Ερμιόνη
"ΡΟΝ ΟΧΙ!"
Μία ασημένια λάμψη βγήκε από το ραβδί του και χτύπησε το σώμα του Ντρακο που σωριαστηκε στο έδαφος.
"ΝΤΡΑΚΟ!"
Έτρεξα προς το μέρος του. Όταν έφτασα κοντά του τα γόνατα μου λύγισαν και βρέθηκα γονατισμενη στο πλάι του. Έκλεισα το πρόσωπο του στα χέρια μου προσπαθώντας να τον συνεφερω. Κάποιος βρέθηκε στο πλάι μου. Γύρισα το κεφάλι μου και αντίκρισα τον Χάρρυ να προσπαθεί να τον σηκώσει. Βοη ακουγόταν τριγύρω. Το πρόσωπο του έγινε πιο χλωμό από ότι ήταν πριν. Τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν.
"ΒΟΗΘΕΙΑ! ΦΩΝΆΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΝΤΆΜ ΠΟΜΦΡΙ!"
Ουρλιαξα στο πλήθος που είχε μαζευτεί και μας κοιτούσε.
" ΤΙ ΚΟΙΤΑΤΕ;; ΤΩΡΑ!"
Ο Ρον άρχισε να με ταρακουνάει τρομαγμένος.
"Σε παρακαλώ Ερμιόνη μην πεις πως ήμουν εγώ.. Ερμιόνη.."
Ψιθύρισε στο αυτί μου. Τον εσπρωξα από πάνω μου χωρίς να του πω κουβέντα.
Λίγα λεπτά αργότερα η μαντάμ Πομφρι μαζί με τις άλλες νοσοκόμες τον μετέφεραν στο εσωτερικό του κτηρίου πανικοβλητες. Η Αστορια έτρεχε ξωπίσω τους. Ήθελα και εγώ να τρέξω να δω τι θα γίνει αλλά πάγωσα στο έδαφος. Ακούμπησα το χορτάρι που ήταν ακόμη ζεστό από το σώμα του που ήταν ξαπλωμένο εκεί. Ο Ρον και ο Χάρρυ με έβαλαν να καθίσω σε ένα παγκάκι ενώ το πλήθος σκορπιζοταν.
" Δεν.. Εγω δεν.."
Άρχισε να λέει ο Ρον. Η φωνή του με αηδιαζε.
" Ρον θέλω να φύγεις από εδώ."
Ψιθυρισα απλά χωρίς να γυρίσω να τον κοιτάξω. Έκλεισε το πρόσωπο μου στην παλάμη του και με γύρισε αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω.
" Τι σου συμβαίνει Ερμιόνη; Πρώτα απομακρυνεσαι, μετά με χωρίζεις και τώρα με διώχνεις για τον Μαλφοι;; Τι σκατα πάει λάθος με εσένα;;"
Φώναξε την τελευταία έκφραση μέσα στο πρόσωπο μου. Τιναξα το χέρι του απο πάνω μου.
" ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΠΆΕΙ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΕΣΈΝΑ ΡΟΝ; ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΑΞΕΙ. ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΝΙΏΘΩ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΟΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΣΟΥ ΈΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΊΑ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ. ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑ ΝΑΙ. ΚΑΙ Η ΑΛΉΘΕΙΑ ΕΊΝΑΙ ΠΩΣ ΈΠΑΨΑ ΝΑ ΝΙΏΘΩ ΟΠΩΣ ΕΝΙΩΘΑ. ΤΏΡΑ ΤΙ;; ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΊΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΠΆΝΩ ΣΤΟΝ ΜΑΛΦΟΙ;; ΓΙΑΤΙ;;"
" ΕΠΊΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ;; ΠΙΣΤΕΎΕΙΣ ΌΤΙ ΕΓΏ ΉΜΟΥΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑ;; ΕΓΏ ΑΠΛΆ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗ! "
Είχαμε σηκωθεί και οι δύο όρθιοι φωνάζοντας ο ένας στον άλλο. Ένιωθα τον θυμό να ξεχειλίζει από μέσα μου.
" ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΣΟΥ;; ΑΠΌ ΤΙ;; ΔΕΝ ΒΛΈΠΩ ΟΎΤΕ ΜΊΑ ΓΡΑΤΖΟΥΝΙΆ ΠΆΝΩ ΣΟΥ! "
" ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΛΦΟΙ ΜΙΛΑΜΕ! ΠΙΣΤΕΎΕΙΣ ΣΤΑ ΑΛΉΘΕΙΑ ΌΤΙ ΕΓΏ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΑ!"
