Είμαι, είμαι, μα τι είμαι. Σαν με πεις παύω να είμαι. Τι είναι;
Αίνιγμα με απαντηση: .... (βρειτε την )
Ο Ριτσος ειχε πει ,οτι μεσα στις λεξεις κυλαει αιμα.
Και ποτέ μου δεν κατανοησα καλυτερα απο οτι τωρα ποσο δικιο ειχε.
Δεν ειναι οι λεξεις σου που με πονουσαν,ειναι το ψεμα πισω τους.
Εκεινο το αιμα δεν ειναι κοκκινο ,ειναι μοβ,
γεματο διοξειδιο και αερια που δεν μου δινουν ζωη,
παρα μονο την ψευδαισθηση της.
Γιατι ,κρατιεμαι απο τα ψεματα σου σφιχτα,οπως ανεπνεεις οταν σου τελειωνει το οξυγονο,πανικοβλητα.
Ωσπου το ψεμα τελειωνει,μαζι και το διοξειδιο.
Μου κοβεται η ανασα.
Ο κοσμος της Μαφιας ειναι μυστικος,κρυμμενος στο φως και αδιαβλητος.
Προκειται για μια μεγαλη οικογενεια,χωρις εθιμα ,δωρα και κοινες διακοπες.Ωστοσο ,καθε τετοια 'οικογενεια' εχει τις παραδοσεις της,τους κανονες και τα μυστικα της.Κυριως το τελευταιο,και ειδικα οι Κυνηγοι.
Η Αννυ ρολλαρε τα ματια της στο κλαμα της καμαριερας.
Η μεσηλικη γυναικα εκλαιγε υπερβολικα δυνατα.
''Κανε ησυχια!Θα μας ακουσουν'' την συνετισε ψιθυριστα κοιτωντας δεξια και αριστερα στην αδεια κουζινα του σπιτιου του Carter. Η εν λογω κυρια ειχε μεταφερθει απο την επαυλη στο σπιτι τους μετα το περιστατικο με το ματωμενο πανι
''Παμε μια τελευταια φορα ,ηρεμα και απο την αρχη!Πες μου τι εγινε'' την ειχε ακουσει να μιλαει ανησυχη με καποιον στο τηλεφωνο και αναγκασε την ατυχη καμαριερα να της πει τα παντα.
Η σκεψη της πηγε πισω 8 μηνες περιπου πριν,οταν ειχε προωτοερθει στην επαυλη και ενα βραδυ της ειχε πει τα παντα.
''Εγω κουβαλουσα τα καθαρα σεντονια απο το στεγνωτηριο στα δωματια'' ψιθυρισε με τρεμουλιαστη φωνη σκουπιζοντας οσο μπορουσε τα βρεγμενα ματια της.
Πρεπει να φοβοταν πολυ.
''Με περιμενε στην πυλη που οδηγουσε απο το υπογειο στην κεντρικη επαυλη,με σημαδεψε με οπλο...και ...και μου ειπε μαζι με τα καθαρα σεντονια να αφησω και εκεινο το πανι στο δωματιο της Ρεβεκκας,ηταν μεσα σε μια σακουλα'' εξηγησε και η Αννυ την ειδε να κραταει το στηθος της.
''Ηρεμησε Μιριαμ,ολα καλα.Ειδες το προσωπο του;Εστω κατι που να βοηθαει;''
''Οχι,τιποτα,φορουσε κουκουλα,ηταν ψηλος και γυμνασμενος,θα μπορουσε να..''
''Να ειναι ο οποιοσδηποτε απο την κλικα'' συμπερανε η Αννυ ξεφυσωντας
''Και τωρα τι συνεβη;''
"Νομιζω θα μας ανακαλυψουν.Ο κυριος Carter μου ζητησε να μην μπω καθολου στο γραφειο του.Και εφερε απο το αρχειο τους φακελους της υποθεσης!"
Η Αννυ ασπρισε.Πανε οι διακοπες!
''Μην ανησυχεις και για ονομα-μην καρφωνεσαι!Το dvd της καμερας που δειχνει αυτον τον αντρα να μπαινει στον διαδρομο που καθαριζες εκεινη την ωρα εχει καταστραφει.Δεν εχουν αποδειξεις για τιποτα!''της απαντησε δυναμικα,νιωθοντας ενα τσιμπημα στην καρδια της.
Η αληθεια ειναι οτι δεν ηθελε να το κρυψει απο κανεναν αυτο.Μα πλεον ο πινακας ανηκε στα αλυτα μυστηρια της Μαφιας,ειχαν μεσολαβησει τοσα ενδιαμεσα που ειχε σχεδον ξεχαστει.Επιπλεον ,αν καρφωνε την υπηρετρια της ,ο Ιασονας δεν θα δισταζε ουτε για λιγο να την σκοτωσει.Και ειχε τρια παιδια.
Η Αννυ,αν και το κοκκινο χρωμα των μαλλιων της δηλωνε μια δυναμικοτητα,ενιωθε αδυναμη,επαιζε κορωνα γραμματα την εμπιστοσυνη του Carter,απο το γραφειο του βουτηξε το dvd αλλωστε,και ολης της Μαφιας ...για λιγες διακοπες;Λιγη ηρεμια
Ναι
''Αννυ;Που εισαι;Αργησαμε!Θα φωναζουν οι αλλοι!'' η φωνη του Carter ακουστηκε απο τον πανω οροφο.
Και πολυ αργησε συλλογιστηκε η κοπελα
''Κυρια Αννυ ,μην πειτε σε κανεναν τιποτα!Σας παρακαλω'' η γυναικα την ικετεψε τρομαγμενη
''Εσυ φταις για ολο αυτο και με εχωσες και εμενα στα σκατα!Τωρα τι να κανω!Δεν θα μιλησω...τοσος καιρος εχει περασει αλλωστε.Εσυ γιατι δεν μιλησες εξαρχης;'' ρωτησε αυστηρα
''Φοβομουν!Θα σκοτωνε εμενα...ή χειροτερα,την οικογενεια μου!Ακομη μπορει να το κανει!Μην πειτε κατι!Παρακαλω!''αναφεροταν στον Ιασονα...και ειχε δικιο.
''Μην ανησυχεις,θα ειναι το μυστικο μας'' την καθησυχασε η κοπελα προβληματισμενη.''Οταν γυρισω απο το ταξιδι πρεπει να βρουμε εναν τροπο να το καλυψουμε μια και καλη'' μουρμουρισε στον εαυτο της κυριως,εκανε μεταβολη και βγηκε απο την κουζινα του προσωπικου.
Ανεβηκε στο ισογειο μονο και μονο για να δει τον Carter να την περιμενει αγανακτισμενος.
''Αντε ρε μωρο μου!που ησουν; Οι βαλιτσες ειναι στο αυτοκινητο!Θα αργησουμε!'' της ειπε εκνευρισμενος μα οχι για πολυ,η κοπελα τον κοιταξε με ναζι και τον πλησιασε ξεροντας οτι ειχε προκαλεσει δικαιως τον εκνευρισμο του,ο Carter μισει την αργοπορεια.
''Συγγνωμη κυριε,πως μπορω να επανορθωσω;'' τυλιξε τα χερια της γυρω απο τον αυχενα του και τον κοιταξε εξεταστικα,ξεροντας οτι τον ειχε ριξει ηδη.
Κατεβαλε καθε δυνατη προσπαθεια να μην καταλαβει ο Carter την ταραχη στο προσωπο της.
Τι θα εκανε με την καμαριερα; Να το πει τωρα χαλωντας τις διακοπες;Να μην πει τιποτα και να γινει συνενοχη;
''Ατιμη γυναικα ο,τι θες με κανεις!'' ο Carter προς εκπληξη της δεν καταλαβε τιποτα και την φιλησε πεταχτα τραβωντας την επειτα απο το χερι για να βγουν εξω.
Εν τω μεταξυ κι ο ιδιος ο Carter ,αργησε να κατεβει,ηταν σχεδον λυτρωτικο για εκεινον οταν ανακαλυψε την απουσια της στην εισοδο του σπιτιου οταν κατεφθασε τρεχοντας διπλοκλειδωνοντας το γραφειο του.
Στο εσωτερικο,στο χρηματοκιβωτιο του,με κωδικο εναν 18ψηφιο αριθμο,βρισκοταν ενα στικακι,και ενσωματωνοντας το σε εναν απο τους υπολογιστες του γραφειου και βαζοντας τον κωδικο ,θα ανακαλυπτε κανεις κατι σοκαριστικο.
Κατι που ο Carter απο δικη του αμελεια αργησε να ανακαλυψει και πλεον δεν μπορουσε να το διαχειριστει.
Μπροστα στα ματια του βρεθηκε ενα βιντεο ,με εναν εισβολεα,ντυμενο στα μαυρα,με κουκουλα.Ανεβαινε με γατζο τον τοιχο εξω απο το δωματιο της Ρεβεκκας.
