'Everything's real but not everyone's true.'
💜Samantha's P.O.V💜
Nandito ako sa loob ng Head Master Office the last time I come here was unforgettable because of HM words that give me hope, to become a strong person and courage to be always do good even he told me some words that give me clueless. But now it's really different, nakaupo kami sa harapan ng table ni HM sa left side nandoon si Kathleen, Katherine, Kate at young babaeng nakasalamin. I don't know her name habang kami naman ni Nerissa nasa right side. Nandito rin si Miss Secretary Lucks at Miss A.
"Sino sa inyo ang nagsasabi ng totoo?" Napapailing na sabi ni HM.
Napayuko nalang ako ng ulo habang pinipigilan ang pagpatak ng luha ko.
"Nasabi na po naming ang dapat naming sabihin sa inyo na po yun kung sino ang paniniwalaan niyo." Kathleen said.
"Hindi po naming sinasabi na si Sam ang may kasalanan pero siya po ang nakita namin na kasama si Elle sa loob ng Comfort Room." Katherine said while she's looking at me with a worried look and sympathy.
Tahimik lang si Nerissa, Kate at yung kasama nila. I remember that girl siya yung babae sa cafeteria na hindi ko sinasadyang tapunan ng pagkain nang may pumatid sa akin.
"As you said Miss Smith, pumasok ka sa CR at nakita mo si Miss Sarmiento na nandoon rin sa loob, nag-usao pa kayo pero nang papalabas na siya bigla nalang siyang na hilo at hang magising siya sinaktan niya ang sarili, am I right?" Miss A ask me. Seryoso siyang nakatingin sa akin.
Kinakabahan along tumango sa kanya.
"O-opo."
Umayos naman siya nang upo at tiningnan ako sa mata
w
aring binabasa niya ang laman ng isip ko, bahagyang nangunot pa ang noo niya.
"Pero papaanong napunta sayo ang patalim na sinasabi ni Miss Phlein (sabay tingin sa babaeng katabi nina Kathe.) na nakita niyang ikaw ang may hawak?" Tila naguguluhang dagdag pa niya.
Napaiwas naman ako ng tingin.
"H-hindi...Hindi ko po alam. Ang alam ko lang hawak ko na iyon pero hindi po talaga ako ang may gawa nang mga sugat niya. Hindi ako ang may gawa non sa kanya." Nagsusumamo kong sabi na sana paniwalaan nila.
Napakunot noo naman si HM.
"You don't know. Paoaanong hindi mo alam na napunta st nahawakan mo iyon?" Nagtatakang tanong ni HM.
"Hindi ko po talaga alam." I'm so helpless, my eyes are so tired parang gusto na niyong pumikit at ipahinga.
I sob.
Napatingin naman sila sa akin.
Naramdaman ko namang hinawakan ni Nerissa ang kamay ko na nasa ibabaw ng hita ko.
She's comforting me.
Napatingin naman ako sa gawi ni Kate, nag-iwas lang ito ng tingin nang magtama ang paningin namin.
'Bakit hindi mo manlang masabi na hindi ko yun kayang gawin? Kate bakit?'
"Why I can't read what's on your mind? Hindi ko tin nakita kung ano ang totoong nangyari. Are you blocking it?" Naguguluhang tanong ni Miss A at binigyan niya ako ng kakaibang tingin.
"Why I can't read you?" Kunot noo niyang tanong sa akin.
Pati ako at nguluhan rin sa sinasabi niya, sina Kathleen naman at nagpalipat-lipat ang tingin sa akin at kay Miss A.
"Baka masiyado lang pagod si Samantha kaya hindi niyo mabasa ang nasa isip niya Miss." Segunda naman no Miss A." She's so tired and exhausted I think she need to calm her self at magpahinga." Dagdag niya pa.
Napatingin ako sa kanya ang I look at her teary eyed and I give her a faint smile. She smiled too a half smile.
Napaisip naman si Miss A.
