Κάθε σχέση είναι υπό τον έλεγχο αυτού που ενδιαφέρεται λιγότερο
Gordon Livingston
Καθε μεταρσιωτικη σχεση χαρακτηριζεται απο ενα κοινο στοιχειο,νιωθεις λες και για πρωτη φορα αντικριζεις τον ηλιο.
Τα προηγουμενα χρονια,του αιωνιου χειμωνα σβηνονται.
Και να,
ο ηλιος
Το απολυτο σκοταδι που τοσα χρονια ζουσες χάνεται ,και κοιτας ψηλα
Χαμογελας,γιατι οτιδηποτε σκοτεινό είναι πλέον παρελθον ,και τωρα υπαρχει μονο φως,καθαρος,αγνος,ζεστος ηλιος.
Μα,προσεχε!
Γιατι ,ο ηλιος,τυφλωνει...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Ρεβεκκα ξεροκαταπιε.Πηρε μια μικρη ανασα για να συνελθει απο τα λογια του και υστερα,καυχασε.
''Δικη σου?Ας γελασω.Χρυσε μου μαλλον κατι εχεις καταλαβει λαθος''του ειπε γελωντας κοροιδευτικα .Και ο Ιασονας αρχισε να νευριαζει,ενιωθε να εξεφτελιζεται απο το μονο ατομο που δεν αντεχε
''Κι ομως Ρεβεκκα Ιακωβου ,και το ξερεις και εσυ,οποτε κοψε τα γελακια,δεν σου πανε'' της ειπε κοιτωντας την με σφιγμενα δοντια.Την κρατουσε απο τα μπρατσα ακινητη απεναντι του,κολλημενη στον τοιχο του σκοτεινου διαδρομου
Πιο καυτος και απο την ιδια την κολαση
''Δικη σου?Εγω γεννηθηκα ελευθερη και ελευθερη θα πεθανω Ιασονα,δεν ειμαι κανενος ,ανηκω μοναχα στον εαυτο μου!Οποτε καλυτερα αυτα να τα λες στα τσουλακια σου οχι σε μενα'' του ειπε και εκανε μια αποτομη κινηση να απελεθευθερωσει τα χερια της που στιγμιαια επιασε,γρηγορα ομως ο Ιασονας την ξαναφυλακισε στο κρατημα του.Η θερμη του σωματος του ,σμιλευμενου προσεκτικα ,και πιεσμενου πανω απο το δικο της,την εκαιγε
Διεκρινε την ζηλια στα λογια της
Οποτε καλυτερα αυτα να τα λες στα τσουλακια σου οχι σε μενα
Μα τι τους ειχε πιασει?
Και αυτος το ιδιο ακριβως σκεφτοταν στο πισω μερος του μυαλου του,ομως οργη τον ειχε καταβαλει ανευ προηγουμενου.Ενα αγκαθι ζηλιας και κτητικοτητας ειχε τρυπησει το πλεγμα της αδιαφοριας του
Ηταν σειρα του να γελασει
΄''Δεν θα το ηθελες αυτο νομιζω'' ειπε σταθερα και την στριμωξε στον τοιχο με ενα αυστηρο του βλεμμα
Η κοπελα ανοιξε τα ηδη μισανοιχτα χειλη της για να του απαντησει μα ο Carter τους διεκοψε
''Συγγνωμη που διακοπτω αλλα ο υπευθυνος της ασφαλειας θελει να σου μιλησει για τις νεες καμερες'' ο Ιασονας ετριξε τα δοντια του οργισμενος που τους διεκοψαν
Αφησε μια ανασα γεματη θερμη και μεντα που ζαλισε την κοπελα απεναντι του και την 'απελευθερωσε' απο το κρατημα του
Την κοιταξε προειδοποιητικα και ενα τερατακι της αταξιας τρυπωσε στα χειλη της ,χαμογελασε σαρδονια.
Εκανε μεταβολη και εφυγε στο βαθος του διαδρομου αγνοωντας τον Carter που κοιτουσε μπερδεμενος ποτε τον εναν ποτε τον αλλον
Της εριξε ενα ερωτηματικο βλεμμα
''Εξυπνο αγορι εισαι ,θα καταλαβεις'' του ειπε αναμμενη ακομη απο την σκηνη που εκτυλιχθηκε αναμεσα σε εκεινη και τον Ιασονα
Επεστρεψε στο μπαρ και ηπιε το ποτο της αποφευγοντας τους παντες
Λιγες ωρες αργοτερα επεστρεψαν στην επαυλη ,απο οπου η Ρεβεκκα εξαφανιστηκε στο δωματιο της αγνοωντας τον Ιασονα που την ειχε καψει με το βλεμμα του
Χωρις να το πολυσκεφτει ξεβαφτηκε και κοιμηθηκε σχεδον αμεσως.
