Akira's POV
"Nakakaasar talaga siya! Kapal ng mukha magpakita pa sakin!" Kanina pa yang si Candy. Di matigil ang bunganga.
"Ano ba problema mo ha, Candy?" inis kong tanong. Ang ingay kasi e. Kairita.
"E pano ba naman kasi! Yung Lucas na yun, kapal ng mukha para lapitan ako." I sighed at nagpatuloy nalang sa pakikinig ng music.
"Wag mo nalang pansinin. Mapapagod din yun." Sabe ni Sully.
"Sana lang! Sana mapagod na siya kaagad. Naiirita talaga ako sa presensiya niya." inis niyang sabe.
"Suuuus! E dati nga tuwing lalapitan ka niya di ka mapakali sa excitement." natatawa kong sabe. Sinamaan naman niya ako ng tingin. Tinaasan ko lang siya ng kilay.
"Matagal na yun. Past is past, okay?" sagot niya. Hay nako, ewan ko ba sa babae na to.
"Wag mo nalang pansinin. Tignan mo si Sully, di pinapansin si Rain." sabe ko sabay tingin kay Sully. She tsked and rolled her eyes.
"E ikaw ba Akira, hindi ka pa ba kinukulit ni Jiro?" tanong ni Candy.
"Hindi. Kaya nga good mood ako e. Buti na rin yun, dahil ayoko maging bitter." pangaasar ko.
"Ayaw maging bitter? Magiging bitter ka din, soon." pangaasar ni Candy. Loko tong babae na to.
*beep*
Bigla naman tumunog yung phone ni Candy.
"Ano? New boy for the week?" tanong ko. She nodded.
"Bago nanaman? Di ba pwede kahit isang linggo lang wala kang bagong lalake?" sabe ni Sully.
If I know, ginagawang panakit butas lang ni Candy ang mga boys niya. Buti nga siya for a week e. Yung iba jan, mga 2 o 3 araw lang. Minsan nga isang araw lang e. Kahit against kami sa ginagawa niya wala naman kami magawa kasi alam naming yan ang way niya para mapagaan ang loob niya. Kahit gusto niyang gantihan si Lucas di niya magawa kaya sa ibang lalake niya binubunton. Ilang beses na namin siya pinagsabihan, ayaw makinig samin.
"I gotta go. See 'ya later." sabe ni Candy sabay flying kiss. May date nanaman siya.
Candy's POV
Pagkatapos kong iwan sila Akira agad na akong pumunta sa park. Dito kasi kami magkikita ni Kevin. Pagkarating ko sa park, agad ko naman siya nakita. Nakikipag laro siya sa mga bata. Hindi yung as in pang bata na laro. He's like a big brother playing with his little siblings.
I smiled. "Kevin." tawag ko. Lumingon naman siya. He smiled. Naglakad ako palapit sa kanya. "Hey." sabe niya sabay hapit ng bewang ko at halik sa pisngi.
"Eww!" napatingin naman kami sa mga bata. We softly laughed. Lumuhod ako para pantayan yung mga bata. "Hello there." bati ko sa mga bata. 4 sila. 2 babae at 2 lalake.
"Hello, po." bati nila. I smiled. "Ang kyu-kyut niyo naman."
"Thank you po!" sabay sabay nilang sinabi at ngumiti. Tinignan ko naman si Kevin. Nakatingin lang siya sakin habang nakangiti. Tumayo na ako.
"Kanina ka pa ba?" tanong ko sa kanya. "Well.... actually, nung tinext kita nandito na ako." sabe niya.
"Tara, upo muna tayo. Ah, kids? Mamaya nalang tayo maglaro ha? Nandito na kasi ang hinihintay ko e." nakangiti niyang sabe dun sa mga bata. Umupo na din kami sa may bench.
"Kuya, girlfriend niyo po ba si ate?" tanong nung batang babae.
"Oo. Ganda niya noh?" I blushed. Kahit ba wala akong nararamdaman para kay Kevin hindi naman siguro masamang kiligin. Atsaka iba si Kevin sa mga dati kong flings.
"Opo!" sabay sabay nilang sabe.
I smiled. "Thank you." sabe ko.
"Oh sige na kids, later nalang ha? " sabe ni Kevin. Tumango naman yung mga bata at nagpaalam na samin.
"So.... may gusto ka bang puntahan?" tanong niya sakin. I shook my head.
"Dito nalang. Mas gusto ko dito. Mas gusto ko panoorin yung mga bata habang naglalaro." sabe ko habang nakatingin sa mga bata.