Ηταν κρυφο σημειο!Οι φρουροι δεν θα μπορουσαν να τον ειχαν δει...και εκεινος δεν ειχε δει την καμερα,μα πως γινεται να μην ειχε το CD ,το στικακι ειχε αντιγραφο οσων ειχαν τα dvd.Ειχε πει να του κανουν ενα αντιγραφο πριν φερουν τα cd,αυτα χανονταν ευκολα.
Και απο οτι φαινεται ειχε δικιο.
Γαμω το κερατο μου
Τι θα ελεγε στον Ιασονα μετα απο 8 μηνες; Ιδεα δεν ειχε...
Μπηκε στην θεση του οδηγου και η Αννυ διπλα του.Γυρισε να κοιταξει την κοπελα του ,που του χαμογελουσε γλυκα φορωντας τα γυαλια ηλιου της.
Ηταν η χαρα της ζωης του.
Εδωσε στον εαυτο του πεντε μερες διορια ,μολις γυρνουσε θα ασχολιοταν ξανα με αυτο το θεμα,μεχρι τοτε ...διακοπες!Το ειχε αλλωστε αναγκη και του αξιζε!
Και σε εκείνη άξιζε ,πιο πολύ από όλους.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Ρεβεκκα εσπαγε το κεφαλι της πανω απο τον φακελο του Ιασονα.Ειχε -μετα απο μηνες- κλειδωθει στο δωματιο της.
Την μερα που ηρθε στην επαυλη πρώτη φορά ,στο κατω μερος της βαλιτσας της ειχε φακελους με ολα τα υψηλοβαθμα μελη της Μαφιας.Και να που επιτελους τους χρειαζοταν.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχη
Ολα ξεκινησαν οταν επεστρεψαν απο την Δονουσα,χαλαροι και ερωτευμενοι οσο ποτε αλλωστε,ενωμενοι οπως παντα,και με μια σεξουαλικη ενταση τεραστια,οπως παλια.
Ενα βραδυ την ρωτησε αν ειχε μιλησει με τον αδελφο της τους τελευταιους μηνες.
Στην αρνητικη της απαντηση γουρλωσε τα ματια του αθελα του προκαλωντας το γελιο της.
''Δεν ειναι οτι δεν με αγαπαει,απλα δεν με χρειαζεται κατι αυτη την περιοδο,ο Αντρεας δειχνει την αγαπη του μονο οταν σε χρειαζεται.Και ισως φταιει που αρνηθηκα να τιναξω ολη μου την ζωη στον αερα για τα δεκαπεντε λεπτα ισχυος που θα αποκτησει με ο,τι σκατα εχει το χρηματοκιβωτιο στο γραφειο σου''ειπε ειρωνικα
Ο Ιασονας ρολλαρε τα ματια του και συνεχισε να ελεγχει ενα συμβολαιο που του ειχε ετοιμασει ο δικηγορος. Αισθανοταν μια απέραντη περηφάνια. Ήξερε πλέον με σιγουριά ότι η Ρεβέκκα ήταν ταγμένη στο πλευρό του. Δεν θα τον πρόδιδε για κανέναν. Και στην σκέψη αυτή ένιωθε πιο δυνατός από ποτέ .
''Ο ετεροθαλης αδελφος σου ειναι ενας μαλακας,καιρος να το καταλαβεις''μουρμουρισε αποφευγοντας συνειδητα την συζητηση περι χρηματοκιβωτιου.
''Αληθεια Ιασονα,τι εχεις εκει μεσα;'' αγνοώντας αυτό που είπε ρωτησε και αθελα της εγειρε προς το μερος του.
Ο βασιλιας ταρακουνηθηκε απο την ερωτηση της,την μαλωσε καρφωνοντας την με τα καταμαυρα ματια του.
''Η περιεργεια σκοτωσε την γατα malyshka''
''Ρωταω απο ενδιαφερον'' απαντησε με εναν ελυγμο.
''Τιποτα δεν εχει μωρε,χαρτια απο παλιες συμμαχιες που δεν πρεπει να χασω'' απαντησε χωρις να την κοιτα στα ματια ,ταχα διορθωντας κατι στο χαρτι μπροστα του,ενω παραλληλα εφερε το χερι του στα χειλη του ,ξεκουραζοντας τεμπελικα το κεφαλι του για λιγο.
Τα ακροδαχτυλα του χαιδεψαν τα υπεροχα χειλη του και συναγερμος ηχησε στο μυαλο της Ρεβεκκας.
Η αποφυγη οπτικης επαφης και το να αγγιζει κανεις τα χειλη του αφου μιλησει υποδεικνυει ψευδος.
Και οριστε τωρα,με ενα τεραστιο τετραδιο μπροστα της και σημαντικους αριθμους που αντλησε απο τον φακελο του,απεκλυε τα ηδη δοκιμασμενα,την πρωτη φορα,και κατεληγε στα πιο πιθανα.
Ωστοσο η Ρεβεκκα ηξερε καλα,οτι η πιο σιγουρη επιλογη της ηταν να τον μεθυσει στις διακοπες και οταν ειναι ημιλιποθυμος στο κρεβατι τους να τον ρωτησει ποιος είναι ο κωδικός του.
Το χερουλι της πορτας γυρισε κανοντας την να πεταχτει ορθια,ευτυχως ειχε κλειδωσει.
''Ρεβεκκα τι στο διαολο''η αγριεμενη φωνη του την εκανε να χαμογελασει.
Γνωστος ανυπομονος Ιασονας.
Εχωσε τον φακελο και το τετραδιο της στο κατω μερος της βαλιτσας της και την εκλεισε.
''ΡΕΒΕΚΚΑ!''ρολλαρε τα ματια της.Εκανε σαν τρελος.Εκεινη τον ειχε κανει ή ετσι τον γνώρισε;
''Περιμενε '' εβγαλε την φαρδια μπλουζα της και την φορμα της.Εμεινε με τα εσωρουχα.
Άνοιξε την πόρτα μόνο και μόνο για να βρεθεί αντιμέτωπη με δύο μαύρα μάτια που πετούσαν φωτιές και ενόχληση.
Ηταν νευριασμενος ,ειχε αργησει να ανοιξει.Και αυτο την αναβε απιστευτα πολυ,βεβαια στην θεα του γυμνου κορμιου της ,καλυμμενο με τιποτα παρα ελαχιστη μαυρη δαντελα και ζαρτιερες ξεχασε και πως τον ελεγαν.
''Πηρα νεα εσωρουχα για το ταξιδι και τα δοκιμαζα''του γουργουρισε σαν γατα και εκεινος διχως να της πει τίποτα την αρπαξε απο τους γλουτους και την τραβηξε πανω του φιλωντας την σκληρα.Μπηκε μεσα στο δωματιο της κλεινοντας δυνατα την πορτα πισω του.
Ηταν κτητικος,εθιστικος και ακρως ερεθιστικος.
''Πρεπει να φυγουμε...αργησαμε'' μουρμουρισε αναμεσα απο τα φιλια τους.
Την ξαπλωσε στο κρεβατι και βρεθηκε πανω της .Την κοιταξε σοβαρος στα ματια. Σχεδόν πονούσε και δεν θα επέτρεπε να τον αφήσει στα κρύα του λουτρού.
''Σκασε,χαλας την στιγμη'' γελασε και δεχτηκε το επομενο φιλι του,εξισου σκληρο,απαιτητικο και πεινασμενο
Κλασικος ερωτευμενος Ιασονας.Με λιγα λογια,λιγοτερες γλύκες και χαδια,και πολυ σεξ ,ακριβώς οπως της αρεσε...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eric
Ημουν εξαλλος.
Ειχαμε αργησει.Οι αλλοι ηταν στο ιδιωτικο τζετ,η Ellie μιλουσε με την μανα μου στο τηλεφωνο και ειχε κλειστει στο δωματιο μας και ειχα τον Dyllan να μου πρηζει.
Τι αμαρτιες πληρωνω γαμω το κερατο μου;
''Δεν μπορω να φανταστω τι ειναι αυτο που θες να μου πεις και δεν μπορεί να περιμένει πέντε μέρες " η δερμάτινη πολυθρόνα του γραφείου μου ξάφνου δεν άξιζε τα λεφτά της γιατί δεν με βόλευε καθόλου. Ήθελα σαν τρελός να σηκωθώ να φύγω.
"Ε ξέρεις..."
Ο Dyllan έμπλεξε και ξεμπλεξε τα χέρια του μεταξύ τους. Κάτι πολύ κακο πρέπει να είχε κάνει.
Η υπομονή του διοικητή ήταν ελάχιστη.
"Μπορείς να αφήσεις τις ντροπες και να το πεις επιτέλους ;" Συριξε και ο άντρας απέναντι του τον κοίταξε εκνευρισμενος.