Μα επρεπε να το σκεφτει λιγο καλυτερα
''Ikknur τι σημαινει?'' η φωνη του,βαθια και βελουδινη γαργαλησε τα αυτια της
Γυρισε και τον κοιταξε,ειχε ξαπλωσει ανασκελα διπλα της και ειχε γειρει το κεφαλι του ωστε να την κοιταζει,οι μικρές ρυτιδες γυρω απο τα ματια του χρυσαφιζαν οσο το γεματο φεγγαρι ελουζε με το ασημι φως του το δωματιο,ελαμπε ολοκληρος στα ματια της ,ενω εκεινος μπροστα του ειχε αντικρισει μια πρασινοματα νεραιδα της νυχτας,τα μαυρα της μαλλια χρυσαφιζαν στο ημισκοταδο και το γελιο της στην ερωτηση του του προκαλεσε μια αφροδιασιακη ντροπη για την αγνοια του
''Γιατι πρεπει απαραιτητα να σημαινει κατι Matteo?'' ρωτησε απαλα και η γλυκια εξαντληση αφηνε τα σημαδια της κατω απο τα αμυγδαλωτα της ματια
''Ολα τα Τουρκικα ονοματα σημαινουν κατι,μην πας να με κοροιδεψεις '' της ειπε πειρακτικα και στηριχθηκε στον αγκωνα του για να ανακαθισει στο πλαι και να την κοιταξει καλυτερα
''Σημαινει 'το πρωτο φως' '' ειπε λιτα και ειδε τα φρυδια του να σμιγουν καθως το επεξεργαζοταν
''Αρα για το ατομο που το διαλεξε ησουν το πρωτο αληθινο φως που αντικρισε'' ερμηνευσε σωστα και μαλλον αφυπνιστικα για την μικρη πλανευτρα
''Μαλλον'' μουρμουρισε σκεπτομενη τον αντρα που πολυ προσεκτικα την ειχε 'βαφτισει'
Ξυπνησε ιδρωμενη με ταχυπαλμια,ανακαθισε στο κρεβατι της προσπαθωντας να καταλαβει αν τα υγρα μαγουλα της ωφειλονταν σε ιδρωτα ή δακρυα.Μαλλον το δευτερο.
Σκεπτομενη ξανα και ξανα λεπτο προς λεπτο εκεινες τις ωρες που περασαν μαζι η Ρεβεκκα ετεινε το χερι της προς το κομοδινο της οπου καθε ωρα και στιγμη βρισκοταν ενα δευτερο πακετο τσιγαρα
Αφαντο
Περνωντας βαθια ανασα προσπαθησε να ψαξει καλυτερα μεσα στα σκοταδια.Ανοιξε ταραγμενη το φως και σαν εθισμενη αρχισε να ανοιγει τα συρταρια με χερια να τρεμουν για τα τσιγαρα της
Τα χρειαζοταν!
Αμεσως φωτιστηκε στο μυαλο της η σκεψη του Ιασονα,καπνιζαν παρομοια τσιγαρα,εκεινος παντα ειχε!
Εβαλε φορμα και περπατησε στις μυτες μεχρι το δωματιο του.
Ησυχια.
Μαλλον θα κοιμαται σκεφτηκε
Η πορτα ομως ανοιξε αποτομα και μια κοπελιτσα μετριου αναστηματος βγηκε απο το δωματιο του φορωντας οπως οπως τα ρουχα της με ενα αυταρεσκο χαμογελο ,δεν την προσεξε καν που στεκοταν μπερδεμενη μπροστα της.
Προχωρουσε περιεργα και προσπαθουσε να διορθωσει τα ανακατα μαλλια της,το πασαλειμενο κραγιον της μαρτυρησε την 'εντονη' δραστηριοτητα της
Η ψυχραιμια της Ρεβεκκας επεσε οπως ο υδραργυρος
Α ωστε ετσι?
