✠ ωι∂zę, ωι∂zę
➤Tytuł oryginalny: Ich seh, Ich seh
➤Reżyser: Severin Fiala, Veronika Franz
➤Premiera: 30 sierpnia, 2014
Jakim cudem ten film pojawił się w Polsce prawie dwa lata po pierwszej premierze? W sensie, pierwsza premiera miała miejsce we Włoszech, dokładnie 30 sierpnia 2014. A Polska była...
12 lutego.
2016 roku.
Nie mniej jednak... Kolejny raz bliźniaczka mówi o filmie z bliźniakami w roli głównych bohaterów. Może być ciekawie...
Po operacji plastycznej do rodzinnego domu w sielankowych okolicach wsi wraca matka dziewięcioletnich bliźniaków- Eliasa i Lukasa. Kobieta z dnia na dzień staje się coraz bardziej chłodna i oddala się od dzieci, przez co chłopcy zaczynają podejrzewać, że nie jest ona tym, za kogo się podaje.
Ponieważ widz nie miał jakkolwiek możliwości zobaczyć zachowania matki z czasów przed operacją, trudne jest porównanie przeszłości do teraźniejszości. Dodatkowo zostają mu bardzo szybko przekazane dowody w fabule potwierdzające przypuszczenia, że z kobietą faktycznie jest coś nie tak, co prowadzi do ryzyka szybkiego znudzenia się produkcją czy też wytworzeniem się niechęci do niej.
Negatywnego nastawienia nie można mieć jednak do klimatu miejsca akcji, a w tym do stylistyki scen i kontrastu między obrazami natury, a sterylną bielą domu rodziny, który ciągle pozostaje w półmroku.
Chodziło tu zapewne o to by pokazać, co czują mali protagoniści, włączając w to uczucie izolacji od świata i bezradność spowodowaną nową i zarazem nieprzyjemną sytuacją.
Jeśli w takim razie zanalizujemy "Widzę, widzę" i rozłożymy na czynniki pierwsze będziemy mieli do czynienia z filmem, który możemy obejrzeć w celu zaspokojenia ciekawości, lecz uderza nas fabuła, która jest przewidywalna. A to może zrujnować seans dla tych, którzy takiego aspektu w produkcjach nie znoszą.
Przyznaję ocenę 6/10, ale przede wszystkim:
Życzę wam wszystkiego dobrego z okazji świąt, mile spędzonego z rodziną czasu, szampańskiego Sylwestra, a także żeby 2020 był udany ❤