efnan.
Efnan ile Buğra tuvaletin hemen yanındaki koridorda duruyordu. Biri gelirse anında onu engelleyeceklerdi.
O sırada erkekler tuvaletine girmek isteyen bir öğrenci uzaktan uzaktan geliyordu. Onu durduran Buğra oldu.
"Bozuk kardeşim hocayı bekliyoruz." diyerek girmesini engellemişti.
Bahçeyi gözetleyen Ahsen tekrar konuşmaya başladı. Efnan'nın kulağı telefonda onu dinliyordu.
"Muaz ve Fırat aynı anda okula geldiler ama şuan ayrılıyorlar. OHA. OHA. OHA!? BENİ GÖRDÜ FIRAT BENİ GÖRDÜ NE YAPACAĞIZ. ANAHTARI NİLÜFER'E VERİYORUM. İŞKİLLENEBİLİR. ANLAŞILDI TAMAM. "
Efnan sesin bu denli yüksek gelmesi üzerine yüzümü ekşitmişti. Buğra ne olduğu anlamak için ona el işareti yaptı.
"Fırat görmüş çaktırmamak için anahtarı Nilü'ye göndericek."
"Ne? O kadar vaktimiz yok."dedi eliyle anlını sıvazlayarak. "Bir şey olmaz."
Efnan o sırada bunu söylemek için tekrar telefona döndü. Tabii her şey olup bitmişti.
"VERDİM ARKADAŞLAR KURTARDIM BİZİ. ANAHTAR NİLÜ'DE TALİMATLARINIZ İÇİN HAZIR."
"Vermiş bile." dedi Efnan endişeli bir şekilde.
"Sen versene şu telefonu." diyerek Efnan'nın uzattığı telefonu elinden aldı.
"Herkes beni dinlesin. Planın tekrar üzerinden geçiyorum." diyerek dikkat kesilmelerini sağladı. O an herkesin kulağı Buğra'daydı. "Enes Muaz'ın yanına gidiyor ve onu ilk katta bulunan erkekler tuvaletine planladığımız gibi getiriyor. Biz burayı Muaz'dan başka kimse girmemesi için tutuyoruz. Anahtar işi Nilüfer'de olduğuna göre Muaz içeri girdikten sonra kapıyı hızlıca kilitliyoruz onu orda sıkıştırıyoruz. Ahsen sen de gözcülük yapmaya devam et." dedikten sonra derin bir nefes aldı. "Anlaşıldı mı?"
"Evet. "
"Anlaşıldı."
Efnan ise Buğra'yı şaşkın bir şekilde izlemekle meşguldü. Kendisi bu kadar stres olmuşken onun böyle soğukkanlı davranıp mevzuya odaklanması hoşuna gitmişti.
"Muaz'ı takipteyim. Şuan yalnız...
Sınıfına doğru saf bir şekilde ilerliyor gavur. "
"Enes sen çık." dedi Buğra. "Nilüfer hazır mısın? "
"Hazırım. Kimsenin görmediğinden emin olun yeter."
"Muaz'ın yanına gidiyorum. Arama ya kapatacağım koridorda görünce geldiğimizi anlarsınız. " dedi Enes.
"Nilüfer alt kata gel. "
"Tamam."
Buğra bakışlarını Efnan'a çevirdi. Yarım saattir kendisine baktığı için rahatsız hissediyordu.
"Ne bakyorsun? Bir şey mi var yüzümde." dedi.
"Hı? He hayır y-yok bir şey. Aaa Nilüfer geliyor. " diyerek hemen konuyu dağıttı.
Nilüfer hızlı adımlarla yanlarına kadar gelmiş ve tam önlerinde durmuştu.
"Nerede saklanacağım? " dedi.
Buğra eliyle sınıfı işaret ediyordu. "Sınıfa gir. Muaz tuvalete girer girmez arkasından kapıyı kapatırsın sonra hiç bekleme direk git."
"Tamam." diyerek sınıfa doğru ilerledi.
O sırada kız bir öğrenci tuvaleti kullanmak için yanlarına geliyordu. Bu sefer onu durduran Efnan oldu.
"Hoca kimseyi içeriye almayın dedi. Sanırım musluk patlamış."
Efnan'ın hayatında söylediği yalanlar gitgide artıyordu ve bundan huzursuzdu.
Ahsen telefondan konuşmaya geri döndü. "Enes ile Muaz karşılaştı olay yerine yaklaşıyorlar herkes hazır mı?"
Buğra'nın herhangi bir endişesi yoktu ama Efnan'ın kalbi yerinden çıkıcak gibiydi. Her endişeli olduğu zamandaki gibi elini yakasına götürmüştü.
Buğra bu durumu anladığı için onu sakinleştirecek bir şey arıyordu.
"İstersen kızlar tuvaletine gir." dedi.
Böylece olan biteni görmeyecek ve endişesi kalmayacktı.
"Olur mu ki sen ne yapacaksın?" dedi Efnan. Elleri hala yakasındaydı.
"Ben de son ana kadar duvar arkasında saklanır sonra gelirim."
Aslında yaptıkları bu planda pek bir şey yoktu. Gayet basitti. Yemi tuzağa sürekle ve kapat. İlk başlarda korkutmak için güzel seçenekti. Göz dağı vermek gibi bir şey.
"Ben giriyorum o zaman." dedi Efnan.
Buğra onaylarcasına kafasını sallıyordu.
Ahsen telefondan konuşmaya devam ediyordu. "Hedef köşeyi döndü son on saniye. 9.. 8..."
