The henna day!
Vermoeid bekeek ik mezelf in de spiegel. Ik had wallen van hier tot Tokio. Ik heb al dagen lang amper geslapen door de voorbereidingen van de henna. Mijn hart breekt gewoon letterlijk als ik gewoon denk aan wat mij te wachten staat volgende week, want volgende week zal de bruiloft plaats vinden. Ik heb mezelf gedwongen om er niet telkens over na te denken want telkens als ik er aan denk barst ik in tranen uit.
Ik wil bij anass zijn!
Maar die heeft me volgens mij ook laten zitten denk ik want ik heb nog steeds niets gehoord van hem.
Ik waste mijn gezicht en smeerde een dagcrème op. Ik wilde me net gaan uitkleden om te douchen tot er hard op de badkamer deur werd geklopt.
Geschrokken pakte ik mijn badjas en sloeg die om me heen. "Yasmina" hoorde ik mijn moeder fluisteren. Ik deed de deur open en keek haar vragend aan.
Ze keek snel of er iemand in de gang stond en sloot zich zelf op in de badkamer. "Mama wat doe je?" Vroeg ik verward. "Je vader slaapt nog" zei ze en fluisterde. Ik trok een verward gezicht. "Wat is er aan de hand?" Vroeg ik. "Ik moet met je praten" zei ze. Aan haar gezicht te zien kon ik aflezen dat ze enorm nerveus was. "Vertel"
"Anass heeft me net 10 minuten geleden gebeld. Hij heeft iets voor ons geregeld" zei ze. Ik trok mijn wenkbrauwen omhoog. "Hoe bedoel je? wat heeft hij geregeld?" Vroeg ik. "Hij heeft een huisje voor ons geregeld. Of althans voor jou salim en ik komen misschien later-" voordat ze haar zin kon afmaken werd er geklopt op de badkamer deur. Mijn hart zakte naar de grond en ik hield mijn moeder haar arm vast. Wat als het mijn vader is en hij alles heeft gehoord!
"Hallo?"
Opgelucht nam ik adem. Het was salim die mogool!
Ik deed snel de deur open en keek hem boos aan. Mijn moeder gaf hem een klap op zijn schouder en nam ook opgelucht adem. "Wow wat is er gebeurt?" Vroeg hij en kwam ook de badkamer ingelopen. "Ik ben haar het plan aan het vertellen" zei mijn moeder. Salim knikte en luisterde hoe ons moeder het verhaal vervolgde.
"Jij en salim gaan als eerst naar het huisje en ik kom later. Ik moet eerst nog een paar dingen regelen en als ik daarmee klaar ben kom ik bij jullie intrekken. Dit is allemaal tijdelijk dus neem niet alles mee." Zei ze. Ik voelde een naar gevoel in mijn buik. Alsof er iets niet klopte. "Mama ik ga niet als jij niet blijft!" Zei ik snel. "Yasmina er is geen tijd om hierover te discussiëren!" Zei ze streng. Ik voelde tranen opkomen en beet op mijn lip. "Alsjeblieft mama kom gewoon met ons mee" smeekte ik haar. Ze nam me in haar armen. "Het komt goed yasmina ik zal bij je blijven. Ik zal niet lang weg blijven dat beloof ik" zei ze. Ik knikte en veegde mijn tranen weg.
"Pak je spullen in en geef ze aan salim. Hij zal met al jullie spullen direct naar anass rijden en ze daar afgeven. Jij moet enkel jezelf voorbereiden voor de henna en je vooral niet druk maken'' zei ze tegen me. Ik knikte en ging meteen aan de slag. Ik nam wat pyjama's mee en wat andere kleren. Veel had ik niet nodig dus neem ik alleen de belangrijke dingen mee. Ik deed alles in een tas en gaf het aan salim die zelf ook klaar was met inpakken. Ook mijn moeder had alvast haar tas ingepakt zodat ze dat later niet hoefde te doen. Dat zou dan te veel opvallen.
'' heb je alles?'' vroeg salim nog snel. Ik knikte en duwde hem snel de deur uit. Terwijl ik salim vanuit het raam zag weg rijden voelde ik mijn telefoon in mijn broekzak trillen. Het was redouane die me belde. Ik nam snel op. ''wat?'' vroeg ik. ''zo jij bent vrolijk'' lachte hij. Ik nam diep adem en hield me in. ''wat wil je redouane?'' vroeg ik boos. ''kan je tegen je vader zeggen dat ik even wat later ben. Ik loop hem al de hele tijd te bellen maar hij neemt niet op'' zei hij. ''had je dan niet gewoon een berichtje kunnen achterlaten ofzo?'' vroeg ik. Het was even stil. "Hallo?" Zei ik. "Laat maar" zei hij kort en hing op.
