Y A S S I E'S POV
"Sure kayo ayos na sya?"
"Oo, nagamot ko na. Trust me. Alam ko yan. Boyscout kaya ako"
"Kapag yan hindi pa pala okay, dalahin na natin sya sa ospital"
"Uy teka nagalaw galaw na sya!"
"Tahimik guys!"
Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko, at napasigaw na lang ako sa gulat dahil nakadungaw ang mga mukha nila sa akin.
"Huy! "
"Ay sorry, chine check ka lang namin"-sabi ni Cassie habang naka peace sign.
Unti unti naman na silang lumayo sa mukha ko. Kaya naupo na ako sa kama at doon ko lang naramdaman na kumikirot pa ng kaunti ang braso ko.
Nang tingnan ko naman ito ay may benda na, as in balot na balot.
"Okay ka na ba ysa? May masakit pa ba sayo? "-tanong ni Janine sa akin.
Andito silang lahat maliban kay Blixen at Sabrina. Ano pa nga bang ineexpect ko? Kahit ata mamatay ako dito, kay Sabrina pa din sya mag-aalala.
"I'm fine. Medyo kumikirot pa, pero keri na. Sinong gumamot nito?"-tanong ko.
"Si kurt, besty. Ano ba talagang nangyari?"-tanong ni Cassie.
Lumapit naman si Azy sa akin at inabutan ako ng tubig, uminom muna ako bago sumagot.
"Sabrina entered the kitchen, and then we talked. And, nag-away kami. Tapos, kumuha sya ng kutsilyo. Nung binalak ko pa ding lumaban ay hiniwa nya ako sa braso. And t-then, I s-saw b-b-bloods"-kwento ko.
Napatahimik na lang ako ng maalala ko yung mga dugo. Takot ako sa sarili kong dugo, pero pag sa ibang tao na dugo ay hindi naman. Hindi ko alam kung bakit.
"Tama na yan, mag pahinga ka na muna dyan. Hindi naman masyadong malalim ang sugat at tumigil na rin ang pagdurugo. Gusto mo ba munang kumain?"-tanong sakin ni Cassie.
"Hindi pa naman ako gutom. Matutulog na lang muna ako ulit. S-salamat guys. And, thank you very much Kurty"-sabi ko tsaka ako ngumiti.
Hay, ang babait talaga nila sakin grabe. Hindi ko ata ma-imagine na wala sila sa buhay ko. I know this sounds corny, but I really mean it.
"Ano ka ba babes, wala yun. Pahinga ka na dyan. Lalabas muna kami. Kapag may kailangan ka, sumigaw ka lang. Aakyat kaagad kami dito. Okay?"
Tumango na lang ako at lumabas na nga sila. Pero narinig ko pang bumubulong si Cassie at Azy habang naglalakad.
"Kakalbuhin ko talaga yang Sabrina na yan. She don't have the rights to do that"-rinig kong bulong ni Cassie.
"Dapat talaga hindi na natin yang isinama dito. Patay talaga sakin yang babaeng yan"-bulong rin ni Azy.
Kaya naman sinaway sila ni Janine. Napatawa na lang ako dahil sa mga kalokohan nila.
Pagkalabas nila ay napapikit na lang ako, pagod pa ako at kailangan ko pa talaga ng pahinga. Inalis ko na muna sa isip ko si Blixen at hinayaan ang sarili kong makapag pahinga.
Pagkagising ko ay dahan dahan akong tumayo at naglakad palabas. Nakirot kirot pa din ang braso ko kaya naman hawak hawak ko ito pagbaba ko.
Dumiretso kaagad ako sa kusina dahil nauuhaw ako, at naabutan ko doon si Tristan na naka tingin sa ref at mukhang namimili ng kakainin.
Nang mapansin naman nya ako ay dali dali syang lumapit sa akin tsaka ako inalalayang maupo.
"Bakit ka bumaba ng mag-isa? Dapat tinawag mo kami. Pano kung---"
"Shhh. Okay lang ako. Nauuhaw na kasi ako e, tsaka gutom na din. Asan sila?"-tanong ko.
Tumango tango naman sya tsaka ako inabutan ng sandwich tsaka juice.
"Dapat sinabi mo na lang, para dinala ko na lang sa kwarto nyo. Andun sila sa labas, nag papahangin lang"-sagot ni Tristan.
Umupo sya sa tabi ko at kumain na din sya ng sandwich. Hmm, nakakagutom naman. Nakakatawa lang na sobrang protective nila sa akin, na para bang lumpo ako ganon. Ang sweeeeet.
"Ahh. W-where's Blixen?"-kinakabahang tanong ko pa.
"A-ah, h-huwag mo na syang itanong Ysa. H-hayaan mo sya. Kain ka lang dyan. T-tapos labas tayo. Para mahanginan ka naman"-sabi nya. Tumango tango na lang ako.