"Candy, I know our relationship is just for fun for you. But.... I'm.... I'm actually starting to like you.... for real." nagulat naman ako sa sinabe niya.
"What? Are you serious, Kevin?" tanong ko sa kanya. He nodded.
"I know it happened so fast. But... it's not that hard to fall for you. You're charming, cute, fun to be with, humble, and kind. I just can't stop myself from falling for you." nakatingin lang ako sa mga mata niya. He's sincere, I know it. Pero...
"Sorry, Kevin. I..... I can't return the love you have for me. I.... It's just that...." I bit my lower lip.
"I understand. I already know. You still love him don't you?" tanong niya. I shrugged. "I don't know." simple kong sagot.
He sighed. "No worries. I'm just glad I have finally got the courage to tell you how I feel." I can see sadness in his eyes.
"Sorry, Kevin." mahina kong sabe. He smiled at me. He cupped my face. "I said, it's okay. Don't worry. I'm fine." he kissed my forehead and then he hugged me. I hugged him back.
Ang bait niya talaga. Actually, we've been dating for 3 weeks already. Di lang alam nung dalawa. He knows my story. And I know his. We're schoolmates since highschool. Di ko lang siya napapansin noon. Kasi nga na'kay Lucas ang atensyon ko noon.
Inamin niya sakin na may crush daw siya sakin nung highschool kami. But then, he didn't got the courage to tell me. Nakalipas ang ilang taon nakahanap siya ng babaeng mamahalin niya, but then, niloko lang din siya.
Kaya ayun, nung magkita kami sa isang coffee shop, dun na kami nagkausap. He told me what happened and I asked him to be my boyfriend. A fling only. He knows that. I explained it to him clearly.
Pumayag naman siya. Para bang.... pampalipas oras lang namin ang isa't isa hanggang sa makalimutan niya ang ex niya. Well.... not just his ex.... mine too.
We pulled away. He smiled, I smiled back. "So.... what happens next?" tanong niya. I shrugged.
"Maybe we can still be friends then look for our true lovers?" tanong niya. Natawa naman ako dun. For a guy who believes in true love, thats very... rare.
"Maybe, we should." nakangiti kong sabe. Inabot niya ang kamay niya sakin.
"Friends
.
.
.
.
With benefits?" hinampas ko naman siya sa braso.
"Aw.... joke lang." sabe niya sabay himas ng braso.
"Hmph! Baliw ka talaga." sabe ko. He chuckled. "Okay okay. Seryoso na." sabe niya sabay abot ulit ng kamay niya.
"Friends? Only friends I promise." natawa ako ng mahina sa sinabe niya. I grabbed his hand and we shook hands.
"Friends." sabe ko. He smiled. "Good then."
"So, now what?" tanong ko. He chuckled. "Stop chuckling will you!" sabe ko sabay hampas sa braso niya.
"Aww.... okay okay. Just stop hitting me okay?" I nodded.
"Tara na nga! Gala nalang tayo." sabe ko sabay hila sa kanya patayo.
"Date?" nakangisi niyang tanong. Loko loko talaga to.
"FRIENDLY date." talagang inemphasize ko pa yung word na 'Friendly' ah.
He softly laughed. "Okay okay... chill." sabe niya. Inirapan ko lang siya at inunahan na maglakad.
"Hey! Wait, Dee!" ay! talagang nangasar pa.
"Che! Maiwan ka jan. And stop calling me that!" inis kong sabe sabay lakad ng mabilis.
Ang kulet talaga. But.... he reminds me of him. How he acts around me and how he treats me as his princess.
Lucas' POV
"Achoo! *sniffs*" ano bayan.
"Oh? Anyare sayo?" tanong ni Liza.
"Ewan ko ba. Bigla nalang ako naatsing." sabe ko sabay punas ng ilong.
She softly laughed. "Baka may nakaalala sayo."
Kumunot noo ko. "You actually believe that?"
"So? Hmph. Sungit mo nanaman ah." sabe niya sabay pout.
"Stop pouting, Liza. It doesn't suits you." I looked at her with disgust.
"Taray ah! Kaya siguro wala ka girlfriend ngayon kasi bakla ka na." natatawa niyang sabe. Pinanlakihan ko naman siya ng mata.
"Tumigil ka nga! Seryoso ako dito ha. Puro ka talaga biro. Kaya baby parin ang trato sayo nila tito e."
"Kapal ah. Marunong naman ako magseryoso. I just choose not to." sabe niya sabay irap.
"Fine. So tutulungan mo na ba ako?" tanong ko sa kanya.
