အားးး hyung"
luhan sehun ကိုကုတင္ေပၚဆြဲခ်ကာ ျဖဴလြွလြွ နားရြက္ပါးးေလးကို ေရွ့သြားးေလးးေတြသံုးးျပီးး ကိုက္လိုက္တယ္
"နာသြားးးလားး"
"hyung အကိုက္ခံျကည့္ပါလားးးးနာလားမနာလားဆိုတာ"
sehunစကားးဆံုးးတာနဲ luhan ခႏၶာ ကိုေလးးကို တက္ဖိလိုက္ကာ သူနည့္းးတူ luhan နားးရြက္ ေလးးေတြကုိ
"အားးးးး"
"ဘာလို့ေအာ္တာလဲ"
luhan ဘာမသံမွထြက္လာတာ အမွန္ေတာ့ sehun luhan နားရြက္ေလးးကို ကိုက္လိုက္သည္မဟုတ္ အာေငြ့ေလးးေပးးကာ ခပ္ဖြဖြေလးးငံုလိုက္ရံုသာ
"အသည္းးအသည္းးယားးလို့ပါ "
luhan ဆီက ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းးတဲ့အသံ တျခားအခ်ိန္မွာေတာ့ မသိေပမယ့္ အခု လို အခ်ိန္မွာ ျကားးလိုက္ရတာက sehun တကိုယ္လံုးဓာတ္လိုက္သလို
sehun luhan ေပၚကေန ဖယ္လိုက္ျပီးး
"အင္းးးပါ hyung အသည္းးယားရင္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူးးးေနာ္"
luhan sehun ကိုမဝံမရဲေလးးခိုးးျကည့္လိုက္တယ္ အရင္က sehun မဟုတ္ေတာ့ဘူးး သူကို တစိမ္းးဆန္ဆနိဆက္ဆံတဲ့ oh sehun ကိုသူမုန္းးမိေပမယ့္ အခု sehun ကိုသူ အရမ္းးခ်စ္တယ္ ဒါေပမဲ့ လြယ္လြယ္ေတာါ အေျဖ ျပန္မေပးးႏိုင္ေသးးဘူးး က်ြန္ေတာ္ ေျကာက္ေနေသးးတယ္ ကို့အေတြးးနဲါ ကိုယ္
ပတ္ဝန္းးက်င္ကို လ်စ္လွဴရွဳ မိေနတာေျကာင္ ခါးးကိုလာဖက္တဲ့ အထိအေတြ့က့ တြန့္ကနဲျဖစ္သြားးစတယိ
"မလန့္ပါနဲ့ hyungရယ္ က်ြန္ေတာ္အခုခ်ိန္ကစျပီးး hyung ခြင့္ျပဳခ်က္မရွွိပဲ hyung ကို အရင္လိုမျပဳမူေတာ့ဘူးးးေနာ္""
က်ြန္ေတာ္ ေက်ာက္ရုပ္လို ျငိမ္သက္ေနတယ္ အခုအေျခအေနကေျပာင္းးျပန္ရယ္ ေစာေစာကအခန္းးးထဲ သတိၲရွိရွိနဲ့ဝင္လာတဲ့ က်ြန္ေတာ္ အခုေတာ့ သူစကားးေတြထဲနစ္ေမ်ာေနရတဲ့ဘဝ ေခါင္းးသာျငိမ့္ျပလိုက္တယ္
သူက်ြန္ေတာ့ ပိုမိုတင္းးက်ပ္စြာဖက္ထားးလိုက္ျပီးး
လည္ပင္းးေနာက္နားးကို တရွိုက္မက္မက္ နမ္းးရွုိက္ေနတယ္
ခံစားးလိုက္ရတာက ဘာမွန္းးေတာ့မေျပာတက္ က်ြန္ေတာ့ တကိုယ္လံုးးတုန္တက္ သြားးတာက လြဲျပီးး ဘယ္လိုခံစားမွဳလဲဆိုတာ မရွင္ျပတက္ဘူးး ဆံစ ကေန ေျခဖ်ားးအထိ ဓာတ္တမ်ိဳးး အရွိန္ျပင္းးျပင္းးနဲ့ စီးးဆင္းးသြားးသလို အဲ့ခံစားးမွဳ ကို နာမည္မတပ္တက္ပါ
"wae hyung"
"ယားးးယားးလိုပါ"
နာမည္မတပ္တက္ေသာ အရာကို က်ြန္ေတာ္ ယားးတဲ့ခံစားးမွဳလို့ပဲသံုးးလိိုက္တယါ
