အိတ္ထဲမွတဆင့္ လက္ထဲထိေတာင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ စပ်စ္သီးလံုးေလးက ပါးစပ္ထဲမေရာက္ခင္ ေျမႀကီးေပၚသို႔ ဖုတ္ခနဲျပဳတ္က်သြားသည္
တရားခံကား
"ဟား....ဟား...ဝတုတ္.....
ဟားဟား.....အမေလး ေဘာင္းဘီဖင္ကြဲတာတဲ့...ဟား....ဟားဟား"
ဤသည္ကား ေက်ာင္းေဘာလံုးကြင္း၌ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေဘာလံုးကန္ေနသည္ကို စပ်စ္သီးမ်ားစားရင္း အားေပးေနသည္ Sehunnie ၏ ရယ္သံပင္ျဖစ္ေပသည္။
"အမေလး ရီရတာ မ်က္ရည္ေတာင္ထြက္တယ္
ငါေတာင္ကေလးတစ္ေယာက္ရေတာ့မယ္
ဝတုတ္ေကာင္ခုထိ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္တုန္း"
"Ya....ဘူဆန္...ဒံုမင္ကို ညာဘက္ကေနဝိုက္ခ်လိုက္ေတာ့ေလကြာ
ဟာ....လြဲျပန္ၿပီ....ေသနာေလးက"
ဘူဆန္ဟု နမည္ေျပာင္ေပးခံရတဲ့ ေကာင္ေလးက ခံျပင္းစြာကြင္းထဲမွ ျပန္ေအာ္သည္
"ၾကက္ေပါက္....ငါမင္းထက္ပိုကန္တတ္တယ္ကြ...မင္းလို ေဘာလံုးကန္ရင္ ညစ္ပတ္ဖို႔ပဲသိတဲ့လူက ဆရာလုပ္တာေလာက္ ခံျပင္းတာမ႐ွိဘူး"
ဘယ္လိုေျပာေျပာ အိုဆယ္ဟြန္းေလးကိုမရပ္တန္႔ႏိုင္ပါေပ
"ဟာ...ဟိုေကာင္ KimKai....
Ya ဂိုးအိမ္ကို DO Hyung မ်ား မွတ္ေနလား
တိုင္ပဲသြားပြတ္မေနနဲ႔ အလယ္မွာေန...မင္းႀကီးေတာ္ေဘာလံုးက မင္းနားေရာက္လာၿပီကြ"
"Kyungsoo Hyung အဲ့ေကာင္ေတြအေက်ာမေပးနဲ႔ မညႇာနဲ႔ လုလု"
"ဝတုတ္ မင္းအဖြဲ႔စိတ္ဓာတ္နဲ႔ကန္ကြ ေနာက္တန္းမွာလူလြတ္ေနၿပီေလ"
"ဟာကြာ ဗိုက္ခံေနလို႔ေပါ့
မင္းတို႔ေကာင္ေတြကန္ေနတာ အလုပ္ကိုမဟုတ္ဘူး"
ကြင္းေဘးမွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ပြက္ပြက္ညံေအာင္လိုက္ေအာ္ၿပီး ဆရာလုပ္ေနတဲ့ ၾကက္ေပါက္ကို ေဘာလံုးကန္ေနတဲ့ Kai တို႔ အဖြဲ႔ ဝိုင္းၿပီး လက္ခလယ္ေထာင္ျပလိုက္မွ ၿငိမ္က်သြားၿပီး ခံုတန္းေတြအေပၚသြားထိုင္ေနေတာ့သည္
ဗိုက္နဲ႔မို႔ေပါ့ မဟုတ္ရင္ အဲ့ၾကက္ေပါက္ျပားေအာင္ ဝတုတ္ကိုတက္ဖိခိုင္းတယ္
Sehun ေလးတေယာက္ စပ်စ္သီးထုပ္ေလးျပန္ဖြင့္ကာ တျမံဳ႕ျမံဳ႕စားရင္း သူ႔ squad ေဘာလံုးကန္ရာဆီ ျပန္ၾကည့္ေနလိုက္သည္
ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း ျမင္ကြင္းကေဝဝါးလာကာ
ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေနတဲ့ ဆယ့္ေလးႏွစ္သားအရြယ္ က်ေနာ္က ျမင္ကြင္းထဲဝင္ေရာက္လာသည္
DO hyung က ဒိုင္လုပ္ေပးၿပီး ေဘာလံုးလုကစားရင္းသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္ခဲ့တဲ အျဖစ္အပ်က္က အေႏွးျပကြက္ေလးလိုျပန္ေပၚလာသည္
လူေကာင္ႀကီးတဲ့ Kai က က်ေနာ့္ကိုဆို ေဆာ့တဲ့အခ်ိန္တိုင္း သူ႔ကိုယ္ကိဳသံုးၿပီး အႏိုင္ယူေနက်
အဲ့ေကာင္က က်ေနာ့္လက္ထဲေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေဘာလံုးကို သူမရႏိုင္ေတာ့မွန္းသိေတာ့ က်ေနာ့္ခႏၶာကိုယ္ကို ေျမႀကီးေပၚတြန္းလွဲခ်သည္
အျမဲတမ္းအႏိုင္က်င့္ခံရေတာ့ က်ေနာ္လဲ စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ လုပ္မိသည္က လူတကိုယ္လံုးေလေပၚေျမာက္ေအာင္ခုန္၍ Kai ငယ္ထိပ္ကိုေခါက္ပစ္ျခင္း...က်ေနာ့္လက္ဆစ္ေတြေတာင္ ထံုသြားေလာက္ေအာင္ျပင္းသြားေပမဲ့ Kai တခ်က္မွမေအာ္ပဲ ႏွာတခ်က္မႈတ္ကာ က်ေနာ့္ကို နပန္းထလံုးေတာ့သည္
ထံုးစံအတိုင္း Kyungsoo Hyung ေဒါသေတြထြက္ၿပီး ဝင္ဆြဲရျပန္ေပါ့
လူခြဲၿပီးေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မသိေတာ့တဲ့ အျပစ္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို Hyung က ခ်မွတ္ျပန္သည္
စ ညစ္တာ Kai ေပမဲ့ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ထေဆာ္မိတာ က်ေနာ္ ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ အခါနွစ္ဆယ္ဆီ ကြင္းကိုပတ္ကာ ဖားခုန္ခုန္ခိုင္းသည္
နဂိုကတည္းကမ်က္ရည္လြယ္တဲ့ က်ေနာ္က နံပါတ္စဥ္ကို ေအာ္ငိုကာ ေရရင္း ခုန္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
ခါအီတေယာက္ကေတာ့ သူ႔ဝသီအတိုင္းေတာက္ေလ်ာက္ ပါးစပ္ကပြစိပြစိေျပာရင္းခုန္သည္
"ဒီလိုခုန္ခိုင္းမဲ့အစား...႐ိုက္ပါလား
ထိုးလိုက္ပါလား
က်ေနာ္ ေဘာက်ရင္ hyung ျပန္လာတင္ေပးမွာမို႔လား..."
အႀကိမ္ေရျပည့္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား Hyung ေ႐ွ႕ လက္ေလးေတြေနာက္ပစ္ရင္း မတ္တပ္ရပ္ေနရျပန္သည္
Hyung ေဒါသကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေကာင္းေကာင္းသိသည္မို႔ ႏွစ္ေကာင္စလံုးတုပ္တုပ္မွ မလႈပ္ရဲၾက
Hyung ရဲ႕အက်င့္က သူစိတ္တိုေနရင္ စကားလံုးဝမေျပာေတာ့ပဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈတတ္သည္
"Kai...အမွားကိုသိၿပီလား"
"ဟုတ္"
"Sehunnie?"
"ဟုတ္"
"ေအး ေနာက္လုပ္ဦးမလားမေမးဘူး
မင္းတို႔က ကမၻာပ်က္တဲ့အထိ တည့္မဲ့ႏွစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး အဲ့ေတာ့ ေနာက္တခါဒါမ်ိဴးရန္ျဖစ္ရင္ ေဘာက်ရံုမကလို႔ တက္တက္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဒီ့ထက္ပိုျပင္းမယ္သာ မွတ္ ၾကားလား"
"ဟုတ္"
"အခု တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္"
"ျပံဳးျပၾက အျပန္အလွန္"
ေပကပ္ကပ္ Kai မ်က္ႏွာေပးက မဲ့ျပံဳးသက္သက္သာျဖစ္သည္
ေပေရညစ္ပတ္ေအာင္ငိုထားတဲ့ က်ေနာ့္အျပံဳးကလဲ မ်က္ရည္နဲ႔ႏွပ္ေခ်းေတြေၾကာင့္ မပီျပင္ႏိုင္ေပ
"တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ဖက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္"
ဗိုင္းကနဲ ႏွစ္ေယာက္ေဆာင့္ႀကီး ေအာင့္ႀကီး ထဖက္လိုက္ေတာ့ (တကယ္တမ္း ရင္ဘတ္ခ်င္းေျပးေဆာင့္ျခင္း) Hyung က တခ်က္ မ်က္လံုးႏွင့္လွမ္းဟန္႔သည္
"အခု တေယာက္နဖူး တေယာက္နမ္း"
နမ္းၿပီးေတာ့ ရီခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာၾကေတာ့ မ်က္ႏွာေၾကာေတြေလ်ာ့လာသည္
"ၿပီးရင္ မ်က္လံုးကိုနမ္း"
ႏွစ္ေကာင္သား မနမ္းခ်င္ေတာ့ေပမဲ့ Hyung အသံတင္းေနဆဲမို႔ ရီခ်င္တာကိုေအာင့္ၿပီး အျပန္အလွန္ ဖြဖြနမ္းေနရတဲ့ ႂကြက္နဲ႔ေၾကာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
"ၿပီးရင္ ပါးကို" လို႔ဆိုတဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေကာင္ အလန္႔တၾကား Hyung ကို မ်က္လံုးျပဴးကာၾကည့္ရင္း "hyung" ဟုထေအာ္ေတာ့မွ ႐ုပ္တည္ႀကီးကို ဖ်က္ၿပီး ထရီေတာ့သည္
ကြၽန္ေတာ့္တကိုယ္လံုး ေပေရေနတဲ့ ဖုတ္ေတြကို Hyung က လက္နဲ႔ ခါခ်ေပးရင္း
"မင္းတို႔ေကာင္ေတြ လူပ်ိဳပဲျဖစ္ေနၿပီကို ခုထိ ဖုတ္လူးၿပီးေဆာ့ၾကတုန္း"
ေျပာရင္း က်ေနာ့္ဖင္ကိုတဖုန္းဖုန္း႐ိုက္ကာ ဖုန္မ်ားခါခ်သည္
"ၾကည့္စမ္း hunnie ေကာင္းေရာ...စြပ္က်ယ္ျပဲျပန္ၿပီ...အိမ္ေရာက္ရင္ byun ma ma ဆူတာခံေပေတာ့"
စြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္အျပဲ ဖုန္မ်ားလူးကာထားသည့္ေဘာင္းဘီတိုကိုဝတ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္ကို Kai နဲ႔ Hyung ပုခံုးတဖက္တခ်က္ဆီဖက္ကာေခၚသြားတဲ့ ျမင္ကြင္းက မ်က္လံုးထဲမွတေရြ႔ေရြ႔ေပ်ာက္ကြယ္စျပဳလာသည္
အား...အရမ္းကို လြတ္လပ္ေနခဲ့တာပဲ
မ်က္ဝန္းအိမ္မွာအလိုလိုျပည့္ႏွက္လာတဲ့ အရည္ၾကည္တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ လက္ဖ်ံျဖင့္ပြတ္သပ္ခ်လိုက္ရသည္
မေန႔တေန႔ကပင္ ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း အရမ္းအေဆာ့သန္တဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးတေယာက္ပင္
Squad ထဲမွာ Kai ၿပီးရင္ က်ေနာ္ကအေသာင္းက်န္းဆံုး
ၿမိဳ႕ေပၚေက်ာင္းကိုေျပာင္းလာတဲ့အခါဝတုတ္တို႔နဲ႔ေပါင္းမိေတာ့ ပိုေသာင္းက်န္းမိသည္
ပိန္ပိန္႐ွည္႐ွည္က်ေနာ္က လွစ္ခနဲလွစ္ခနဲေျပးႏိုင္လို႔ အဲ့ေကာင္ေတြက်ေနာ့္ကိုဆို အေသေၾကာက္ၾကသည္
မေန႔တေန႔ကထိ FanFan ကို လိမ္ၿပီး ညေစ်းလည္တတ္တဲ့ ေကာင္ဆိုးတေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့တုန္းပါ
က်ေနာ္ေလ...ကေလးေလးကိုေတာ့အားနာရမလားမသိေပမဲ့
အရင္လို ျပန္လြတ္လပ္ခ်င္လိုက္တာ
ေက်ာင္းထဲမွာ ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ခ်င္တယ္
ဝတုတ္တို႔နဲ႔ ေဘာလံုးေလာင္းၿပီးကန္မယ္
အခန္းထဲက စပ္စလူးေတြကိုငိုေအာင္လိုက္စမယ္...သူတို႔ေက်ာေကာ့ေအာင္မ႐ိုက္ခင္ ထြက္ေျပးမယ္
Noona တို႔နဲ႔ မုန္႔ေတြပတ္စားၿပီး အာလူးဖုတ္ခ်င္တယ္
Kai နဲ႔ အကေတြၿပိဳင္က်င့္ၿပီး 😓
######
Kai တို႔နဲ႔ေအာ္ဟစ္စေနာက္ၿပီးကတည္းက ၿငိမ္က်ေနတဲ့ Sehunnie ကို Kyungsoo လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနရသည္
သူ႔မ်က္လံုးေတြက က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ႐ွိမေနေတာ့ပဲ တခုခုေတြးေနပံုရလို႔ စိတ္ခ်သလိုျဖစ္ေနခဲ့ေပမဲ့
႐ုတ္တရက္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုလက္ႏွစ္ဖက္အုပ္ၿပီး လူက တလႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔မိေတာ့ က်ေနာ္ Kai တိူ႔ကို Toilet ခနဟုေျပာႁပီး ကြင္းထဲက ခနထြက္ခဲ့လိုက္သည္
တေယာက္တည္း ထိုင္ေနရမွာ အားငယ္ေနမွာစိုးလို႔
"Hyung ဒီေန႔ ေဘာလံုးမကန္ခ်င္ဘူးကြာ Hunnie နားပဲထိုင္မယ္"
လို႔ မုသားသံုးလိုက္တုန္းက မ်က္ဝန္းငယ္ငယ္ေလးမ်ားကျပံဳးၿပီး
"ဟာ...မရဘူး....သြားေဆာ့ရမယ္....Hyung ေနာ္...ဟြန္႔ အဲ့ဗိုက္ေခါက္ေတြ ဘယ္လိုေလ်ာ့ေတာ့မလဲ"
ဟု ပါးစပ္ကလဲေျပာ..လက္ကလဲ က်ေနာ့္ခါးကို အတင္းကလိယားထိုးၿပီး ကြင္းထဲကိုသူတြန္းပို႔ကတည္းက စိတ္လံုးဝမခ်ခဲ့
Aww....ကေလးရယ္
တခုခုဝမ္းနည္းၿပီးငိုေနမွန္းသိလိုက္ေတာ့ kyungsoo ကြင္းထဲက Kai တို႔အုပ္စုနားကပ္ တီးတိုးေျပာၿပီး ပြဲကိုသိမ္းလိုက္သည္
Kai တို႔ တမင္ ေဘာလံုးကြင္းထဲကပဲ အသံ လွမ္းေပးလိုက္သည္
"ၾကက္ေပါက္ေရ....ျပန္ၾကမယ္ေဟ့"
မ်က္လံုးနီစပ္စပ္နဲ႔ ၾကက္ေပါက္ကို အကုန္လံုးက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး လည္ပင္းဖက္တဲ့သူက ဖက္ စတဲ့သူက စျဖင့္ေက်ာင္းဝန္းအျပင္ထြက္ရန္ျပင္ေနၾကသည္
"Hunnie...Kris Hyung ဘာေျပာလဲ"
"ဟင္..."
