”ဟင့္အင္း မဟုတ္ဘူး သခင္မ အစ္ကိုေတာ္တို႔္က ဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ ဘာေၾကာင့္…”
”ဟက္ နင္နဲ႔ေတာင္ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္ေလ။ လန္လန္နဲ႔ ဘာလို႔မျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ”
ဖန္ေဖးေဖး ေလွာင္သလိုမ်ိဳး ဖန္အာက္ို ရယ္လိုက္သည္။ သူမသည္ ဖန္အာကို မေျပာႏွင့္ ဖန္အာ့မိခင္ကိုပင္ အျမင္မၾကည္ခဲ့။
” မဟုတ္ပါဘူး ဖန္သခင္မ အစ္ကိုေတာ္ေျပာတာက သူလုပ္ၾကံခံရတာတဲ့”
ဖန္အာ ကတကယ္လည္း အိုက္စန္းကို ယံုသည္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုမျဖစ္ႏိုင္မွန္းကို ဖန္အာသိသည္။
”နင္ေျပာတဲ့စကားတဲ့ အဓ္ိပၸါယ္က လန္လန္ကပဲ လုပ္ၾကံသလ္ုိေပါ့ ဟုတ္လား”
”လုပ္ၾကံတာလား တကယ္လားဆိုတာ ဖန္သခင္မပဲ အသိဆံုးျဖစ္မွာပါ မဟုတ္ဘူးလား ”
အေဆာင္တံခါးဝမွ ေျပာေနသူမွာ အျခားလူမဟုတ္ အန္းဟာပါပင္။ အန္းဟာမွန္း သိသာေစသည့္ အခ်က္က မ်က္ႏွာထားတင္းေနသည့္ အခ်က္ေၾကာင့္ပင္။
”မင္းက ဘယ္သူလဲ”
ဖန္ေဖးေဖးသည္ အန္းဟာႏွင့္ ပထမဆံုး ေတြ႔ျခင္းေၾကာင့္ ဘယ္သူမွန္းမသိေပ။
”ကြၽန္ေတာ္ကလား ကြၽန္ေတာ္က ေတာ္ဝင္ၾကင္ယာေတာ္ အန္းဟာပါ သခင္မေလး”
”သခင္မေလးတဲ့လား မခံယူဝံ့ပါဘူး ကြၽန္မက ဖန္အာ့ရဲ႕ အေဒၚအရင္းေလ”
ဖန္ေဖးေဖး သူ၏ဝတ္ရံုလက္စျဖင့္ မ်က္ႏွာကို အုပ္လိုက္ရင္း တ္ိုးညႇင္းစြာ ရီလိုက္သည္။ လူအမ်ားေ႐ွ႕တြင္ေတာ့ သေဘာထားႀကီးသူအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ရမည္ မဟုတ္ေပဘူးလား။
”ဟုတ္ပါၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ ။ဒါေပမယ့္ သခင္မေလး လန္လန္က အခုမွ14ႏွစ္ဆို ကိုယ္ဝန္႐ွိတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား”
”ဟုတ္တာေပါ့ ၾကင္ယာေတာ္ရယ္။ မယံုႏိုင္စရာႀကီးေပါ့ ဒါေပမယ့္ တကယ္ျဖစ္ေနတာေလ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ”
” ဒီလိုဆိုမွ ေမးရအုန္းမယ္ ကြၽန္ေတာ္ၾကားတာက မုန္႔ေဖးေဖးက 16ႏွစ္နဲ႔ ဖန္အိုက္စန္းကို ေမြးခဲ့တာဆို။”
”အယ္ ကြၽန္မက လက္မထပ္ခင္က မုန္႔အိမ္ေတာ္ကသခင္မေလးဆိုတာ သိေနတာလား”
ေဖးေဖးက အန္းဟာအား အံ့ျသစြာ ေမးလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ဖန္ေဖးေဖးက မုန္႔အိမ္ေတာ္က သခင္မေလးဆိုတာ သိသည့္လူ ႐ွားေလသည္။ သိသည့္နည္းတူ ထိုအခ်ိန္က ကိစၥကိုပါ သိမည္ကို စိုးရိမ္ခဲ့သည္။
