A/N : Dapat kahapon pa ako nag-update kaso nagloko na naman ang Wattpad app ko. Nakakapikon. Pasensiya nalang po sa mga umasa at nag-abang ng update kahapon kung mayro'n man. Hehe😂
HAPPY READING! シ Muapss!
∽∽■∽■∽■∽∽
KENSHI’S POV :
ANG Bilis ng araw. Acquaintance Party na namin bukas at hanggang ngayon wala pa rin akong Partner. Paano ko ba yayayain si Sigrid para maging partner ko bukas? Tsk. Ayaw ba naman akong makita.
“Sinong partner mo bukas, Grov?” Tanong ni Oswald kay Grover.
“Si Madison.” Nakangising tugon ng huli. “Ikaw? Type mo si Alanis 'di ba?”
“Suplada nga ‘yung babae na ‘yun, e.” dismayadong saad ni Oswald.
“Sadyang mahina lang talaga ang convincing power mo, Waldo.” Humahalakhak sa tukso ni Harvy kay Oswald.
“Gago. Kung makapagsalita ka naman d’yan. Hindi mo nga kaya si Sabrina, e.” Balik tukso ni Oswald kay Harvy.
“Anong hindi? Man, siya ang partner ko bukas baka akala mo.”
“Tsk. E, ikaw?” Baling ni Waldo sa ‘kin. “Sinong partner mo bukas?”
I shook my head. “Wala pa. Hindi ko pa nakakausap si Sigrid — ”
“At ano namang kinalaman ni Sigrid sa magiging partner mo bukas?” Putol ni Saiyan sa ‘kin.
Seloso.
Ngumisi ako. “Simple lang. Siya kasi ang partner ko bukas.” Pagsisinungaling ko na ikinatawa ng mga kaibigan ko. “Anong nakakatawa?”
“Sigurado kang ikaw ang partner niya bukas?” Saiyan asked.
“Of course. Hundred and ten percent sure, Sai.” I said, smirking. Muli na naman silang nagtawanan kaya medyo nakakaramdam na ako ng pagkapikon. “Anong nakakatawa?” i asked irritatedly.
“Ang lakas mong mag-ilusyon, Bro.” Hopper said, Chuckling. “Sabi mo wala pa dahil hindi mo pa nakakausap si Sigrid tapos may nalalaman ka pang Hundred and ten percent.” Humalakhak pa ang gago. “Saka 'wag ka ng mangarap dahil may partner na si Sigrid. Si Anthon.”
Hindi ko alam kung ilang beses akong nagpalunuk-lunok at mas lalong hindi ko alam kung dahil ba iyon sa inis dahil may kapareha na si Sigrid bukas O dahil sa pagkapahiya ko dahil binida ko sa kanila na kami ang magkapareha pero sarili ko lang pala ang niloloko ko.
Ayy buwisit!
“Cat got your tongue?” Mapanuksong untag ni Saiyan sa ‘kin.
“Shut up, Sai.”
Humalakhak si Saiyan. “May pagngisi ka pang nalalaman kanina tapos ngayon, mapipikon ka? Nasaan na ang Hundred and ten percent —”
“I said shut up!!” Sigaw ko sa kaibigan ko na karibal ko na ngayon kay Sigrid. “Lintik talaga ang Anthon na ‘yun, a. Sasapakin — ”
“Bakit mo sasapakin si Anthon?” Putol ni Grover sa ‘kin. “Boyfriend ni Sigrid ‘yung tao so you should learn to respect him, Ken.”
“Don’t call me Ken.” kalmadong sabi ko. “Pero tatamaan talaga ‘yung Anthon na ‘yun sa ‘kin.”
“Nauna ako sa ‘yong nanligaw kay Sigrid.” Saad ni Saiyan kaya muli akong napatingin sa kaniya. “Kaya hindi ba dapat ako ang mas may karapatang mainis kay Anthon ngayon kaysa sa ‘yo? Pero matured akong mag-isip kaya hahayaan ko nalang na makapareha ng babaeng mahal ko ang taong ‘yun.” Kalmadong aniya na nakakapagtaka.
“Maghanap ka nalang kasi ng ibang partner.” Suhestiyon ni Hiro. “Huwag lang si Yumee.”
“I knew it!” Sigaw ni Harvy. “Type mo talaga si Yumee kahit palagi mong inaasar, e.”
“Tss. Tumahimik ka nga d’yan, Harvy.”
“Hopper, Grov,” Baling ni Saiyan sa kambal. “Nalinis na pala ang pangalan ni Sigrid sa pamilya ninyo and that's all because of you, Guys. Salamat.”