Kyungsoo အေမးကုိနားမလည္တဲ့ Sehun ေၾကာင့္
"Aww...ေရာက္ေတာ့မွာလားလို႔"
"ဟင္...Hyung တို႔က ဘာမွမစားပဲ ျပန္ေတာ့မွာလား ခါတိုင္းလိုမွတ္လို႔ဘာမွေျပာမထားဘူးေလ"
ဘူဆန္တို႔ ဝတုတ္တို႔ တေယာက္တေပါက္ဝင္ေျပာၾကသည္က
"ေဟ့...မင္း ငါ့တူမေလးအတြက္ အျပင္စာေတြေလ်ာ့ရမယ္ေလ"
"ေရာ္...ဗိုက္နဲ႔အစားေသာင္းက်န္းဦးမယ္"
"မင္းဆက္မလိုက္နဲ႔ အိမ္ျပန္နားေတာ့"
"အစားအေသာက္ဆင္ျခင္ရမယ္ေလ ၾကက္ေပါက္ရ"
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ တေယာက္တေပါက္ အေျပာေတြကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔လိုက္ၾကည့္ၿပီး
"ငါ...ငါက ေဘာလံုးလဲကန္လို႔မရလို႔ ကြင္းထဲေတာင္မဆင္းခဲ့ရဘူးေလ
အခု...မင္း...မင္းတို႔လို႔ေတာင္ sob* ငါ...ငါက သြားလာလို႔မရေတာ့ဘူးလား"
ေျပာလဲေျပာၿပီး ထိုင္ခံုေပၚျပန္ထိုင္ကာငိုခ်လိုက္တဲ့ Hunnie ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ေတြ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ကုန္ၿပီး ဝိုင္းေခ်ာ့ရတယ္
ဝတုတ္တို႔ကလဲ ေက်ာင္းေျပာင္းလာတဲ့ က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္ကို ငယ္သူခ်င္းလိုခင္ေနၿပီး Hunnie ေလးကို ခ်စ္ၾကလို႔ စိုးရိမ္စိတ္သက္သက္နဲ႔ေျပာမိၾကျခင္းရယ္ပါ
"Sehun ရာ...မငုိပါနဲ႔ ကေလးအတြက္မေကာင္းပါဘူးဆိုမွ"
Kai ကလဲ က်ေနာ္ေတာက္ေလ်ာက္သတိေပးတဲ့စကားနဲ႔ သြားေျပာလိုက္ေတာ့ပိုဆိုး
"မင္းလဲ FanFan နဲ႔ အတူတူပဲ sob*
ေမြးေပးရမဲ့ ငါ့က် ဘယ္သူမွမသနားဘူး
ဘယ္သူမွဂ႐ုမစိုက္ဘူး"
ဝတုတ္ တို႔ပါ ဝိုင္းေခ်ာ့ရေတာ့သည္
"မင္းကလဲ ငါတို႔က မျမင္ရေသးတဲ့ ကေလးေလးထက္မင္းကို ပိုခ်စ္လို႔ေပါ့ကြ တခုခုဆို မင္းပဲ အရင္ခံစားရမွာေလကြာ ေနာ္ Sob*"
အစကတည္းက အစား နဲ႔ အေဆာ့သာသိတဲ့ ကေလးဆန္ဆန္ က်ေနာ္အဖြဲ႔က ဝတုတ္က Sehunnie ေတာက္ေလ်ာက္ထိဳင္ငိုတာျမင္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္လာကာ ေျမႀကီးေပၚဖင္ထိုင္ခ် လိုက္ေခ်ဳာ့ၿပီး မ်က္ရည္စမ္းတမ္းစမ္းတမ္းျဖစ္လာသည္
ငိုေဖာ္ရသြားသည့္ Sehun က ဝတုတ္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး ငိုငိုၿပီးေျပာသည္
"ဝတုတ္...ငါ မင္းလိုေဘာင္းဘီဖင္ကြဲေအာင္ ေဘာလံုးကန္ခ်င္ေသးတာကြ😭"
"ငါမင္းတို႔နဲ႔ ေက်ာင္းေျပးၿပီး ဂိမ္းဆိုင္မွာ ေပေပေတေတေနခ်င္တာ
မင္းတို႔ ေလွခါးေအာက္မွာ ဖြာတဲ့ ေဆးလိပ္အရသာကိုငါလဲ သိခ်င္တယ္ sob* 😶
ၿပီးေတာ့ Kai နဲ႔ အၿပိဳင္ကၿပီး မင္းတို႔ ေဝဖန္တာကိုနားေထာင္ခ်င္ေသးတာ
အခုလိုမ်ိဳးမေနခ်င္ဘူးလို႔
သိလား😭"
"ေအး.... ေအးပါ Hunnie ရာ ငါတို႔ သိ သိပါတယ္ကြာ
တအားမငိုနဲ႔ေနာ္ ေမာေနလိမ့္မယ္"
Kyungsoo.. Kris Hyung ဆီကို ဖုန္းေခၚအက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာၿပီး အဖြဲ႔ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေျခအေနကမေကာင္း
Sehun ေျခဆင္းထိုင္ငိုကာ ေျပာသမ်ွကို ဝတုတ္က ငိုရင္းနားေထာင္ေနသည္ က်န္တဲ့ေကာင္ေတြကလဲ ထိုင္တဲ့ေကာင္ကထိုင္ၾကည့္ ငူတဲ့သူကငူနဲ႔
မ်က္ရည္ႏွာရည္ရႊဲတဲ့ Sehun က Kai ဘက္ လွည့္ လက္ညႇိဳးထိုးၿပီးေမးသည္
"Kaiya...မနက္ဖန္ ဘာေန႔လဲ သိလား"
Kai အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုစစ္ကူေတာင္းသလိုလွမ္းၾကည့္သည္
