Arya duyduğu dehşet verici cümlelerden sonra hızla yerinden kalkıp "Hayır olamaz! Alohis bana yardım etmek için gitmişti muhtemelen birazdan gelir," dedi.
Karşısındaki kişi karanlık yüzünden Arya'yı tam olarak göremediği için Arya'nın bir efer olduğunu sanıyordu. Bu yüzden O'nu fark ettiğinde büyük bir tepki vermeyip yalnızca kim olduğunu sormuş ve normal bir şekilde konuşmuştu.
Arya'nın sözlerinden sonra karşısındaki kişi kanıtlamak için hararetli bir şekilde konuşup "Hayır doğruyu söylüyorum. Şifacıların bölgesine girerken bir koruyucu tarafından yakalanmış. Koruyucular Alohis'i götürmeden önce ata şifacı onları durdurmuş bir kenarda bir şeyler konuşmuşlar. Sonra koruyuculardan biri Alohis'e 'O'nu bize verecek misin?' diye sorduğunda Alohis ata şifacıya bağırıp çağırmaya başlamış. Sonrasında ise koruyucular öfkelenip Alohis'i sürükleyerek yeraltı canavarlarına götürmüşler" dedi.
Arya karşısındaki kişiyi gözlerinden akan yaşlarla dinleyip, Alohis'in kendisine yardım etmek için yakalandığını düşünerek suçluluk duymaya başlamıştı. Biraz duraksadıktan sonra kendince bir plan yapıp karşısındaki eferi de bu plana dahil edip edemeyeceğini anlamak için O'nu test etmeye karar verdi.
Efer anlattıklarından sonra sessizce Arya'dan gelecek tepkiyi bekliyor, Arya'nın kim olduğunu çözmeye çalışıyordu.
Arya kalktığı yatağa tekrar oturup ciddi bir şekilde "Hangi ırkdansın?" diye sordu. Sesi üzgün çıksa da ciddi bir tonda konuşmayı başarabilmişti.
Efer anlattığı onca şeyden sonra bir anda gelen bu soru karşısında şaşırsa da az önceki heyecanını koruyarak "Ben bir thelyayım. Bunu neden sordun ki? Buradaki sığınakların birçoğu thelyalar tarafından inşa edildi. Bunu bilmen gerekirdi," dedi.
Arya Alohis'den edindiği bilgileri bir türlü tam olarak konrtol edemiyor hep bir şeyler eksik kalıyordu. Sığınağı Alohis'in inşa ettiğini düşündüğü için bu konuyu O'na hiç sormamıştı. Ayrıca thelyaların gücünün ne olduğunu merak etsede şu an sorması için doğru vakit değildi.
Karşısındaki eferin sorusuna aldırmadan ciddi bir şekilde konuşmaya devam ederek "Yerdeki ateşi yakmanı istiyorum," dedi.
Efer Arya'nın takındığı ciddi tavrı garipsemesine rağmen O'nun kim olduğunı öğrenmek için sessizce Arya'nın söylediklerini uygulayıp sönmekte olan ateşe yerdeki ağaç kabuğuyla rüzgar yaptı.
Birkaç dakika sonra ateş tekrar alevlenerek gecenin karanlığını yarıp sığınağın için aydınlattı.
Efer sonunda ateşi yakabilmiş olmasına sevinip konuşmak için ağzını açarak kafasını Arya'ya çevirse de gördükleri karşısında söyleyeceği her şeyi unutmuştu.
Ateşin sarı alevleri Arya'nın tenini olduğundan daha koyu gösteriyor ve eferin daha çok şaşırmasına neden oluyordu.
Efer hızla ayağa kalkıp Arya'nın karşısında dikilerek "Nesin sen?" dedi. Arya eferin böyle bir tepki vereceğini tahmin ettiği için sakinliğini koruyarak "Sana her şeyi anlatacağım fakat önce benim için bir şey yapmalısın," dedi.
Efer kendinden tamamen farklı ve bir o kadar da aynı olan bu kişi karşısında şoka girip. Kim olduğunu öğrenmek için şartını kabul edercesine başını salladı.