Εξαλλη σχεδον δεν εκανε καν τον κοπο να κοιταξει μεσα στο δωματιο αλλα ετρεξε μεσα στο δικο της και εβαλε παπουτσια.Πηρε το πορτοφολι της και το δερματινο μπουφαν της.
Οσο πιο αθορυβα μπορουσε κατεβηκε στον κηπο και πατησε τους μαγικους αριθμους για το γκαραζ του Jason Hunter στις 4 το ξημερωμα,ενω εξω επικρατουσε υπερβολικο κρυο,βαθυ σκοταδι,και μερικα σύννεφα πυκνωναν απο πανω της ενω η ομιχλη μειψνε την ορατοτητα.
Αλλα οχι,προσπερασε αδιαφορα ολα τα αμαξια
Στο μυαλο της ειχε καρφωθει η συζητηση δυο υπαλληλων ,για την απολυση του υπευθυνου του γκαραζ επειδη την προηγουμένη φορα πηρε την μηχανη του Ιασονα.
Και την ειδε εκει ,μαυρη ,αγερωχη,και σιγουρα πολυ μεγαλη για τα κυβικα της,στεκοταν περηφανη η Harley του Ιασονα.
Χαμογελασε σαρδονια.
Τα κλειδια την προκαλουσαν να τα παρει στα χερια της.
Εβαλε το πορτοφολι της στην τσεπη του μπουφαν της το οποιο κουμπωσε μεχρι το λαιμο.Φορεσε το κρανος και καβαλησε επιδεξια το μαυρο αριστουργημα
Για καλη της τυχη απο το γρυλισμα της μηχανης δεν ξυπνησε κανεις ,οι δυο φυλακες της πορτας,μεσα στο μαυρο σκοταδι και πλανομενοι απο την ομιχλη ,δεν αναγνωρισαν την λεπτη μορφη της Ρεβεκκας και φορωντας το κρανος του την περασαν για τον Ιασονα
Αλλωστε πως θα τολμουσε να παρει τη μηχανη του για δευτερη φορα?
Χρειαστηκε ενα τεταρτο περίπου για να αντιληφθει ενας φρουρός το φως στο δωματιο του Ιασονα και κρουσει τον κώδωνα του κινδύνου στην μεγαλη επαυλη.
Η ωρα ηταν λιγο μετα τις 4 οταν οι φωνες του Ιασονα ξύπνησαν ακομη και εκεινους που κοιμουνταν βαθια.
"Παντως δεν το εσκασε. Ολα της τα πραγματα ειναι εδω " ο Carter ειχε μολις ξυπνησει και αφου διαβεβαιωσε την Αννι διπλα του οτι ολα καλα την αφησε να κοιμηθει και ανέβηκε στο γραφειο του Ιασονα.
"Εξαιρετική παρατηρηση Carter μου εφτιαξες το βράδυ " ο Eric χλευασε και φαινοταν λιγοτερο υπομονετικος στις 4 τα χαραματα απο οτι τις αλλες ωρες,οχι οτι ειχε και ποτε του υπομονη.
Ο Ιασονας βηματιζε πανω κατω στο γραφειο του και εβριζε κατω απο την ανασα του. Τα δοντια του ετριζαν και το σαγονι του ήταν σφιγμενο.
"Τοτε τι καθομαστε. Θα γυρισει ,θα τσακωθειτε. Θα τιμωρηθεί και ολα καλα. Καληνύχτα " ο Carter εκανε να φύγει μα ενα νευμα του Ιασονα ηταν αρκετο για να καθηλωσει τον χακερ στη θέση του.
Τι ήταν αυτό που εκανε εξαλλο τον Ιασονα ;
"Η Ρεβεκκα δεν ξέρει να οδηγει μηχανή ηλιθιοι. Την προηγουμενη φορα ηταν πρωι. Εβλεπε!Εβρεχε πριν λιγη ωρα οι δρομοι γλιστρανε"μουρμουρισε οργισμένος που κανεις αλλος δεν εβλεπε το προφανες. Τον κοιταξαν μπερδεμενοι.
Απο πότε ο Ιάσονας ανησυχούσε για την σωματική ακεραιότητα της;
"Της ειχα πει να μην οδηγει οχηματα που δεν ελεγχει . Ξερετε ποσο δυσκολο ειναι να οδηγησεις τοσο μεγαλη μηχανη μεσα στη νυχτα. Πως μπηκε στο γκαραζ ξανα αρχικα;" μονολογησε μονος του και η πορτα άνοιξε εμφανίζοντας τους δυο φρουρους.