က်ေႏုာ့္ကိုပါ လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ ၾကက္ေပါက္
က်ေနာ္ေခါင္းရမ္းျပတာျမင္ေတာ့
"Hyung တို႔မမွတ္မိေပမဲ့ က်ေနာ္က ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိတယ္
Kai က Hyung ကို propose လုပ္တာသံုးႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔"
မထင္မွတ္ထားတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အေတာ္အံ့ျသသြားရသည္
က်ေနာ္နဲ႔ Kai က ငယ္ငယ္ကတည္းက ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုဆိုေတာ့ propose လုပ္တဲ့ေန႔ရယ္လို႔ ဘယ္လိုမွမမွတ္မိေတာ့ပါ
"က်ေနာ့္ကို အဲ့ရက္မတိုင္ခင္ညဘက္ႀကီး Kai က အိမ္ကိုလာၿပီး သူရဲ႕ propose လုပ္မဲ့ အေၾကာင္းေျပာျပသြားခဲ့တာ က်ေနာ့္ကိုလဲ ကူညီေပးဖို႔ရယ္ေပါ့"
Kai... Sehun ေျပာတာနားေထာင္ရင္းျပံဳးမိသည္
ဟုတ္ပါသည္ ထိုအခ်ိန္က ခ်ာတိတ္ကေလးတေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ႏိုင္စြမ္းအကုန္ျဖင့္ Hyung ကို က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့သည္
Hyung ေ႐ွ႕မွာ ပထမဆံုးရင္ခုန္ခဲ့ရတယ္ ပထမဆံုးအခ်စ္ကိုခံစားခဲ့ရတယ္
"ဟင္း...ေနာက္ရက္က်ေတာ့ Hyung ကို က်ေနာ္ေခါင္းကိုက္လို႔ အိ္မ္ျပန္မယ္လိဳ့ ႏွစ္ေကာင္သား လိမ္ၿပီး အိမ္သာပ်က္ဘက္သြားၿပီး ပူေဖာင္းေတြမႈတ္လိုက္ရတာ က်ေနာ့္မွာအာေတြေညာင္းလို႔"
အျပံဳးေယာင္သမ္းသမ္းေလးနဲ႔ အမွတ္တရေတြကို တခုတ္တယ ျပန္ေျပာင္းေျပာေနတဲ့ Sehun မ်က္ႏွာေလးကို က်ေနာ္တို႔အကုန္ေငးၾကည့္ေနမိၾကသည္
"ေက်ာင္းဝန္းထဲက အားကစားဆရာ စိုက္ထားပါတယ္ဆိုတဲ့ Lily ပန္းေတြဝင္ခိုးခဲ့ၿပီး Hyung အတြက္ပန္းစည္းကို က်ေနာ္ျပင္ေပးခဲ့ေသးတယ္
ညက တိုင္ပင္ထားတာ Byun mama ရဲ႕ ႐ိုးရာအက်ီၤဆီက ဖဲျပားနဲ့ျကိုးကိုခိုးယူခဲ့ဖို႔ုျဖစ္ေပမဲ့ တကယ္တမ္း ေမ့လာခဲ့ေတာ့ ဆရာမအိတ္က ဖဲျပားကိုခိုးျဖဳတ္ၿပီးတပ္ေပးခဲ့တာ😄
ေမ့ရေကာင္းလားဆိုၿပီး Kai က က်ေနာ့္ကိုဆူလို႔ ႏွစ္ေကာင္ ရန္သတ္လိုက္ရေသးတယ္
အဟင္း...က်ေနာ့္မွာသာ အဲ့လိုေတြလုပ္ေပးလိုက္ရတာပါ
hyung တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိတ္ေလးခြဲ အာဘြားေတြေပးၾကၿပီး က်ေနာ့္ကို ခ်န္ထားရစ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားလစ္ထြက္သြားၾကတာဆိုတာေလ😄"
Sehun ဖုန္း vibrate သံေၾကာင့္ Yifan Hyung လာေခၚေနၿပီမွန္းသိလိုက္ၾကသည္
"ကဲပါ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက Kai ေရာ Hyung ေကာ အမွတ္တရေန႔ေလးေတြကို တန္ဖိုးထားပါ
အင္း...ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့
အဲ့လိုအမွတ္တရဆိုတာလူတိုင္းမွာမ႐ွိဘူး
က်ေနာ္ အားလံုးထက္ အရင္ အိမ္ေထာင္က်ေပမဲ့ Hyung လိုမ်ိဳး ခ်စ္ေရးဆိုမခံရဖူးဘူး
ခ်စ္သူလက္ကိုတြဲၿပီး လူငယ္အေပ်ာ္ေတြမခံစားရဖူးဘူး
ဟား...ဟား...အမွတ္တရေတြသိပ္မ႐ွိတဲ့ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က အခြံသက္သက္ရယ္ပါ"
ေျပာရင္း လြယ္အိတ္ကို ေကာက္လြယ္ၿပီး
ေျမႀကီးေပၚထိုင္ေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဝတုတ္ေလးရဲ႕ ပုခံုးကိုပုတ္ၿပီး
