CHAPTER 18
"Anong ginagawa mo dito Ford?" Pagtatanong ko ulit. Pangalawang tanong ko na yan at hindi pa din siya nagsasalita.
Ambis na sumagot, he looked away. Anong problema nito?
"Ah Rose, baka sasama siya sa atin." Singit ni Youseff.
Ganun? Pero bakit? "'Kay, fine. Tara na!" Sabi ko na lang.
Pagdating sa pinaka kanto ng street ng UC, nagabang kami ng jeep at halos hindi maipinta yung mukha ni Ford. Parang ayaw niya sumakay na ewan. Haha. Kungsabagay, rich kid. Si Youseff naman, stay cool. Tila walang problema sa kanya.
Nang magpapara na ako ng jeep biglang nagsalita si Ford. "I b-brought my c-car."
Wuuuy. Mukhang nagpaparinig siya na dala niya yung kotse niya para hindi kami mag jeep. Maasar nga! "Anong gagawin namin sa kotse mo?"
"Tss!" Sagot niya.
Kitams? Ang pride diba? Tuturuan ko ng leksyon ang mokong na 'to.
"Brad, wala ka ding mapaparkingan dun." Sabi ni Youseff.
"Tss. I don't give a damn. Let's just ride on my car at iiwan ko na lang yung kahit saan! I have a lot of cars." Inis na sabi ni Ford.
I just rolled my eyes. Sino ba kasing nagsabi na sumama siya? But somehow, I like the idea being with him. I don't know why. Pero kung ano man ang rason niya sa pagsama, I feel happy.
Pero hindi ibig sabihin non, magiging mabait na ako sa kanya. Haha. "Youseff, hayaan mo na si Ford kung gusto niyang sumakay sa kotse niya. Basta tayo mag-ji-jeep. Kitakita na lang sa divisoria."
"Ha? Ah.. o-okay." Sagot ni Youseff.
Marahil hindi niya inaakala na sasabihin ko yun. Bwahaha. Tuturuan ko ng leksyon ang Ford na yan!
Nagpara na ako ng jeep at sumakay. Sumunod naman sa akin si Youseff.
"Fuck! W-Wait!" Sigaw ni Ford ng malapit ng umandar yung jeep kaya hindi na naituloy ng driver ang pagandar.
"ANO BA BOY? SASAKAY KA BA?" Sigaw ng driver kay Ford.
"Yeah.. I mean oo! Shit!" Tapos sumakay na siya. Tumabi siya kay Youseff habang ako kaharap nila.
"Sasakay din pala, ang daming satsat!" Pagpaparinig ko.
"Tss."
Halos 30 minutes lang ang tinagal ng byahe at nakarating na kami sa divisoria. Ang daming paninda at tao. Tyangge kung tyangge.
"Ano simulan na natin? Handa na ba kayo? Pinapaalala ko lang, mainit at magulo dito kaya kung may maikli ang pasensya dito, maiwan na lang dito at maghintay." Pagpapalala ko sa dalawang lalaki at syempre nagparinig din ako kay Ford.
"Tss. Mahaba ang pasensya ko!" Pagreact ni Ford.
Tinaasan ko siya ng kilay. "May sinabi ba akong ikaw yun?" Sabay tawa. "Hahaha. Uy, affected!" Tapos humarap ako kay Youseff. "Let's go!"
Oh wait!
O___O
'Tss. Mahaba ang pasensya ko!'
Did I heard it right? He respond on me! Matapos yung huling pag uusap namin sa villa niya sa TBC, ngayon nalang niya ulit ako kinausap. At five words pa! Boompanes!
Kinuha ko ang listahan ng mga bibilhin. "Una, tela." Pumunta kami sa isang tindahan ng puro tela. "Ate, magkano po kada yarda ng satin na tela?" Tanong ko.
"55 ineng." Sagot nung tindera.
"Ay ate, wala na bang bawas yan?"
"Ilan ba ang bibilhin mo?"
"Tig sasampong yarda po ng white, blue, yellow and red." Sagot ko. Gagamitin kasi ito para sa costume.
"Sige 50 kada yarda na lang ineng."
Tsk. Mahal pa din. "Ate ganda, 45 na lang. Madami naman akong bibilhin."
"Ha? Osige na nga."
Oh diba? Tinawag ko lang na ganda, pumayag agad!
"Wow Rose, ang galing mo tumawad!" Manghang manghang sabi ni Youseff sa akin.
"Kailangan eh. Tsaka sanayan lang yan. Hindi kasi ako katulad ninyo na sa mall na mimili. Madalas talaga, sa tyanggian lang. Nakakatwad kasi dito. Hindi naman porke mura ang damit, panget na diba? Nasa nagdadala lang yan." Sabi ko.
Marami pa kaming mga pinamili tulad ng cartolina, pentel pen, gunting at kung anu ano pang materyales. Ang dami na nga naming mga dala dala eh. Pero hindi naman ganon ka-hassle sa akin kasi ang dalawang lalaki ang nagbibitbit ng mga pinamili.
"Meron pa ba?! Tsk! Damn. Ang init!" Reklamo ni Ford.
"Katulad nga ng sabi ko kanina, kung maikli ang pasensya mo pwes maiwan ka dito."
"Damn! Tara na nga!" At nagmadali siyang maglakad.
Hahahaha! Pikon!
Lumakad na din ako nang bigla akong tawagin ni Youseff.
"Rose wait!"
Lumingon ako. "Bakit—"
O___O
Bigla niyang pinunasan ang pawis ko. "Pawis na pawis ka na eh."
