algauw loop ik de kamer uit.
_______________________________________
Perspectief Fikria Benaisia:
Als ik 'onze' kamer uitloop wacht ik voor de deur op hem waarna we samen naar beneden lopen en net als altijd iedereen aan tafel zien zitten, ''waar is ghizlan?" vraagt Adnane ''ze heeft afgelopen weer teveel junk food gegeten, ze voelt zich weer niet lekker ik heb d'r thee gegeven en nu zit ze te slapen'' zegt Rania, uhu sure..''ik breng haar zo naar het ziekenhuis'' ''Weldhi, dat is niet nodig, we hebben toch al een dokter in huis, haar schoonzus heeft gisteren net als een baby voor haar gezorgd" zegt Rania paniekerig ''je hebt niks gezegd Fikria" zegt Adnane ''ik dacht dat je het al wist'' zuchtend gaat hij zitten ''mohim ik ga, bsahtekom'' ''Fikria ga zitten je hebt sws honger'' zegt Adnane ''ik heb geen honger'' ''je hebt honger Fikria ga zitten'' met een geïrriteerde blik ga ik zitten, flikker! dus tegenwoordig weet en andere beter wanneer ik honger heb of niet.
''Hier je houdt van cake's'' zegt hij waarna hij een stukje cake op mijn bord legt, niet begrijpend kijk ik hem aan, die is in een goede mood.. ''Hassan, Weldhi kom eten'' verbreekt Fatima de stilte ''ik moet jullie iets vertellen'' zegt hij zenuwachtig, algauw zijn alle ogen op hem gericht ''Weldhi maak mij niet bang, wat is er gebeurd?" algauw heerst er een stilte maar wanneer een jonge dame met een baby binnenkomt lopen verbreekt Fatima de stilte ''wat doet deze vrouw hier?!" sist ze, onbegrijpelijk kijk ik haar aan, wie is die vrouw en wat doet ze hier? ''heb ik je niet verteld dat ik deze vrouw nooit meer wil zien!" sist Fatima ''wat is deze baby?!" "Hassan? is dit jou kind?!" zegt Rania, dit is toch niet wat ik denk dat het is?.. nee nee zo erg kan een mens niet zijn, zo harteloos kan een persoon ook nou weer niet zijn..
met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik Adnane aan, wat is hier aan de hand? ''ik ben vader'' gooit Hassan eruit, met grote ogen kijk ik naar Rania ''en jij bent oma'' zegt Hassan ''d-dit is een grap toch?" stottert Yassin, oke dit wordt raarder en raarder what the fuck is hier aan de hand?! ''wollah mama ik wist het echt niet! Toen jij Sarah had weggestuurd was zij zwanger'' nadat hassan deze worden eruit had gegooid viel Fatima flauw ''Fatima,Fatima word wakker!" schreeuwt iedereen door elkaar, wat een drama sbahlila(s'ochtends) zuchtend sta ik op ''oke, laat haar ademen, geef haar wat ruimte asjeblieft'' zeg ik waarna ik haar pols check ''is er een hoogbloeddruk meter in huis?'' vraag ik ''ja,ja tuurlijk'' zegt Rania paniekerig, algauw word Fatima wakker ''Zuslief, waarom doe je zo, wij kunnen er niks aan doen, laat de tortelduifjes het oplossen'' zegt Rania, met een dodelijke blik kijk ik haar aan. ''Yemma wollahi vergeef mij, ik kan er ook niks aan doen, yallah yemma sta op laten we je naar je kamer brengen'' algauw staat ze op waarna ze Hassan een harde klap in zijn gezicht geeft, geschrokken kijk ik haar aan. Algauw word ze de eetkamer weggetrokken door Mohammed waarna Souhaila de baby van de jonge dame pakt ''onze eerste kleinkind in de famillie, nu nog die van mijn zoon en zijn vrouw'' zegt Rania waarna ze haar blik op mij richt ''pff'' zucht ik ''sabr sabr'' ''Souhaila wat doe je, het is een pasgeboren kind, je kunt hem niet zo optillen'' zegt Yassin waarna hij het kind van Souhaila de handen pakt ''hmmm, hoe weet jij dat? wist jij hiervan?'' ''nee, tuurlijk niet maar je kunt dat toch wel zien'' zegt hij paniekerig, er klopt hier iets niet, ''Yallah Hassan, let op je kind en vrouw'' zegt Adnane, hayhay, 'let op je vrouw' hoor wie het zegt, schijnheiligerd!
als ik en Rania alleen overblijven kijk ik haar walgend aan waarna ik haar applaudisseer ''ssst, wat doe je!" ''ik eer jou acteer skils, je bent erg goed, Ma Sha Allah'' zegt ik terwijl ik naar haar toeloop, ik had het blijkbaar fout, er zijn wel mensen die zo harteloos kunnen zijn, er zijn wel mensen die zo erg kunnen zijn. ''luister Fikria, sinds ik 16 ben probeer ik mijn naam schoon te houden, wat ik bedoel is, je moet voorzichtig zijn als je met mij rotzooit, ik zou alles voor mijn famillie doen, al moet ik iemands lot/toekomst opschrijven'' ''wat voor bullshit praat jij? besef je nou niet dat je nu met jou dochters lot/toekomst speelt?! hoe kan je hier trots op zijn!?'' sis ik
Nogmaals excuses voor gister, Ik had jullie namelijk 2 deeltjes beloofd maar daar is niks van geworden..
Maar ik heb het gewoon veel te druk.. Ik hoop dat jullie daar beetje begrip voor hebben, het is bijna meivakantie dan komen er sws veel deeltjes (In sha Allah) maar ik hoop voor de meivakantie het weer een beetje te herpakken..
830 woorden