"ဝတုတ္ ထေတာ့...ေဘာင္းဘီဖင္ကြဲထဲ အေကာင္ေတြဝင္ကုန္ေတာ့မယ္
သြားေတာ့မယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔
မင္းတို႔ေျပာတာမွန္ပါတယ္
ငါ့အေနနဲ႔ မင္းတို႔နဲ႔အၿပိဳင္မကဲသင့္ေတာ့ပါဘူး
ေက်ာင္းအုပ္အၾကံေပးတဲ့အတိုင္း online study program ကို join ၿပီးေတာ့ပဲ exam ဝင္ေျဖေတာ့မယ္
အားလံုးပဲ...ဘိုင့္"
ေျပာရင္း....ႏႈတ္ဆက္ရင္းျပန္သြားတဲ့...သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးကိုၾကည့္ရင္ သူတို႔အားလံုးစိတ္ထဲမေကာင္းၾက
#########
"Hunnie ေလး ဒီေန႔ ေက်ာင္းမွာအဆင္ေျပလား"
အိမ္ဝင္အေပါက္ဝမွ ေက်ာင္းျပန္လာတဲ့ ေျမးေလးကိုစီးႀကိဳကာ နဖူးေလးစမး္ ပါးေလးပြတ္ရင္းေမးလိုက္သည့္ Suho
"ဟုတ္ ေနလို႔ေကာင္းၿပီး က်န္းက်န္းမာမာ႐ွိပါတယ္"
ခါတိုင္းလို မခြၽဲပဲ တိုတုိတုတ္တုတ္ေျဖကာအေပၚတက္သြားတဲ့ Hunnie ကို ၾကည့္ၿပီး Yifan ကို ေမးသလိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
"မသိဘူး...Kai တို႔ကိုေကာက္လာတယ္နဲ႔တူတယ္
လမ္းမွာက်ေနာ့္စကားလဲမေျပာဘူး"
Yifan လူႀကီးေတြစိတ္ပူေနမွာစိုးလို႔ Kyungsoo ဖုန္းဆက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပမေနေတာ့ပါ
#####
Yifan ေရေႏြးနဲ႔ေရကို အားပါးတရစိမ္ခ်ိဳးလိုက္တာနာရီဝက္ခန္႔႐ွိသြားႏိုင္ေလာက္သည္
တေနကုန္ေက်ာင္းမွာ ေျပးလႊား major အတြက္ activity ေတြ လုပ္ထားလို႔ ပင္ပန္းေနသမ်ွက ေပ်ာက္သြားၿပီး လန္းဆန္းလာသည္မို႔ Kris ေရခ်ိဴးလက္စကိုသတ္ၿပီး အျပင္ထြက္လာခဲ့သည္
ကုတင္ေပၚမွာဖက္လံုးေလးကုိ ဖက္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ခ်ာတိတ္
အြန္ ဒီကေလး ညစာမစားပဲအိပ္တာလား
မ်က္ႏွာေလးကို အႏုားကပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပါးစပ္ေလးဟကာ ေဟာက္သံေသးေသးေလးပါထြက္ေအာင္အိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ ႏိႈးရက္စရာမ႐ွိ
.
.
.
"လာ...yifan အခုပဲ မင္းကိုလာေခၚေတာ့မလို႔"
ေပါင္းအိုးထဲက ထမင္းမ်ားခူးေပးေနရင္ လွည့္ေျပာလာတဲ့ ဖိုးေလး
"Hunnie က အိပ္ေပ်ာ္ေနတာေတြ႔လို႔ က်ေနာ္ မႏိႈးခဲ့ေတာ့ဘူး"
"အင္း...ဖိုးေလးကိုလာေျပာသြားတယ္ Kyungsoo ေလးတို႔နဲ႔မုန္႔စားခဲ့မိလိုက္လို႔တဲ့
အရမ္းလဲအိပ္ခ်င္ေနလို႔တဲ့
ၾကည့္ရတာ ေက်ာင္းမွာအရမ္းေဆာ့ၿပီး ပင္ပန္းလာတယ္နဲ႔တူတယ္
အျပင္စာေတြလဲေလ်ာ့စားခိုင္းဦးမွ
ဒီကေလးကို စိတ္ကိုမခ်ဘူး
ဟင္း....WuYifan မင္းလဲ ကေလးကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္အတြက္လိုအပ္တာေတြေလ့လာ
ကေလးကိုေျပာျပ
မင္းက လူႀကီး
ဖိုးေလးတို႔အားလံုး ဒီကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္ Hunnie ေလးကုိ လံုးဝအတိမ္းအေစာင္းမခံႏိုင္ဘူး
Baekhyun တို႔ အိမ္မွာလဲ ေန႔တိုင္း ဆုေတာင္းေပးၾကတယ္
အေမတို႔ဆို (ByunBaek ရဲ႕ ေယာကၡမေတြ) ဖိုးေလးကိုညတိုင္း နီးနီးဖုန္းဆက္ၿပီး ေမးေမးေနတာ
ဖိုးေလးတို႔မွာတာဝန္႐ွိတယ္
ဖိုးေလးေျပာခ်င္တာ နားလည္လား"
သက္ျပင္းႏုႏုခ်က္လိုက္ရင္း
"ဟုတ္...ဟုတ္...က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္"
"စားေတာ့..ၿပီးရင္ အခန္းထဲပဲေနေတာ့
ကေလးကတေရးလန္႔ႏိုးလို႔ လူမ႐ွိရင္ေၾကာက္တတ္တယ္"
.