”မဟုတ္တာ ဒီအတိုင္းေျပာေနလို႔သိတာပါ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္ေနတာ”
”ဟုတ္ပၚ ကြၽန္မက မုန္႔သခင္မေလးပါ ၿပီးေတာ့ 16ႏွစ္နဲ႔ေမြးခဲ့တာ ဟုတ္ပါတယ္ ဒါထက္ကြၽန္မ ရြဲအိမ္ေတာ္သြားရမွာမို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး”
ေဖးေဖးသည္ ထိုအေၾကာင္းကို ဆက္ေမးခံရမည္ကို စိုးရိမ္၍ စကားျဖတ္ကာ လွည့္ျပန္ခဲ့သည္။
ဖန္ေဖးေဖးထြက္သြားေတာ့မွ ဖန္အာလည္း သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေပေတာ့သည္။ အန္းဟာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိသည္။သို႔ေပေသာ္လည္း ဖန္အာ မသိသည္က သူတို႔စကားေျပာေနသည္ကို လူတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနသည္ကိုေပါ့။
--------------------------------------------------------
”ဒါက ဘာသေဘာကိုဆိုလိုတာလဲ”
လီဖန္း သူ၏ေဘးနားတြင္႐ွိေနေသာ မိဖုရားေခါင္ ႐ွင္း႐ွင္းကိုေျပာလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ဖန္ေဖးေဖးႏွင့္ ဖန္အာ ႏွစ္ေယာက္ေျပာသည္မွ အစ အန္းဟာေျပာသည္အဆံုး သူတို႔ိႏွစ္ေယာက္ ၾကားခဲ့သည္။
”ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမလည္း မင္းႀကီးကို အဲဒါေျပာခ်င္တာ ဘာပဲေျပာေျပာ ဖန္အာက ဖန္အိမ္သားအစစ္ မဟုတ္ႏိုင္ေလာက္ဘူး”
”မိဖုရားေခါင္႐ွင္း႐ွင္း အဲ့ေလာက္ထိေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ”
”ဘာလို႔မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ မင္းႀကီးပဲစဥ္းစားၾကည့္ေလ ဖန္သခင္မက သူ႔ေသြးသားနဲ႔အမ်ိဳးကို အရမ္း ခ်စ္ခင္တာေလ ဖန္သခင္မလံုးဝ ဖန္အိမ္သားအစစ္ကို လႊတ္မွာမဟုတ္ေလာက္ဘူး”
မွန္သည္ တကယ္လည္းဖန္သခင္မက တကယ္ပင္ အဲ့လိုလူတစ္ေယာက္ပင္။ ဒီကိစၥေတြအားလံုးက ႐ွင္း႐ွင္းတို႔ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ စီစဥ္ခဲ့တာမွန္ေပမယ့္ ဘယ္လိုပင္ျဖစ္ျဖစ္ ဖန္အာက ဘာမွမသိေပ ဖန္အာကို သနားမိလာသည့္အတြက္ ႐ွင္း႐ွင္းအေနႏွင့္တိုင္ပင္ထားေသာကိစၥကိုဖ်တ္ရမည္ ။
”ရဲမတ္ေတြ”
လီဖန္းအသံၾကားသည္ႏွင့္ရဲမတ္ ေလးငါးေယာက္က ေရာက္လာၾကကသည္။
”အခုခ်က္ခ်င္း ဖန္အိမ္ကိုသြားၿပီး ဖန္အိမ္ကလူေတြမသိေအာင္ ဖန္အာ့ အေၾကာင္းစံုစမ္းခဲ့သြား”
”အမိန့္အတ္ုိင္းပါ”
မင္းႀကီးအမိန့္ေပးျပီးသည္ႏွင့္ ထိုရဲမတ္ေတြက အလ်င္အျမန္သြားၾကေလသည္။
”ဒီေန႔ အားခ်ံဳဆီသြားမွာလား”
႐ွင္း႐ွင္းက ေမးလိုက္ေတာ့လီဖန္း မ်က္လံုးတစ္ဖက္ျမင့္တတ္သြားသည္ သိပ္မၾကာခင္ေတာ့ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