ေျပာေလ ပိုဆိုးးေလ ဆိုတဲ့ sehun အမူအက်င့္အတိုင္းး ေစာေစာကေနရာနားးေလးးကို
ႏွူတ္ခမ္းးေလးးနဲ့ မထိတတိစလိုက္ ေလနဲ့မွဳတ္လိုက္နဲ့ မ်ိဳးးစံု သူ က်ြန္ေတာ့ ကို စေနျပီ
ေအာက့္အီးးသည္းးမခံႏိုင္တဲ့ အဆံုးး
"အ အ ယားးတယ္ တကယ္ယားးလာျပီ sehun ya ေတာ္ေတာ့"
လွိမ့္ရင္းးရုန္းးရင္းးနဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ အေနအထားးျဖစ္သြားးကာ အခန္းးထဲက အေျခအေနေလးးလည္းး တဖန္ ျငိမ္သက္ျခင္းး ဘက္ကို ျပန္ကူးးသြားျပန္ျပီ
သူလက္ေလးးေတြက က်ြန္ေတာ့ မ်က္ႏွာေလးးကို ပြပ္သပ္ကာ က်ီစယ္ေနတယ္ ႏွစ္ေယာက္သားး မ်က္ေတာင္ေလးးေတြမခတ္မိတန္းးစိုက္ျကည့္ေနမိျကတယ္ ခဏျကာေတာ့ သူမ်က္ႏွာေလးး က်ြန္ေတာ့ နားးကို တေျဖးးေျဖးးတိုးးလာတယ္
#ငါ့ ငါ့ ကို နမ္းးေတာ့မလို့လားးး#
ဆူညံတဲ့ရင္ခုန္သံေတြက က်ြန္ေတာ့ နားးထဲ တဖန္အတိုင္းးသားးျပန္ျကားးေနရတယ္ ေသြးးခုန္းးႏွုန္းးေတြလည္းးမမွန္ခ်င္ေတာ့ အျကိမ္ျကိမ္ျပဳမွဴဖူးးေပမယ့္ အခုသူဆီက ရမယ့္ အနမ္းးက က်ြန္ေတာ့ အတြက္ first kiss လိုမ်ိဳးးခံစားးေနရတယ္ ဘာမမစဥ္းးးစားေတာ့ဘဲ မ်က္လံုးးေလးးေတြ သာ မွိတ္ထားးးမိလိုက္တယ္
စကၠန့္တံေလးးတခ်က္ေရြ့သြားး့ျပီးးေနာက္ က်ြန္ေတာ္ ႏူးးညံ ညင္သာတဲ့ အနမ္းးဖြဖြေလးးတခုကိုခံစားးလိုက္ရတယ္ ရင္ခုန္ေနတယ္ ေနရာေလးးေတာ့မဟုတ္ က်ြန္ေတာ့ နဖူးးေလးးးကိုပါ
သူ့ႏွုတ္ခမ္းးပါးးေလးးနဲံ ေတာ္ေတာ္ျကာျကာေလးးဖိကပ္ထားးတယ္ အခုသူ့ရင္ခြင္ထဲက်ြန္ေတာ္ေရာက္ေနျပီ
သူႏွလံုးးသားးေနရာေလးးက က်ြန္ေတာ့္ ႏွုတ္ခမ္းးပါးးေနရာေလးးနားးမွ
သူမသိေအာင္ အဲ့ေနရာေလးးကို ဖြဖြေလးးနမ္းးလိုက္တယ္ က်ြန္ေတာ့္ ဘဝတေလ်ွွာက္လံုးးး ဒီလို အနမ္းးအတြက္ ဘာမွန္းးမသိတဲ့ ခံစားးခ်က္ေတြျဖစ္ေစတာ ပထမဆံုးးအျကိမ္ပါ က်ြန္ေတာ္ ရင္ေတြအရမ္းးခုန္ေနပါတယ္ အရမ္းးကို
"good night hyung "
က်ြန္ေတာ္ သူ့ရင္ခြင္ထဲ ထပ္တိုးးဝင္လိုက္တယ္
"good night Hun"
မ်က္စိမဖြင့္ေသးးဘဲ လက္နဲ့ေဘးးနားးကို စမ္းးေနမိတယ္ အိပ္ရာေလးးက အတန္ငယ္ေအးးစက္ေနျပီ
luhan အိပ္ေနရာကေန ထထိုင္လိုက္ျပီးး
အခန္းးထဲ အႏွံလိုက္ရွာမိတယ္ မရွိ အခန္းးထဲ ကအခန္းးတိုင္းးစံုေနပါျပီ oh sehun ေစာေစာစီးးစီးထေလ့မရွိ အလုပ္ကမ်ားးဖုန္းဆက္ေခၚလို့သြားးတာ မ်ားးလားမသိ luhan ဆက္မရွေတာ့ဘဲ အခန္းးထဲက သိမ္းစရာရွိတာေတြသိမ္းး အကုန္လုပ္ျပီးး အခန္းးထဲကေနထြက္လာခဲ့တယ္