"I think tama ka Miss Servey so for now try to relax your self Miss Smith and don't think to much, don't let your emotions come out don't stress your self sa ngayon pag-aaralan muna namin ang nangyari kay Miss Sarmiento. Hindi ito isang biro dahil buhay niya ang nakataya I hope ma resolve agad ang problemang ito. Sana nga nagsasabi ka ng totoo Miss Smith, I hope nagsasabi kayo ng totoo." HM said at tiningnan kami isa-isa. "Thank you for your informations and cooperation ladies, you can leave now." HM said.
Nagsitayuan naman kami at lumabas.
"Be strong Sam." Bulong naman sakin ni Nerissa.
'I know, cause right now I need to be strong.'
Pumikit naman ako ng mata at saktong pagmulat ko nagtama ang paningin namin ni Kate.
Agad siyang nag-iwas ng paningin at nauna nang maglakad.
Napatingin rin sa amin si Kathleen at Katherine.
They give me a sad look at sumunod kay Kate.
Sumunod rin sa kanila yung babae.
"Sam?"
I look at Nerissa and give her a 'It's okay." look.
'Nasaan na ang Kate na laging nandiyan para sa akin? Nasaan na ang Katherine at Kathleen na laging ipagtatanggol ako? Nasaan na ang KKK na pamilya at kaibgan ko?'
'Gusto ko lang naman marinig na kamustahin nila ako, I just want them to say sorry because the way they act towards me. Pero bakit isang salita wala akong narinig? Totoo bang naniniwala kayo Kathleen, Katherine na wala akong kasalanan o sinasabi niyo lang yun para huwag lang madagdagan ang bigat na nararamdaman ko dahil sa inaakto ninyo sa akin lalo na si Kate, o katulad niya naniniwala kayo na ako ang may kagagawan non?'
Pinunasan ko naman ang butil nang luha na tumulo sa mga mata ko.
"Sam please don't cry. Magiging maayos ang lahat just pray and I know everything's well be okay." Pag-aalo naman sa akin ni Nerissa.
"Tahan na. Punta tayong cafeteria." Pagyayaya niya.
"Ayaw ko." Baka lalo lang akong masaktan sa mapanghusgang tingin ng mga studyante sa akin.
Nerissa just sigh.
"Stay strong, Sam." She said and give me a hopeful smile.
Hindi ko magawang ngumiti sa sitwasyon ko ngayon.
"I want to talk to her." Usual ko naman na nakapagpatigil sa paglalakad ni Nerissa sa hallway.
"Sino?" Nagtataka niyang tanong.
"Kate. Them." I said at nilampasan siya.
I need to talk to her why she's acting that way towards at me kung bakit ganon siya sa akin. I want to hear her side kahit hindi niya nga ako napakinggan ayaw kung mag-aasume at ayaw kong e judge nalang sila basta. I want to heard what's really they all thinking. Gusto kong marinig ang sasabihin nila. I feel sorry for Elle but for now I feel sorry for my self. I hope hindi ako madissapoint at masaktan sa sasabihin nila umaasa akong magiging maayos ang resulta. Ano man ang sabihin nila handa akong makinig kahit na masakit.
***
Pasok sa kanan labas sa kaliwa yan ang ginagawa ko habang dumadaan ako sa hallway. All eyes are on me, gossips here, gossips there and gossips everywhere at alam kung tungkol yun sa akin. Kasama ko man si Nerissa alam kung nasa akin ang atensiyon nila.
"Grabe hindi ako makapaniwalang magagawa niya yun kay Elle."
"Gosh! Nakakatakot talaga ang babaeng yan."
"Tsk! That's trouble maker again!"
"Is that Samantha? She's not belong here."
"Kawawa naman si Elle."
"Una si Jessa, tapos si Hailley ngayon si Elle naman goodness!"
"I really don't like her."
"She's ugly. She's not that pretty! Angel in Disguise tsk!"
"Malandi din yan!"
"Gosh! Idol ko pa naman siya but now I don't like her."
"She's beautiful pero ang panget ng ugali."