”ငါကိုယ္ေတာ္လုပ္ရပ္ေတြမွားေနၿပီလား”
”မင္းႀကီးက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ”
”ငါကိုယ္ေတာ္ ေဖမုရံုအေပၚ ကတိမတည္ခဲ့မိဘူး”
Unicode
ဟင့်အင်း မဟုတ္ဘူး သခင်မ အစ်ကိုတော်တို့်က ဘာမှမဖြစ်ဘူးလေ ဘာကြောင့်
ဟက် နင်နဲ့တောင်ဖြစ်ခဲ့ဘူးတယ်လေ။ လန်လန်နဲ့ ဘာလို့မဖြစ်နိုင်မှာလဲ
ဖန်ဖေးဖေး လှောင်သလိုမျိုး ဖန်အာက်ို ရယ်လိုက်သည်။ သူမသည် ဖန်အာကို မပြောနှင့် ဖန်အာ့မိခင်ကိုပင် အမြင်မကြည်ခဲ့။
မဟုတ်ပါဘူး ဖန်သခင်မ အစ်ကိုတော်ပြောတာက သူလုပ်ကြံခံရတာတဲ့
ဖန်အာ ကတကယ်လည်း အိုက်စန်းကို ယုံသည်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလိုမဖြစ်နိုင်မှန်းကို ဖန်အာသိသည်။
နင်ပြောတဲ့စကားတဲ့ အဓ်ိပ္ပါယ်က လန္လန္ကပဲ လုပ်ကြံသလ်ိုပေါ့ ဟုတ္လား
လုပ်ကြံတာလား တကယ္လားဆိုတာ ဖန်သခင်မပဲ အသိဆုံးဖြစ်မှာပါ မဟုတ္ဘူးလား
အဆောင်တံခါးဝမှ ပြောနေသူမှာ အခြားလူမဟုတ် အန်းဟာပါပင်။ အန်းဟာမှန်း သိသာစေသည့် အခ်က္က မျက်နှာထားတင်းနေသည့် အချက်ကြောင့်ပင်။
မင်းက ဘယ္သူလဲ
ဖန်ဖေးဖေးသည် အန်းဟာနှင့် ပထမဆုံး တွေ့ခြင်းကြောင့် ဘယ်သူမှန်းမသိပေ။
ကျွန်တော်ကလား ကျွန်တော်က တော်ဝင်ကြင်ယာတော် အန်းဟာပါ သခင်မလေး
သခင်မလေးတဲ့လား မခံယူဝံ့ပါဘူး ကျွန်မက ဖန်အာ့ရဲ့ အဒေါ်အရင်းလေ
ဖန်ဖေးဖေး သူ၏ဝတ်ရုံလက်စဖြင့် မျက်နှာကို အုပ်လိုက်ရင်း တ်ိုးညှင်းစွာ ရီလိုက်သည်။ လူအများရှေ့တွင်တော့ သဘောထားကြီးသူအဖြစ် ဟန်ဆောင်ရမည် မဟုတ်ပေဘူးလား။
ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ ။ဒါပေမယ့် သခင်မလေး လန္လန္က အခုမွ14နှစ်ဆို ကိုယ်ဝန်ရှိတယ်ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား
ဟုတ်တာပေါ့ ကြင်ယာတော်ရယ်။ မယုံနိုင်စရာကြီးပေါ့ ဒါပေမယ့် တကယ်ဖြစ်နေတာလေ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ
ဒီလိုဆိုမွ မေးရအုန်းမယ် ကျွန်တော်ကြားတာက မုန့်ဖေးဖေးက 16နှစ်နဲ့ ဖန်အိုက်စန်းကို မွေးခဲ့တာဆို။
အယ် ကျွန်မက လက်မထပ်ခင်က မုန့်အိမ်တော်ကသခင်မလေးဆိုတာ သိနေတာလား
ဖေးဖေးက အန်းဟာအား အံ့ျသစြာ မေးလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ဖန်ဖေးဖေးက မုန့်အိမ်တော်က သခင်မလေးဆိုတာ သိသည့်လူ ရှားလေသည်။ သိသည့်နည်းတူ ထိုအချိန်က ကိစ္စကိုပါ သိမည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။
