OSWALD’S POV
Ipinarada ko sa parking lot ng HEURON ang kotse ko. Yeah, First day of school and i’m a bit excited.
“Hello?” i answered. It’s Kenshi on the other line. Tanging kotse nalang niya ang wala pa dito na nakaparada. “Nasa’n ka na, Bro?”
“I’m on my way. Nasa Heuron ka na ba?” Tanong niya.
“Yeah. Kakarating ko lang din actually. Ano, hihintayin ba kita dito sa labas? Nasa loob na ‘yung tropa mong sindikato.” i said.
“Malapit na ako diyan. Hintayin mo nalang ako.”
“Oka— ” Aba? bastos ‘yung Kenshi na ‘yun ah. Pinatayan ako ng tawag? Tsk tsk.
Lumabas ako ng kotse ko at sakto namang may pumaradang kotse. Si Kenshi na siguro. But, No. It’s Sugar. Dammit! Kung minamalas ka nga naman.
“Hey, Waldo!” Kingina! Ilang beses ko ba dapat ulit-ulitin na hindi Waldo ang pangalan ko? Oswald nga kasi. “How’s your vacation?”
“Anong kailangan mo, Asukal? Kung si Kenshi lang ang nilapit mo, wala pa siya kaya shoo! Umalis ka na sa harap ko.” pagtataboy ko sa kaniya. Hindi ako masungit lalo na pagdating sa mga babae pero, Men, Si Sugar ‘to na daig pa ang aso kung makabuntot sa kaibigan ko. Tsk.
“You’re so masungit! Hmp!” See? Ang arte. “Diyan ka na nga.”
“Madapa ka sana.” pahabol ko sa kaniya na ikinairap niya.
Bakit ba kasi ang tagal tagal ng Kenshi na ‘yon? Unang araw pa lang ng klase pero ang bagal bagal na niyang kumilos tapos gusto niyang magtapos with flying colors? Oh man! Mahirap yata ‘yon.
May pumaradang sports car sa tabi ng kotse ko. Kay Kenshi na ‘to. Hinintay ko siyang makalabas.
“Hey! Good morning.” Bati sa’kin ng gago.
“Anong Good sa morning kung pinaghintay mo ako ng matagal? Tapos nakita ko pa ‘yung Asukal na bumubuntot sa’yo.” minsan lang ako magsungit kaya sasagarin ko na. Tinawanan pa ako ng gago. Ano bang nakakatawa du’n?
“Huwag mo ng pansinin ‘yon. Halika na.” Tingnan mo. Pinaghintay ako tapos uunahan pa akong maglakad. Bastos talaga e.
Kailangan ko pang habulin para makasabay ako sa kaniya sa paglalakad. Akala ko nasa loob na ang lima pa naming tropa pero nasa Main gate lang pala ang mga ito. Malamang inaabangan kami ni Kenshi.
“Yow!” Bungad ni Hiro sa’min. “Akala namin hindi na kayo nagising.” tatawa-tawang aniya. Isa pa ‘tong mokong na ‘to. Panira ng araw.
“Gago! Tara na.” wika ni Kenshi. Agad namang kumilos ang iba at sumabay sa paglalakad namin.
Nasa hallway na kami nang biglang may bumangga sa amin ni Kenshi dahil sa gitna pa namin nito napiling dumaan.
“Gago ka ah!” Bulyaw ni Kenshi du’n sa tao.
Binalingan namin ‘yung bumunggo sa’min na inakala pa naming lalaki dahil hindi namin siya kaagad pinansin. At ang inakala nga naming lalaki, It turns out to be a girl. A nerd girl. Wala na bang mas imamalas ang araw ko?
“Ano bang problema mo ha?!” galit pa rin si Kenshi.
“S-sorry po.” Nakatungong sambit ng babae na muntik pa naming hindi marinig.
Tiningnan ko ang kabuuan niya, Mukha talagang manang. Ang school uniform ng girls na palda na dapat sana’y hanggang mid-tigh lang, lampas tuhod na ang sa kaniya. May suot na makapal na salamin. Nakalugay ang makapal at kulot nitong buhok. Inay ku po! Bakit may ganitong estudyante dito? I mean, sa tagal naming nag-aaral dito, ngayon lang ako naka-encounter ng nerd.