Ik voelde de woede weer opkomen en kon hem wel wurgen nu. Wie denkt hij wel niet dat hij is?
Ik liep naar boven en kwam mijn vader tegen in de badkamer. Hij was zijn gezicht aan het wassen en keek me aan. "Ga jezelf even klaar maken dan kunnen we zo gaan" zei hij en sloot de deur. Ik zuchtte diep en maakte me snel klaar om naar de zaal te gaan
****
Het was zo ver, de henna was officeel begonnen. De zenuwen gierde door mijn lijf heen. Zou het plan goed gaan?
Mijn moeder kwam af en toe kijken of ik zo ver was. Het was beneden in de zaal namelijk al aardig vol geworden. Nerveus bekeek ik mezelf in de spiegel. Ik was opgemaakt en mijn haar zat in een mooi kapsel.
De deur werd geopend en mijn moeder verscheen bij de deuropening. "Kom je?" Vroeg ze. Ik knikte en liep achter haar aan. Nerveus keek ik via de trap naar beneden en kreeg een brok in mijn keel. Het was zo vol!!
Mijn kamer zat tegenover redouane zijn kamer en daar tussen stond de trap. Redouane verscheen bij de deur opening en liep met een smile naar me toe. Er werden wat foto's gemaakt en we liepen toen rustig naar beneden. De jurk was ontzettend zwaar door alle kralen en diamanten dus was het vermoeiend om naar beneden te lopen.
Helemaal achter in de zaal zag ik anass staan. Hij stond in zijn pak tegen een pilaar aan geleund met zijn armen over elkaar. Strak keek hij redouane aan en zijn gezicht stond stijf toen we oogcontact maakte. Ik wilde naar beneden rennen en in zijn armen liggen en weg gaan, maar helaas. Nog even wachten en de nacht doormaken. Ik slikte en liep rustig verder naar beneden.
Mijn moeder zag hem ook en knipoogde naar me. Rustig liep ze naar anass toe om niet op te vallen. Niet veel later verdween ze in een kamer en zag ik anass vertrekken.
Eenmaal beneden werden er foto's gemaakt. Ik liep naar de versierde bank en nam plaats. Redouane hielp me nog even met mijn jurk en ging toen ook zitten.
Niet veel later begon iedereen gezellig te dansen en keek ik glimlachend toe.
*****
Het feest was al zo'n twee uur aan de gang om precies te zijn en ik was kapot. Ik kon niet wachten tot ik kon vertrekken met salim en anass.
Het was inmiddels tijd voor de henna. Ik had kort daarvoor al wat gegeten want het zal wel een tijdje duren voordat de henna van mijn handen mag. Mijn moeder liep mijn kant op om foto's te maken van mijn inmiddels versierde hand. Ik wilde het graag simpel houden want ik ben niet zo'n big fan van henna.
Nadat de vrouw haar ontwerp heeft afgemaakt bedankte ik haar en keek om me heen in de hoop ik salim kon vinden. Hij was druk bezig met mijn moeder. "Waar denk je aan?" Hoorde ik naast me. Geschrokken keek ik redouane aan die ik in al die tijd dat hij naast me zat compleet was. vergeten. Hij lachte zodra hij me zag kijken en kwam niet meer bij. "Je bent zo stil" voegde hij erbij. Ik slikte en keek naar mijn handen. "Ja ik ben moe" zei ik zacht en keek gauw om me heen. Ik voelde me gelijk weer ongemakkelijk bij hem en hoopte dat hij snel weg zou gaan. "Heb je honger?" Vroeg hij. Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. Ik kon duidelijk merken dat hij niet veel meer te zeggen had en de tijd maar wilde opvullen. "Als je honger hebt moet je het zeggen" zei hij. Ik knikte en keek naar mijn moeder die naar me glimlachte.
Het was tijd om te eten en het muziek werd zachter gezet. De catering kwam met het overheerlijke eten de zaal binnen lopen en maakte er een hele show van.
Ik glimlachte en zag iedereen aan tafel zitten om te eten.
*****
De tijd vloog voorbij en iedereen vertrok. Redouane en zijn familie hielpen ons met de zaal opruimen. Ik plof op de stoel en veeg al het make up weg. Ik haal de henna van mijn handen af en haal alle parels en steentjes uit mijn kapsel.
Ik ben zo kapot. Zitten, glimlachen en mijn handen open houden was een zware klus. Terwijl ik alle make-up doekjes in een zak gooi werd de deur geopend. Ik dacht dat het mijn moeder was of salim tot ik twee handen rond mijn heupen voelde. Ik keek geschrokken om en zag redouane in zijn trainingspak staan. Ik herstelde mezelf snel en sloeg zijn handen weg. "Ben je niet gegaan?" Vroeg ik. Hij keek me niet begrijpend aan. "Ik breng je naar huis yasmina" ik voelde mijn wangen gloeien en kreeg haast een hartaanval.
