Aliyah
Matapos niyang sabihin iyon ay pinapasok niya ako sa kotse niya at sinabing iuuwi na niya ako. Ugh, hindi pa ako nakakapag-paalam kina ate Belle. Siguro ay maiintindihan naman nila ako.
Naging tahimik lang kami habang binabaybay yung daan pauwi. Pakiramdam ko ang haba ng byahe namin kahit na wala pa itong isang oras. Ramdam ko rin ang black aura na bumabalot saamin.
Nagsisimula palang kami bilang magkaibigan, magkagalit na kami kagad. Nakakainis naman kasi eh! Bat kailangan pa niyang ilayo yung babae at bulungan. At yung babae naman! Tumatawa pa. -,- Taglandi nga naman.
"Salamat sa paghatid. Ingat." Malamig na sabi ko sakanya bago lumabas ng kotse. Kita ko ang pagkagulat niya sa trato ko sakanya.
Bago pa ako makapasok sa bahay ay tinawag na niya ako. "Aliyah,"
Oh kanina love, tsaka baby? Ngayon naman Aliyah na? Ay wait, bat ko nga ba hinahanap yung mga tawag niya sakin? Ugh! Nakakasakit sa puso, este sa ulo!
"Kailangan mo?" Matigas na tanong ko. Ugh, bilis bilisan mo, Kean. Nilalamig na ako.
"Mag-usap tayo. Please."
"Pagod ako. Bukas nalang." Tumalikod ako at pumasok na sa loob. Pasensyana, Kean, galit parin ako sayo. Tsaka nalang kita kakausapin, pag malamig na ulo ko.
*-*-*
Pagkagising ko ay nasa tabi ko na si kuya. I opened my one eye dahil nasisilaw ko sa sinag ng araw. Ugh. Ang sakit ng mata ko. Hindi ko pa pala naalis yung contact lens na nilagay ni Janina sakin kahapon. Pero hindi ko na muna aalisin.
"Kuya, bakit ka nandito?" Tanong ko kay kuya. Gising na siya at mukhang hinihintay nya akong magising.
"I want to talk to you, baby." Kumunot yung noo ko sa sinabi niya.
"About w-what?"
"You and your fiancé. I know what happened last night."
Bigla akong napayuko. Err. Naalala ko na naman siya at yung talanding babaeng hinila niya palayo sa mesa namin. Malalandi nga naman. Ugh.
"Nag-away kayo, hindi ba?"
Tumango nalang ako. Halangan namang i-deny ko diba? Eh alam na nga ni kuya. Dadada pa ba ako?
"Aliyah, look at me, baby." Tinaas niya yung chin ko para magtama yung mata namin. Ihh. Papagalitan na naman ako ni kuya. Kainis naman kasi!
"Look, Aliyah, I know Kean loves you. At alam kong hindi mo lang naintindihan yung ginawa niya kagabi."
"Yun na nga kuya eh! Hindi ko naiintindihan! Siya pa galit! Siya naman unang umalis eh!"
"Aliyah, mas mabuti siguro kung mag-usap kayong dalawa. Magbati kayo lalo na't malapit na kayong ikasal."
"Pero kuya! Siya naman ang may kasalanan eh! Edi siya pumuta dito at makipagbati! Ayokong ako ng nauuna! Ugh!"
"Aliyah, hanggang ngayon ba matigas parin yang ulo mo? Please naman! Magbati na kayo!"
"Ayoko kuya. A-y-o-k-o. Tapos."
"Aliyah, isa."
"Nope."
"Dalawa."
"Ayaw sabi eh!"
"Tatlo, Aliyah --"
"Okay fine! Makikipagbati na nga ako diba? Ito na nga oh, maliligo na at ng mapuntahan siya para MAKIPAGBATI na." I rolled my eyes again as I walk towards my cr.
Nakakainis, nakakayamot! Ako pa makikipagbati. Ugh.
Pero kung sabagay. Tama naman si kuya. Ngayon pa ba na malapit na kaming ikasal? Oo na nga, hindi na ako magmamatigas.
Feeling ko kasi may naka bara sa dibdib ko nung nagaaway kami kagabi. Hindi ko alam kung bakit. Bakit ako nagkakaganito.
Teka lang nga, kanina eh tigas tigas ng ulo ko tapos ngayon, UGH. Ang sakit sa ulo, ha. Grabe. -,-
Pgkatapos kong maligo ay kinuha ko yung cp ko para itext si Kean. Saktong nagtext naman siya.
Hey, Aliyah. Can we talk? Text back. Asap.
So I texted him back kung saan kami magkikita. Alad dyis na ng umaga ng makapag-ayos ako. Sakto, nandun na daw sya.
I get my car keys at nagdrive na papuna sa café na pagkikitaan namin. Ng makarating ako ay nandun na siya. Konti palang ang tao, kaya naman may privacy.
Mayo rin sa ibang upuan yung kinauupuan niya. Dalawang seat siguro ang pagitan.