Πιεζοταν.
Κάτι κακό είχε κάνει που τον πίεζε απίστευτα πολύ.
"Δεν ξέρω πως να το πω. Ο Ιάσονας δεν πρέπει να το μάθει ποτέ'' με ξορκισε λες και ημουν κανενας κουτσομπολης
''Αν αυτο που θα μου πεις αφορα τους Κυνηγους ειναι καθηκον και υποχρεωση μου να το πω στο αφεντικο'' του το ξεκοψα εξ αρχης
'Δεν αφορα την Μαφια,ειναι προσωπικο ζητημα''
Κι εμενα τι με νοιαζει ηθελα να του πω,αλλα εχε χαρη που βιαζομουν.
''Ωραια τοτε πες'' τον προετρεψα βιαστικα.
''Δεν πρεπει να το μαθει κανεις,ειδικα ο Ιασονας'' επανελαβε εντρομος.Ο Dyllan ηταν καλο παιδι και αριστος στην δουλεια του,αλλα με τα προσωπικα του παντα χαλια τα εκανε ετσι θερμοαιμος που ειναι ,δεν εμενε σε σχεση,και μετα μπηκε και η Ρεβεκκα στην μεση...και τελος.
''Πως να το μαθει αφου δεν θα του το πω!'' τονισα εκνευρισμενος
''Ναι αλλα μπορει να το πεις καπου αλλου...''η φωνη του εσβησε στο τελος,σηκωσα το βλεμμα μου και τον χτυπησα νοητα.
Τι τολμουσε και ελεγε;
''Οπως;''του εδωσα την ευκαιρια να αναθεωρησει αυτο που υπονοησε.
''οπως στην Ellie ''
Επαιξες και εχασες αδελφε.
''Δεν ειμαι καμια κατινα να συζηταω με την κοπελα μου τις μαλακιες που λεμε μεταξυ μας,εχουμε πολυ καλυτερα πραγματα να ασχοληθουμε''συριξα ,μαζευτηκε στην θεση του.
''Εγω-εγω δεν ειπα αυτο,απλα επειδη ειστε μαζι και ειναι -''προσπαθησε να τα μαζεψει
''Απλα πες μου τι θες!'' αγανακτησα
''Οσο ελειπαν ο Ιασονας και η Ρεβεκκα στην Δονουσα,οπως ξερεις ημουν καταρρακωμενος...'' ρολλαρα τα μάτια μου.
Ωχ...μαλακια εκανε.
''Ηρθε η Μαργκοτ να παρει ενα κουτι με πραγματα που ειχε ξεχασει να μαζεψει απο το διαμερισμα του Ιασονα,κι επειδη δεν τον βρηκε εκει ,πηρε τηλεφωνο στην επαυλη και κανονισα να παω εκει για να της ανοιξω.Ε πηγα,της ανοιξα,τα μαζεψε.Και μετα...''
Εσφιξα τα δοντια.
Αναθεμα την ωρα και την στιγμη που αποφασισα να παω διακοπες.
''Και την ειδα...δεν ηταν καλα,αρχισε να κλαιει μετα ...και μου ειπε οτι περασε δυσκολο τον χωρισμο...και εγω ξερεις Eric δεν μπορω οταν βλεπω γυναικες να κλαινε...τα χανω''
Εγω να δεις
''Και την αγκαλιασα λιγο,ηπιαμε ενα ποτο...αρχισαμε να τα λεμε..και ...''ειχα καταλαβει ηδη,αλλα θα τον αφηνα να το πει
''Και...το ενα εφερε το αλλο,ηπιαμε δυο τρια ποτα...ηταν και η ατμοσφαιρα ετσι,πληγωμενος εγω,πληγωμενη κι αυτη...''αχ τα νευρα μου.
''Και πηδηχτηκατε, ωραια, συγχαρητηρια,μην το πεις στον Ιασονα'' σηκωθηκα ορθιος.
Σιγα που θα ασχοληθουμε τωρα με τον Dyllan και την Μαργκοτ.Ο πρωτος απλα απεδειξε οτι δεν ειχε κανενα σεβασμο προς τον Ιασονα ,απλως τον φοβοταν,δεν του αξιζε η θεση του και η δευτερη...ουδεν σχολιον.Τοση αγαπη του ειχε μαλλον.
Καλυτερα ο Ιασονας να μην το μαθει,θα τον πειραξει και μετα θα πειραξει την Ρεβεκκα που τον πειραξε και μετα θα τσακωθουν ,και μετα θα μπλεχτει και η Ellie...και θα με αγριοκοιταζει για να μπλεχτω και εγω ...και θα κανω γαματες διακοπες!
''Ναι.Και μετα σηκωθηκε εφυγε και ολα καλα...'' κοιταξε κατω παλι,ξεροκαταπιε
Ξεφησυξα
''Dyllan η υπομονη μου-''
''Επεστρεψε και το ξανακαναμε''
Εκανα ενα βημα προς τα πισω,τι μου ειχε πει μολις τωρα;
''Οριστε;'' η φωνη μου πρεπει να ακουγοταν οσο ξαφνιασμενη ηταν και η εκφραση μου,
''Επεστρεψε-''
''Ναι ναι το ακουσα!Πως τολμησες ρε μαλακα;Πεντε χρονια μαζι δουλευουμε!Σεβασμος δεν ξερεις τι σημαινει;;'' φωναξα και σηκωθηκε και εκεινος ορθιος.
''Δεν ξερω τι εγινε γαμω!Και αυτη ειναι πεπεισμενη οτι ειναι καρμικο και δεν ξερω τι να κανω...δεν την θελω,αλλα απειλει να το πει στον Ιασονα''περασε τα χερια του απελπισμενος μεσα απο τα μαλλια του.
Νταξει τον λυπηθηκα λιγο,και σχεση θα κανει,και θα πεθανει...
''Και απο μενα θες να φανταστω την λυση του ενος εκατομμυριου;''
Δεν μιλησε,κοιταξε αλλου.
''Θα σου δωσω πεντε μερες,σκεψου καλα τι θα κανεις,αλλα με το περας αυτων των πεντε ημερων ειτε θα εχεις φυγει για παντα απο εδω τηρωντας το omerta αν θες να 'ακολουθησεις τον ερωτα' αλλιως θα την στειλεις στον διαολο και θα του πεις την αληθεια και οταν του το πεις,μπορω να ειμαι μπροστα,για να γλιτωσεις απο τον βεβαιο θανατο''απαντησα ξερα και ξεφυσηξε.
''Αυτη τωρα που ειναι;'' ρωτησα αν και ηξερα οτι επρεπε απλα να κοιταω την δουλεια μου.
''Στο διαμερισμα της,βρηκε ενα στην Βοστονη,δεν θα φυγει τελικα...δεν εχουμε σχεση φυσικα...δεν ξερω...'' ακουγοταν πελαγωμενος,ηταν σχεδον ενοχλητικο και καπως ξεφτιλα καθως αναλογιζομουν πως μαλλον κι εγω ετσι θα εκανα....αλλα απο την αλλη ,αποκλειεται.
Καλα βεβαια ο Dyllan αμφιβαλλω αν ειχε παει στροτο,για ειδικες δυναμεις ουτε λογος.
''Κοιτα να ηρεμησεις,μπορει να μην το παρει τοσο χαλια''του ειπα ψεματα ''ισως σε βοηθησει η Ρεβεκκα,οταν γυρισουμε να της το πεις'' τον προετρεψα και με κοιταξε με ευγνωμοσυνη.
Κοιτα που μου χαλασε τις διακοπες ο μαλακας...
''Σε ευχαριστω Eric ''μου ειπε ξεψυχισμενα και βγηκε απο το γραφειο μου.
Μου αξιζαν δυο τσιγαρα για αυτη την ψυχικη οδυνη.Και ισως αλλα δυο για τις πεντε μερες που θα το αποκρυψω στον Ιασονα.
Για καποιο λογο ημουν σιγουρος οτι θα θυμωνε υπερβολικα πολυ και αυτο θα πληγωνε την Ρεβεκκα και μετα εκεινη θα εκανε χαμο και θα του ελεγε μαλλον κατι που θα τον εξοργιζε ακομα περισσοτερο...
Η πορτα του γραφειου μου χτυπησε.
Με την γαμημενη τυχη μου σημερα μαλλον θα ειναι ο Jake που εχει μπλεξιματα.
''Νομιζα το εκοψες'' η φωνη της τιναξε το κεφαλι μου προς το μερος της.
Αυτο μου ελειπε τωρα.
Εσβησα το μισοτελειωμενο τσιγαρο με βαρια καρδια στο κρυσταλλινο τασακι μου.