ေလွကားးေလးးကေနဆင္းးလာရင္ းးေအာက္ထပ္မွာမ်ားးရွိလို့ရွိျငားး မ်က္လံုးးေလးေတြ အျငိမ္မေန ရွာမိျပန္ တယ္ မရွိ
တအိမ္လံုးးး တိတ္ဆိတိေနတယ္
"ဟိတ္"
ေနာက္ကေနလာသိုင္းးဖက္လိုက္တဲ့ sehunေျကာင့္ luhan'ေတာ္ေတာ္လန့္သြားးတယ္
"လန့္တာ sehun ရယ္"
"miarenae hyung"
"ဒါနဲ့ေစာေစာစီးးစီးးဘာထလုပ္တာတုန္းး hyung က အလုပ္သြားးျပီထင္လို့"
"လာလိုက္ခဲ့"
sehun luhan မ်က္လံုးးေလးးေတြကို အုပ္မိုးးလိုက္ကာ ထမင္းးစားးခန္းေလးးဆီကို ေခၚသြားးလိုက္တယိ
"ဒီမွာ ပါ "
luhan မ်က္လံုးးမ်ားးပင္ ျပဴးးသြားတယ္ မနက္စာ ထမင္းးဝိုင္းးေလးး
"ဒါ ဒါေတြ အကုန္လံုးးက sehun မင္းးခ်က္ထားးတာ"
"ဟုတ္တယ္ မနက္စာကို အျမဲတမ္းး coffee ေသာက္ေနရတာေလ "
"အင္းးေလ မင္းးပဲ မစားခ်င္ဘူးးဆို"
"အဲ့ စိတ္မနက္ကတင္ပဲ အဲ့ဟုတ္ဘူးး ညကတင္ ေျပာင္းးသြားးျပီ"
"ဟင္"
"ဟုတ္တယ္ေလ က်ြန္ေတာ္လည္းးသူမ်ားးေတြလို မိသားးစု ထမင္းးဝိုငါးးေလးးစားးခ်င္တယ္"
sehun ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေျကာင့္ က်ြန္ေတာ္ တကိုယ္လံုးးက်ံဳသြားးသလို ရွက္ေသြးးေတြျဖာကာ အလိုလိုေနရင္းး ပါးစပ္ ေတာ္ေတာ္ ျပန္ပိတ္လိုမရ ေခ်ာ္လဲ ေရာထိုင္ကာ သူ့ကိုျပံဴးးျပေနလိုက္တယ္
"ကဲ Hunလက္ရာေလးးျမည္းျကည့္"
luhan ေရွ့က ဟင္းးခ်ိဳကိုယူကာ တဇြန္းျမည္းးျကည့္လ္ုက္တယ္
အိဘာ ဘာအရသာလို့ေျပာရမလဲေတာင္မသိပါဘူးး ခိိ်ိဳ ျပီးးခ်ဥ္းးသြားးကာ ေနာက္ဆံုးးအခါးးနဲ့ အဆံုးသတ္သြားးတယ္
က်ြန္ေတာ္အရသာ ခံမေနေတာ့ဘဲ အားတင္ကာမ်ိဳခ်လိုက္တယ္ သူကေတာ့ က်ြန္ေတာါကို ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ မ်က္လံုးးေလးးေတြနဲ့ေငးးျကည့္လ္ု့
"ဘယ္လိုလဲဟင္ hyung ေကာင္းးလားး"
က်ြန္ေတာသူ့ကို သူ့ကို လက္မေတာင္ျပလိုက္ျပီးး
ဖန္ခြက္ထဲကေရကိုသာတဝတ္က်္ဳးးတဲ့အထိ ေသာက္မိလိုက္တယ္
"hyung hyung ျကက္ဥေျကာ္ ေရာ့ အာ"
luhan မရဲတရဲနဲံ sehun ခြံေက်ြးးတဲ့ျကက္ဥေျကာ္ကို စစ္ေျမျပင္မွာ ဗုန္းးရွာသလို ေျဖးးေျဖးးခ်င္းး ဝါးးေနလိုက္တယ္
"အိ ေသဟ"
သတိထားးဝါးးေနသားးရဲ့ ဆားးခဲ ျကီးးးကိုက္မိျပီ
ဒါထက္ဆိုးးတာကအထဲမွာထည့္ထားးတဲ့ ငရုတ္သီးအေတာင့္လုိက္ကိုက္မိျခင္းးပင္ က်ြနိိတာ္ဖန္ခြက္ထဲက ေရနဲ့ႏွစ္ပါးးကရျပနါျပီ