Ο Ιασονας χαμογελασε χαιρεκακα.
Επιτέλους είχε βρει που θα ελευθερωνε την οργη του
Τον κοιτουσαν σαν βρεγμενες γάτες και όταν τους κοιταξε αμέσως κοιταξαν κατω
"Ειχατε μια δουλεια." Ειπε κοφτα.
"Οποτε αν πεθάνει η Ρεβέκκα που ειναι το αμεσως επόμενο ,θα φορατε εσείς κολλητα φορεματα και θα την πεφτετε σε εγκληματιες;Ας μην μιλησω για την αποπληρωμή της μηχανης μου που θα γυρισει σε κομματακια" οι δυο άντρες αναριγησαν στον τονο της φωνης του και ο Eric γέλασε.
"Αυριο στις 10 το πρωι να ειστε και οι δυο στο γραφειο μου ,το ποσο σκληρα θα τιμωρηθειτε θα εξαρτηθει απο το τι ωρα θα γυρισει η κλεφτρα πισω. Να προσευχεστε γιατί ο χρόνος δεν λειτουργεί υπερ σας"
Σιωπη επεσε στον χωρο και οι δυο φρουροι βλαστημωντας την τύχη τους γυρισαν στο ποστο τους.
" Carter θελω να εντοπισεις την μηχανη" η σκέψη και μονο οτι η αγαπημένη του μηχανη θα γινοταν σμπαραλια του προκαλουσε ανεξαντλητη οργή.
Μα πιο πολυ απο ολα το γεγονος οτι η Ρεβεκκα Ιακωβου τον παρακουσε πιο πολυ τον μπέρδευε παρα τον θυμωνε.
Μιλουσε αλλη γλωσσα;
Πως τολμουσε να τον παρακουει;Και μάλιστα για δευτερη φορα;
Ο Carter άνοιξε το λαπτοπ του και πληκτρολογησε γρηγορα τον κωδικο της μηχανης που αντιστοιχουσε στο τσιπακι που ειχαν εγκαταταστησει.
Ο Eric αρχισε να βαριεται.
"Μηπως να πάρω τηλεφωνο κάποιο νοσοκομειο;" ρωτησε και αρχισε να χασμουριεται
"Για να ρωτήσεις αν ειδαν μια μαυρη Harley ?" Τον ρωτησε κυνικα ο φιλος του και αμεσως σταματησε να μιλα
Η οργη του Ιασονα φορτιζε με ένταση τον χωρο
Μια βροντη δυσχαιρεινε τις πιθανότητες επιστροφής.
Ο Βασιλιας οργισμενος κοιταξε τους ουρανους εξω απο το μεγαλο παραθυρο να ανοιγουν και βροχη να πεφτει αλυπητα και να χτυπα στην ασφαλτο.
"Ηλιθια κοπελα" μουρμουρισε και ξεφυσηξε δυνατά.
Δεν ειχε περασει ούτε μισή μερα απο τη στιγμη που εκανε το γραφείο του γυαλια καρφια.
Πρώτα ο Matteo ,μετα ο Dyllan ,τώρα η μηχανη του!
Αυτη η κοπελα εχει μανια να καβαλαει οτιδήποτε και οποιονδηποτε εκτος απο έμενα !
"Εμ Ιασονα..." η διστακτικη φωνη του Carter απεσπασε την προσοχη του αμεσως.
"Τι" απαιτησε να μάθει.
"Η μηχανη είναι ακριβως εξω απο το κτήμα" ειπε μπερδεμένος και έδειξε στον Ιασονα που ειχε γειρε προς το μερος του την κοκκινη κουκιδα που αναβοσβηνε.
"Γαμημενη καριολα" μουρμουρισε κατω απο τα δοντια του μα ενα κυμα ανακούφισης τον ξεπλυνε. Τουλαχιστον είναι απεξω. Η κατασταση της τωρα ήταν αμφιλεγομενη.
Ειδε απο το παραθυρο του την σαγηνευτική πλανευτρα να καβαλα την φαινομενικα αθικτη μηχανη προς το γκαραζ. Ο φυλακας με εντολη του δεν την ακολούθησε.