''Τι εγινε τα εσωψυχα σας βγαζατε με την μανα μου στο τηλεφωνο;''ρωτησα σαρκαστικα και σηκωθηκα απο την θεση μου και την πλησιασα.
Η γιατρινα σταυρωσε τα χερια κατω απο το στηθος της και με κοιταξε με ανασηκωμενο φρυδι.
Την τραβηκα απαλα απο την μεση πανω μου και την φιλησα στο κουτελο.Ηταν καπως ζεστή.
Να αρρωστησει και η Ellie ,αυτο μου ελειπε.
''Εχεις πυρετο;''την απομακρυνα απο πανω μου και την κοιταξα στα ματια λες και εγραφε εκει τι ειχε
Γελασε
''Οχι οχι απλως ειχα σκεπαστει και εσκασα'' με καθησυχασε ''Θα φυγουμε επιτελους;'' προσθεσε ανυπομονα και με τραβηξε εξω απο το γραφειο μου
Ατιμη γυναικα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τριτοπροσωπη αφηγηση
''Αγαπη μου ξερω οτι δεν με ξεπερασες ποτέ αλλα ειμαι αλλου αυτη την περιοδο της ζωης μου''η Ellie σχολιασε γελωντας και χαιδευοντας την φουσκωμενη της κοιλια.
Ηταν 5 Αυγουστου,σημερα εφευγαν για διακοπες ενω παραλληλα αρχιζε η αδεια της απο το νοσοκομειο,που προβλεποταν μεγαλη και βαρετη.
''Ellie ,δεν αστειευομαι,χρειαζομαι την βοηθεια σου ''ο αντρας στην αλλη γραμμη εχανε την υπομονη του.
''Αντρικο μου μην εξαπτεσαι,εσυ με πηρες τηλεφωνο,οχι το αντιθετο'' μουρμουρισε και αρχισε να βηματιζει πανω κατω στο δωματιο της και του Eric.
''Η Ελισσάβετ ανησυχει για την σχεση μου με την Ρεβεκκα.Δικη της ιδεα ηταν να ζητησω χρηματα απο εκεινη'' μουρμουρισε απο το τηλεφωνο και η Ellie μπορουσε σχεδον να φανταστει τον πρωην της και ετεροθαλη αδελφο της κολλητης της να βηματιζει νευρικα πανω κατω στο γραφειο του.
''Και να σαι τωρα που τα ζητας απο εμενα''μουρμουρισε η κοπελα χαμογελωντας πονηρα.
''Ξερω οτι ειχα πει πως η τελευταια φορα ηταν η προηγουμενη αλλα εγω...''και τωρα αρχιζε τα σαλια.
Αυτα δεν αντεχε η Ellie....και νευριαζε οσο σκεφτοταν ποσο θα θυμωνε ο Eric αν μαθαινε οτι το εκλεισε νωριτερα με την μητερα του για να πιασει κουβεντουλα με τον πρωην της.
Ο Αντρεας χρειαζοταν λεφτα,λεφτα που η Ellie ειχε και με το παραπανω ,λεφτα δικα της ,στα οποια κανεις αλλους δεν ειχε λογο ή προσβαση.Δεν ηθελε να στενοχωρησει την Ρεβεκκα λεγοντας της οτι ο αδελφος της την 'εκμεταλλευοταν' για χορηγιες.
''Απλα πες μου το ποσο και θα σε συναντησω σε 5 μερες,στο γνωστο μερος,9 το βραδυ με την επιταγη'' μουρμουρισε εκεινη κοβωντας την πλακα.
''Σε πεντε μερες;Τοσο αργα; Δεν μπορεις νωριτερα;'' ακουγοταν υπερβολικα απελπισμενος για να τον ανεχτει.
''Φευγω διακοπες σημερα και θα γυρισω σε πεντε μερες'' δηλωσε εκεινη κοφτα
''Και θα λειπουν ολοι;'' ηξερε που το πηγαινε
Στην σκεψη οτι θα την ενοχλουσε καθολη την διαρκεια των διακοπων της η Ellie εκανε ενα μεγαλο λαθος,εκεινο το λαθος ηταν η αρχη για ενα αλυσιδωτο ντομινο που θα τα διελυε ολα.
''Θα σου στειλω την διευθυνση,η επιταγη θα ειναι στο γραφειο μου,την παιρνεις και φευγεις,τωρα πες το ποσο'' ξεφυσηξε.
Ηξερε οτι κατι τετοιο δεν θα το εκανε ποτέ και για κανεναν....μονο για εκεινον,γιατι κακα τα ψεματα, μπορει να τον παρατησε στα κρυα του λουτρου και να το εσκασε για Βελγιο αλλα του ειχε μεγαλη αδυναμια.
Και σιγουρα δεν ηθελε να τον δει να καταστρεφεται.
''Ellie μου,θες να μπεις στο αυτοκινητο ; Εχουμε αργησει'' ο Eric της ειχε μιλησει ηδη δυο φορες αλλα η κοπελα του ηταν χαμενη στις σκεψεις της μπροστα απο την ανοιχτη πορτα του αυτοκινητου.
Κουνησε το κεφαλι της θελωντας να διωξει τις σκεψεις της.
''Εε;'' τον ειδε να στεκεται διπλα της,,καπως μπερδεμενος και ελαχιστα ανησυχος,ειχε ακουμπησει το χερι του στο κατω μερος της μεσης της απαλα.
''Τι σκεφτεσαι;'' αν ηταν κατι που αγαπουσε στην Ellie ,ηταν το απροβλεπτο στοιχειο,καθε μερα που ξημερωνε δεν ηξερε τι τον περιμενε και καθε φορα που εκεινη η γυναικα εσμιγε τα φρυδια σκεπτομενη ,προσευχοταν για το τι θα τον εβρισκε.
''Δεν θυμαμαι αν πηρα μαγιο'' του ειπε ψεματα και εκεινος γελασε ανακουφισμενος.Την φιλησε στοργικα στην κορυφη του κεφαλιου της και την εβαλε να κατσει στο αυτοκινητο.
''Θα παρουμε απο εκει ο,τι εχεις ξεχασει μην ανησυχεις'' της εβαλε την ζωνη απαλα και εκλεισε την πορτα πισω του.
Ολοι αργησαν τελικα.
Αλλα παρολα αυτα,με δυο ωρες καθυστερηση μπηκαν στο τζετ,υπηρχε μια περιεργη σιωπη,δεν μιλουσε κανεις,ο καθενας βυθιστηκε στην οκνηρια του αγκαλια με το μυστικο του.
----------------------------------------------------------------
''Κοιταξε τις πως κανουν...κοιτα κοιτα μελι!Καλα δεν ντρεπονται;'' ο Carter ειχε αφινιασει,καθοταν στον καναπε στο επανω καταστρωμα του κοτερου,κατω απο την σκια της μεγαλης λευκης τεντας,οι λευκοι καναπεδες ενισχυαν την αισθητικη του απολυτου λευκου μεσα στο βαθυ μπλε που πρέσβευε η όλη διακόσμηση.
Η Ρεβεκκα ,η Ellie και η Αννυ ομως δεν τους συντροφευσαν ,ειχαν ξαπλωσει στις ξαπλωστρες κατω απο τον ηλιο ,διπλα στην πισινα.
Και φυσικα,μιλουσαν με δυο νεους του προσωπικου.
Ο Ιασονας γελασε και ο Eric ζητησε ουισκι.
''Και πες ρε μαλακα ενταξει η Αννυ και η Ρεβεκκα,να το δεχτω,η αλλη;Πεντε μηνων εγκυος και την πεφτει σε γκομενους;'' σχολιασε ανασηκωνοντας αλλη μια φορα τα γυαλια ηλιου του για να κοιταξει τους σερβιτορους αλλη μια φορα προκαλωντας το ηχηρο γελιο των φιλων του.Φορουσαν ολοι μαγιο.Και δεν υπηρχε τιποτα να ζηλεψουν απο τους δυο 18χρονους που μονοπωλουσαν το ενδιαφερον των συντροφων τους,απλως γκρινιαζαν για να γκρινιαξουν.
''Φυλο δεν θα μαθετε;'' ρωτησε ο Carter προκαλωντας αλλο ενα αγχος στον Eric που μεσα του βλαστημησε την ωρα και την στιγμη που πηγε διακοπες.
Ανασηκωσε τους ωμους του αδιαφορα ''Λεει δεν θελει να μαθει'' σχολιασε και ηπιε μια γουλια απο το ποτο που εφερε μια κοπελα του προσωπικου,αφου οι δυο συναδελφοι της ηταν μαλλον απασχολημενοι.
Το βλεμμα του διοικητη επεσε στο πλουσιο στηθος της που τα κουμπια του λευκου πουκαμισου με το ζορι συγκρατουσαν.