"hyung hyung က်န္တာေတြလည္းးစားဦးးေလ "
က်ြန္ေတာ္ ဆက္စားးဖို့ ေတာ္ေတာ္လန့္ေနျပီ ဘာေတြထြက္လာဦးးမလဲမသိ မစားးျပန္ရင္ လည္းး စ္တ္ေကာက္ေတာ္မူဦးးမယ္
က်ြန္ေတာါ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲါ ပါးးစပ္ထဲတခုခုျပီးတခုထည့္ကာ အရသာကို မခံစားမိေအာင္ အတင္းးမ်ိဳခ် ေနရတယ္
ပလုတ္ပေလာင္းးျဖစါေနတဲါ က်ြန္ေတာ့ ကို သူျကည့္ျပီးး
"hyung ေျဖးးေ့ျဖးးစားးပါ က်ြန္ေတာ့ လက္ရာက အဲ့ေလာက္ေကာင္းးလို့လားးေန့တိုင္းးခ်က္ေက်ြးးမယ္"
"ဖလူးးးးးးးးးးးးး"
က်ြန္ေတာ္ ေရနဲ့ အတင္းးေမ်ွာ္ခ်လိုက္ကာ
"ရ ရတယ္ Hun hyungပဲေစာေသာထျပီးးခ်က္မယ္ေနာ္ မ မခ်က္ပါနဲ့ ေနာ္"
"hyung ကလည္းးးဒီေလာက္ေကာင္းးးတာ ကို hyung သေဘာပဲ"
sehun ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ့ သူခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းခ်္ဳ ကိုေသာက္လိုက္တယ္
"Hun sehun"
luhan ထားးေသာ္လည္းးမမွီလိုက္
"ဖူးးးးးအဟြပ္ အဟြပ္"
Sehun ကမ႓ာ ပ်က္ေနျပီ
luhan ခပ္ျပီးးသားးေရ အဆင္သင့္ကုိ sehun လက္ထဲထညိ့ေပးးလိိုက္တယ္
"ရ ရဲ့လားးHun"
sehun ေခါင္းးကိုတြင္တြင္ခါလိုက္ျပီးးး
ဘာအရသာျကီးးတုန္းး ဆိုးဝါးးလိုက္တာ
သူခ်က္ျပီးးသူက ျပန္ေမးးေနတယ္ဘာအရသာျကီးတုန္းးတဲ့ က်ြန္ေတာ္ဘာျပန္ေျဖရမည္နည္းးး
"Hun ဟင္းးခ်က္တာ အျမည္းးဘူးးလားး"
"ျမည္းဘူးး အကုန္ပစ္ထည့္ျပီးး ဆူလာေတာ့ခ်လိုက္တာပဲ"
"aww "
luhan ဘာမွျပန္ေျပာတက္ေတာ့ အခုသူမ်က္ႏွာက ရယ္ခ်င္ေနတာ တပိုင္းးေသေနျပီ ကေလးးရွက္သြားးမွာဆိုးးးလို့ အံျကိတ္ထားးေနရတယ္္
sehun ထိုင္ေနရာကေနထလိုက္ျပီးးး
"hyung ဒီမနက္ေတာ့ coffee ပဲေသာက္ျကတာေပါ့ေတာ္ က်ြန္ေတာ္အလုပ္သြားဖို့ျပင္လိုက္ဦးးမယ္"
သူေရွ့က sehun ထြက္သြားေတာ့မွအားရပါးရရ
္ခ်လိုက္တယ္
ေတာါေသးးတယ္ ရပ္ခိုင္းးလို့ မဟုတ္ရင္ ေရဗူးးထဲကေရလည္ူးဖင္ကပ္ပါက်န္ေတာ့တယ္
JuJu ဆိုးးးလွျပီထင္တာ သူ့ထက္ဆိုးးတဲ့သူနဲ့ က်ြန္ေတာ္လာေတြ့ေနျပီ က်ြန္ေတာ့အတြက္သင္တန္းးသားးေနာက္တေယာက္တိုးးးလာ ျပီ
luhan စာပြဲေပၚမွာ သိမ္းးစရာရွိတာေတြ သိမ္းး Juju အိမိကိုသြားးဖို့ ျပင္ဆင္ျပီးးတာနဲ့ coffee တခြက္အသင့္ေဖ်ာ္ ထားးလိုက္တယ္ သူ့ဗိုက္ထဲမွာေတာ့ အတင္းးစားးထားးတဲ့ sehun လက္ရာ မနက္စာနဲ့ ေရဗူးးးတဗူးးစာေရေတြ ရွိေနတာေျကာင့္ ေတာ္ေတာ္ျပည့္ကားးေနျပီ
