Arash feat. Helena—
"Broken Angel"
(pls. click the video)
'In just one blink everything suddenly got change.'
💕Samantha's P.O.V💕
I let my self cry out loud.
Wala akong pakialam kahit basang-basa na ako dahil sa ulan.
I really hate the rain but for know I use to like it because I feel that I'm not alone na dinadamayan niya ako sa pag-iyak.
My tears is like the rain minsan lang dumating pero grabe kung bumuhos.
I sob.
'Bakit palagi nalang akong nasasaktan? Why my life become like this I am that bad para maranasan ko ang ganito? Hindi ba pwedeng mamuhay nalang ako nang simple lang kagaya noon?
"M-mommy...D-daddy (sob)...sabi niyo dito...d-dito...ako nababagay (sob)...p-pero bakit...(sob)...bakit parang hindi." Umiiyak akong napaupo sa lupa.
I feel a cold wind and rain drops splashing towards me.
Hiyaan kung bumuhos sa akin ang ulan.
I'm alone. Nag-iisa na naman ako.
"Sam, bakit ka nagpapaulan?" Naramdaman ko namang wala nang ulan na tumutulo sa akin.
I look up.
And I saw a girl standing beside me with an umbrella.
"Sam, ayos ka lang ba?" Nag-aalala niyang tanong.
'Bakit sila nandito? Hindi sila ang inaasahan kung pupunta sa akin.'
"We heard what happened. I know you can't do that." She said nagulat ako sa sinasabi niya.
'Jessa?'
Nag-umpisang tumulo na naman ang luha sa mata ko.
"N-na...(sob)...naniniwala...kayo na wala...a-akong kasalanan?" Umiiyak kong tanong sa kanya, sa kanila.
"Oo naman Samantha please tumahan kana." Nilapitan naman ako ni KC at tinapik-tapik ang balikat ko.
Mas lalo lang akong naiiyak sa ginagawa nila.
"Alam naming hindi mo yun magagawa. Sam, basang-basa ka na magkakasakit ka." Nag-aalala namang sabi ni Joana.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.
Simpleng sakit lang sa ulan nag-aalala sila pero sa training na ginagawa namin mas malala pa ang sakit na nakukuha namin pero wala naman silang pakialam.
'How weird.'
"B...bakit...niyo to ginagawa?" I ask.
"Sam, tinatanong pa ba yan? Kaibigan ka namin kaya nag-aalala kami sayo." Jessa
"We care for you." Joana
"I know hindi ganon katagal ang pinagsamahan natin pero para sa amin kaibigan ka namin Sam." KC
Napaiyak naman ako.
"S-salamat..."
Niyakap naman ako ni KC hindi alintana na basa ako habang umupo si Joana sa tabi, si Jessa naman pinapayungan kami.
'S-salamat...thank you dahil sa inyo nararamdaman kung hindi ako nag-iisa.'
"Hala! Tara na at basang-basa ka na. Basa narin kami." Bigla namang sabi ni Joana at tinulungan akong tumayo.
"Ang dumi mo na. Hali ka na Samantha." Jessa said and guide me to walk.
Tipid akong ngumiti sa kanila.
Nandito parin ang sakit na nararamdaman ko.
'Bakit hindi manlang nila ako sinundan? Hinayaan nila akong mag-isa. Bakit bigla kayong nagbago?'
Mapait akong ngumiti.
Habang nag-lalakad kami naramdaman ko namang ang kakaibang ihip ng hangin.
I don't know but my heart beat faster. Suddenly I fell nervous.
***
Lumabas ako sa dorm o mas magandang sabihin na bahay dahil mukha naman talagang bahay ang tinutuluyan namin. May apat na bahay ang nandito dalawa ang para sa lalaki at dalawa ang para sa babae may tig wa-walong kwarto at may sari-sariling CR may malawak na living room at dining area iilang metro lang naman ang layo ng bawat bahay. Nandito parin ito sa loob ng Stone Heart Academy.
Pagkatapos kung magbihis pinaalis ko naman sila gusto kung mapag-isa para makapag-isip. Pupuntahan daw nila si Nerissa dahil kanina pa niya ako hinahanap.
Tahimik kung tumingala sa kalangitan. Tumigil narin ang ulan pero madilim parin ang kalangitan.