“Tama na ‘yan, Bro.” awat ni Grover kay Kenshi.
“Yeah. Cool down, Kenshi. First Day palang natin oh.” aniya naman ni Harvy.
Humugot ng isang malalim na paghinga si Kenshi para siguro pakalmahin ang kaniyang sarili. Sa aming tropa, siya ang may pinakamaigsing pasensiya.
“Sa susunod magdahan-dahan ka at titingnan mong mabuti ang dinadaanan mo dahil sa susunod na banggain mo kami ulit, malilintikan ka na.” Warning ni Kenshi sa kaniya.
“O-opo.”
“Get lost.” malamig na tonong dagdag ng kaibigan ko.
Napailing nalang ako nang magsimula na namang maglakad si Kenshi nang walang lingun-likod. Tinapunan ko ng huling tingin ‘yung babae bago ako sumunod kay Kenshi na nakapamulsang naglalakad kasabay ‘yung lima.
“The Leader is here!”
“Nandito na ‘yung 7BB!”
“Oh my god! Ang Guguwapo nila!”
“Kenshi!”
“Nandito na ‘yung mga sindikato!”
“Waldo!”
“Hiro!”
“Oh myyy! Ang hot ng kambal!”
“Papa Harvy!”
Ilan lang ‘yan sa mga sigawan ng madlang girls at mga pa-girl. In short, beki. Pero parang wala kaming naririnig. Deadma lang kami at patuloy lang kami sa paglalakad. Ano pa bang bago? *Smirk*
Umakyat kami sa second floor dahil naroon ang classroom namin. Woo! Nakakapagod umakyat sa hagdanan. Pagdating namin roon ay nakapila na ang aming mga kaklase at dahil si Hopper ang Key holder, lumapit ito sa pintuan at binuksan iyon.
SIGRID’S POV
Hindi ko naman sinasadyang mabangga kanina ‘yung grupo ng mga lalaking ‘yon kanina e. Kung hindi lang naman ako tinulak ng kung sino man ‘yung nasa likuran ko, hindi sana mangyayari ‘yon tapos ang sungit pa nu’ng isang Lalaki. Akala mo naman kung sinong guwapo. Buti nalang talaga mahaba ang pasensiya ko. Mabuti nalang at mabait ako kaya hindi ko na pinatulan ‘yung lalaking ‘yon.
Nakaramdam din ako ng hiya kanina dahil napansin ko ang mapanuring titig ng isang lalaki sa grupong ‘yon sa’kin habang ‘yung iba ay umaawat, ‘yung iba naka-poker face at ‘yung iba, nakangisi. Yumuko nalang ako para hindi na madagdagan ang hiyang nararamdaman ko.
Nasa History Class na ako pero hindi pa kami nag discuss dahil puro ‘introduce yourself’ ang sinasabi ng bawat Lecturer na pumapasok sa classroom namin. Nakakapagod na ngang magpakilala. Buti nalang at huling klase ko na ‘to bago mag Lunch break.
“You.” nag-angat ako ng tingin nang marinig ko ang boses ni Miss Arsenia. Ang Lecturer namin. “Introduce yourself.”
Para akong nauupos na kandila sa hiya nang matuon ang lahat ng atensyon ng buong klase sa’kin. Siyempre ako lang ang bukod tanging may itsurang hindi kaaya-aya sa paningin ng marami. Hindi naman kasi ako pinanganak na katulad nila. Mayaman at kayang bilhin ano man ang gustuhin nila.
Suwerte nga ako dahil nakakuha ako ng scholarship sa prestihiyosong eskwelahan na ‘to. Heuron. Mga mayayaman lang ang nakakapasok dito kaya tuwang-tuwa ako ng mabigyan ako ng pagkakataong mag-aral dito sa huling taon ko sa High school. Yes, I’m a 4th year transferee student.