Wat was het plan überhaupt?
Gelukkig liep salim net op tijd de kamer binnen met een sporttas in zijn handen. Geschrokken bleven we elkaar alle drie aankijken. "Wat zit daar in?" Vroeg redouane doelend op de tas in salim zijn handen. Ik keek hem snel aan maar hij vermeedt mijn oogcontact. "Spullen voor yasmina. Ik moest haar naar huis brengen" zei hij. "Ik breng haar al dus geef die tas maar" zei redouane en greep de tas uit zijn handen. "Nee is niet nodig ik breng haar" zei salim weer en trok de tas uit redouane zijn handen. "Weet je wat ik breng mezelf wel naar huis als jullie zo kinderachtig gaan doen" zei ik snel en greep de tas uit salim zijn handen.
Ik knipoogde nog snel en sloot mezelf op in de badkamer. "Yasmina ik wacht beneden op je" schreeuwde redouane en verliet de kamer. Salim klopte op de deur. "Hier" hij greep een briefje uit zijn zak en drukte die in mijn hand. "We wachten beneden op je bij de achterdeur wees snel!" Fluisterde hij en verliet ook de kamer. Ik opende het briefje en kon gelijk zien dat het van anass was. Zijn handschrift is namelijk niet te lezen.
Hey prinsesje,
Kom over precies 5 minuten naar beneden. Daar staan salim en ik op je te wachten.
Xx
Ik glimlachte en liep naar beneden waar ik mijn moeder snel gedag zei. Ze was gelukkig in de keuken waar de catering druk aan het werk was. De familie van redouane was al vertrokken behalve redouane zelf.
"Ga maar schat ik vertel redouane wel dat salim je heeft gebracht" zei ze snel toen we salim hoorde fluiten vanuit de andere ruimte. Ik gaf haar snel een kus en rende naar de kamer toe waar ik een boze salim zag staan. "Rustig ik ben er al" zei ik snel en stapte de auto in. "Waar is anass?" Vroeg ik. "Geen idee ik dacht dat hij bij jou was" zei hij. Paniek heerste door mijn lichaam. Ik kreeg het meteen benauwd en voelde me zwak.
Gelukkig hoorde ik dat iemand de deur open deed en zag niet veel later anass zitten achter het stuur. Hij keek me bezorgd aan en gaf me snel een flesje water. "Gaat het? Wat is er gebeurd?" Vroeg hij. "Je liet me schrikken" zei ik en gaf hem snel een knuffel. Hij glimlachte en drukte een kus op mijn wang. "Ik wil jullie moment niet verstoren hoor, maar zullen we gaan?" Hoorde we salim zeggen. We schoten in de lach en reden snel weg.
Terwijl we reden was het enorm stil in de auto. Salim was al op de achterbank in slaap gevallen en ik viel haast ook in slaap. "Yasmina"
Anass zijn sten liet me haast schrikken. "Ja?"
"Geef je telefoon eens" zei hij met een strak gezicht. Gapend haalde in mijn telefoon uit mijn jas en gaf die aan hem.
Hij stopte midden op de lege weg en stapte uit. "Anass wat doe je!" Riep ik geschrokken en stapte ook uit. Hij liep naar de kofferbak en pakte daar een kistje uit. "Kan je dit even vast houden?" Vroeg hij. Ik knikte en zag dat hij iets uit het kistje haalde en dat om mijn telefoon heen wikkelde. Niet veel later stak hij het aan en gooide mijn telefoon een paar meter weg.
"Stap in" zei hij streng en reed gauw weg. "Wat heb je gedaan?" Vroeg ik. Voor hij iets kon zeggen hoorde ik een harde knal en zag wat rook ontsnappen vanuit de plaats waar anass mijn telefoon gooide. "Was dat nou echt nodig?" Vroeg ik. Hij knikte. "Redouane is in alles in staat" zijn woorden gaven mij de rillingen. "Je had hem ook gewoon uit het raam kunnen gooien" zei ik. Hij keek me aan en greep naar mijn hand. "Was het maar zo makkelijk" fluisterde hij.
Vote, share and comment!
Sorry voor de afwezigheid. Ik heb een enorm drukke periode achter de rug en ben daarom wat afwezig geweest.
Ik hoop dat het goed met jullie gaat en wil graag jullie mening horen over mijn verhaal. Zijn er nog tips?
Kunnen we de 20 stemmen halen?