Μειδιασε
''Σε ευχαριστω ζουζουνα'' της εκλεισε το ματι , η κοπελα κοκκινισε ολοκληρη και εφυγε βιαστικα με ενα ηλιθιο χαμογελο στα χειλη.
''Αν το εβλεπε αυτο η Ellie...''
''Ναι κατι θα μου εκανε νομιζεις'' σαρκασε
Ο Carter ως συντροφος παρουσιαζε αγεφυρωτες διαφορες με τους δυο φιλους του.Ηταν πιστος,και οταν ερωτευοταν ,δεν κοιτουσε αλλου.
Αν και φαινομενικα ηταν εξισου γοητευτικος με τους αλλους δυο,προτιμουσε να κραταει αυτη την γοητεια για την συντροφο του αποκλειστικα.
Ενω οι αλλοι δυο-ο Eric τουλαχιστον- δεν εκρυβε ποτε του την αγαπη του στο γυναικειο φυλο,βεβαια ηταν μια αγαπη εκδηλωμενη μονο σε ελαχιστες και εκλεκτες,η αυστηρη και αγερωχη αυρα του κρατουσε τις πιο ...ευαισθητες μακρια.
Βεβαια ,πλεον ,ακομη και οι πιο τολμηρες βιωναν απορριψη,γιατι;Γιατι Ellie.
Δεν την αλλαζε με καμια,και το αυστηρο βλεμμα του,που γλυκαινε-καπως-μονο οταν της μιλουσε,το μαρτυρουσε αβιαστα.
Η Ρεβεκκα σηκωθηκε ελαφρως και εδωσε το λαδι της στον σερβιτορο που προθυμα στηθηκε απο πανω της.Ο Ιασονας εσφιξε τα δοντια.
Ο Carter και ο Eric γελασαν
''Αντε αυτη βρηκε γκομενο ,να σου φερω τα γκομενακια που γνωρισαμε χθες στο Capri;'' προσφερθηκε ο Carter και ο διοικητης σχεδον πνιγηκε με το ποτο του
''Μαλακα πως δεν το σκεφτηκα νωριτερα;Να τις φωναξουμε στο σκαφος!Ποσες να ηταν ,6 -7;Αν το παιξουμε σωστα ουτε που θα τις πετυχουν!''
''Φλερταρεις με τον ευνουχισμο'' σχολιασε ο Ιασονας με ενα πονηρα μειδιαμα
''Θυμαστε περυσι τετοια εποχη;'' τους ρωτησε καπως νοσταλγικα.
Ηταν καπως αυτονοητο οτι η σκεψη ολων πηγε στο παρελθον.
''Με τις τουριστριες στο Μπαλι'' ο Eric ξεφυσηξε και ξαπλωσε καλυτερα στην ξυλινη ξαπλωστρα με το λευκο μαξιλαρακι.
''Ο αλλος ο μαλακας ειχε παλι γκομενα'' πεταξε σποντα στον Carter που του χαρισε μια χειρονομια.
''Καλα ρε τοτε εχασες τρελα οργια'' του ειπε ψιθυριστα ο Ιασονας βλεποντας την Ellie να ερχεται προς το μερος τους
Ο Eric ,με κλειστα ματια,και πληρη αγνοια κινδυνου συνεχισε τις γλαφυρες περιγραφες.
''Οργια;Το λιγοτερο!Δυο -δυο μαλακα ερχοντουσαν,με βαρδιες!θυμάστε ;Οι παρτουζες εδιναν και επαιρναν,κι εμεις ολη μερα κλασμενοι απο το χορτο....Οι μονες διακοπες που δεν μπορουσα να επιστρεψω...''ξεφησυξε
Η Ellie απο πανω του ειχε αφηνιασει.Οι φιλοι του της εκαναν νοημα να μην πει κατι.
''Ενω τωρα;'' ρωτησε ο Ιασονας πνιγοντας ενα γελακι.
''Ε νταξει ....όπως και να το κάνεις ....δεν εχουν καμια σχεση,τιποτα κοινο με τις φετινες''
''Κι ομως αγαπη μου εχουν''στο ακουσμα της τσιριχτης φωνης της αναπηδησε προκαλωντας το γελιο των φιλων του.
''ΡΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ''ανακαθισε στην θεση του τρομαγμενος σχεδον,ενω οι αλλοι δυο ειχαν λυθει στα γελια βλεποντας τον τρομερο και φοβερο διοικητη να ζαρωνει μπροστα στην κοπελα του.
''Ουτε απο αυτες θα μπορεις να επιστρεψεις....ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ!''τσιριξε και εκεινος σηκωσε τα χερια του στον αερα και παραδοθηκε προσπαθωντας να καλυψει ενα γελακι.
Η Αννυ με την Ρεβεκκα κοιτουσαν το μικρο σοου των φιλων τους
''Ωστε γουσταρες παρτουζες Eric;Να το εχουμε στα υποψιν μας'' σαρκασε δενοντας τα χερια της κατω απο το στηθος.
''Ξανθουλα εγω-''
''ΜΗΝ ΜΕ ΛΕΣ ΕΤΣΙ''
Την τραβηξε πανω του στην ξαπλωστρα και την κρατησε σταθερα. Εκεινη τον εσπρωχνε μακρια ,οι χρυσαφενιες τουφες της χαιδευαν τα χερια του,και το τσιριχτο της την καρδια του.
Ο Eric δεν υπολογισε τον ανδρισμο του και τους φιλους του που ειχαν μαζευτει στις ξαπλωστρες διπλα τους και απολαμβαναν το σοου.
''Σ αλλαζω εγω ρε χαζη;'' την φιλησε ατσαλα στα μαγουλα,το σαγονι,το κουτελο,σε καθε σημειο του προσωπου της,παρα τις προσπαθειες της να φυγει μακρια του.
Την ακουμπησε πανω στο στερνο του και εδεσε χερια του γυρω απο την μεση της,καθιστωντας αδυνατον το να δραπετευσει.
''Θα σε σκοτωσω Eric''μουρμουρισε καπως πιο ηρεμα,βαθιά μέσα της απολαμβανε το χαδι του και την σπανια εκδηλωση τρυφεροτητας.
''Α ναι και πως θα το κανεις'' την ρωτησε παιχνιδιαρικα και κοιταξε τους φιλους του συνομωτικα
''Θα σε δεσω σε μπετο και θα σε πεταξω στον ωκεανο!!''απαντησε γρηγορα και ενιωσε το ηχηρο γελιο του διοικητη να τρανταζει το στηθος του.
''Την εχεις κανει σαν τα μουτρα σου''σχολιασε ο Ιασονας κατεβαζοντας τα γυαλια ηλιου του
''Η Ellie παντα ετσι ηταν''τους διαβεβαιωσε η Ρεβεκκα που κρατωντας το μοχιτο της καθισε αναμεσα στα ποδια του Ιασονα,αγνοωντας τα πονηρα βλεμματα των φιλων της.
''Μην πει ο Ιασονας μαυρο και εσυ δεν πεις ασπρο,θα παθεις τιποτα''την ειρωνευτηκε ο Carter
''Κοιτα που ελεγαν τοση ωρα για παρτουζες και θα βγουν και απο πανω'' την παρεα συμπληρωσε η Αννυ που φορουσε ενα τεραστιο μπεζ καπελο και χαρισε διχως ενδοιασμους ενα ρουφηχτο φιλι στον Carter
''Λες και εσεις δεν κανατε τρέλες στις διακοπες'' τις κατηγορησε ο Eric
''Αλλο εμεις!'' η Ellie αντιγυρισε και ο φιλος της στενεψε το βλεμμα
''Κρυβε λογια''την συμβουλεψε σοφα η Ρεβεκκα και εγειρε προς τα πισω ,ακουμπωντας επιδεικτικα πανω στον Ιασονα
''Οχι οχι για πειτε''τις προετρεψε ο Ιασονας και ηπιε αλλη μια γουλια ουισκι ,λιγο πριν προσφερει το ποτηρι του στην Ρεβεκκα.
''Εγω στο δευτερο ετος ,πηγα με την ανταλλαγη φοιτητων στο Αμστερνταμ''τα λογια της Αννυ προκαλεσαν κυμα γελιου και αντιδρασεων.
Και καπως ετσι κυλησαν οι επομενες τεσσερις μερες,με πολυ αλκοολ ,βουτιες,χαλαρωση και φυσικα βολτες στο Capri και το Σορεντο.Κοιτωντας τους δεν θα πιστευε κανεις οτι ανηκαν στην πιο ισχυρη-πλεον- Μαφια της Ευρωπης και συντομα του κοσμου.
Εμοιαζε μια παρεα νεων ανθρωπων,που γελουσε,εκανε διακοπες,και πανω ολα,ενισχυαν την φιλια τους.
Γιατι απο ενα σημειο και μετα,οσα τους ενωναν ,δεν τους εκαναν φιλους,αλλα κατι παραπανω.