Pinakiramdaman ko ang aking dibdib. I don't feel anything.
Kring.. kring...
Biglang may tumawag kay Youseff. Agad niyang sinagot. Maya maya lang humarap na siya sa akin.
"Rose, I hate to say this but I have to go. My mom called me and there's an emergency." Nagaalinlangang sabi ni Youseff.
"Naku, wag mo na akong isipin. Mauna ka na, tutal anjan naman si Ford. Mukhang kailangan ka ng mommy mo." Then I tried to get the plastic bags from him.
"What are you doing?" He asked me.
"Aalis ka na kamo diba? Kukunin ko lang 'to."
"No, it will be fine. Ako na muna maguuwi nitong iba. Dadalhin ko na lang kung kelan kailangan." Katwiran niya.
"Okay lang sayo?"
He smiled. "No problem. Ikaw ang inaalala ko. Okay ka lang ba?"
Tumango ako. Okay naman talaga ako eh. Wala akong sakit eh. Hehe.
"Okay ka lang with Ford? Eh mukhang hindi kayo magkasundo eh but don't worry, ganyan lang yan si Ford pero di ka naman niyan pababayaan kundi lagot siya sa akin." Then give me a quick peck on my forehead. He turns to Ford na nasa likod ko pala. "Brad, take care of Rose. Una na ako." Then he walked away.
'ganyan lang yan si Ford pero di ka naman niyan pababayaan'
Hindi mawala sa isip ko ang sinabing iyon ni Youseff. Hindi ako papabayaan ni Ford. I looked at Ford. He's looking away. Totoo nga kaya ang sinabi ni Youseff? Hindi nga kaya niya ako pabayaan kahit na wala naman siyang paki alam sa akin?
Teka! Kaming dalawa na lang pala ni Ford! Oh gosh! Magkasundo kaya kami?
"Oh ano?" Tanong ko with matching taas kilay pa. "Ganyan ka na lang? Tara dun!"
Tuloy pa rin kami sa pamimili kahit kaming dalawa lang. Infairness, wala naman akong narinig na reklamo sa kanya.
"Wait." Sabi ko sabay huminto sa tabi kung saan wala ganong tao. "Pahinga lang saglit."
Krug! Krug!
Pinakiramdaman ko ang aking tiyan kung sa akin ba iyong tumutunog pero hindi. Napatingin ako kay Ford na nakayuko.
Krug! Krug!
Confirm. Kay Ford nga yung kumukulong tiyan. Lumapit ako sa kanya.
"Gutom ka na?" Tanong ko.
>////> - Itsura niya yan. Sa iba siya nakatingin na tila nahihiya.
"I-I'm not h-hungry." Tugon niya saka kumulo na naman ang tyan.
Sinungaling. Ang pride kasi. "Hindi pala gutom ha? Pero kung tumunog yang tyan mo, parang may buwaya sa loob. Tara! Kakain tayo!"
Dinala ko siya sa isang barbeque-han. Umorder ako ng dalawang tenga, dalawang isaw at dalawang barbeque. Atsaka naman siya niyaya sa isang lugawan. Umupo kami sa bakanteng lamesa.
"Ate, dalawa nga pong plain lugaw! Tsaka dalawang boiled egg. Salamat po!" Order ko.
Maya maya dumating na kaagad. Binalatan ko na ang boiled egg pero si Ford, walang reaksyon.
"Gutom ka na diba? Kaya kumain ka na." Sabi ko.
Pero hindi pa din siya gumagalaw. Tinitignan niya lang yung lugaw at mga inihaw. Jusko.
Kinuha ko yung boiled egg niya at sinimulang balatan para sa kanya. "Alam mo, nagugutom ka na kaya wag ka na mag inarte." Komento ko. Alam ko naman ang rason kung bakit ayaw niya galawin ang kanyang pagkain, maybe because nandidiri siya. Mayayaman nga naman! "Huwag ka mag alala, pag kinain mo yan hindi ka agad mamamatay, syempre isusugod ka muna sa ospital." Biro ko. "Kain na." Sabay abot ng binalatan kong itlog.
•﹏• - Itsura niya.
"Biro lang yun! Wala namang lason to!" Sumandok ako ng lugaw at hinipan ito. Isinubo ko sa kanya. "Sige na."
Without hesitation, kinain niya yung sinubo ko.
O________O
Waaaa! Why did I do that? Am I insane? Waaa!
"Sarap!" Komento niya saka dirediretsong sumubo ng lugaw.
Napangiti na lang ako sa panunuod sa kanya. Halatang gutom na gutom siya. Parang hindi siya yung Ford na kilala ko. Yung isnabero na Ford. Yung masungit na Ford. Sa nakikita ko ngayon, ibang ibang siya.
"What's this?" Tanong niya sa inihaw na isaw.
"Ah yan, bituka ng manok." Sagot ko.
"WHAT? INTESTINE?" Di makapaniwalang tanong niya.
"Yeah, try it. Masarap din yan."
"No, try it first then I'm next." Sabi niya saka sinubo sa akin ang isaw ng manok.
I was looking in his eyes. And to my surprise, I wasn't seen any coldnest. I saw purity. Tinanggap ko ang isinubo niya. Kinain ko yun na tila sarap na sarap though masarap naman talaga.
"See? Hindi naman bumula yung bibig ko nung kinain ko yan!" Biro ko matapos kong nguyain yung bituka.
He laughed a little bit. "Sira!"
O_____________O
OH MY GOD! DID I MAKE THE SNOB PRINCE SMILE?????
************************************
A/N: Please vote and comment! Also read my other story - I fell inlove with a tomboy