'Anong oras na ba? 2 o'clock?'
Hinayaan kung tumulo ang mumunting butil ng luha sa mata ko.
'Ano na kayang nangyayari doon sa loob ng school building? Si Elle? Sina Kate?'
(Sigh)
"Sam."
Napahinto naman ako sa pagmuni-muni at napatingin
sa tumawag ng pangalan ko.
"Well you stop crying?" Mahina niyang sabi at bakas dito ang awtoridad.
Hindi ako nag-abalang punasan ang mga luha ko habang nakatingin sa kanya.
Napaatras naman ako dahil sa paglapit niya.
"Hindi bagay sayo ang umiyak." He said.
I gasp at parang lalabas na ang puso ko dahil sa ginawa niya.
'I feel his warm hand in my cheeks wiping my tears.'
"K- Kurt?" Nauutal at nagtataka ko siyang tinignan.
Nagulat naman ako at dobleng kaba ang naramdaman ko nang niyakap niya ako.
Napako ako sa kinatatayuan ko.
"Please be strong. Everything's will be fine." He whisper and his warm breathe give me goosebumps.
His warm breath in my ear give me goosebumps.
(Gulp)
'Anong nangyayari?'
Nakatulala lang akong pinagmasdan siya palayo sa kinatatayuan ko.
'Panong magiging maayos ang lahat? Should I believe you that everything's will be fine?'
"Am I too late?" Napapitlag naman ako dahil sa boses na narinig ko na nagmumula sa aking likuran.
*Lub!Dub!Lub!Dub!Lub!Dub!*
Hinarap ko naman siya at ganon nalang ang gulat ko ng magsalubong ang paningin namin.
Napakaseryoso ang mukha nito.
"Explain what happened." His voice is so deep.
Mukhang alam niya narin ang nangyari.
Kusang tumulo ang luha sa nga mata ko.
'Did he ask me that I'll explain what happened?'
May bahagi nang pagkatao ko ang sobrang nasiyahan dahil sa sinabi niya.
'Ibig sabihin hinihintay niya ang paliwanag ko hindi siya naniniwala na ako ang may gawa non?'
"B- Blake?" Para akong bata na umiyak sa harapan niya na hinihintay na patahanin niya at humihingi na kampihan niya.
"Stop crying."
Nagulat naman ako sa sinabi niya pero hindi ko yun pinansin.
"I said stop crying." Hindi ko alam kung galit ba siya o ano dahil bakas sa mukha niya ang inis. Mahina lang naman ang pagkakasabi niya hindi pasigaw kung hindi parang pinapatahan niya ako. Napakasarap sa pandinig ang boses niya.
Hindi yong cold na Blake ang nasa harapan ko ngayon.
Umigting ang nga oanga niya at salubong ang mga kilay na humakbang siya palapit sa akin.
I swallow hard. Parang huminto yong paghinga ko.
"Sa gagawin ko, sana huminto yang pesteng luha sa mga mata mo." He whisper.
Sobrang lapit nang mukha niya sa mukha ko kaya halos maduling ako.
I gasp.
Natulala at nanlalaki ang mata na tiningnan ko siya.
O_O
Parang huminto young pag-ikot nang mundo at ang tanging naririnig ko lang at ang sobrang lakas ng pagtibok ng puso ko.
Nang lumapat ang mapupula at malambot niyang labi sa labi ko.
Nakuyom ko ang kamao ko.
'Kusang huminto ang paglabas ng luha sa mata ko. Mukhang natigil sa pagtulo dahil sa nangyayari.'
Gusto kung hilahin palabas at itapon ang puso ko dahil sa sobrang lakas ng pintig nito at baka marinig niya.
I feel that my cheek are burning.
Natulala akong tumitig sa kanya habang nagtatanong ang mga mata.
'Para akong atatakihin.'
Akala ko hahalikan niya ulita ako kaya napaatras ako at napapikit pero hindi pala, naramdaman ko ang mainit niyang hininga and that give me double-double goosebumps.
"Sa susunod matoto kang punasan ang sariling luha mo wag mo nang hintayin na may magpunas nito at baka magdilim ang paningin ko at magkasala ako." He whisper full of seriousness and authority.
"Keep safe. I know you'll be fine." He uttered.