Τα μυστικα που τους ενωναν,τους καθιστουσαν πλεον...οικογενεια.
---
Ωστοσο,πιο πολυ ,τους καθιστουσαν οικογενεια τα μυστικα που τους χωριζαν.
Στην μεγαλη επαυλη,στο θεορατο κεντρικο σαλονι,με το μαρμαρο,το καταμαυρο πιανο στην γωνια,το αθικτο σχεδον τζακι και την χλιδατη διακοσμηση η σιωπη ηταν νεκρικη.
Δεν μιλουσε κανεις και σε κανεναν.
Ο επονομαζομενος....απολυτος διχασμος.
Ο Ιασονας ειχε σπασει στο συνολο,τρια κρυσταλλινα τασακια,την μιση συλλεκτικη του καβα ,το γυαλινο τραπεζι,και ακομα ειχε μελλον.
Κανεις δεν τον κοιταξε στα ματια.
''ΟΛΟΙ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΑΤΕ!ΟΛΟΙ ΣΑΣ!''βρυχηθηκε δειχνοντας τους με το δαχτυλο.
Στο αλλο του χερι ειχε ξεχασει ενα αναμενο τσιγαρο.Ειχε το αιμα του Dyllan στις αρθρωσεις του.
''Εγω σε προδωσα ρε μαλακα;Εγω φταιω που ο αλλος πηγε και πηδηξε την πρωην σου;'' ο Eric σηκωθηκε εξαλλος ορθιος.Η Ellie διπλα του ουτε που τολμουσε να μιλησει
''Μην μου το θυμιζεις αυτο!Αυτος ειναι ηδη νεκρος!'' μια του φραση αρκουσε για να εξοργισει και την Ρεβεκκα που εκανε το λαθος να παρεμβει
''Και εσενα τι σε νοιαζει για αυτην ε;''
''Εσυ βουλωσε το γιατι δεν σε παιρνει με ακους;ΔΕΝ.ΣΕ .ΠΑΙΡΝΕΙ''ο Ιασονας φωναξε και ο Εric την αγριοκοιταξε.
''Ιασονα εγω θα σου ελεγα για τον εισβολεα αν η Αννυ δεν κατεστρεφε την κασετα που εκλεψε απο το γραφειο μου''η ψυχρη φωνη του Carter ηταν αυτη που υποδηλωνε την απολυτη καταστροφη.
Ο χακερ και οικονομικος συμβουλος της Μαφιας αρνουνταν μεχρι και να κοιταξει την κοπελα του που πολλακις φορες ειχε εξηγησει την κατασταση με την υπηρετρια.
Και φυσικα,ολα αρχισαν με ενα τηλεφωνημα του Αντρεα στο κινητο της Ellie.
Ο τυπος,ειχε τοσο θρασος ,που αφού πηρε την επιταγη που του ειχε αφησει η πρωην του στην επαυλη ,αποφασισε να ψαξει για το χρηματοκιβωτιο του Ιασονα.
Μονο που δεν υπολογισε την παρουσια του Dyllan εκει,ο οποιος διχως να χασει χρονο πηρε τηλεφωνο τον Ιασονα και του τα ειπε ολα,ενω παραλληλα ανεκρινε την υπηρετρια που ειχε η εμπιστευτει η Ellie την επιταγη...που δεν ηταν αλλη απο αυτη που ειχε δει τον ενοχο να εισβαλει στην επαυλη με το πανι.Η γυναικα πανικοβληθηκε και ομολογησε τα παντα. Και σαν να μην έφτανε αυτό ο Αντρέας για να ξεφύγει από τους άντρες της ασφάλειας του Ιάσονα έδωσε στεγνά την Ρεβέκκα αναφέροντας ότι μπήκε στον πειρασμό να του δώσει τους κωδικούς και πως τους είχε όλους φακελομενους στο κάτω μέρος της βαλίτσας της.
Και ετσι ολα επεσαν...σαν τουβλακια domino.
Πρωτα το ψεμα της Ellie στον Eric.
Επειτα εκεινο της Αννυ στον Carter..
Πανω στα νευρα του που ο Dyllan τα τιναξε ολα στον αερα ο Eric τον φωναξε μεσα στην επαυλη και τον εβαλε να πει στον Ιασονα οτι πηδηξε την Μαργκοτ .Ο Ιρλανδος παρελειψε να πει οτι το εκανε ξανα και ξανα μα ο διοικητης αποφασισε να μην εντεινει αλλο την οργη του βασιλια.
Κυριως αφου τον ειδε σαν αγριμι να ορμαει πανω του για τον χτυπησει.Το βλεμμα του ηταν ψυχοδελικο και θανατηφορο.Η Ρεβεκκα ανατριχιασε.Τον κοιταξε λες και ηταν νεκρος για εκεινον.
''Πας να πηδηξεις την Ρεβεκκα,και οταν δεν τα καταφερνεις,πηδας την πρωην μου;''
''Εγω...''
''Την πηδηξαμε με εναν μηνα διαφορα,δεν σκεφτηκες να περιμενεις εστω λιγο;''
'Ιασονα εγω...''
''Κυριε Hunter...για σενα ειναι πλεον κυριε Hunter,εξαφανισου απο μπροστα μου πριν σε σκοτωσω''
Η Ellie κοιταξε τον Eric.
''Λεξη'' την απετρεψε κοφτα.
''Carter,τι μας δειχνουν τα νεα στοιχεια;''ο Ιασονας μουρμουρισε
''Πλεον μας ειναι αχρηστο,εχουμε μεταθεσει το εκαστοτε προσωπικο και εχουν περασει τόσοι μήνες που οι ενθυμήσεις είναι αχνές " δήλωσε κυνικά και η Άννυ χώθηκε ακόμα πιο μέσα στον καναπέ λες και προσπαθούσε να κρυφτεί από προσώπου γης.
"Προς υπεράσπιση μου -"
"Καμία υπεράσπιση. Εσφαλες. Δεν είσαι η μητέρα Τερεζα. Η δουλειά σου είναι να βοηθάς εμάς.ΕΜΑΣ. " Ο Carter της φώναξε χωρίς καν να κάνει τον κόπο να την κοιτάξει .
Ήταν κάπως περίεργο που ο Eric και ο Ιάσονας δεν της είχαν φωνάξει . Εδειχνε μάλλον την συμπάθεια τους προς το πρόσωπο της νεας κοπελας του Carter που εναν χρονο τωρα δεν ειχε κανει ,παρα ενα λαθος...εκεινο.
''Συγγνωμη ....εγω απλα''
''Λέξη.''
Η Αννυ τον κοιταξε ικετευτικα,τα ματια της ειχαν βουρκωσει.Ο Carter ανενδωτος.
''Ειστε και οι τρεις απαραδεκτες!Πως μπορεσατε;Αυτα δεν ειναι παιξε γελασε! ''Ο Carter κοιταξε τις τρεις γυναικες που καθονταν η μια διπλα στην αλλη στον εναν καναπε.
''Γυναικες φιλε μου τι περιμενεις;Χαμενα λεφτα!'' ο Ιασονας δεν το εννοουσε,αλλα σιγουρα καταφερε να τις πληγωσει.
Ο Eric κοιταξε κλεφτα την Ellie,ειχε βουρκωσει.
Το σκηνικο που ειχε εκτυλιχθει ηταν καταστροφικο και η κοπελα ειχε ταραχτει σε μεγαλο βαθμο.
''Δεν ξερω τι ειναι χειροτερο''συριξε ο διοικητης ''Το οτι η Αννυ κατεστρεψε σημαντικα στοιχεια,το οτι η Ρεβεκκα προσπαθει να διαρρηξει το χρηματοκιβωτιο ,ή το οτι η Ellie γουσταρει ακομα τον πρωην της''
''Δεν τον γουσταρω!''η γιατρινα αντεπιτεθηκε.Οι αλλες δυο δεν μιλησαν.
Ο Ιασονας ακομη ετρεμε απο οργη,ο τενωντας του κοντευε να σπασει,η πιεση του ειχε αγγιξει μαγικους αριθμους,τα δοντια του ετριζαν,οι φλεβες στα χερια και τον λαιμο του εξειχαν και τα ματια του ειχαν γινει καταμαυρα.
Ηταν φονικη η διαθεση του.
''Ο καθενας σπιτι του.Εσεις οι δυο'' εδειξε τον Eric και τον Carter''Ελατε τωρα στο γραφειο μου,κλειστη συναντηση''και χωρις να ριξει μισο βλεμμα στις φιλες και την κοπελα του αποχωρησε για το γραφειο του με μεγαλες θυμωμενες δρασκελιες προς την σκαλα.Μπηκε στο γραφειο του και εκλεισε με εναν δυνατο κροτο την πορτα πισω του.