"Kung anong kinaganda ng buhok at mata yun naman ang kinapanget ng ugali niya."
"I have a crush on her but not I think I dislike her."
"Crush pa naman sana kita Sam, but now I'm so disappointed."
Lahat sila pinag-uusapan ako mapalalaki man o mapababae. Hindi ko nalang pinapakinggan ang pinagsasabi nila hindi dahil wala akong pakialam kung hindi dahil sa ayaw ko ng masaktan sa mga maririnig ko.
Pagpasok namin sa loob ng cafeteria nandoon silang lahat. May iilan ding studyante sa loob.
"S-sam? Nerissa." Surah approach me and Nerissa.
"Sam, are you okay?"
"Ayos ka lang ba?"
"Nerissa what happened? Ano kamusta?"
"Anong nangyari ayos lang ba ang pagpunta niyo kay HM? Ayaw sabihin nitong tatlo eh may nangyari ba?
Sunod-sunod silang nagtanong at hindi ko na alam kung sino ang una kung sasagotin.
Nakatayo lang ako katabi si Nerissa habang ang paningin nakatuon kay Kate, Kathleen at Katherine. Pero mas nakafocus lang ang paningin ko kay Kate.
I exhale and inhale deeply.
Natahimik naman sila.
Naglakad ako palapit kina Kate.
"Can I talk to you?" I ask.
Napangat naman ang tingin niya sa akin. Even Kathleen and Katherine na nasa tabi niya ay napatingin rin sa akin.
"Tungkol saan? Kung tungkol don sa nangyari—
"No." I cut her words.
Tinitigan ko siya ng maigi.
"Hindi ka naniniwala tama ba?"
She look at me. Emotionless.
"Hindi ka naniniwala na hindi ako ang may gawa non. Am I right?" I repeated.
Hindi ko alam kung taka ba ang nakikita ko sa nga mata niya.
Sad?
Pain?
And she feel sorry? I don't know.
Nakita ko ring tumahimik lang na nakikinig ang iba. Nararamdaman din seguro nila ang namumuong tension.
Nakatyo si Jake, Surah, Kiah, Gab, Jessa and Nerissa dahil sila ang sumalubong ng nga tanong sa amin kanina. While the rest are sitting in the chair.
"It's not what you think, S-sammy." Nautal pa siya nang banggitin ang pangalan ko.
"Really? The what? Bakit ganin ka sa akin? Why are you acting so cold towards at me like you didn't care? Gabon ba talaga ako kahirap paniwalaan?" Puno nang sakit at sama ng loob kung sabi.
Nakita ko namang napasinghap ang iba.
"Sam." Nerissa held my arm pero tinabig ko iyon.
"Just answer me. Sagotin niyo ang tanong ko."
'Bakit ba ayaw niyong magsalita?'
"Sam, nabigla lang kami. Kaya naging ganon kami sayo." Kathleen.
'I'm so disappointed about she said.'
'Ganon ba kahirap na sabihin na hindi sila naniniwala na hindi ano any may gawa non? Ganon ba kahirap na sabihin nila and salitang sorry?'
"Sino bang hindi na bigla. Dahil ako nabigla rin. Pero sana naman hindi niyo agad ako hinusgahan."
I feel a hot liquid dropping in my cheeks.
Alan kong lahat sila nagulat.
"Sam, hindi ganon yun." Katherine try to explained pero hindi ko parin maintindihan.
'Anong hindi ganon? Puro nalang ba yan and sasabihin nila? Nakakasawa na.'
"You want to know why I'm acting that way." Napatingin ako kay Kate nang magsalita siya.
She stand up.
"Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hindi ko alam kung anong magiging reaksiyon ko dahil nandoon kami eh nakita naming may mga sugat at kalmot Karin. Nandoon ka kaya Hindi maalis sa akin na paghinalaan ka muntik mo na ngang magawa yun kay Yulla diba kaya naisip ko na kaya mo rin yung gawin kay Elle." Seryoso niyang sabi ngunit nakita ko rin ang pagkagulat sa mukha niya.