" ΝΑΙ! ΑΛΛΑΞΕΣ ΡΟΝ! ΑΠΌ ΤΌΤΕ ΠΟΥ ΤΕΛΕΊΩΣΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΒΛΕΠΩ ΚΆΤΙ ΣΤΑ ΜΆΤΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΕ ΠΡΙΝ! ΒΛΈΠΩ ΜΙΣΟΣ! "
" ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΙΣΟΣ! ΈΧΑΣΑ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΌ ΜΟΥ ΕΞΑΙΤΊΑΣ ΤΟΥΣ! "
" Ο ΝΤΡΑΚΟ ΔΕΝ ΣΚΌΤΩΣΕ ΤΟΝ ΦΡΕΝΤ ΡΟΝ! Ο ΝΤΡΑΚΟ ΉΤΑΝ ΑΠΛΆ ΈΝΑ ΑΓΌΡΙ ΠΟΥ ΠΑΓΙΔΕΎΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΈΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΡΏΝΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ! "
" ΉΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΌ ΑΥΤΟΥΣ! ΚΑΙ ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ ΜΈΧΡΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΟ ΘΑ ΕΎΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΛΕΊΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ ΣΤΟ ΑΖΚΑΜΠΑΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΜ ΑΝΑΓΚΑΣΤΏ ΠΟΤΈ ΞΑΝΆ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΦΑΤΣΑ ΤΟΥ! "
Το χέρι μου προσγειώθηκε ασυναίσθητα στο πρόσωπο του.
" Δεν θέλω να με πλησιάσεις ποτέ ξανά. "
Του είπα με όση ηρεμία μπορούσα να μαζέψω και άρχισα να τρέχω με όση δύναμη έχω. Ανέβηκα στο ξεφωτο και κάθισα πίσω από τον κορμό του δέντρου. Με το που σωριαστηκα στο έδαφος δάκρυα άρχισαν να κυλούν. Δάκρυα λύπης, θυμού, νεύρων, πίεσης.
Μία εβδομάδα αργότερα
23 μέρες πριν από το δικαστήριο
"Ερμιόνη μπορώ να σου μιλήσω;"
"Χάρρυ δεν είναι η κατάλληλη στιγμή."
Έκλεισα το βιβλίο μου και βγήκα από την αίθουσα.
"Με αποφεύγεις μία εβδομάδα τώρα Ερμιόνη. Σε παρακαλώ."
Αναστέναξα.
"Εντάξει λοιπόν."
Τον οδήγησα μέχρι το ξεφωτο.
" Είναι πανέμορφα εδώ. Πώς και δεν το είχα ανακαλύψει τόσα χρόνια; "
Κάθισα στο παγκάκι όσο χάζευε την θέα. Λίγα λεπτά αργότερα Κάθισε δίπλα μου.
" Λοιπόν τι ήθελες να μου πεις; "
" Ξέρεις για τις φήμες που κυκλοφορούν.."
" Που ο Ρον κυκλοφόρησε δηλαδή.. "
Εγνεψε θετικά.
" Ισχύουν Χάρρυ; "
Έμεινε σιωπηλός για λίγο.
" Χάρρυ ισχύει πως ο Ντρακο του επιτέθηκε;"
"Είχαν μία διαμάχη μεταξύ τους. "
" Χάρρυ ο Ρον λέει πως άσκησε πάνω του ένα είδος εξουσιαστικής κατάρας."
" Βασικά.. "
" Μην προσπαθείς να τον καλύψεις. Το ξέρουμε πως αν τον είχε καταραστεί το υπουργείο θα είχε μαζέψει τον Ντρακο ακόμη και αναίσθητο. Για να μην το έχουν κάνει σημαίνει πως δεν του έριξε καμία κατάρα. "
Αναστέναξε βαριά.
" Ερμιόνη ο Μαλφοι δεν καταραστηκε τον Ρον. Ο Ρον το είπε στην καθηγήτρια ΜακΓκονακαλ πάνω στο άγχος του. Είπε πως του άσκησε μία μορφή κατάρας. Πως ήταν μαύρη μαγεία, όλοι ξέρουμε πως ο Μαλφοι ξέρει να την χρησιμοποιεί. "
" Το έκανε όμως;"
Σιωπή.