“Kapatid namin— I mean, parang kapatid na namin si Sigrid.” Nakangiting tugon ni Hopper. “She's my princess at gagawin ko ang lahat para sa kaniya.”
“Yeah.” Sambit ni Grover. “At kapag may nanakit sa kaniya, magtago na siya dahil malilintikan siya sa akin — ”
“Sa atin.” Putol ni Hopper sa kaniyang kakambal. “Malilintikan siya sa ating dalawa 'pag nagkataon kahit isa man sa inyong dalawa, Saiyan at Kenshi.” Baling nito sa amin ni Saiyan. “O kahit ang Anthon na ‘yun.”
“Ahemm ..” Tikhim ni Waldo. “Hanggang ngayon hindi ko pa rin maunawaan kung bakit bigla nalang kayong napalapit kay Garcia.” aniya. “Lalo ka na.” Turo niya sa 'kin. “Hanggang ngayon hindi ko pa rin lubos maisip na ang isang Kenshi Guttierez na mortal na kaaway ng isang Sigrid Garcia ay — ”
“Just shut the hell up, Waldo.” I glared at him. “Matalino ka naman 'di ba? Gamitin mo 'yun para intindihin ang hindi mo maunawaan at kung hindi mo pa rin gets ang mga nangyayari, Manahimik ka nalang.” Sabi ko saka sila tinalikurang lahat.
“Hoy! Saan ka na naman pupunta?!” sigaw ni Hiro sa likod ko.
“Home!” I yelled back. Wala na akong ganang pumasok.
∽∽■∽■∽■∽∽
SAIYAN’S POV :
NAPAILING nalang ako habang tinatanaw ang papaalis na si Kenshi. Gusto ko ring humalakhak dahil hanggang ngayon, wala pa rin siyang kaidi-ideya sa totoong pagkatao ni Anthon na inaakala siyang isa rin sa mga karibal niya kay Sigrid.
“Pikon talaga ang gagong ‘yun.” umiiling-iling na wika ni Oswald. “O, kayo?” Baling niya kina Hiro at Harvy na biglang tumayo. “Saan naman kayo pupunta?”
“Home.” panggagaya ni Hiro sa naging tugon ni Kenshi kanina.
“Mga gago. May klase — ”
“Kay Sir Andres? Sus. Hayaan niyo na 'yung panot na 'yun.” Humahalakhak na wika ni Harvy.
Lintik talaga 'tong dalawang 'to. Ang tapang nilang magsabi noon na magiging seryoso na sila sa last year nila ng High school tapos ngayon ginagago naman pati Teacher na nananahimik.
“Layas!” pagtataboy ni Grover sa dalawa na ngumisi lang saka kami tinalikurang apat. “Alam niyo, ‘yung dalawang ‘yun, Loyal talaga kay Kenshi.” Puna ni Grover habang nakatanaw sa dalawa naming kaibigang papaalis. “Tiyak hahabol 'yang mga 'yan kay Kenshi.”
Napailing ako. “Hayaan niyo na.” Sabi ko saka tumayo.
“Ikaw, saan ka naman pupunta? Huwag mong sabihing susunod ka din sa tatlo?” Tanong ni Oswald na magkasalubong pa ang kilay.
“Pupuntahan ko si Sigrid.”
“Huwag mong sabihing makikipag-agawan ka din kay Anthon?”
“Gago. Wala naman akong dapat agawin kay Anthon.” Nakangising sabi ko saka nagsimulang maglakad.
“Wait up!” Pigil ni Hopper sa ‘kin. “Kasama ba ni Sigrid si Nathalie?”
Tumingin ako sa relos ko bago tumango. “Nasa Cafeteria pa tiyak ang mga 'yun.” Sabi ko. “Sama kayo?”
“Si Madison nandu'n ba?”
“At si Alanis?”
Tanong nila Grover at Oswald na kagaya kong tinamaan na rin ng mapaglarong pana ni Kupido. Mga in love na rin.
“Oo. Hindi naman naghihiwalay ang mga ‘yun dahil kung tayo grupo ng mga Bad boys, Sila naman ang grupo ng mga Good Girls.” i said. “Ano? Sasama ba kayo sa ‘kin O hindi?”
“Sasama!” Sabay sa tugon ni Oswald at Grover.
Napailing uli ako saka nauna ng naglakad. “Bilisan niyo kasi baka hindi ko na naman maabutan si Sigrid kapag bumalik sa practice nila.” Pagmamadali ko.
“In love talaga ang mokong.” Tukso ni Hopper.
