014

1.5K 88 14
                                    

8:00

Ik word wakker door het felle zonnetje dat in mijn ogen schijnt. Beter wakker worden kan gewoon niet hier in bora bora.
Ik sta op en besef al gauw dat ik tijdens het facetimen in slaap ben gevallen. Ik pak mijn macbook van mijn bed af en zet hem even in de lader.

Ondertussen maak ik me klaar voor een dagje strand.
Ik pak mijn grote tas en doe daar wat flesjes water in. Ik poets mijn tanden en fris me op, terwijl ik mijn outfit klaar zet.
Waneer ik helemaal ready ben om te gaan verlaat ik mijn kamer en loop naar het restaurant toe.

Ik pak een bord en vul die met allemaal lekkere warme pancakes, fruit, croisstanjes en etc.

Waneer mijn bord niet voller kan loop ik naar een tafeltje toe en begin te eten.

Diep gedachtes denk ik aan het gesprek van gisteren. Het blijft me nog altijd bij en ik heb er amper van kunnen slapen.

De stoel voor me wordt naar achtergeschoven en een blije redouan neemt plaats. Hij gunt me een glimlach en eet blij zijn ontbijt op.  "Ik heb de hele ochtend op je staan wachten daar" zei hij en wees naar een tafeltje bij het raam. "Ik heb me wat verslapen en je hoeft echt niet op me te wachten hoor" glimlachte ik nerveus en at verder.

"Wat gaan we vandaag doen?" Ik begon me te verslikken in mijn eten. Zei hij nou serieus we?!

"We?" Kuchte ik en nam snel een slok water. "Ja wij samen" zei hij met een knipoog. "Ik heb eigenlijk al wat dingen te doen dus misschien een andere keer" probeerde ik mezelf er nog onderuit te praten. "Geen probleem ik heb toch niets te doen"

Ik voelde een brok in mijn keel. "Redouan ga maar iets voor jezelf doen, ik ben hier namelijk gekomen voor mijn rust en ik wil daarom ook wat dingen doen in mijn eentje ik hoop dat je niet -" voor ik mijn zin kon afmaken stond hij al op en liep boos weg. Geschrokken bleef ik op mijn stoel zitten en keek hem kort aan. Hij smeet de deur dicht wat iedereen geschrokken naar me om liet kijken.

Met een rood hoofd stond ik ook op en liep zo gauw als ik maar kon het hotel uit. Helaas zag ik hem bij de ingang een sigaret roken dus versnelde ik mijn pas. "YASMINA!" riep hij en ik hoorde hem rennen. Even leek ik ee paniek aanval te krijgen want ik begon spontaan te hijgen en ik werd langzaam licht in mijn hoofd. Hij greep me vast bij mijn arm en trok me naar een bankje toe.

"Luister ik wil gewoon samen met je zijn oké? Ik krijg je niet uit mijn hoofd en ik vind je een hele leuke meid" zei hij. Niet wetend wat ik hierop moest zeggen keek ik rood naar mijn sandalen. "Je beseft toch wel dat we elkaar gister hebben ontmoet en om niet te vergeten heb ik al een vriend" zei ik vel terug.

"Dat maakt niet uit!" Riep hij boos. Ik trok mijn arm uit zijn greep en liep door terwijl hij achter me aan maar bleef zeuren.

"Redouan laat me gewoon met rust!" Riep ik boos. "Nee yasmina ik laat je niet met rust!" En met deze woorden liep hij terug het hotel in.

Zuchtend liep ik richting het strand waar ik al mijn gedachtes even op stil zette. Ik ging op het warme zand zitten en sloeg mijn stranddoek uit. Vervolgens smeerde ik mezelf goed in met zonnebrand en ging lekker zonnen.