Ahsen ise şu zamana kadar pek bir korkusuzdu. Ya da öyle olduğunu zannediyordu. Şimdi ise içini bir korku kaplamıştı. Takip edildiğini hissediyordu. Kesinlikle biri vardı.
Buğra duvarın arkasına çıkarak hızlı adımlarla kızlar tuvaletine girdi. Onun bu girişini gören Efnan iyice telaş yapmıştı.
"Kilitledi mi? " dedi fısıldayarak.
Ahsen telefonda saniye saymaya devam ediyordu. " 5..4..3..2.."
Nilüfer elindeki anahtarı sıkıca kavradı. Sınıfın aralık kapısından koridoru süzüyordu. Evet gelmişlerdi.
Enes Muaz'ı tuvalete soktuktan sonra hızlı adımlarla oradan uzaklaştı.
Geriye kalan tek şey kilitme kısmıydı.
Ve onu da Nilüfer başarmıştı. Usta bir şekilde sınıftan çıkıp hızlıca kapıyı kilitledi ve koridor boyunca koşturmaya başladı.
Ama sorun şuydu ki kilitlenen kapı kızlar tuvaletinin kapısıydı. Yanlış kapıyı kilitlemişti.
Buğra sinirden gülüyor ve kafasını sağa sola sallıyordu. "Kilitledi." dedi. "Ama bizi. Çok güzel."
Efnan kapıya dayanıp kulbu zorluyordu."Gerçekten burayı kilitlemiş."
Buğra hala aramada olan Ahsen'e döndü. "Nilüfer nerede yanlış kapıyı kilitlediniz. Gelip kapıyı açın!"
Ses tonundaki o sertlik Ahsen'e ulaşmıştı ama şuan buna cevap verebilecek konumda değildi.
"Biri beni takip ediyor boşverin onu şimdi. Çok korkuyorum ne yapmalıyım?!" dedi tedirgin bir şekilde.
Adımlarını hızlandırıp koridor boyunca koşmaya başladı.
Efnan'ın başına gelen olayları dinlerken bu kadar korktuğunu hatırlamıyordu. Demek ki gerçekten yaşamak ve hissetmek ayrı bir meseleydi.
Efnan ne olmuş dercesine Buğra'ya baktı. O ise hiç bir şey demesen telefonu Efnan'a uzatmıştı. Sonra yere çekip sırtını duvara yaslandı ve dizlerini kendine doğru çekti.
"Ahsen ne oldu?"
"KANKA YEMİN EDERİM BİRİ VAR. BENİ TAKİP EDİYOR. KURTARIN BİR ŞEY YAPIN. "
"Ne? " dedi Efnan şaşırarak. Zaten bu endişesi ona yetmişti bir de bu eklenince kalpten gitmeye hazırdı artık. "Dur Nilü'yi arıyım nerdesin sen? " dedi elleri titrerken.
Buğra olayların daha ne kadar batabileceği hakkında düşünüyordu. O an telefondan bir çığlık sesi yükseldi.
Bu çığlık Buğra'nın da dikkatini çekmiş, bakışlarını Efnan'a çevirmişti.
"Ahsen iyi misin? Ahsen ses ver! "
Ahsen bütün koridoru çınlatan sesiyle bağırmış ve arkasından kapşonunu çeken kimse yüzünden neredeyse diğer tarafı boylamıştı. Kalbi yerinde binbeşyüz atarken titreyen elleriyle arkasını döndü. Gözleri sulanmış hatta bir kaç damla yaş akmıştı bile.
"D-dağ yılanı? " dedi titrek sesiyle.
Karşısındaki Fırat ise sesin etkisiyle baya bir şok olduğu için kısa bir süre ses verememişti. Tek kaşı kalkık, manasız bir şekilde Ahsen'e bakıyordu.
Telefonun diğer ucunda kulaklarını telefona dayayan Efnan ve Buğra ise aynı durumdaydı. Manasız bir şekilde birbirlerine bakıyorlardı.
"Dağ yılanı ne? " dedi Efnan kafasını Buğra'ya doğru çevirerek. Telefon yüzünden fazlasıyla yakınlaşmışlardı.
Efnan boğazını temizleyerek kendini geri çekti.
Ahsen eliyle gözlerini sildikten sonra kendini sakinleştirmeye çalıştı. "Ne var? Yoksa ilk defa ağlayan kapalı bir kız mı görüyorsun? " dedi bilmiş tavrıyla.
Fırat biraz şok olmanın ardından kendine gelmişti. "E-evet. İlk defa ağlayan güzel kapalı bir kız görüyorum. " dedi.
En yanlış zamanda, en yanlış kelimeyi söylediği için kendine kızgındı. Nasıl da ağzından kaçırmıştı öyle.
Cebinden çıkardığı lastik tokayı ona doğru uzattı. "Geçerken düşürmüşsün. Vereyim dedim."
Ahsen Fırat'ın elindeki tokaya ardından bileğine baktı. Gerçekten düşürmüştü.
Efnan ile Buğra tuvalette kilitli, Enes ile Nilüfer ise bir yerlere koşuşturup ortadan kaybolmuşlardı.
Her şeyden habersiz olan Muaz ise anlamsız bir şekilde pis kokulu tuvalettin aynasından kendine bakıyordu.
"Bu neydi şimdi? "
~
Selamün Aleyküm brolar.
Hesaplarıma ve engin bilgilerine göre bugün bayram-mış.
E o zaman BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN.. Bu bölüm de benden size hediyem olsun.
Her like bir şeker her yorum bir dolar fmfkfl
Neyse uzatmayalım..
Sınırımız 580.
Haydi Selametle...