Arya eferin onayından sonra kısa bir süre duraksayıp planını tekrar gözden geçirerek ayağa kalktı. Gözlerindeki bulanıklık biraz dağılmış olsa da yerde yanan ateş gözüne alıyor ve görüşünü engelliyordu.
Arya etrafı tam olarak göremese de güçlü durmaya çalışarak gözlerini karşısındaki efere dikti. Efer meraklı ve korku dolu gözlerle Arya'yı izliyor, Arya'nın bir şeyler söylemesini bekliyordu.
Arya gözlerini karşısındaki eferden ayırmadan, ciddi bir tonda "Alohis'e Holam şehrindeki saçma düzeni yıkması için yardım ediyorum. Gözlerimdeki bir sorundan dolayı bana yardım bulmaya gitmişti. O'nun yeraltı canavarlarına yem edilmesine izin veremem. O'nu kurtarmam gerek," dedi.
Efer Arya'nın sözlerinden sonra büyük bir kahkaha patlatarak "Holam şehrindeki düzeni mi yıkacaksınız? Alohis'i yeraltı canavarlarından mı kurtaracaksın? Kim olduğunu bilmiyorum ama düzgün düşünemediğin çok açık. Holam şehrindeki saçma düzene gezegenin büyük bir çoğunluğu karşı olsada yıllardır değişen hiçbir şey yok. Ayrıca Alohis'i koruyucuların elinden asla kurtaramazsın," dedi.
Arya karşısındaki eferin ağzından tahmin ettiği şeyleri duymuştu. Eferin sözlerinden sonra Alohis'e ulaşmak için O'nu nasıl kullanabileceğini düşünürken bir anda karşısındaki efer hakkında birçok şey bildiğini fark etti.
Nasıl yaptığını anlayamadığı bir şekilde Alohis'in gücünü elde edip karşısındaki eferin bilgilerini çalmıştı. Eferin gözlerine baktığı her an O'nun hakkında yeni bir şeyler öğreniyor, eferin zihnindeki her şeyi adeta kendine aktarıyordu.
Eferin bilgilerini çaldıktan sonra ormandaki gibi başına bir ağrı girsede çok şiddetli olmadığı için aldırmayıp bilgilerini çalmaya devam etti. Alohis'i kurtarmak için işine yarayacak bir şeyler bulmaya ve eferin gücünü öğrenmeye çalışıyordu.
Efer Arya'nın kendisine garip garip bakmasından rahatsız olup "Neden öyle bakıyorsun? Normal olmadığın tipinden bile belli, gerçekten nesin sen?" diye sordu küçümseciyi bir tavırla.
Arya birkaç saniye daha gözlerine baktıktan sonra eferin gücünü öğrenebilmiş ve işine yarayacak birçok bilgi elde etmişti. Eferin küçümseyici tavrına aldırmadan kısa bir gülüş atarak "Eğer Alohis'i kurtarmam için bana yardım edersen bu karanlıkta, bu eski sığınakta aradığın şeyi sana verebilirim," dedi.
Efer Arya'nın en büyük sırrını bildiğini öğrenince afallayıp bir adım geri atarak"Se... Sen nereden biliyorsun? Nesin sen!" dedi.
Arya eferi korkutmanın planlarını suya düşüreceğini düşünüp O'nu sakinleştirmeye çalışarak "Ne olduğumu tam olarak bende bilmiyorum, başka bir gezegenden geliyorum. Kendi gezegenimde insan olarak adlandırılsam da burada efri olarak adlandırılıyorum. Bir efri olduğum için Alohis Holam'a kafa tutabileceğimizi düşündü ve bende kabul ettim. Bunu salaklık olarak görebilirsin ama ben Alohis'e inanmayı tercih ediyorum. Eğer sen de bana inanırsan Alohis'i kurtarabilirim ve sana istediğini verebilirim," dedi.
Efer Arya'nın söylediklerinden sonra daha fazla şaşırıp afallasada belli etmemeye çalışarak "Efri olduğunu nereden biliyorsun? Hem o bir efsane, gerçek olduğuna dahi inanmıyorum," dedi.
