Tuvalet ve atıştırma için mola vermiştik. Bu sayede soluğu direk tuvalette almıştım.
Gözlerimi iyice açıyor kızarıklı geçmiş mi diye kontrol ediyordum.
O sırada içeri bizim sınıfın kızlarından bir kaç kişi girdi. İçlerinde Zeynep'in bulunduğu grup ellerinde ki küçük çantaları teker teker lavabonun önüne koymuştu.
Daha sonra hepsi bana dönerek ezici bakışları ile bakamaya başladı.
"Bir şey söyliyeceksiniz galiba. " dedim onlardan önce atılarak.
"Sen.. " dedi Zeynep konuşmaya başlayarak. "Ortalığı yine karıştırmaya başladın. "
"Ne?" dedim gülerek.
"Senin alerjin yok muydu ya? Ne bu geziye gelmeler falan? "
Tek kaşını kaldırmış aşağılayıcı bir tavırla yüzüme bakıyordu.
İlk bir kaç saniye sadece durdum.
"Bunun seni ilgilendireceğini hiç zannetmiyorum." diyerek söze başladım. "Sonuçta alerjisi olan benim."
Hepsi birden gülmeye başladıkları sıra daha yüksek bir sesle onların sesini bastırdım.
"Ha benim için endişendiyseniz anlarım !"
Sonra birden sesleri kesildi. Zeynep'in dudağını yavaşça yukarı doğru kıvrılmış kaşları yukarı kalkmıştı.
"Yok ya. İşimiz gücümüz yok senin aptal alerjini düşüneceğiz. " dedi
"O zaman? " diyererk bir başka cevap bekledim.
"Olanları çabuk Unutuyorsun Laçin. Derya'ya neler yaptığını hepimiz biliy- "
"O konuyu karıştırma." dedim lafını keserek. "Bunun geziyle alakası yok."
Yanındaki diğer iki kızla birlikte gülmeye başaldılar.
"Canım. Haberin yok galiba Derya Eskişehir'de okuyor. Tabi doğru sen nereden bileceksin. "
Hiç bir şey söylemeden sadece durdum.
Ve düşündüm.
Orada onunla karşılaşma imkanımız ne kadar büyüktü?
Hayır bu imkansız.
"Hadi gidelim kızlar otobüs birazdan kalkar. "
Onlar çıktıktan sonra uzun bir süre daha aynaya baktım ve düşündüm.
Derya'nın Eskişehir'de olabileceğini nasıl da düşünmedim.