“Tigilan mo ako, Hop. Alam ko namang tinamaan ka rin kay Nathalie, e.”
“Hindi, a.” Kaila ni Hopper. “Past time ko lang ‘yun. Kailan pa ba ako na in love?”
“Ngayon palang.” Ngumisi ako. “Kay Nathalie.”
“Sinabi na ngang hindi.”
Natawa’t napailing nalang ako. Kahit naman patuloy na ikaila ni Hopper ang feelings niya for Nathalie, lumalabas pa rin naman sa mga kilos niya kung anong totoong damdamin ng gago.
“Madison!!” Muntik na akong humagalpak ng tawa nang biglang isinigaw ni Grover ang pangalan ng kaibigan ni Sigrid na amazona. “Madi — ”
“Grov, ano ba?!” singhal ng kaniyang kakambal sa kaniya. “Nakakasira ng eardrums ‘yang bunganga mo. Ang lapit na nga, Kailangan pang sumigaw.”
Napakamot nalang sa kaniyang ulo si Grover pero nanahimik na rin. Ang kambal na 'to hindi ko minsan maintindihan ang mga ugali. Minsan kasi mas matapang si Hopper at minsan naman ay si Grover kaya hindi ko alam kung sino talagang mas siraulo sa kanilang dalawa.
“Hi, Ladies.” Bati ko sa mga kaibigan ni Sigrid nang makalapit kami sa table nila. “Where’s Sigrid?” Wala kasi sa table nila ang babaeng gusto kong makita. Wala din sa buong Cafeteria.
“Wala, e.” Tugon ni Alanis. “May practice pa kasi sila. Last Practice to be exact. Puntahan mo nalang siya para mapanood mo rin siyang sumayaw.”
Tumango ako. “Sige pero ‘tong mga kaibigan ko gusto kayong maka-bonding lalo na sa inyong tatlo nila Nathalie at Madison.” Sabi ko kay Alanis.
Lihim akong ngumisi nang makita ko ang bahagyang pamumula ni Alanis at gano'n din ang katabi niyang si Madison.
“Okay lang ba?” untag ko sa grupo nila.
“Yes, Yes.” Mabilis na tugon ni Yumee na nakitaan ko rin ng kakaibang kislap sa kaniyang mga mata. Palagay ko, pareho lang kaming dalawa ng iniisip. “C'mon, Have a sit, Guys.” aya niya sa tatlo kong kaibigan.
Parang mga langgam naman ang mga kaibigan kong magkakasunod na pumuwesto sa tatlong bakanteng upuan.
“Para magkaroon ng silbi ang tatlong 'yan,” Turo ko sa mga kaibigan ko. “Ipasagot niyo na sa kanila ang mga snacks ninyo.” Nakangising sabi ko na ikinasama ng mukha ni Hopper. Kuripot. “Mauna na ako. Pupuntahan ko muna ang mahal ko.” Paalam ko sa kanila saka sumipol at diretso talikod.
Habang naglalakad ako papunta kila Sigrid, Bigla namang nag-vibrate ang phone na hawak ko. Napabuntong hininga nalang ako nang makita ko ang pangalan ng kapatid ko sa Caller ID.
“Yes, Vegetta?”
“Nasa school ka pa ba, Kuya?”
“Yes. Hindi pa tapos ang — ”
“You have to come home as soon as possible.” He cut me off. “Nandito si Lolo Benedicto at hinahanap ka na naman.”
“Ano na naman bang kailangan niya sa ‘kin this time?” iritadong tanong ko.
Mahal ko ang Lolo ko pero hindi sa lahat ng pagkakataon kaya ko siyang intindihin. Minsan tuloy hindi ko maiwasang hindi mainggit kay Sigrid dahil mayro’n siyang Lolo at Lola na pinaparamdam talaga sa kaniya kung gaano siya kahalaga sa kanila. Na mahal nila siya at wala silang hinihinging kapalit. Hindi katulad ni Lolo Benedicto na kailangan mo munang patunayan ang sarili mo sa kaniya bago ka niya pahalagahan.
“So? Are you coming or not?” untag ni Vege sa ‘kin.
Huminga ako ng malalim. “Give me 10minutes.” Sabi ko saka pinatay ang tawag.
Alam kong hindi na naman magiging maganda ang kahihinatnan ng magiging tagpo namin ni Lolo sa bahay mamaya pero bahala na si Batman. Ilalaban ko kung anong gusto ko. Hindi ako Tuta na susunod sa kagustuhan ng Lolo ko.