Ο Ιασονας δεν την είδε χτυπημενη η νεκρή οποτε επετρεψε στους υπολοιπους να αποσυρθουν. Ενιωθε μια ανακουφιση,σαν να κρατουσε μιση ωρα την ανασα του. Ομως το αισθημα αυτο ηταν βραχυβιο . Σαρωθηκε αστραπιαια απο ενα κύμα θυμου που απαιτουσε την αμεση εκτονωση του.
Η Ρεβεκκα Ιακωβου δεν περιμενε σιγουρα να γίνει τοσο μεγαλος χαμος επειδη ελειψε 30 λεπτά για να παρει τσιγάρα.
Μαλιστα αυτη τη φορα ο Ιασονας δεν ειχε καν την ψυχραιμια να την περιμενει μεσα στα σκοταδια ωστε να την κατσαδιασει.
Η κίνηση της να βαλει το κλειδί στην εσοχη αποδειχθηκε ασκοπη καθώς η πορτα ανοιξε αστραπιαια.
Ο Ιασονας στεκοταν απεναντι της
Ηταν έτοιμος να την τραβήξει μεσα και να την κολλησει στον τοιχο ,μα οταν σηκωσε το βλεμμα του και την κοιταξε να λυνει τα βρεγμενα της μαλλια,ηταν σαν να την γνωριζε απο την αρχη.
Το ελαχιστα πλεον μαυρισμενο δέρμα της τα σκουρα μαλλια της και τα αμυγδαλωτα ματια της εκαναν την καρδια του να παλλεται ακομη πιο οργισμενη.
Σαστισμενος απο τη νεαρη γυναίκα απεναντι του της οποιας την ομορφια δεν μπορουσε να συνηθισει και ας ειχαν περασει μηνες ολόκληροι συγκρατησε τα νευρα του.
"Που ησουν" ρωτησε τραχια
"Για τσιγαρα;" απάντησε ειρωνικα και αδιαφορα και κίνησε να μπει μεσα.
Ο Ιασονας συνηλθε αμέσως απο τη στιγμιαια συγχυση του και φτάνοντας με δυο μεγαλες δρασκελιες την μικρή πλανευτρα την άρπαξε απο το μπρατσο και την γυρισε προς το μερος του
"Γιατι εφυγες χωρίς να πεις τιποτα;" ειπε αγριεμενος
"Ανησύχησες;"
Η αταραξια της μονο αυξησε τον θυμο του.
"Ρεβεκκα στο ορκιζομαι θα το μετανιώσεις "
Δεν καταδέχτηκε να του απαντήσει. Ανασηκωσε περιφρονητικα τους ώμους της και προχώρησε προς την σκαλα πoυ οδηγουσε στον επανω οροφο με τα υπνοδωμάτια.
Ο Ιασονας κατάλαβε οτι αν δεν ελευθερωνε τον θυμο του θα έκανε φονο και κλώτσησε με λυσσα την ανοιχτή πορτα που έκλεισε με εναν εκκωφαντικο ηχο που τρανταξε ολο το σπιτι αλλα η Ρεβεκκα που ανέβαινε τις σκαλες ουτε καν κοντοσταθηκε.
Και τοτε ο Ιασονας θυμήθηκε κατι αλλο ,κατι που ειχε ξεχάσει μέσα στον θυμο του!Τον βασικό λογο που θυμωσε! Μα πως τολμουσε να τον παρακουει; Να 'δανειζεται' απο εκεινον;
" Δεν σου εχω πει να μην παιρνεις τη μηχανη μου!;" Βρυχηθηκε καθως ετρεξε πίσω της ανεβαινοντας δυο δυο τα σκαλια
"Στο ειπα ή οχι γαμω το κερατο μου να μην παιρνεις τα πραγματα μου;"
Η Ρεβεκκα ειχε εξαφανιστει στο σκοτεινό διαδρομο προς το δωματιο της αλλα σαν να ηταν η τελευταια του φραση που την εξοργισε, την ακουσε να σταματα στον ηχο της φωνής του και να επιστρεφει με βαρια νευριασμενα βηματα.
Στάθηκε στην ακρη του μισοφωτισμενου κεφαλοσκαλου και έβγαλε νευριασμενη το τζιν τζακετ της μενωντας με ενα δαντελωτο μαυρο τιραντακι που ήταν πιτζαμα.
"Και έλεγα...δεν θα το πει..." τον ειρωνευτηκε. Ο τονος της καταφερε μονο παραπανω να τον εξοργισει.