မဟုတ္တာ ဒီအတိုင်းပြောနေလို့သိတာပါ ကျွန်တော်တောင်မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်နေတာ
ဟုတ်ပါ် ကျွန်မက မုန့်သခင်မလေးပါ ပြီးတော့ 16နှစ်နဲ့မွေးခဲ့တာ ဟုတ်ပါတယ် ဒါထက်ကျွန်မ ရွဲအိမ်တော်သွားရမှာမို့ ခွင့်ပြုပါဦး
ဖေးဖေးသည် ထိုအကြောင်းကို ဆက်မေးခံရမည်ကို စိုးရိမ်၍ စကားဖြတ်ကာ လှည့်ပြန်ခဲ့သည်။
ဖန်ဖေးဖေးထွက်သွားတော့မှ ဖန်အာလည်း သက်ပြင်းချနိုင်ပေတော့သည်။ အန်းဟာကိုလည်း ကျေးဇူးတင်မိသည်။သို့ပေသော်လည်း ဖန်အာ မသိသည်က သူတို့စကားပြောနေသည်ကို လူတစ်ယောက်ကြည့်နေသည်ကိုပေါ့။
--------------------------------------------------------
ဒါက ဘာသေဘာကိုဆိုလိုတာလဲ
လီဖန်း သူ၏ဘေးနားတွင်ရှိနေသော မိဖုရားခေါင် ရှင်းရှင်းကိုပြောလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ဖန်ဖေးဖေးနှင့် ဖန်အာ နှစ်ယောက်ပြောသည်မှ အစ အန်းဟာပြောသည်အဆုံး သူတို့ိနှစ်ယောက် ကြားခဲ့သည်။
ကျွန်တော်မျိုးမလည်း မင်းကြီးကို အဲဒါပြောချင်တာ ဘာပဲပြောပြော ဖန်အာက ဖန်အိမ်သားအစစ် မဟုတ်နိုင်လောက်ဘူး
မိဖုရားခေါင်ရှင်းရှင်း အဲ့လောက်ထိတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ
ဘာလို့မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ မင်းကြီးပဲစဉ်းစားကြည့်လေ ဖန်သခင်မက သူ့သွေးသားနဲ့အမျိုးကို အရမ်း ချစ်ခင်တာလေ ဖန်သခင်မလုံးဝ ဖန်အိမ်သားအစစ်ကို လွှတ်မှာမဟုတ်လောက်ဘူး
မှန်သည် တကယ်လည်းဖန်သခင်မက တကယ်ပင် အဲ့လိုလူတစ်ယောက်ပင်။ ဒီကိစ္စတွေအားလုံးက ရှင်းရှင်းတို့မောင်နှမသုံးယောက် စီစဉ်ခဲ့တာမှန်ပေမယ့် ဘယ်လိုပင်ဖြစ်ဖြစ် ဖန်အာက ဘာမှမသိပေ ဖန်အာကို သနားမိလာသည့်အတွက် ရှင်းရှင်းအနေနှင့်တိုင်ပင်ထားသောကိစ္စကိုဖျတ်ရမည် ။
ရဲမတ်တွေ
လီဖန်းအသံကြားသည်နှင့်ရဲမတ် လေးငါးယောက်က ရောက်လာကြကသည်။
အခုချက်ချင်း ဖန်အိမ်ကိုသွားပြီး ဖန်အိမ်ကလူတွေမသိအောင် ဖန်အာ့ အကြောင်းစုံစမ်းခဲ့သွား
အမိန့်အတ်ိုင်းပါ
မင်းကြီးအမိန့်ပေးပြီးသည်နှင့် ထိုရဲမတ်တွေက အလျင်အမြန်သွားကြလေသည်။
ဒီနေ့ အားချုံဆီသွားမှာလား
ရှင်းရှင်းက မေးလိုက်တော့လီဖန်း မျက်လုံးတစ်ဖက်မြင့်တတ်သွားသည် သိပ်မကြာခင်တော့ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
ငါကိုယ်တော်လုပ်ရပ်တွေမှားနေပြီလား
မင်းကြီးက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ
ငါကိုယ်တော် ဖေမုရုံအပေါ် ကတိမတည်ခဲ့မိဘူး