''Σκατα τα κανατε,ολες'' ο Carter εκανε νοημα στην Αννυ να σηκωθει.Η Ellie σηκωθηκε επισης ριχνοντας ενα βλεμμα στις φιλες της που υποδεικνυε οτι θα μιλουσαν αργοτερα στο τηλεφωνο.Ακολουθησε τον Eric που ειχε ηδη φυγει για το γκαραζ χωρις να της πει τιποτα.
Η Ρεβεκκα ανεβασε τα ποδια τον καναπε και αγκαλιασε τα γονατα της.Κοιταξε μουδιασμενη τον χαμο γυρω της.
Τον ειχε προδωσει;Οχι ακριβως...και ο Ιασονας το ηξερε αυτο.Αλλα και παλι ,παραβιασε την ιδιωτικοτητα του για λιγη περιεργεια,αυτο τον εξεπληξε αρνητικα.
-------------------------------------------------------------------
Οταν ο διοικητης μπηκε μεσα στο σπιτι και σχεδον πεταξε τις βαλιτσες σε μια γωνια της εισοδου,οι οικιακοι βοηθοι τους κοιταξαν παραξενεμενες.
Τι ειδους διακοπες εκαναν και γυρισαν τοσο νευριασμενοι;
Αυτο σκεφτονταν σιγουρα...
Και η Ellie δεν σκοπευε να τους δωσει και αλλο υλικο για κουτσομπολιο,ηταν ηδη στενοχωρημενη και ενιωθε απλετες τυψεις που βοηθησε τον Αντρεα,που εν τελει την εξεθεσε ανευ ντροπης και δισταγμου.
Τον προσπερασε για να ανεβει πανω στο δωματιο τους.Η ωρα ηταν 8.30 το βραδυ.Αν τσακωνονταν τωρα ετσι εξαλλος που ηταν θα γινοταν σφαγη και οι ορμονες της ηταν ηδη περιεργα.
Αλλα φυσικα ο Eric ειχε αλλα σχεδια.
''Παω στην επαυλη,οταν γυρισω να ερθω στο δωματιο ή θα εισαι με τον Αντρεα;''το φαρμακι που εσταξαν οι λεξεις του σχεδον την εκανε να αναφωνησει
Πως τολμουσε!
''Να κοιμηθεις στον ξενωνα...μαλακα'' την τελευταια λεξη σχεδον την ψιθυρισε αλλα φυσικα την ακουσε.Εκανε μεταβολη να κινηθει προς τις σκαλες.Την επιασε ομως δυνατα απο το μπρατσο και την εσυρε σχεδον πισω.Η ενοχληση στο μπρατσο της ηταν μεγαλη και η δυναμη του υπερβολικη.
''Eric σταματα!Ασε με!'' προσπαθησε να απελευθερωθει ματαια.Ο Eric την κρατησε ακομη πιο σταθερα απεναντι του.
''ΜΑΛΑΚΑΣ ΦΥΣΙΚΑ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΛΙΚΙΑ!''την ταρακουνησε σαν πανινη κουκλα και την κοιταξε με οργη....φωτια και λαβρα στα ματια του.
''Eric κανεις σαν τρελος ανευ αιτιας!Εγω δεν-''
''ΑΝΕΥ ΑΙΤΙΑΣ;ΑΝΕΥ ΑΙΤΙΑΣ;ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕΖΙΛΙ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ !ΠΗΡΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΑ ΕΔΩΣΕΣ!''ουρλιαζε και την εσφιγγε κι αλλο.
Η κοπελα εσμιξε τα φρυδια μορφαζοντας.Αυτο μονο τον ταρακουνησε.
Την αφησε λιγο,αλλα οχι αρκετα
''Βγαζω 360 χιλιαδες ευρω ετησιως,νομιζω οτι μπορω με ανεση να παραχωρησω ενα χρηματικο ποσο σε οποιον επιθυμω χωρις την αδεια σου'' δεν ανοιξε τα ματια της,τα κρατησε σφιχτα κλεισμενα.
Ειτε εκρυβε τα δακρυα της,ειτε φοβοταν να δει την αντιδραση του.
''Δεν με νοιαζει για τα αναθεματισμενα λεφτα και το ξερεις!Λεφτα εχουμε!Με νοιαζει που τα εδωσες σε αυτον;Τοση μεγαλη αγαπη του εχεις;''
Σιωπη.Τον εκνευριζε που ειχε κλεισει τα ματια της,τοσο ανωριμη πια;
''Ανοιξε τα ματια σου!Συζηταμε κοπελα μου!''την μαλωσε απηυδησμενος και την κολλησε κι αλλο πανω του,το δερμα κατω απο τα χερια του ειχε ασπρισει,το ιδιο και τα δαχτυλα του.
Και ανοιξε τα ματια της.Και το μετανιωσε που της φωναξε ευθεως.
''Τον Αντρεα τον νοιαζομαι βαθια,δεν στο κρυβω''του ειπε θαρραλεα
''Αλλα την Ρεβεκκα αγαπω,για εκεινη τα κανω ολα'' του εξομολογηθηκε κανοντας τον αλοιφη.
Χαλαρωσε τους ωμους του και το κρατημα του εγινε απο σφιξιμο χαδι.
Ξεφυσηξε στην θεα των βουρκωμενων ματιων της.
''Ρε Ellie και παλι δεν επρεπε-''
''Το ξερω και λυπαμαι,απλα δεν σκεφτηκα,ηθελα να ξεμπερδευω,δεν θα το ξανακανω.Αλλα αν αυτο που σε ενοχλησε ηταν η προθεση μου μην ανησυχεις,δεν ηταν τιποτα παρα η αγαπη μου για την Ρεβεκκα,για εκεινη γινονται ολα.'' μουρμουρισε και σκουπισε με τα χερια της που ετρεμαν τα ματια της.
''Γιατρινα τι θα κανω που δεν μπορω να σου κρατησω κακια;'' την ρωτησε με ενα μειδιαμα κατω απο το αυστηρο του βλεμμα.
Η κοπελα αφησε μερικα δακρυα ανακουφισης να κυλησουν και εκεινος την τραβηξε στην αγκαλια του.
''Συγγνωμη...'' ειπε αναμεσα απο μικρα αναφιλητα και ο Eric την εσφιξε κι αλλο τριβοντας με μανια σχεδον την πλατη της που ετρεμε.
''Παμε πανω να κανουμε μπανιο και να ξαπλωσεις,πρεπει να ξεκουραστεις,οταν γυρισω θα σε ξυπνησω''της ψιθυρισε στο αυτι και εκεινη εγνεψε θετικα αμεσως.
Την οδηγησε στο δωματιο τους και απο εκει στο μπανιο.Εκαναν μαζι ενα καυτο μπανιο και υστερα με το ζορι σχεδον την ταισε.
Η ωρα ηταν 9 ακριβως οταν βγηκε απο το σπιτι αφηνοντας την Ellie στον καναπε να βλεπει μια σειρα.Της υποσχεθηκε οτι θα γυρισει νωρις.
Και το εκανε.
Ηταν η ζωντανη αποδειξη του ποσο υγιης ηταν η σχεση τους,ατρωτη,αδιασειστη και αληθινη,θα αντεχε στον χρονο και θα ωριμαζε...με ή χωρις μυστικα.
-----------------------------------------------------------
Ο Carter απο την αλλη δεν εμεινε καθολου σπιτι ,μολις η Αννυ βγηκε απο το αυτοκινητο,γυρισε στην επαυλη οπου αφου κατεβασε ενα ποτηρι ουισκι σε δευτερολεπτα εκμυστηρευτηκε στον Ιασονα που εξισου ατονα επινε το δικο του ποτο στην δερματινη πολυθρονα του ,οτι ειχε υποψιες οτι και η Αννυ θα τον προδιδε.
''Αυτο αποκλειεται.''στην αυτοματη απορριψη της ιδεας αυτης ο χακερ εσμιξε τα φρυδια και τον κοιταξε προβληματισμενος ....ή μαλλον ξαφνιασμενος.
Ποιος ηταν αυτος ο αντρας απεναντι του και τι ειχε κανει στον Ιασονα;
''Εσυ το λες αυτο;'' αναρωτηθηκε φωναχτα
''Γιατι οχι;''
''Γιατι απο εσενα περιμενα να συμφωνησεις...θυμασαι τι εγινε με ....'''
''Θυμαμαι ,επισης θυμαμαι οτι αυτες οι δυο γυναικες δεν εχουν καμια σχεση μεταξυ τους.Η Αννυ σε αγαπαει και ειναι ακρως εμπιστη''
Αυτη την φορα σχεδον πνιγηκε με το ουισκι του.
''Συγγνωμη μετα το σημερινο αυτο εχεις να πεις;''
''Δεν το εκανε απο κακια,να προστατεψει την κακομοιρα την οικιακη βοηθο ηθελε,η οποια παρεπιμπτοντως πηρε ποδι απο εδω μεσα'' δηλωσε κοφτα αναβοντας το τσιγαρο του.