∽∽■∽■∽■∽∽
SIGRID’S POV :
Hooo!! Pagod na ako. Sumasakit na rin ang buo kong katawan dahil sa araw - araw na practice. Nakakapagod pala pero okay lang tutal huling practice na namin ‘to dahil bukas na ang Acquaintance Party. Bukas rin ang unang beses na masusubukan at mararanasan kong mag-perform sa entablado at sa harap ng maraming tao. Sana walang maging problema.
“Are you okay? Kinakabahan ka ba for tomorrow?” Tanong ni Niña.
I tilted my head a bit then a soft smile grazed my lips as i look at her. “A lil bit. Mas nangingibabaw kasi ‘yung excitement ko sa magiging performance natin bukas.” I said, Smiling. “Alam mo kasi, Bukas lang ako sasayaw sa harapan ng maraming tao. Nakakakaba na nakaka-excite.”
“Don’t be nervous.” Hinawakan niya ang kamay ko. “Alam ko namang magiging maganda ang kalalabasan ng Dance number natin since kasali ka na sa Troupe namin. Ang husay husay mong sumayaw — ”
“Oh c'mon, Niña.” The bitter one cut her off. “When did you learn to lie? Hmm? Alam naman natin na una palang hindi na Eligible si Sigrid para sumali sa Dance Troupe na ‘to. Ewan ko ba naman kasi sa ‘yo — ”
“You're just insecure, Sugar.” Putol naman ni Niña dito. “We all know na mahusay na mananayaw si Sigrid kaya puwede ba? itigil niyo na ang pambubully ninyo sa kaniya?”
“Tama si Niña.” Sabi ko. “Sa susunod niyo na ako hamakin ulit kapag natapos na ang Acquaintance Party para hindi masira at masayang ang sayaw na pinaghirapan nating lahat.” Seryosong dagdag ko. “Saka hindi naman siguro ako magtatagal dito kung hindi ako Eligible sa Troupe na ‘to.”
“Ang taas din naman talaga ng kumpiyansa mo sa sarili mo, Manang.” Nakangiwing saad ni Sugar.
“Tama na, Tama na!” Sigaw ni Niña. “Kapag pumalpak tayong lahat bukas, lahat tayo maaapektuhan. Lahat tayo mapapahiya kaya puwede ba? imbes na magsagutan kayo, Magpahinga nalang kayo para may energy kayo bukas. Gano'n nalang puwede?”
I nodded. “Yeah. Pasensiya na.”
“Makakauwi na kayo.” wika ni Niña. “Sigrid, agahan mo ang punta dito bukas, okay? Ako na ang magbibigay ng lahat ng susuotin mo bukas tapos ako na rin ang mag-aasikaso sa looks mo para hindi ka ibully ng mga ‘to.” Turo niya kay Sugar at sa mga alipores niya.
Nakangiti akong nagpatangu-tango. “Thank you, Niña. Mauna na rin ako.” Diretsong paalam ko.
“Mag-ingat ka.” Tumango ako saka sila tinalikuran.
∽∽■∽■∽■∽∽
PAGABI na ngunit mas pinili ko ng maglakad dahil sa matinding traffic. Baka mas matagalan pa ako sa daan saka ilang hakbang nalang din naman makakarating na rin ako sa amin.
“Siggy ..”
Hindi ako sumigaw pero napahawak ako sa dibdib ko dahil sa gulat. Hindi rin naman sumigaw ‘yung tumawag sa pangalan ko pero kasi naman, bakit bigla nalang siyang sumusulpot sa harapan kong parang kabute?
“Kenshi ..” sambit ko sa pangalan ng lalaking kaharap ko. “A-anong ginagawa mo dito?”
“Hinihintay kita.”
Nangunot ang noo ko. “Bakit? Wala naman akong utang — ”
“I want to ask you if,” nag-iwas siya ng tingin sa ‘kin saka napahilamos sa kaniyang mukha. “If you —”
“Ano ba? Diretsuhin mo na — ”
“Be my partner tomorrow night.” Putol niya sa ‘kin. “Sa Party.”
“I can’t.”
Kaagad na nalukot ang mukha niya. “Dahil kay Anthon?”
“Bakit na naman nadamay ang pangalan ni ba—” Sinadya kong hindi ituloy ang sasabihin ko dahil muntikan na akong madulas at masabi ang salitang Bakla. “P-pangalan ni Baby..” iwas ang tinging sambit ko.
“Baby?!” napaigtad ako sa lakas ng boses ni Kenshi. “Nu'ng nakaraan, Hon tapos ngayon Baby?”