.
.
.
.
Yifan တဖန္ အခန္းထဲျပန္ဝင္လာခ်ိန္တြင္လဲ Hunnie တေယာက္အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္
လင္းထင္းလြန္းတဲ့ အခန္းအလင္းေရာင္ကိုအနဲငယ္ေလ်ာ့ခဲ့ၿပီး Handphone ႏွင့္ Whisky ပုလင္း ကို ယူကာ ဝရံတာဘက္ထြက္ခဲ့လိုက္သည္
Kyungsoo ညေနက အေလာတႀကီးနဲ႔ ခပ္တိုတိုတုတ္တုတ္ေျပာသြားသည္က
"Hunnie က်ေနာ္တို႔မသိေအာင္ခိုးငိုထားတယ္
တခုခုကိုေတြးမိၿပီး ငိုပံုပဲ Hyung" တဲ့
ထပ္႐ွိတာက မ်က္ႏွာေလးညႇိဳးေနတဲ့ ထုိကေလး
လႊတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ စီးကရက္ေငြ႔မ်ားႏွင့္အတူ ေသာကေတြပါသြားရင္ေကာင္းမည္
ဒီကေလးရင္ထဲ ဘာေတြ႐ွိေနျပန္ၿပီလဲ
"Hello...Kyungsoo ya
Yifan Hyung ပါ စကားေျပာလို႔ရလား"
"...."
"Imm...ညေနက Kyungsoo ေျပာတာရယ္
ၿပီးေတာ့ Hunnie Hyung ကို စကားသိပ္မေျပာဘူး မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းလို႔
အင္း...ခုလဲ မင္းတို႔ရဲ႕ Hunnie က ညစာေတာင္မစားပဲ အိပ္သြားလို႔ကြာ"
"....."
"ဟင္...အဲ့လုိဆို သူဘာလို႔ တေယာက္တည္းငိုေနလဲ Kyungsoo တို႔ မသိလိုက္ဘူးေပါ့"
"...."
"ဘယ္လို...သူ႔ဖာသာသူငိုတာ တခါ
မင္းတို႔ေ႐ွ႕မွာ တခါ အဲ့လိုေပါ့
ဟာကြာ...အဲ့ခ်ာတိတ္ကေတာ့ Hyung တို႔ ဝိုင္းၿပီး ဒီေလာက္ေပ်ာ္ေအာင္ထားတာကိုကြာ
အရင္က ထစ္ခနဲ႐ွိငိုတာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး
အခု သိပ္မငိုပါနဲ႔လို႔ေျပာထားတာကို 🤕"
"...."
"အိုေက အိုေက...Sorry Hyung စိတ္ေလာသြားလို႔
Kyungsoo ေျပာျပတာကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါ့မယ္
အိမ္ထိေတာ့ လာမ႐ွင္းျပပါနဲ႔ ညႀကီး မင္းတို႔ကို အားနာလို႔"
"........................"
"Imm ...Hyung စဥ္းစားလို္က္ပါဦးမယ္ကြာ
ဒါပဲေနာ္"
.
.
.
Whisky ေၾကာင့္လား
ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္လား
က်ေနာ့္ရင္ေတြပူေလာင္လို႔.....