Ειχε βαλει κουστουμι και ειχε επιστρεψει στην πραγματικοτητα.
''Δεν σε αναγνωριζω'' μουρμουρισε δυσπιστα ο φιλος του
''Και στον αλλον να τα πεις αυτα,θα την κραξει την Ellie ασχημα''προσθεσε γρηγορα
''Θα τα πω'' τον διαβεβαιωσε,το μαυρο απλανες βλεμμα του.
---------------
Η Ρεβέκκα χτύπησε την πόρτα.
Καμία απάντηση . Η καρδιά της σφίχτηκε κι άλλο. Δεν άντεχε που είχε τόσο άδικο .
Ξαναχτύπησε.
Πάλι δεν της απάντησε
"Αχ ρε Ιάσονα " μουρμουρισε στον εαυτό της και άνοιξε την πόρτα.
"Βγες έξω " διέταξε κοφτά. Οι άλλοι είχαν φύγει ώρα τώρα μα δεν έλεγε να γυρίσει στο δωμάτιο του.
Έκλεισε την πόρτα πίσω της.
"Είπα . Βγες . Έξω ! " Σχεδόν αναριγησε στο άκουσμα της φωνής του . Μοχθηρή και άγρια...όπως το βλέμμα του.
Ξεφυσηξε και κατέβασε το βλέμμα. Πόσες φορές είχαν τσακωθεί άραγε σε αυτό το γραφείο.
"Δεν το έκανα για να σε προδώσω" έθεσε απαλά.
"Το ξέρω "
Κοίταξε έκπληκτη και ας μην την κοιτούσε .
"Τότε γιατί θυμωσες;"
"Δεν θύμωσα. Απογοητεύτηκα. Με απογοήτευσε η ανώριμη συμπεριφορά σου " της απάντησε δίχως περιστροφές ρίχνοντας τους παλμούς της κατακόρυφα.
Πλησίασε στο γραφείο του. Στάθηκε από πάνω του. Ούτε που της μίλησε.
Ένιωθε την οργή του απτη στον αέρα και ένα άβολο αίσθημα εγκαταστάθηκε στο στομάχι της.
"Δεν θα ξαναγίνει. " Του υποσχέθηκε. Ο Ιάσονας γέλασε.
Ήταν πλέον σίγουρος ότι θα ξαναγινοταν. Μα η άμεση συγχώρεση του τον καθησυχασε ότι θα το ξεπερνούσαν.
"Η περιέργεια σκότωσε την γάτα μικρή πλανευτρα" απάντησε αινιγματικα.
Επικράτησε σιωπή για λίγο.
Ήταν σίγουρος ότι θα έφευγε ή θα του έλεγε κάτι να τον θυμωσει.
Μέχρι που άκουσε κάτι ...ήταν σαν ψίθυρος και του χάιδεψε στα αυτιά. Μια θερμή βολεύτηκε στο στήθος του και του προκάλεσε ρίγη
Ο βασιλιάς μειδιασε
"Τι είπες;" Ρώτησε χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του .
"Άκουσες "
Αυτή τη φορά γύρισε την πολυθρόνα προς το μέρος της και την κοίταξε κατευθείαν στα μάτια
Μαύρο πάνω στο σμαραγδι.
Ακούμπησε τα χέρια του στους γλουτούς της και την τράβηξε πάνω του. Την ένιωσε να ανατριχιαζει.
Μοιράζονταν την ίδια ανάσα πλέον .
"Πες το ξανά " διέταξε και το βλέμμα του της έκαψε το δέρμα
Ο εγωισμός της στεκόταν αιμοφερτος πίσω από τα μάτια της.
Ή εγώ ή αυτος
Πήρε βαθιά ανασα . Πρόδωσε ότι πίστευε.
Η φωνή της βγήκε σαν ψίθυρος. Μα αυτή την φορά ακούστηκε ,ξεκάθαρα και ανατρεπτικα.
"Συγγνώμη"
Ήθελε να χαμογελάσει μα δεν μπορούσε μπροστά της. Θα γιόρταζε αργότερα την μεγάλη του νίκη .
Εγνεψε επιδοκιμάζοντας την συμπεριφορά της.
Ήταν σαν να είχε ξεψυχήσει μπροστά του. Αφησε τον εγωισμο της στην ακρη...και σαν φαντασμο σηκωθηκε απο τους ωμους της και την ξεσκεπασε αφηνοντας την γυμνη.
Η Ρεβέκκα Ιακώβου μόλις του είχε ζητήσει συγγνώμη
Την τραβηξε πανω του,ανασηκωθηκε ελαφρως και την φιλησε πεταχτα στα χειλη.Η ανασα που ελευθερωθηκε απο τα δυο σαρκωδη χειλη που τοσο ποθουσε ηταν ανακουφισης.
Απομακρυνθηκε ελαφρως για να την δει να τον κοιταζει βλοσηρα.Ουτε η ιδια δεν πιστευε οτι την ειχε συγχωρεσει,ετσι απλα.
''Θα μαθεις οταν ερθει η ωρα,πηγαινε στο δωματιο μου και ερχομαι ''
Και το δευτερο θαυμα εγινε παλι μπροστα στα ματια του οταν η πλανευτρα διχως να ρωτησει πολλα,διχως -οχι- και -μη- ,διχως -μα- και -αλλά- ,αποχωρησε απο το γραφειο του κλεινοντας την πορτα πισω της.
Η σιωπη ηταν χαρμοσυνη και ο Ιασονας ετοιμαστηκε να επιβραβευσει τον εαυτο του με λιγο ουισκι.Ουτε το χρηματοκιβωτιο ανοιξε και συγγνωμη του ζητησε ,και καταφερε να προχωρησει,ολα κυλουσαν ομαλα...
Το κινητο του χτυπησε.Κοιταξε τον αγνωστο αριθμο,για καποιο λογο ηξερε ακριβως ποιος ηταν.
Το αυταρεσκο ,αλαζονικο χαμογελο του βασιλια χαθηκε,πατησε το κουμπι που κλειδωνε την πορτα του γραφειου του και ξεροκαταπινωντας σηκωσε το τηλεφωνο πριν χτυπησει τριτη φορα.
Το δωματιο ηταν νεκρικα σιωπηρο.
Το ρολοι τοιχου χτυπουσε απειλητικα.
Ο χρονος του Ιασονα τελειωνε.Τον ελουσε παγωμενος ιδρωτας.
''Σε τι οφειλω την τιμη;''
''Εχει περασει καιρος Jason Hunter''
Τα μυστικα εκεινα,κρυμμενα σαν θησαυρος,ηταν στο βαθος ενος ωκεανου.
Βαθυς,παγωμενος και σκοτεινος...και τον κολυμπησα μεχρι το τελος.
Εφτασα εκει που η αμμος ηταν μαυρη.
Το οξυγονο μου τελειωσε,τα μυστικα επαψαν.
Και βρεθηκα μπροστα στην αληθεια...μονο και μονο για να ανακαλυψω οτι στο βαθος του ωκεανου σου δεν βρισκοταν ενας θησαυρος,αλλα ο Τιτανικος.
Και επειτα,
βλεποντας τα παντα γυρω μου να μαυριζουν,το σωμα μου να αιωρειται μουδιασμενο,και το δερμα μου να γινεται μπλε,αθελα μου γελασα κοιτωντας τις τελευταιες φουσκαλες διοξειδιου που απομακρυνονταν.
Τα μυστικα σου,δεν ηταν ο βυθος,ηταν το οξυγονο,
ζουσα μαζι τους καιρο,μου ειχαν γινει απαραιτητα,αναγκαια και επιτακτικα.
Κι εσυ,με αφησες να βυθιστω στην αληθεια,
κι ας λενε οτι θελουν ,οτι ειναι καθαρη,οτι ειναι μια ,οτι ειναι η μονη λυση για την ευτυχια.
Εμενα αυτη η αληθεια,μου εκοψε την ανασα,αργα και ανεπαισθητα στην αρχη...κι επειτα, ακαριαια.
Ciao Bellas!!
Για να παει καλα η εβδομαδα...θα δω πως θα συνεχισω απο εδω και στο εξης.
ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΑΝΗΚΕ;
Ολοι εχουν ενα μυστικο τελικα...
ζητησε και συγγνωμη η Ρεβεκκα μας...
μα μονο ενα εμεινε κρυφο.
Με ποια/ποιον μιλουσε ο Ιασονας στο τηλεφωνο;
Φιλι μεγαλο μεχρι το επομενο.
(Διαβασα τα μηνυματα και σχολια σας και ...ουαου...μονο αυτο.Σας ευχαριστω)
Σας αγαπαω παρα πολυ
xxxΜαγδαxxx