sehun ဆင္းးလာတာနဲ့ အသင့္ေဖ်ာိထားးတဲ့ coffee လွမ္းးေပးးလိုက္ျပီးးး
"ငါ့ ကို JuJu အိမ္လိုက္ပို့ဦးးမွာလားး"
"အင္းးေလ ပို့မွာေပါ့"
"အလုပ္ေနာက္က်ေနျပီမလားး ကို့ဘာသာကိုသြားလိုက္ေတာ့မယ္ေလ"
"ၤရတယ္ က်မေလ့ေစ တခါတေလ ေနာက္က်တာ ျပီးေတာ့ က်ြန္ေတာ့ ကို ဆူမယ့္သူမွာမမရွိတာ ဟူတ္ဘူးးလားး"
"ေအးးးပါ ဒါဆိုလည္းးျမန္ျမန္ေသာက္"
"ျပီးးျပီ လာ"
"hyung "
"အင္းး"
"က်ြန္ေတာ့လက္ရာနဲ့ JuJuလက္ရာဘယ္သူပိုေကာငါးးလဲဟင္"
"Hun ရ hyung ပြင့္ပြင့္လငါးးလင္းးးေျပာတက္တာသိတယ္ မလားးးး
JuJu ကမဆိုသေလာက္ေလးးပိုေကာင္းးတယ္"
"က်ြီးးးးးးးးးးးးး"
ရုတ္တရက္ sehun ဘရိတ္ေစာင့္အုပ္လိုက္တာေျကာင့္ luhan အလန့္တျကာူူလွမ္းးျကည့္လိုက္တယ္
"ျကက္ဥေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မေျကာ္တက္တဲ့သူက က်ြန္ေတာါထက္ ပိုေကာင္းးေနတယ္"
Luhan နားးေထာင္ေလရယ္ခ်င္ေလပဲ
"hyung က်ြန္ေတာ္လည္းးhyung ဆီမွာသင္မယ္ "
က်ြန္ေတာ္သု့ေခါင္းးကို တခ်က္ လွမ္းးပုတ္လိုက္ျပီးးး
" အင္းးးပါ ျမန္ျမန္ေမာင္းးေတာ္ျကာ လာတာေနာက္က်ေနလို့ hyung ကို အခ်ိန္ပိုေတြဆင္းးခိုင္းးးေနဦးးမယိ"
"nae hyung"
"ေသခ်ာလားးး"
"ေသခ်ာပါတယ္ သူေဌးးမင္းး"
သူေဌးမင္းးဆိုတဲ့သူ အေရွ့မွာ ခ်ထားးတာဲါ စာအိတ္လို အိတ္တခုကို ေျဖးေျဖးခ်င္းးဆြဲယူလိုက္ ကာ ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္
"ဟင္ ဒါ ေသခ်ာလားး"
"က်ြန္ေတာ္လည္ူူမယံုႏုိင္ျဖစ္သြားးေပမယ့္ ေသခ်ာပါတယ္ "
လက္ထဲက စာရြက္ကို ျကည့္ကာ မေကာင္းမွဳေတြျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အျပံဳးးနဲ့ မ်က္ႏွာ တခုလံုးးကို တန္ဆာဆင္လိုက္ကာ
"စားးရမွာလဲ သဲတရွပ္ရွပ္ ပစ္ရမွာလည္းးဆီတဝင္းးဝင္းး"
"က်ြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ ညြုန္ျကားးပါ"
"ခဏေလးးဘာမမလုပ္နဲ့ဦးး သူက အလြယ္တကူရွင္းးထုတ္ရမယ့္သူမဟုတ္ဘူးး "
"ဒါေပမဲ့"
"ေသခ်ာလက္သန့္ေမြးျပီးသူပိုင္ဆိုင္ထားးသမွ်ကိုလုယူရမွာေပါ့"
လက္ထဲက စာရြက္နဲ့အတူပါလာတဲ့ ဓာတ္ပံုထဲကလူကိုျကည့္လိုက္ျပီးးး ေစာေစာကလ္ု အျပံဳးမ်ိဳးးထပ္ျပံဳးလိုက္ကာ
"မင္းးတေန့ ငါ့လူျဖစ္လာမွာပါ Oh Sehun!!!!"