Ng makarating ako sa pwesto niya ay napatayo siya. Kita sa mata niya ang pagkalungkot.
"Pwedeng umupo? Nakakangalay yung heels ko, eh."
"A-ah. O-oo." Why is he stammering?
"Aliyah,"
"Kean,"
Sh*t naman. Bat kailangang sabay pa kami?!
"S-sig, mauna ka na." Wika ko. Natigilan diya ngunit hindi niya ipinahalata. He cleared his throat first.
"Aliyah, galit ka pa rin ba sakin?"
Nagulat ako sa tanong niya. Dahil, kasalanan ko naman ang lahat,
"H-hindi na."
Oh shocks! Bat may NA? Edi iisipin na niyang nagalit ako sakanya? Pero wait, yun naman yung tanong niya eh! Ugh. Ang gulo ko. Promise.
"C-can I explain everything happened last night?" Puno ng sensiridad st kalungkutan yung boses niya. Halata rin sa mata niya ang ekspresyon niya.
"S-sige lang,"
"Tiffani, a-and I, has no relationship, okay?-- No, please, don't talk. I'll explain." Magsasalita na sana ako ng magsalita ulit siya para patigilin ako.
"K-kaya ko siya hinila palayo, I want to talk to her privately. N-nung nakita mo s-syang tumawa, I told her s-she was p-pretty," PRETTY? Pretty pala para sakanya ang malandi, huh?!
"B-but, I told her, you were the prettiest among the girls." Natulala ako sa sinabi niya kasabay ng pamumula ng pisngi ko.
"At dahil, I saw you held Mark's arms papunta sa dance floor, biglang naginit yung u-ulo ko. At nagawa ko yun sayo. I-It's just that, napangunahan lang ako ng s-selos." Mas lalong ikinapula ng pisngi ko ang mga sinabi niya. Ugh.
Nagmumukha na akong kamatis, sa totoo lang.
"N-no, it's, uhh, It's okay."
"Ganun nalang yun, Aliyah? Hindi mo ako papahirapan?"
"N-nope. All this time, ako lang din naman ang may kasalanan. K-kung hindi ako umalis sa table, hindi mangyayari yun. It's okay, Kean. Don't worry."
"S-salamat!" Nagulat ako ng tumayo siya at yinakap ako. Bumilis ang tibok ng puso ko. Ugh, please.
*-*-*
"Kean, paano pala yung k-kasal?"
"Uhm. Let's plan it. Gusto mo ba?"
"Ahh. Depende. Pagiisipan ko muna. Can you wait?"
"Of course, love. Kahit milyong taon pa."
"Well, thank you then, Mr. Tolentino." Natatawang sabi ko sakanya as I look at him. Nandito kami ngayon sa office niya. Nakaupo sa sofa, nakahiga ako sa chest niya at nakaakbay siya saakin.
Naging komportable ulit ako sakanya sa ilang oras na nagku-kwentuhan kami.
"Always welcome, Soon to be Mrs. Toletino." Nagtawanan kaming dalawa sa mga pinagsasabi namin.
Nagulat ako sa sumunod na sinabi niya,
"How many kids do you want?"
"A-ano ka ba! Leche ka! Kung a-ano ano tinatanong mo!"
Hinampas ko siya sa braso na siyang ikinatawa niya.
"Me, I want twelve." Mas ikinagulat ko ng sabihin niya iyon kaya wala akong nagawa kundi murahin siya.
"G*go! Sapak gusto mo?!"
"Hahahaha! Kidding aside, love." Inirapan ko siya at nagkunwaring galit. Pagtritripan din kita. Huh!
Tumalikod ako at kinuha ang cp ko. Kunwari ay nagf-facebook ako. Hindi ko siya pinapansin.
"Uy, Love, joke lang yun. Please,don't get mad at me."
No pansin.
"Uy, love, sorry na."
Dedma.
"Love, kikilitiin kita."
OKAY FINE!
"Alam mo talaga kahinaan ko, huh?"
"Ako pa! Anong silbi kong asawa kapag diko alam mga kahinaan mo?"
"Asawa? Dong, di pa tayo kasal! Hahaha!"
Nagtawanan kami hanggang sa kapusin kami ng hininga. Ang babaw namin eh, nu? Pasensya na.
"Ah, Kean,"
"Yes, love?"
"Gusto kong, ipasyal mo ako."
"Saan?"
"Kung saan may memories tayo."
"What do you mean?" Kumunot bigla yung noo niya.
"I want togo back to our memories, Kean. Para kahit papano, may maitulong yun para bumalik ang mga ala-ala ko." Kumunot ng lalo yung noo niya sa sinabi ko.
"Are you sure, Aliyah?"
"Pretty sure." I smiled.
"Sige. I'll plan my schedule para maipasyal kita." He smiled at me and kissed my forehead. I found it sweet. Kahit na pa namumula na ako at mabilis na naman ang tibok ng puso ko.
*-*-*