I see, nasa room pa din sya nila Sabrina. Hay, ano pa nga bang ineexpect ko? Ni hindi man lang nga nya ako pinuntahan sa room namin ni Cassie e. Magsama sila bwiset!
Kapag gumaling yung braso ko, si Sabrina naman ang gigilitan ko, sa leeg! Bwiset.
Pagkatapos kumain ay inalalayan ako ni Tristan palabas, andoon silang lahat at nakaupo sa lapag.
Mga nakabusangot nga silang lahat e, anong meron? Pagkalapit namin sa kanila ay mukhang gulat na gulat pa sila.
"Okay ka na ba ysa? Come. Upo ka dito"-sabi ni Azy tsaka nya tinap yung tabi nya.
Ngumiti ako tsaka naupo sa tabihan nya, naupo na din si Tristan sa tabi ni Janine. Ayiee. Nagkakamabutihan na ata sila e.
"I'm okay. Kaunting kirot na lang to. Sorry ha, nasira tuloy yung plano natin kagabi na tabi tabi tayong matutulog"-sabi ko sa kanila.
"Ano ka ba! Huwag mong intindihin yon, ang mahalaga ay okay ka na"
"Oonga Ysa, pwede pa naman natin yung gawin kahit kelan. Sa ngayon, pahinga ka na muna"
Ngumiti ako at tumango tango.
Nagkwentuhan lang kami ng nag kwentuhan hanggang sa napagdesisyonan namin na pumasok na. Para manood na lang sa sala.
RomCom ang movie na pinapanood namin, para naman maaliw kaming lahat.
Habang nanonood ay nagkekwentuhan kami ni Kurt ng kung ano-ano. Pinapatawa nya nga ako ng pinapatawa lalo sa kwento nya. Pinapasaya talaga nila ako ngayon.
Natigil ang pagtawa ko ng makita kong naglalakad papunta dito si Sabrina, kasama nya si Blixen.
Naupo sila sa sahig at nakinood. Natahimik naman kaming lahat, not until Tristan broke the silence.
"Blix, hindi mo man lang ba kakamustahin si Ysa? Ang haba ng sugat nya. Tingnan mo oh. "-sabi ni Tristan habang tinuturo pa ako.
Ako naman ay nakatingin lang sa TV, dahil ayokong makipag eye to eye contact sa kanya. Ayoko, lalo lang akong nasasaktan kapag nakikita ko sya.
"Kamusta yassie? Oh ayan okay na?"-sarcastic na sabi ni Blixen.
Napaawang na lang ang bibig ko dahil sa narinig ko. Are he serious?!
"Umayos ka naman pare"-saway ni Kurt.
Narinig ko namang nag gasp si Janine sa tabi ko na parang hindi din sya makapaniwala sa narinig nya.
"Maayos naman ako ah. Kayo lang naman tong kung ano ano ang sinasabi"
"Blixen ano bang gusto mong palabasin ha? Kaibigan mo si Saby, oo gets na namin yon. Pero yung mahal mo andito oh! Nasaktan din sya! Hindi lang si Saby ang nasaktan dito!"-inis na sigaw ni Tristan.
Lalo na lang napaawang ang labi ko sa mga naririnig ko. Parang gusto kong maiyak. Are they defending me? Nakakatouch.
Alam ko naman kasing childhood friend din nila si Sabrina pero andito sila sa side ko ngayon. Wahhh, thank you guys.
"You're acting so rude blixen"-inis na sabi ni Cassie.
"Bakit parang ako pa yung mali dito? Masama ba na mag care ako kay By? Andyan naman kayo para kay Yassie diba. Ano pa bang gusto nyo?"-inis ding sambit ni Blixen.
Nag-iinit na talaga ang dugo ko dito kay Blixen. Bakit ba sya ganito?! Parang gusto ko na lang maiyak, bakit ba kinakampihan nya si sabrina?!
E si Sabrina naman talaga ang nauna! Ako nga itong nasugatan ng malala! Tapos grabe sya kung mag care kay Sabrina! Paano naman ako?!
"Blix, it's okay. I understand them"-singit ni Sabrina sa usapan.
At para bang teary eyed pa sya. Nag papa-awa na naman amputa. Nakakainis sya! Ano!? Sya pa ngayon ang aping-api?! Kapal ng mukha grabe!
"Hindi by, ayoko ng pinagtutulungan ka nila dito. Ano ng nangyari Tris at Kurt? Hindi nyo man lang tatanungin ang side ni Saby? Pinapaalala ko lang ha, si Saby ang matagal nyo ng kaibigan"-dagdag pa ni Blixen.
At doon, automatic ng tumulo ang mga luha ko. Agad agad ko itong pinunasan para hindi nila mapansin pero umaagos na lang ito ng sunod sunod.