"Χάρρυ μόνο εσύ μπορείς να βοηθήσεις! Μόνο εσύ ήσουν εκεί σε όλη τη διάρκεια! Τι συνέβη πραγματικά;; "
" Ρε συ Ερμιόνη μην τα σκαλίζεις, εγω βασικά ήθελα να σου μιλήσω για εσένα και τον Ρον. Ο Ρον δεν ήθελε να τον βλάψει. "
" Χάρρυ πραγματικά δεν με νοιάζει για τον Ρον. Ο Ντρακο είναι στο στόχαστρο του υπουργείου. Σε 23 μέρες είναι το δικαστήριο. Με μία εξτρά κατηγορία πως άσκησε πάνω στον Ρον μαύρη μαγεία δεν πρόκειται να την γλιτώσει. "
" Γιατί σε νοιάζει τόσο; "
" Γιατί δεν σε νοιάζει εσένα τόσο; Τι απέγινε ο Χάρρυ που ήθελε το δίκαιο και το σωστό; "
" Ερμιόνη ο Ρον είναι φίλος μου. "
" Χάρρυ η ποινή του Ρον θα είναι μικρή, ο Ντρακο θα κλειστεί στο Αζκαμπαν. Πες μου λοιπόν, τι έγινε εκείνη τη μέρα; "
" Μιλούσαμε με τον Ρον. Μου μιλούσα για εσένα ας πούμε όχι με τον πιο κολακευτικό τρόπο. Ο Μαλφοι κρυφακουγε. Σε κάποια στιγμή πετάχτηκε και του είπε πως μπορεί να μιλάει έτσι για εσένα. Άρχισαν να τσακώνονται. Ο Μαλφοι τον προκαλούσε και ο Ρον του έριξε το ξόρκι. "
Άκουγα με προσοχή όλα αυτά που μου έλεγε. Του ζήτησα λεπτομέρειες για αυτά που έλεγες πριν και αφού εμφανίστηκε ο Ντρακο. Στην αρχή δίσταζε. Τα λόγια του με πληγωσαν, ότι και να έγινε ανάμεσα σε εμένα και τον Ρον δεν του είχα δώσει δικαίωμα να έχει τέτοια άποψη για εμένα.
"Δηλαδή ο Ντρακο δεν ορθωσε καν το ραβδί του προς τον Ρον;"
Κούνησε αρνητικά το κεφάλι.
Άρα ο Ρον έλεγε ψέματα.
"Ερμιόνη τι τρέχει με εσένα και τον Μαλφοι;"
Χαμογέλασα αχνά γιατί απλά δεν γινόταν να του εξηγήσω καθώς ούτε εγώ δεν ήξερα πια.
"Είμαι Ερωτευμένη Μαζί του Χάρρυ. "
Με κοίταζε σαν να ήξερε ήδη την απάντηση.
"Και η Αστορια; Την χρησιμοποιεί για το δικαστήριο; "
Ανασηκωσα τους ώμους μου.
" Δεν είμαστε μαζί. Κάποιες στιγμές ήμασταν κάπως μαζί αλλά.."
" Και τι θα κάνεις τώρα;"
" Δεν ξέρω Χαρρυ. Μου αρκεί απλά να ξυπνήσει. Είναι περίεργο που είναι σε κώμα τόσες μέρες. Θέλω τουλάχιστον να τον δω μα η Αστορια είναι συνέχεια εκεί."
Μου κράτησε το χέρι.
" Θα σε βοηθήσω εγώ Ερμιόνη. "
Γειά σας!
Αρχικά καλή χρονιά, σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ότι καλύτερο για το 2019.
Ελπίζω να περάσατε αυτό το βράδυ με τα πιο αγαπημένα σας πρόσωπα.
Έτσι για το καλό του νέου χρόνου επέστρεψα και εγω με νέο κεφάλαιο.
Δεν έχω ιδέα πως βγήκε. Η αλήθεια είναι πως με πιάνει μια ελαφριά μελαγχολία αυτές τις μέρες οπότε απλά έγραψα ότι μου ήρθε. Τέλος πάντων, πείτε μου την άποψη σας!
Θα τα πούμε σύντομα..
Ευτυχισμένο το 2019 🎆