Feralda took in a deep breath and finally managed to calm herself. Pero hanggang ngayon ay nararamdaman niya pa rin ang sakit ng kanyang anit dahil sa pagsabunot ni Bernadette. 'But this is nothing compared to the pain in my chest,' mapait niyang paalala sa sarili niya at napag-desisyunang umuwi na lang. Hindi niya alam kung ilang oras siyang nagkulong sa loob ng banyo o kung paano niya nagawang patigilin ang kanyang mga luha. Hindi na niya namalayan ang oras o ang kumakalam niyang sikmura.
She didn't even bother turning on her cellphone. Though, Feralda was sure her parents are worried sick by now.
"Bahala na. Wala na rin naman silang magagawa kahit na late akong umuwi." Inayos ni Fe ang kanyang bestida at wala sa sariling naglakad palabas ng mall. She must look like a disaster from the way people kept glancing at her. Malamang kumalat na ang maskara sa kanyang mukha.
"Damn that jerk... Magsama na sila ng fiancé niya. Wala na akong pakialam sa kanila."
Nang marating ni Feralda ang parking lot ng mall, agad siyang nakalanghap ng sariwang hangin. Nasisinagan ng papalubog na araw ang kapaligiran. In fact, the sun was barely seen over the horizon, weak with orange streaks of light. Dusk claimed Eastwood once more. The memories of her heartbreak seemed too insignificant to worry about.
For once in her life, Feralda didn't feel suffocated.
Huminga siya nang malalim at ngumiti sa sarili. "Keri lang 'to. Uso namang mag-move on." Kung nandito lang sana si Min, baka kanina pa nila tinawanan ang nangyari---o baka kanina pa siya nito sinermonan. Either way, Feralda misses her bestfriend.
Bakit nga ba sila nag-away? Hindi na niya matandaan.
Pinanood ni Feralda ang pag-alis ng mga sasakyan. Halos wala na palang tao rito. Pero bago pa man siya makaalis sa lugar, biglang huminto ang isang kotse sa tapat ni Feralda. The car's window was tinted, so she couldn't see who the driver is. Bigla siyang kinabahan sa hindi malamang dahilan.
'Ano namang kailangan ng isang 'to?'
At sa isang iglap, biglang lumabas ang driver at mabilis siya nitong hinawakan. "T-Tulong!" nagpupumiglas si Fe at sinusubukang kumawala, pero sadyang mas malakas ang kidnapper. The man dragged her inside the car. Halos mapilayan na si Feralda sa higpit ng hawak sa kanya.
"AAAHHH---!"
Her screams were soon muffled by a cloth. Nanlaki ang mga mata ni Fe nang mapagtantong may pampatulog ang telang 'yon. Unti-unti, huminto ang pagpupumiglas ni Feralda hanggang sa tuluyan na siyang mawalan ng malay.
*
"6:00 p.m."
The time read on Minnesota's lockscreen. Sinubukan ulit niyang tawagan si Feralda, but it was useless. 'Nasaan na kaya siya?' Ayaw man niyang mag-isip ng masama, pero paano kung kinuha na pala siya noong killer? Nanindig ang balahibo ni Minnesota sa naiisip. She shook her head and clamed herself. "Napaparanoid lang ako, there's nothing to worry about. Baka nga nakikipaglandian lang 'yon ngayon."
Dumaan siya sa parking lot ng isang mall. Naalala niyang gusto nga pala ng nanay niya ang tinitindang lumpia sa kantong ito. 'Paniguradong masosorpresa 'yon kapag binilhan ko siya.' Masayang wika ni Min sa kanyang isip. She could almost imagine her mother now, struggling again with her iPhone. Kailangan ulit niyang turuan ito, kung hindi, baka ma-wrong number na naman ang nanay niya sa pagtawag. Who knows what kind of trouble her mother might get herself in? Kaya nga't nilagay ni Min ang number niya sa unahan ng contact list ng nanay niya.
Pero ang ngiti ni Minnesota ay biglang napalitan ng takot.
"A-Anong...?" Nanlaki ang kanyang mga mata sa nakita.
"AAAHHH---!"
Minnesota hurriedly hid behind a lamp post and watched silently. Nanginginig ang kanyang mga kamay at ramdam niya ang kaba sa kanyang dibdib. Pinanood niya ang pagkaladkad ng isang lalaki sa isang dalaga papasok ng sasakyan. When she noticed the girl's dress, halos mapasigaw si Minnesota sa gulat.
Kilala niya ang damit na 'yan. 'Iyan mismo ang niregalo ko noon kay Feralda!' Tinitigan niyang maigi ang dalagang nawalan ng malay.