Hanggang sa napahikbi na ako, kaya napatingin silang lahat sa akin. Ito ang ayoko e, yung makita nila akong mahina. I hate this feeling, damn.
"S-stop B-Blixen. O-okay lang ako, a-ano ka ba. Si S-sabrina na l-lang intindihin mo. K-kasi nga naman c-childhood friend mo sya. At t-tsaka mas mukhang s-sya ang napuruhan sa a-amin e. O-okay lang ako. S-sino ba naman ako? E k-kaibigan mo lang rin naman ako, n-na ngayon mo lang nakilala nang 2nd y-year college. S-s-sorry ha. S-sige, aakyat na muna ako. K-kurt and T-tristan, alagaan nyo si S-sab. S-salamat"-naghihikbing sabi ko, tumayo na ako at lumakad na paalis.
Narinig ko pa silang tinatawag ako at pinapabalik pero hindi ko na sila pinansin. Hindi pa man din ako nakakaakyat ng hagdan pero may humila na sakin at sumubsob na lang ang mukha ko sa dibdib nya.
Amoy pa lang, alam ko na. Lalo na lang tuloy akong naiyak dahil nakayakap sya sa akin ngayon. Namiss ko yung amoy nya.
"A-ano bang ginagawa m-mo? B-bitaw. M-mag papahinga na a-ako. Si S-sabrina na lang ang samahan mo"-sambit ko.
Tinutulak tulak ko pa sya pero sobrang higpit ng yakap nya sa akin. Namiss ko sya, pero sobrang sakit na kasi ng mga pinagsasasabi at pinaggagagawa nya.
Sabi nya ako lang ang mahal nya, pero hindi nya naman mapanindigan. Bakit ginaganito nya ako kung mahal nya ako?
Bakit nya ako binabaliwala kung mahal nya ako? Bakit nya ako pinagpapalit kung mahal nya ako? Ano na?
"Don't cry. I'm sorry. It's just that, Saby told me that you started the fight. At ikaw daw ang may hawak ng kutsilyo, pero naiwasan ka nya kaya sa sarili mo tumama ang kutsilyo"-bulong nya sa akin habang nakayakap pa din sya sa akin.
Para naman akong nanigas sa kinatatayuan ko, at parang gusto kong manapak ng wala sa oras.
Damn you Sabrina. Nakalimutan kong madumi ka nga pala maglaro. Ito na ba yun? Watch me Sabrina, mas magaling ako maglaro. I'll win this, slut.
"B-baby do you belive her? P-paano ako? P-paano namang y-yung side ko?"-tanong ko sa kanya.
Niyakap ko na din sya ng mahigpit, kagaya ng yakap nya ngayon sa akin.
"I don't know. Tell me, ano ba talagang nangyari? But first, stop crying baby. It hurts alot to see you crying. Damn, I'm so sorry baby. I promise this won't happen again"-sabi ni Blixen.
Lumayo sya at tsaka nya hinawakan ang magkabilang pisngi ko. Dahan dahan nyang pinunasan ang mga luha ko.
"I-I was about to leave the kitchen. But Sabrina came in. And then we argue about something. Tapos B-baby, nagsabunutan na kami. Nung natatalo ko na sya, tumakbo sya papunta sa mga kutsilyo. Tapos kinuha nya yung isa, nung dedepensahan ko na sya, n-n-natalo ako baby. Nahiwa nya yung b-braso ko. T-tapos tuloy tuloy ng tumulo yung d-dugo sa braso ko. M-m-madaming dugo"-kwento ko.
Nag sstutter pa ako habang kinekwento ito, kapag naaalala ko yung dugo talaga nag kaka goose bumps ako. I hate seeing my own blood.
Tumango tango naman sya at walang imik na niyakap ako. Niyakap ko na lang din naman sya pabalik, at naramdaman ko namang hinahalik halikan nya ang buhok ko.
"I'm sorry baby, hindi ko muna pinakinggan yung side mo. Nataranta lang talaga ako dahil nga may hika si Sabrina. Sorry baby, pero pinuntahan kita sa room mo kanina nung nag papahinga ka. I-I-I kissed you while you're sleeping"-sabi nya.
Pagkarinig ko nun ay naitulak ko kaagad sya kaya naman napabitaw sya.
"What?! You kissed me?!"
"Sa forehead lang naman baby. Ang Oa naman nito. Payakap ako baby, I missed you so damn much. I could hug you forever"-sambit nya pagkatapos ay hinila na naman nya ako at tsaka ako niyakap. Namiss ko din naman sya e.
"Naniniwala ka ba sakin?"-biglang tanong ko habang magkayakap kami.
"Simula ngayon, papaniwalaan kita higit sa kanino pa. Ako lang din ang papaniwalaan mo okay? I promise, hindi ako mag titiwala sa iba. Sayo lang ako maniniwala, sa mga sasabihin mo. Sorry baby. I love you"
-End of Chapter 36-