Arya eferi ikna etmek için vaktinin olmadığını düşünerek "İnan ya da inanma eğer bana yardım edersen sana istediğini veririm. Merak etme başın belaya girmeyecek," dedi.
Efer ateşe doğru bakıp bir süre düşündükten sonra bakışlarını tekrar Arya'ya çevirip "Eğer sözünü tutup bana yeni bir bölge verirsen ölene kadar senin yardımcın olabilirim," dedi.
Arya eferin sözlerinden sonra sevinip sesli bir şekilde gülerek "Ölene kadar yardımcım olmana gerek yok sadece Alohis'i kurtarmama yardım et yeter. Söz verdiğim gibi sana yeni bir bölge, yeni bir hayat vereceğim. Bana güvene bilirsin," dedi
Efer içindeki güvensizlik ve şüpheye rağmen bölgesiz kalmanın verdiği yalnızlığı gidermek için her şeyi yapmaya hazırdı. Bu gezegende bir bölgeye ait olamamak ve onlar tarafından korunamamak ölmek demekti. Bu yüzden eferin Arya'dan istediği aslında kendi canıydı...
Arya gözlerindeki bulanıklığın bir türlü dağılmamasından korksa da Alohis'i kurtarması gerekiyordu. Gerekirse yanındaki eferi gözleri olarak kullanabileceğini düşünüyordu.
Eferden aktardığı bilgiler sonrasında Arya'nın başına giren ağrı ormandaki gibi şiddetlenmeye başlamış ve gözlerindeki bulanıklık daha da artmıştı. Elini başına koyarak yere çöküp kıvranmaya başladı.
Efer bir anda Arya'nın acı çekmesine şaşırıp panikleyerek sürekli Arya'ya "Ne oluyor?" diye soruyordu.
Arya yerde bir süre daha kıvrandıktan sonra ormandaki gibi etraftaki hiçbir sesi duymamaya başladı ama bu sefer bilinci açıktı ve hiç de bayılacak gibi durmuyordu.
Arya gözleriyle birlikte kulaklarını da kaybetmekten korkarak ellerini kulaklarına vurmaya başladı. Ne yaparsa yapsın yanındaki eferin endişeli sorularını duyamıyor, gözlerindeki bulanıklık yüzünden artık ateşi dahi göremiyordu.
Birkaç dakika daha yerde acı ve korkuyla kıvrandıktan sonra kulaklarında bir ses yankılandı. Derin ve boğuk bir şekilde yankılanan ses bir kadına aitti. Bir şeyler söylemesine rağmen çok derinden ve boğuk geldiği için Arya anlayamıyor duymak için çaba sarf ediyordu.
Arya kulağında yankılanan sesleri duymak için çabalarken bir yandan da başındaki ağrı yüzünden elini başına vurarak kıvranıyordu. Bir süre sonra kulaklarındaki boğuk ses netleşerek "Yaşam sen de, hayat sensin!" dedi ve gözlerindeki bulanıklık kalkıp, kulakları duymaya başladı ve başındaki ağrı da yok oldu.
Arya gözlerini ateşe dikmiş başına gelen bunca şeye ve duyduğu cümleye anlam vermeye çalışırken efer Arya'yı kolundan tutup sarsarak "İyi misin? Ne oldu?" diye sordu.
Arya başını iki yana sallayarak "Bilmiyorum" demekle yetindi. Aslında her şeyi bilmesine rağmen beynindeki o bilgilere ulşmak çok zordu. Ne zaman Alohis'ten öğrendiği bir şeyi hatırlamak için çabalasa başına bir ağrı giriyordu.
Gözleri tekrar gördüğü için rahatlayarak yanında kendisine endişeli gözlerle bakan efere çevirdi başındı. Oturduğu yerden doğrulup yatağa oturarak "Artık gitme vakti. Gece çıkarsak koruyucular bizi göremez. Hem eğer yeraltı canavarlarına henüz ulaşmamışlarsa bir kenarda uyuyorlardır, onlara daha hızlı yetişebiliriz," dedi...