Nanlamig ang buong katawan ni Minnesota nang makilala ang mukha nito.
'FERALDA!'
Agad niyang tinakpan ang bibig niya't iniwasang gumawa ng ingay. Malalalim na ang paghinga ni Minnesota. Nangyayari na ang kanina niya pa kinakatakutan. Someone is kidnapping her bestfriend! 'Fuck! Anong gagawin ko?!' Bago pa man niya makita ang plate number ng sasakyan, humarurot na ito sa patungo sa kabilang kanto.
Minnesota cursed under her breath and ran after them.
'Shit! Kinidnap si Feralda!' Sa pagkakataong ito, hindi na alintana ni Minnesota ang pagod. Kailangan niyang iligtas ang kaibigan. She needs to save Feralda before she becomes another victim! With her heart pounding inside her chest, adrenaline coursed through her veins. Naalala niyang bigla ang hitsura ng bangkay ni Thami Esteban.
Minnesota would be damned if she let Feralda be killed in such a merciless way. 'Ang Heartless Killer...totoo ang sinabi 'nong detectives!'
Miraculously, the car suddenly stopped by the nearest gasoline station. Kinakabahang nagtago si Minnesota sa likod ng halamanan at inabangang lumabas ng sasakyan ang driver.
'The devil himself...' Nang makita niya ito, halos magpigil ng hininga si Minnesota. Para bang umatras bigla ang tapang ni Minnesota nang makita ang baril nito sa bulsa. Napalinga-linga sa paligid ang lalaki bago nagtungo sa restrooms. Nakahinga lang nang maluwag si Min nang tuluyan na itong nakapasok sa loob.
'Damn it. One wrong move and he might kill both of us!' Kinakabahan niyang sinilip ang paligid. No one seems to care about anything. Maingat siyang tumakbo papalapit sa sasakyan at sinubukang buksan ang pinto nito. 'Kailangan kong itakas si Fe...'
A soft click was heard, the car door soon opened easily.
Nagmamadaling pumasok si Minnesota sa loob at tinapik-tapik ang kaibigan, "Fe?! Shit, gumising ka nga!" But the girl laid unconscious and motionless. Wala nang nagawa si Minnesota kundi buhatin ang kaibigan papalabas. She struggled with Feralda's weight and strained her muscles. Kailangan na nilang makatakas bago pa man bumalik 'yong lalaki!
"Fe, ano ba 'tong pinasok mo?" Nanghihinang sabi ni Minnesota nang iupo sa likod ng halamanan ang kaibigan. Maingat niyang isinandal sa pader si Feralda. Minnesota sighed in relief when she heard her shallow breaths.
'She's alive..' Ngumiti si Min at kinapa ang cellphone sa bulsa. Kailangan niyang kunin ang plate number ng sasakyan at tumawag sa mga pulis.
Pero nagulat siya nang makitang wala roon ang cellphone niya.
"Shit."
Kinakabahan niyang sinilip ang kulay itim na kotseng tumangay kay Feralda. Wala pa roon ang serial killer. Minnesota rushed towards the car and started searching for her cellphone. Malakas ang kutob niyang nahulog niya ito sa loob. When she finally got her phone, Minnesota stopped.
Footsteps.
Papalapit na ito sa kinaroroonan niya. Bago pa man siya makalabas ng sasakyan, nakita na niyang naglalakad pabalik dito ang lalaki. 'Ano nang gagawin ko ngayon?!' Nanindig ang balahibo niya nang marinig ang mga yabag ng serial killer. Alam ni Minnesota na kung tatangkain niyang lumabas ng kotse, agad siyang mapapansin ng Heart Killer. Malalaman niyang tinulungan niyang tumakas ang kaibigan. 'Nasa malapit lang si Feralda,' natataranta niyang isip. Paniguradong makikita rin siya nito.
He'll kill both of them.
Napapikit si Minnesota at nagdasal. In one swift movement, she closed the car's door and laid in the backseat. 'Nababaliw na nga ako...pero kailangan kong iligtas si Fe.'
A few seconds later, the Heartless Killer came back. Dumidilim na ang paligid kaya't hindi niya napansing ibang babae na pala ang nasa kanyang likuran. Nang umandar muli ang sasakyan, napapikit na lang sa takot si Minnesota. Her heart was still pounding inside her chest.
She tried to push away the images of Thami Esteban's corpse. Ang nakakapanindig-balahibo nitong hitsura at ang nagkalasug-lasog nitong laman.
Minnesota Gervacio is now facing the same madman who killed that girl.
Minnesota Gervacio is now at the mercy of the Heartless Killer of Eastwood.
---