ရင္နဲ႔အျပည့္ကို ခ်စ္တာပါကြာ
ဘာေၾကာင့္မခ်စ္ဘူးလို႔ သံသယဝင္ရတာလဲ
FanFan ခ်ာတိတ္အတြက္ဘာေတြလုပ္ေပးရမလဲကြာ
သန္းေခါင္ေက်ာ္ ည အေအး က Yifan ရင္ထဲက အပူေတြကို မေလ်ာ့ေစခဲ့ပါ
ေခါင္းေတြထိုးကိုက္လာၿပီမို႔ အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္
မနက္ေလးနာရီထိေအာင္ဝရံတာမွာထိုင္မိတဲ့အေနနဲ႔ တက္လာတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အပူ႐ွိန္ဟာ အဖ်ားေၾကာင့္လား
သို႔မဟုတ္ whisky ေၾကာင့္ေပလား
အင္း က်ေနာ့္နားက အရက္နံ႔ေတာ့နံေနေတာ့မွာပဲ
အဟင္း...က်ေနာ့္ဆီကအရက္နံ႔ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္း
"အဲ့လိုေတြမႀကိဳက္ပါဘူးေနာ္😏" ဆိုၿပီး မ်က္ေစာင္းလွမ္းလွမ္းထိုးတတ္တဲ့ ခ်ာတိတ္
အခုေရာ အရက္နံ႔ရၿပီးသူႏိုးရပါတယ္ဆိုၿပီး စိတ္ေတြထဆိုးရင္ေတာ့ ဒုကၡပါပဲ😄
အခန္းထဲေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ေခါင္းပင္မလႈပ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကိုက္လာၿပီမို႔ အိပ္ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ေဘး အသာဝင္လွဲၿပီးအိပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္
မနက္ ငါးနာရီခန္႔ အခ်ိန္တြင္ျဖစ္သည္
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္မေပ်ာ္ေသးခင္အခ်ိန္မွာပဲ
ႏွာေခါင္းနားမွာ ေပါင္ဒါနံ႔သင္းသင္းေလး ေဝ့လာေတာ့ ႏွာေခါင္းထိပ္ဝမ်ား ယားယံစျပဳလာၿပီး ႏိုးလာခဲ့သည္
Yifan မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္မလို႔ လုပ္ရံု႐ွိေသး ဟူး* ဆိုေသာ အသံငယ္ေလးနဲ႔ ေလပူႏုႏုေလး က်ေနာ့္ပါးေပၚေရာက္လာသည္
"ဟူး....နွုတ္ခမ္းျကီးဆူျပီး အိပ္ေနတာေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းေနလိုက္တာ FanFan ရယ္"
"က်ေနာ္ သိပ္ စိတ္မခ်တာပဲ
FanFan ကို oppa လို႔ လာေခၚတဲ့ လူေတြကို က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္သဝန္တိုရတယ္ထင္လဲ😞
FanFan အတြက္ က်ေနာ္က ငေပါေလးမ်ားျဖစ္ေနလားဟင္"
မ်က္လံုးဖြင့္မၾကည့္မိေစရန္ မနဲစိတ္ကိုထိန္းထားရသည္
နဖူးေပၚသို႔ ထိကပ္လာေသာ အိစက္စက္႐ွိလွေသာ အရာငယ္ေလးတခု
Chu*
"FanFan က်ေနာ္ေလ အခု FanFan မဝတ္ခိုင္းေတာ့တဲ့ ဂ်င္းပင္ အၾကပ္ကိုဝတ္ထားတယ္သိလား
က်ေနာ့္ကို ဒီေန႔တရက္ေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါေနာ္
က်ေနာ္ ျပန္လာတဲ့အခါ ကေလးမဆန္ေတာ့တဲ့ အိမ္ေထာင္သည္တေယာက္အေနနဲ႔ ျပန္လာပါ့မယ္ ကေလးအေဖေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္
ခ်စ္တယ္ Fan Fan"
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေသးေသးေလးႏွင့္ မ်က္ႏွာျပင္အထက္ ခုႏွစ္ခါတိတိ အနမ္းေပးၿပီး ထထြက္သြားေသာခ်ာတိတ္
အသာခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့
JDC ဦးထုပ္ေလးကိုေဆာင္းထားၿပီး လြယ္အိတ္တလံုး
ဂ်င္းပင္ဝတ္ထားတဲ့ ပံုက ေတာင္တက္မဲ့ပံုစံႏွင့္တူေနသည္ ဘယ္ကိုမ်ားတေယာက္တည္း က်ေနာ္မသိေအာင္သြားမလို႔ပါလိမ့္
အိပ္ယာေဘးစားပြဲေပၚ တခုခုကိုတင္ေနပံုရၿပီး ေနာက္ကိုတခါျပန္လွည့္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ကဗ်ာကယာ မ်က္လံုးမ်ားျပန္မွိတ္လိုက္သည္
ႏိုးေနမွန္းသိမ်ားသိသြားၿပီလား
"အမူးသမားႀကီး FanFan ေကာင္းေကာင္းအိပ္" ဟုဆိုကာ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေပၚ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ခနေမွးတင္ကာထြက္သြားေတာ့သည္
တံခါးပိတ္သံၾကားသည္ႏွင့္ သူစားပြဲေပၚဘာတင္ခဲ့လဲ ထၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာေခါက္ေလးတေခါက္ျဖစ္ေနသည္
စာထဲတြင္ ေရးထားသည္မ်ားက သူ က်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္အထင္ႏွင့္ ေျပာသြားသည္မ်ားပင္ ျဖစ္ၿပီး ဖိုးေလးတို႔ကို သူႏွင့္အတူကူညာေပးဖို႔ေတာငိးဆိုထားသည္
အက်ဥ္းခ်ံဳး ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ သူ႔ငယ္ဘဝကသူလြမ္းၿပီး စိတ္ေလေနလို႔ တရက္ေလာက္တေယာက္တည္းေနခ်င္သည့္သေဘာပင္ျဖစ္သည္
ူဟူး.....ကေလးကို ႀကိဳက္မွေတာ့ ကေလးအႀကိဳက္ေဆာင္ရမွာေပါ့
ညကဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေဟာင္းမ်ဳားကို လဲလွယ္ကာ ZiTao တို႔အိမ္တြင္ေသာင္တင္ေနရဦးမွာေပါ့ေလ
ဖိုးေလးကိုေတာ့ ခ်ာတိတ္ က်ေနာ္နဲ႔ အတူ႐ွိေနပါသည္ဟု မုသားဆိုရင္း......
##############
Note :
ျပန္ဖတ္ၾကည့္တာ အဆင္ေျပမေျပလဲ မသိေတာ့ဘူး 😔
ေတာ္ေတာ္႐ွည္ေနလို႔ ဒီမွာ တပိုင္းရပ္လိုက္မယ္ေနာ္