19:00

Nadat ik heerlijk had gegeten en het al fris was geworden liep ik terug naar mijn hotel toe. Zo snel als ik maar kon liep ik naar mijn kamer en zag daar redouan zitten. Hij keek me aan en stond toen op. "Yasmina.."
"Laat me met rust" riep ik boos en scande mijn pasje om naar binnen te gaan. "Yasmina luister even!" Dwong hij mij en liep mijn kamer in.

"Ga weg of ik bel de receptie!" Dreigte ik hem maar het leek hem niets te doen. "Het spijt me oke! Ik wilde je niet pijn doen vanochtend" hij keek naar mijn blauwe plek op mijn arm.

"Het is oke maar ga nu maar weg!" Riep ik boos. "Nee ik blijf!"
"GA WEG REDOUAN!!" gilde ik boos en begon hem te duwen maar dat leverde geen succes op. "Laat me alleen bij je zijn meer vraag ik niet" smeekte hij en hield me vast. Langzaam kwam hij met zijn hoofd naar voren en voor ik mijn hoofd naar achter kon trekken voelde ik zijn sterke hand, die mijn hoofd naar voren duwde.

"Redouan waag het niet" riep ik boos en hield mijn lippen strak op elkaar. "Je bent zo prachtig" fluisterde hij en voor hij me kon kussen schopte ik hem in zijn buik en duwde hem met alle kracht uit mijn kamer. Zo snel als ik maar kon sloot ik de deur en deed hem snel op slot met het pasje.

"IK KOM VOOR JE YASMINA WACHT MAAR JE BENT VAN MIJ!" schreeuwde hij en bonkte op de deur. De tranen bleven over mijn wangen stromen en ik greep zo snel mogelijk mijn telefoon waar ik anass op belde.

"Hey yas hoe is het? Heb -"
"Anass ik wil terug!" Onderbrak ik hem huilend. "Wow wat is er aan de hand? Ben je oke? Heeft iemand je pijn gedaan?" Vroeg hij bezorgd. "Redouan zit telkens achter me aan en ik voel me niet meer veilig hier" snikte ik. Het bleef even stil aan de lijn en niet veel later hoorde ik hem fluisteren met een paar mensen. "Overmorgen kom ik je ophalen schat. Tot die tijd blijf je in het zicht van mijn bewakers." Zei hij. "Waar zijn die trouwens? Toen ik ze nodig had waren ze er niet?" Vroeg ik. "Ik heb ze weg gestuurd want ze vertelde me dat je boos was omdat ik ze had gestuurd. Ik wilde je vakantie niet verpesten dus heb ik ze terug gestuurd" vertelde hij. "Het spijt me zo erg anass. Ik had naar je moeten luisteren" snikte ik en veegde mijn tranen weg.

"Het is oke schat over 2 dagen ben je weer bij me" zei hij en ik voelde de vlinders al in mijn buik. "Hoe gaat het met je trouwens?" "Goed hmdl ik ben al weer thuis" zei hij. "Is er iemand bij je om op je te letten?" Vroeg ik. Hij bleef stil. "Zijn je ouders er anass?" Vroeg ik bezorgd. Diep van binnen wist ik het antwoord al maar toch hoopte ik op het beste. "Nee die zijn al vertrokken" zei hij zacht. Er rolde een traan over mijn wang heen. "Anass ben je alleen? Je bent net thuis hoe kunnen ze je nou achter laten?" Vroeg ik verward. "Zaken hè die zijn blijkbaar belangrijker" zuchtte hij. "En omayra?" Vroeg ik. "Ze komt regelmatig langs om me eten te brengen en me gezelschap te houden" vertelde hij me. Opgelucht nam ik adem. Ik was zo bang dat hij alleen was.

We praatte nog over wat andere dingen en we vielen uiteindelijk samen bellend in slaap.

Vote, share and comment!
Hey schatjes hoe gaat het met jullie?
Het is bijna ramadan!!! Ik kan oprecht niet wachten!
Vergeet geen stem achter te laten en een reactie natuurlijk!
♡♡

Incomplete Without YouWhere stories live. Discover now