Tiningnan niya muna ako ng ilang segundo bago umalis sa harapan ko.
Halo-halong emosyon na tiningnan ko siya habang paalis papunta sa dereksiyon kung saan dinaanan rin kanina ni Kurt paalis.
Napasapo ako sa dibdib ko.
At....patuloy parin ito sa pagtibok ng mabilis.
'Anong nangyari don sa dalawa? Lalo na kay Blake?"
'Nananaginip ba ako?'
'Bakit niya ako hinalikan?
"Samantha. Master?"
Ang nag-aalalang mukha ni Nerissa ang tumambad sa akin at doon ko napatunayan na hindi nga ako nananaginip.
Hindi panaginip ang nangyayari sana panaginip lang ang nangyari kay Elle kung sana pinasama ko nalang sana si Nerissa.
'Sana may room ditong time machine.'
"Pasinsiya na Master kung hindi kiya nagawang oritektahan. I'm sorry if I can't protect your heart from not to be hurt. Patawarin mo ako dahil wala akong nagawa." She said and she hug me.
Naramdaman ko naman ang sakit.
Parang tinutusok ang puso ko hindi lang ako ang nasasaktan kung hindi pati narin ang Protector ko.
"Don't be sorry Nerissa. Nagpapasalamat ako dahil nandiyan ka. Thank you for being their for me when I needed a friend your not just my friend but you are my family. Ikaw nalang ang meron ako." Naiiyak akong yumakap sa kanya.
Humigpit ang yakap niya sa akin.
"Wag kang magsalita nang ganyan marami ang nagmamahal sayo. Marami kaming naniniwala na mabuti ka at hindi mo yun kayang gawin."
Patuloy lang sa pagluha ang nga mata ko.
'Ang sakit na.'
"Sina Kate? Anong nagyari? Nasaan sila?" I ask while sobing and still hugging her.
"Dinala nila yung Elle sa clinic ang daming pasa ang natamo niya. I... I don't know if she can survive dahil sa dami nang dugo na nawala sa kanya. Sila Princess Kate....nasa Head Master Office."
"Pinapatawag ka rin ni HM."
I cry more.
'Hindi man lang nila ako pinuntahan?'
"Hindi...Hindi naman sila...naniniwala diba?" Nagsusumamo akong oo ang sasabihin niya.
Pero nagtagal ang ilang segundo na hindi siya
umimik.
Tuluyan na akong napaiyak nang malakas.
"S- Sam, tahan na...siguro na bigla lang sila aya nila naisip na ikaw ang may kagagawan non. I....I know sasabihin nila na wala nang kasalanan. Magtiwala ka lang magiging maayos ang lahat."
Sa sinabi niyang yon nagkaroon ako nang kaunting pag-asa.
"Siguro nga tama ka. Nabigla lang sila....A-alam naman nila na hindi ko yun magagawa diba? Kasi sina Kate yon eh....kaibigan natin sila, sila na ang pamilya natin diba? Kakausapin ko siya siguradong paniniwalan niya ako...diba? diba Nerissa?" I tried to convince my self even if I'm not sure kung yun ang mangyayari.
"Sam?" Nakita kong may munting butil nang luha na tumulo sa mata ni Nerissa.
Napayuko ako.
'Alam naming pareho na hindi kami sigurado kung yun nga ang mangyayari.'
'I hope everything will be fine. Like Kurt said.'
Nakatulala akong niyakap ni Nerissa.
'Kailan pa titigil ang luha ko sa pagtulo? Kapag wala na akong mailuluha? O kapag naubos na ang tubig sa katawan ko?'
I can manipulate, summon and control the Water pero bakit hindi ko mapatigil sa pag-agos ang luha sa mata ko?
Vote and Comment!
_______________
A/N: naiiyak ako habang kinikilig nang isulat ko ang chapter na ito hahaha...
•Sino ang mga team Sam_Blake diyan? Magbunyi! 😂🎆🎇
•Sino ang team Sam_Kurt? Kinikilig ako sa kanila.😘😂
•Huhuhu....eh ang Han_Blake?😅
•Sorry! Sa team Han_Kurt wag kayong magalit.😂✌
*Eh? Sino ang muntik nang umiyak sa chapter na to?😢 (Sam huhuhu...kawawa ang Samantha ko. T_T)
•purplessi_19💕