"Μην ανησυχείς για τη μηχανη σου, ειναι σωα και αβλαβης, μεχρι την επομενη φορα." πρόσθεσε
"Για τη μηχανη νομιζεις πως νοιαζομαι ρε μαλακισμενη ή για εσένα;" ξεσπασε και φωναζε σαν τρελος. "Και ΔΕΝ θα υπαρξει επομενη φορα!"
Η καρδιά της Ρεβέκκας βουλιαξε.
Τι είχε μολις πει;
"Σε προειδοποιω για τελευταία φορα Ρεβέκκα Ιακώβου αν ξαναπαρεις τη μηχανη θα σε κανω σκονη. Και αν έμαθες κατι για έμενα είναι να μην με δοκιμάζεις"
"Λοιπόν μαντεψε!Θα την ξαναπαρω!" Τον τσιγκλησε
"Μ αυτο το πλευρο να κοιμασαι" την προκαλεσε
"Και για πες λοιπον, γιατι ανησυχησες για εμενα;Δεν θα ειχες σε πια να εκτονώνεις τα νευρα σου;" τον ρωτησε απαξιωτικά
"Ειμαι το αφεντικο σου Ρεβεκκα!Σε πηρα εδω γιατι σε χρειάζομαι για τη δουλεια μου!Αν πεθανεις χανω!" Προσπάθησε να της απαντήσει λογικα αλλα αυτο παραπανω την εξοργισε
"Σωστα. Γιατί οταν παραλιγο να με σκοτωσεις πριν λίγες εβδομαδες το έκανες για να με προστατεύσεις " του γυρισε περιφρονητικα την πλατη για πολλοστή φορά εκείνο το ξημερωμα και κατευθυνθηκε προς το δωματιο της.
"Ρεβεκκα!ΡΕΒΈΚΚΑ!" Την εφτασε οταν έμπαινε στο δωματιο. Την επιασε δυνατα απο τον καρπο και τη γυρισε προς το μερος του με μια κίνηση τοσο απότομη καο βιαιη που εκανε τα βρεγμενα μαλλιά της να ανεμισουν.
Στο ημιφως τα μαυρα του ματια πεταγαν φωτιές το προσωπο του ηταν σφιγμενο σαν πετρα και τα χείλη του ηταν ερμητικά κλειστά .
"Αδιαφορώ για τις αποψεις σου Ρεβεκκα!Αλλα οσο δουλευεις για εμενα θελω να εισαι σε θεση να το κανεις!"
Η Ρεβεκκα εξαλλη προσπαθουσε να ελευθερωθεί. Αγνοουσε καθε λέξη του. Τα δαχτυλα του όμως εσφιγγαν σαν χειροπεδες τους καρπους της και κάθε της προσπαθεια να απελευθερωθεί τον εξοργιζε ακομη περισσοτερο.
Την ταρακουνησε σαν ψεύτικη κούκλα θελωντας να ταρακουνησει λιγη λογική μεσα της
"Ακουσες τι σου είπα!"
"Αφησε με!" Του φώναξε μεσα στο προσωπο
"Ακουσες;!"
"Αντε γαμησου!"
"Ειμαι το αφεντικο σου και θα κάνεις ότι σου λεω!"
Προσπάθησε να τον σπρωξει και μετα να τον χτυπησει με το ελευθερο χερι της
Ματαιος κοπος
Εκεινος το αρπαξε και το εστριψε πισω απο την πλατη της.
Και η Ρεβεκκα κατάλαβε οτι είχε πετυχει το στοχο της ,να εξωθησει τον Jason Hunter στα ακρα.
Ειχε τεθει εκτος έλεγχου.
Με μια τελευταια προσπαθεια και με τη δύναμη που της ειχε απομείνει καταφερε να ελευθερωσει το ενα της χερι και να τκν χτυπήσει με το αλλο χωρις καλα καλα να βλεπεις,στο προσωπο .
Ο Ιασονας ειδε κοκκινο.
Η αντίδραση του ηταν αυτόματη και αστραπιαια. Το πρωτο χαστουκι που της εδωσε εκεινο το βραδυ την εκανε να παραπατησει και το δευτερο,με τον αναστροφο του χεριου του,ακομη πιο δυνατό ,να πεσει πανω στον τοιχο με μια φορα που της εκοψε την ανασα.