"Ano ba kasi plano mo? You want ate Candy back pero wala ka namang ginagawa. Bahala ka! Maunahan ka." biro niya. Kumunot noo ko sa sinabe niya.
"May ginagawa ako, noh. I tried to talk to her kanina, but she really doesn't want to talk to me. Galit parin talaga siya sakin." malungkot kong sabe.
"Nagtaka ka pa! Ikaw kaya, mahuli mo yung girlfriend mo na may kahalikan na iba. Hindi ka ba magagalit?" sarcatic niyang sagot.
I sighed. "I know. Atsaka, I didn't initiate that kiss. Si Erika ang humalik sakin. Tapos lasing pa ako nun. Nagkataon pa na nakita kami ni Dee na ganun ang posisyon." I said with a sad tone.
"Well, the damage has been done. At siguradong mahihirapan ka talagang paamuhin yung si ate Candy."
"I know. Kaya please, Liza. Help me. Of all people, alam kong ikaw lang talaga makakatulong sakin. Di ba nga sobrang close niyo ni Dee? Magbestfriend nga kayo diba?"
"Oo, pero noon yun. Simula ng naghiwalay kayo, wala narin kaming communication. Huli naming pagkikita nung umalis ka papuntang Korea." sabe niya. God! I'm desperate of finding a way for her to listen to me and forgive me.
Napahilamos ako ng mukha. "Wala na ba talagang paraan? Tsk. I really want her back." frustrated kong sabe.
"Fine!" I heard her sigh. "I'll help you. Nakakapanibago ka kasi e. Never ka pa naging ganyan kaseryoso sa babae kay ate Candy lang talaga." sabe niya. I smiled.
Totoo naman e. Sakanya lang ako nagkaganito.
"I'll help you to win her back. But, I can't promise na matutupad ko yun ha? You know naman na nag-iba na talaga si ate Candy. At di ganun kadali na suyuin siya. But I'll still try my best. Si ate Candy lang naman kasi ang nagustuhan ko sa lahat ng mga naging girlfriend mo. Siya lang kasi ang matino." natawa ako sa sinabe niya.
"Siya lang naman ang sineryoso ko e." mahina kong sagot. She smiled.
"I'm glad you found your true love, kuya Lucas. And I'm happy kasi si ate Candy yun." nakangiti niyang sabe.
"True love? Sana nga lang kami din ang magkatuluyan sa huli." malungkot kong sabe. She patted my shoulder.
"Wag nega, kuya. Think positive. Wag kang susuko, okay?" she gave an encouraging smile. I gave her a weak smile.
"Ngumiti ka nga! Para kang sira e. Atsaka, sa tingin mo ba ang pag-iwas niya sayo at dahil sa galit siya sayo, e hindi ka na niya mahal? Hay nako, kuya. Gamit din ng utak paminsan-minsan, ha?" she shook her head and drank her coffee.
Umiiwas siya dahil galit parin siya sakin. Galit siya sakin....
That means...
AFFECTED PARIN SIYA!
Pero panong hindi e masakit naman talaga ang ginawa ko sa kanya. Pero... 3 years had passed. So... which means...
Tinignan ko si Liza at niyakap. "Thank you! Thank you, cous. Thank you, talaga!" sabe ko. Pumiglas naman siya.
"Ano ba yan, kuya! Mahiya ka nga. Bigla bigla ka nalang nangyayakap. Malaki na ako noh! You can't just hug me whenever you want." mataray niyang sabe. Napasimangot naman ako dun.
"Anong malaki? Ang liit mo parin kaya!" pangaasar ko sa kanya.
"Ang sama mo! Grabe ka kuya ha!" sabe niya sabay pout. I gave her a disgusted look.
"Sige lang, asarin mo ako! Di kita tutulungan kay ate Candy, sige ka!" banta niya. I raised both hands as a sign of surrender.
"Fine, fine. Di na po." natatawa kong sabe.
"Geh, laugh all you want." magkasulubong nanaman ang kilay.
"Oh, di na nga e. Di ka talaga mabiro." sabe ko sabay pingot ng ilong niya.
"Ouch! Kuya ha! Sumusobra ka na." sabe niya. I laughed.
"Hmph! So mean." sabe niya na parang bata. Tinawanan ko lang siya ulet. Wala e.
Ang sarap sa pakiramdam ang makatawa ulet ng ganito. Para bang wala akong problema. Kasi nung nakipag hiwalay sakin si Dee, hindi na ulet ako nakatawa ng ganito.
I miss her badly. I want her back. I want to explain everything she saw.
I want to tell her how much I love her.