"Kate Sapphire." Kathleen said in a warning tone.
"K-Kate?" Hindi naman makapaniwala ang reaction ni Katherine maski ang iba. Lalo na ako.
Gulat akong napatingin sa kanya. I can't explain what I feel right now umasa ako eh, umasa na magiging maayos ang resulta pero lumala pala.
"Kate anong sinasabi mo?" Kaizen.
"Kaye do you know what are you saying?" Surah ask in disbelief.
"I... I know." Kate reply while looking at me.
"Sinasabi mong ako ang may gawa non?" Nailing kung sabi. "Maraming salamat sa oras mo Mahal na Prinsesa."
"S-sam?" Nerissa.
I know lahat sila napatingin sa akin dahil sa sinabi ko.
"Akala ko iba ka. Pareho kalang din pala nang iba." Puno nang hinanakit kung sabi.
"You judge me that easily. I can't believe it." I said and I break down. I cried but I don't care.
"S-sammy?"
"Sana lang alam mo rin, Hindi lahat na nakikita ng mata mo yun ang totoo. " I said while pain and hatred are visible in my eyes.
Nakita ko pang hindi siya makapniwalang tumitig sa akin.
Tumalikod ano na puno ng luha ang mukha.
I run away again.
"Sam!" Nerissa called my name but I didn't look back.
***
(Stone Heart Autumn Park)
•SH Autumn Park•
"Sam, nandito lang kami para sayo." Nagulat naman ako sa pagdating nila. Sila na naman. I wipe my tears.
'I'm so thankful kasi kahit nabon and nangyari nandito parin sila para sa akin.'
"Kaibigan mo kami Sam at alam naming masakit ang ginawa ni Princess Kate sa iyo." She said.
'Hearing her name make me hurt and guilty. Alam kung mali ang ginawa ko pero nasasaktan talaga ako sa ginawa niya.'
Kinausap nila ako at isa lang ang masasabi ko tama sila. Tama ang sinasabi nila.
***
Lutang akong naglakad pabalik ng dorm.
Natigilan naman ako sa nakita ko.
I gasp.
...At para akong kinakapos ng hininga.
Why?
Why I'm hurting this way?
Ang sakit sa mata silang tingnan.
Blake is hugging Surah. Nakita kung umiiyak ito. Anong nangyari sa kanya?
Natawa ako.
Ang tanga! Ang tanga ko talaga!
Bakit nga ba umasa ako? Bakit nga ba nakalimutan ko si Surah?
Aishh! Si Blake! Si Surah!
'Si Surah ang gusto niya Samantha, Alam mo yun! Bobo lang ang hindi makakapansin non! Pero bakit ako umasa? Umasa na gusto niya rin ako?'
H-hindi! Hindi pwede! Hindi mo siya gusto Sam!
'Dahil mahal mo siya.'
"Arrghhhh!!!!" Parang baliw akong naglakad paalis, sinampal-sampal ko pa ang mukha ko.
Prinsesa siya. Prinsepe siya. Bagay sila sa isa't isa. Wag kang tanga!
Eh ako? Trouble maker? Madaming hater. Muntik ng makapatay. Pinaghihinalaan. Hinusgahan.
Pero bakit niya ako hinalikan?
O_O
Napatigil naman ako sa paglalakad.
'Malamang para patahanin ka! Uto-uto ka naman Maya umasa ka. Naguon iiyak ka?!'
Ginulo ko ang buhok ko.
'Wala siyang sinabi hinalikan ka lang nag-asume ka kaagad?!'
'Bat ang sakit?'
'Hindi kayo bagay. Kahit kailan Hindi ka niya magugustuhan.'
Paulit-ulit yan na nag re-replay sa utak ko na lalong nagpadagdag sa sama ng loob ko.
"No! Forget it Sam! Tama sila! Alalahanin mo ang sinabi nila. They are right!"
D*mn it!
_____________________