"Θα κανεις οτι σου λεω!Ακους!;" το μυαλό του κολλημένο στην εξουσια που αυτή η γυναίκα του ρουφουσε χωρίς καν να προσπαθει
Τον ειδε να απλωνει τα χερια του προς το μερος της και με φοβο μην της στιγματίσει το προσωπο τα επιασε. Παλευαν σαν αγρίμια μεσα στο σκοτάδι του διαδρομου.
"Θα κανεις ο,τι σου λεω!Εισαι δικη μου !"
"Οχι!" Αποκρινοταν με νευρο
Πασχιζε να του ξεφυγει αλλα την εσπρωξε βαναυσα στον τοιχο και οταν αρχισε να χτυπιέται για να ξεφυγει την ακινητοποιησε με το βαρος του σώματος
του. Για λιγα δευτερολεπτα ακούγονταν μόνο οι κοφτες ανασες του και τα ογκομαχητα μιας παλης ανισης.
Η Ρεβεκκα φώναξε "Σταματα! Με πονάς!"
Την αγνοησε
"Ιασονα!!" Το ονομα του σαν κραυγη απελπισιας που βγηκε από το στομα της χαλαρωσε ελαχιστα τους μυς του, το κορμί του ομως συνέχισε να την πιεζει ασφηκτικα κολλωντας την στον τοιχο
"Θα κανεις οτι σου λεω;"την ρώτησε χωρις να φωνάζει, λαχανιασμενος
Εκεινη ,ξεπνοη ακουμπησε τα δαχτυλα της πάνω στο χερι του χωρις να προσπαθήσει να τα απομακρυνει
"Οχι" ειπε απολυτα
Τον ενιωσε να χαλαρωνει και να σκυβει απο πανω της και με μια αποτομη κινηση που την αιφνιδιασε αρχισε να την φιλά αγρια απαιτητικα πεινασμενα σχεδον ,δαγκωνοντας τα υγρα απο τη βροχή χειλη της και συνθλιβοντας τα με τα δικά του.
Η πρωτη σκέψη της ηταν να τον σπρωξεξ μακρυα,αλλα ξεχωριασε δευτερολεπτα αργοτερα.
Η μυρωδιά της μεντας και του καπνου που την εβαλε σε αυτο τον καυγα την ωθησε να ανασηκωθεί στις μυτες των ποδιών της και να διεκδικησει τη συνεχεια του φιλιού τους.
Τα δυνατα χερια του βρεθηκαν κατω απο τους γλουτους της και με ενα του νευμα εκεινη αναπηδησε πανω του . Τύλιξε τα χερια του γυρω της στηρίζοντας την πανω του και προχωρησε προς το δωματιο της με σταθερα βήματα
Και σε δευτερολεπτα ,η Ρεβεκκα βρέθηκε ανασκελα στο μεγαλο κρεβάτι της με τον Ιασονα γονατισμενο απο πανω την να τη έχει φυλακισει ανάμεσα στα ποδια του και να την φιλα με πάθος και κτητικότητα .
Η φορμα της εξαφανιστηκε γρηγορα και βρέθηκε στην αλλη ακρη του δωματίου.
Η Ρεβεκκα κόλλησε για δευτερολεπτα.
Τι θα κάνω
Ο Ιασονας ενιωσε την ενταση της.
Εκοψε το φιλί τους και απομακρυνθηκε για δευτερολεπτα κοιτωντας την ερωτηματικα.
Το άβολο βλέμμα της, ενα κοκκίνισμα που εκανε τα μαγουλα της να καινε ,και μια αφροδιασιακη ντροπη κρυμμενη καλα στα μεγαλα ματια της τον εκαναν μεσα στο μισοσκοταδο να καταλάβει .
Γελασε αλαζονικα,η βελουδινη φωνη του ενετεινε την ντροπη της. Της χαιδεψε απαλα τα μαλλια,λες και ηταν μικρό παιδι.
"Δεν περιμενα ποτε πως θα το ρωτησω αυτο. Αλλα Ρεβεκκα Ιακώβου, εισαι παρθενα;"
Ciao Bellas!!
Δεν ξερω αν σας το χα πει . Αλλα ειμαι απροβλεπτη
Δωρο εορτών
ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΆΝΗΚΕ;;
Αρχικα...το ονειρο
Μετα... ο καβγας τους
Και τωρα τι
(ΠΑΡΘΕΝΑ ΕΙΝΑΙ!!)
Θελω γνώμες....
Σας αγαπω πολυ.
xxxΜαγδαxxx