I gulped repeatedly. “E, ano bang pakialam mo?” Pabalang ko ring tanong pabalik. “Kahit pa gamitin namin lahat ng endearments d’yan, Wala ka na du'n. Labas ka na. Hindi naman tayo close, e.” Pananaray ko.
Saka totoo naman 'di ba? Hindi kami close saka tandang tanda ko rin kung paano niya ako pinagtabuyan nu'n. Tandang tanda ko rin kung paano niya ako pinahiya sa buong campus dahil sa pagpapakalat niya ng dalawang videos ko.
“Fine, fine. Just please be my partner — ”
“Hindi puwede. Ayaw ko.” Putol ko sa kaniya. “Si Anthon ang partner ko kaya maghanap ka nalang ng ibang iinisin mo.” Inirapan ko siya bago tinalikuran.
“Sigrid, wait!”
“Go home!!” I yelled back.
“Please?!”
Hindi ko na siya pinansin bagkos ay nagtatakbo pa ako para lang makalayo kaagad sa kaniya. Haba ng hair ko 'no? Imagine, ang isang hindi kagandahang katulad ko, Hinindian ang isang Guwapong bad boy?
Wow! Slow clap for you, Self. Tsk tsk.
NASA Pintuan palang ako ng bahay nang marinig ko ang pag-uusap ng aking Lolo at Lola mula sa loob ng aming tahanan kaya naman tumigil ako sa pagpasok sa loob at piliing makinig nalang muna sa kanilang usapan.
“—di sa lahat ng oras ay nandito tayo para sa bata, Gaudencio.” Dinig kong sabi ni Lola Maurita. “Darating din ang araw na manghihina tayo ng husto at mamamatay kaya— ”
“Gusto mo na bang sabihin — ”
“Hindi.” Putol ng aking Lola sa Lolo ko. “Hindi, Gaudencio. Huwag muna. Kaya pa naman natin siyang — ”
“Lolo .. Lola ..” Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya nagpakita na ako sa kanila.
“Apo,” Kaagad lumapit sa akin si Lola. “Kanina ka pa ba riyan?”
“Nahihirapan na po ba kayo, Lola? Nahihirapan na ba kayong pag-aralin ako?”
“Apo, hindi.” Malumanay na tugon ni Lola. “Kaya ka pa naming pag-aralin ng Lolo mo kaya wala kang dapat ipag-alala, Apo.”
“May kailangan O dapat ba akong malaman, Lola?” Natigilan si Lola sa tanong ko. “Lolo?” Baling ko kay Lolo na tahimik lang na nakaupo sa bangkito. “May sasabihin po ba kayo sa akin?”
“Wala, Apo.” Tugon ni Lola pero hindi bumenta sa akin ang naging sagot niya dahil nararamdaman ko at nahahalata ko sa mga kilos nila ngayon ni Lolo na may kakaiba. “Sige na, Apo. Pumasok ka na sa silid mo at nang makapagbihis ka na.” Pag-iiba ni Lola sa usapan. “Ihahanda ko na rin ang hapunan natin dahil maaga tayo ngayong maghahapunan at nang makapagpahinga din tayong lahat ng maaga.”
Tumango ako saka humakbang pero tumigil ako sa harapan ni Lolo Gaudencio na magmula nang makita ako’y, Nawalan na rin ng imik.
“Lolo, ayos ka lang ho? Masama ho ba ang pakiramdam mo?” Nag-aalalang tanong ko.
“Ayos lang ako, Apo.” Ginawaran ako ng pekeng ngiti ni Lolo. “Nagugutom lang siguro ako kaya sige na, magbihis ka’t pumunta ka kaagad ng kusina para makakain na tayo.” Utos ni Lolo.
“Opo. Sige po.” Tugon ko.
Pumasok ako sa silid ko para magbihis ngunit hindi pa rin matanggal sa aking isipan ang pagdududang may nangyayari sa Lolo't Lola ko na hindi ko alam dahil hindi naman nila sa akin sinasabi.
Pero ano nga bang gusto nilang sabihin sa ‘kin? Ano bang dapat kong malaman?
I sighed. Marahil nahihirapan na silang pag-aralin ako at ayaw lang nila akong biguin sa mga pangako nila kaya ayaw nilang aminin sa akin na hindi na nila kaya pang igapang ang pag-aaral ko. Puwede pa naman siguro akong bumalik sa mga Vizconde ‘di ba? Para at least, makatulong ako sa mga gastusin sa school ko at dito sa bahay. Hays! Ang hirap talagang maging mahirap pero ayos lang. Kaya pa naman. Kakayanin para sa magandang future.
--
TO BE CONTINUED ..