Naglakad ako papunta sa harapan ng nakatungo. “H-hi. Ahm M-my name is Sigrid Garcia.” Dahil sa kaba ko ay hindi na ako nakaisip ng iba ko pang sasabihin kaya nagsigawan ang buong klase ng ‘Boo!’. Hiyang-hiya akong bumalik sa upuan ko.
“Class, quiet.” saway ni Miss Arsenia sa mga kaklase ko na agad namang nagsitahimik.
“Hi.” Nilingon ko ang ang taong nasa likuran ko na tinapik pa ang balikat ko. “I’m Alanis Madrigal.” Nakangiting sabi niya.
“At ako naman si Madison Abuen.” Pakilala ng katabi ni Alanis. Pareho silang maganda kaya nakakahiyang makipag-usap sa kanila. “Huwag kang matakot sa’min, hindi naman kami nangangain ng tao. Puwede pa kung lalaki ka sana.” napangiti ako sa biro niya.
“Okay, Class. Dismiss.” anunsyo ni Miss Arsenia kaya agad nagsipagtayuan ang mga kaklase namin.
“Sigrid, right?” Tanong na naman ni Alanis sa’kin.
“O-oo.” utal pang sagot ko dahil naiilang pa rin ako sa kanila.
“Okay, Sigrid. I bet na wala ka pang kakilala dito kaya halika na. Sumabay ka na sa amin ni Madison na mag-lunch.” aya ni Alanis sa akin.
“P-pero — ”
“Walang pero pero, Sigrid.” putol sa’kin ni Madison saka ako hinila na muntik ko pang hindi makuha ang bag ko. Hay naman!
Pagdating namin sa canteen ay agad pumila si Alanis para umorder ng pagkain.
“Halika na. Treat na kita.” Aniya ni Madison habang hila-hila pa rin ako na parang bata. “Anong gusto mo?” akmang tatanggi ako nang magsalita na naman si Madison at pangunahan ako sa balak ko. “Kapag tumanggi ka, magtatampo ako sa’yo. Kaya sabihin mo na kung anong gusto mo para makapag order na tayo.”
“A-ahm, C-chicken spaghetti nalang at orange juice.” sabi ko. Sapat na ‘yun sa’kin.
“Is that all? Dagdagan mo pa kaya. Hindi naman kita sisingilin e.”
“Thanks, Madison, pero ‘yun na ‘yun. Sapat na sa akin ‘yon.” Nakangiting sabi ko.
“Okay. Sige na, maghanap ka na ng upuan natin. Kami nalang ni Alanis ang pipila.” Madison said. Tumango ako at agad na naghanap ng mauupuan namin since halos mapuno na ng mga estudyante ang buong canteen.
Nakahanap naman ako ng bakanteng table sa bandang kanan at akmang uupo na ako nang ..
Araayy!
‘yung puwet ko!
May humila sa upuan kung saan sana ako uupo kaya bumagsak ang puwetan ko sa sementadong sahig ng canteen. Ang sakit.
Bigla namang nagtawanan ng malakas ang mga estudyanteng nakapalibot sa akin dahil sa nangyari.
“Hey! are you okay, Miss?”
Mukha ba akong okay sa lagay na ‘to? ang sakit ng pang-upo ko! Huhu! Bakit ba ang malas ng unang araw ko dito sa Heuron?
“Come. Tutulungan na kita.”
This time, nag-angat na ako ng tingin sa makulit na Lalaki.
Sheyt na malupeyt!
‘yung isa sa mga lalaking nabangga ko kanina, nasa harapan ko! Siya ‘yung lalaking naka poker face lang kanina. Guwapo!
Inilahad niya sa akin ang kaniyang kamay at nag-alangan pa akong abutin ‘yon pero dahil masakit talaga ang puwet ko dahil sa pagkakabagsak ko, humawak nalang din ako sa kamay niya dahil kailangan ko ‘yon. Kailangan ko ng tulong niya.
Inalalayan pa niya akong makaupo. Such a Gentleman. Pinagpag ko ang sarili ko. Oo na. Alam ko namang pangit ako pero hindi ko naman gustong madumihan ako. Sino ba kasi ang gumawa nu’n sa’kin?
“Will you stop laughing at her?!” napaigtad ako sa gulat nang biglang sigawan ng lalaking ‘to ‘yung mga kapwa namin estudyante na kanina pa ako tinatawanan. Wait. Ano nga bang pangalan ng lalaking ‘to? “At sinong gago ang gumawa nu’n sa kaniya?!”
Lahat yumuko at walang imik. Anong nangyari? Bakit parang takot na takot sila sa lalaking ‘to? Hindi naman siya mukhang si Casper.
“Walang magsasalita? Walang aamin?!” nanggigigil na tanong niya. “O baka gusto niyong lahat kayo— ”
“Ako!” Nagtaas ng kamay ang isang babae. “Ako, alam ko kung sino. Nakita ko kung sinong humila sa uupuan sana ng babaeng ‘yan.” Turo pa niya sa’kin.
“Then tell me!”
Lahat ng mata ay nakatuon na sa babaeng nagsalita. Hinihintay kung sino ang ituturo niyang gumawa.
“S-si Butter.” Turo niya sa isang babaeng nakangisi lang. “Siya ang humila sa upuan.”
Binalingan ko ang lalaking tumulong sa akin. Matalim ang matang nakatingin sa babaeng nagngangalang Butter.
“Butter.” Bigkas nito sa pangalan ng babae ng may nagbabantang tono. “Come here.”
Hindi kumilos ang babae para lumapit sa amin at sa halip ay naglakad siya patungo sa exit door ng cantene kasama ang tatlo pang mga babae. Bago pa man sila tuluyang makalabas ay ..
“I said come here!” Galit na sigaw ng lalaking katabi ko. “Pero kung gusto mong umalis ng hindi sinusunod ang gusto ko, then go. Malaya ka. Hahayaan kita but I’ll make sure that this school year will gonna be a hell for you. Mark my words, Butter.” Banta niya sa babae.
Nagulat ako nang mabilis na lumapit sa amin si Butter. Ano ba talagang nangyayari? Bakit sila natatakot sa lalaking ‘to?
“I’m s-sorry — ”
“No! Hindi sapat ang sorry mo. Gusto kong maramdaman mo kung anong naramdaman ng babaeng ‘to dahil sa ginawa mo.”
“But— ”
“No Buts. Now, gusto kong umupo ka sa upuan na ‘yan.” turo ng lalaki sa upuang dapat ay uupuan ko sana kanina. “At ikaw, Miss, gusto kong bago pa siya makaupo, hilain mo rin bigla ang upuan.” utos niya sa’kin. Heaven! Hindi ko kayang gawin ‘yung inuutos niya.
“H-hindi ko kaya..” usal ko.
“Okay.” simpleng tugon ng lalaki sa’kin. “Pero gusto kong umupo ka pa rin sa upuan na ‘yan, Butter. Now!”
Mabilis namang kumilos si Butter para umupo pero bago pa man dumikit ang pang-upo niya sa upuan, Mabilis ng nahila ng lalaki ang upuan palayo kay butter dahilan para bumagsak ito sa sahig.
“What’s going on here?” napatingin kaming lahat sa dumating. Nakasuot ito ng uniform ng isang teacher kaya malamang, teacher ito. “Are you okay, Butter?” agad na dinaluhan ng guro si Butter na nakangiwi pa rin.
“Yes, Miss. She’s fine. Nadulas lang kasi siya. Right, Butter?” inosenteng aniya ng lalaki kay Butter na agad namang tumango. “Come on, Let me help you.” He offered his hand to Butter. Nang makatayo si Butter ay binulungan pa ng kung ano ng lalaki ito na agad namang nagpatangu-tango.
Ano ba kasing nangyayari?
Bago umalis sa harapan namin ‘yung guro at si Butter, tinapunan pa muna niya ako ng masamang tingin.
“Mali ‘yung ginawa mo sa babae pero Thank you sa pagtatanggol sa akin.” Baling ko sa lalaking katabi ko.
“I’m Saiyan.” with that, he left.
Anong nangyari? Sino ang lalaking ‘yon? Sino si Saiyan?