Bir kadın ve çocukla nereye gideceğini bilmeden yürüyen Rıfat çaresizlikle düşünüyordu.
Arkadaşlarının çoğu bekardı onların evine gidemezdi.
Bankasındaki para bile sınırlı olan adam Kemal'in parasına da ,Ayşe'nin parasına da dokunamazdı.
Bu halde aldığı işsizlik parasıda belli olan adam ne yapacağını nereye gideceğine dair bir yol ararken Kemal'in ağlama sesi ile bir kaç adım ötesinde kendine boncuk kara gözleri ile.Ayşe'in mahsun bakışları ile karşılaşıp derin bir nefes aldı.
"Ben nereye gideceğimizi bilmiyorum. Evlendik ama sen hala kaçaksın. Mehmet abiye ya da bir başkasına da sığınmak istemiyorum." Ayşe gelip adamın elini tuttu.
"Sabah olmasını bir yere oturur bekleriz sonra bir ev tutarız . Sen ben ve Kemal yaşar gideriz olmaz mı ?"
"Olur hemde çok güzel olur da ,ev tutmaya param yeter mi bilmiyorum ki ,Ayşem özür dilerim ben sana layık ,yeterli biri değilim. Hiç bir şeyim yok !"
Kızın gözleri yaşlar ile dolunca Rıfat akan yaşları tek tek parmakları ile sildi.
"Sen geldin ,beni annene babana ezdirmedin . Elimden tutup o cehennemden kurtardın ya ben seninle her yerde yaşarım ,hem bizim paramız var. Ahmet vermişti bana hala duruyor. Senin verdiğin harçlıkları da biriktirdim ben .Kemal'inde parası var banka da ama ona çok zorda kalmazsak dokunmayalım geleceği için kalsın." Deyince Rıfat karşısındaki kızın anlayışına kendine bakarken ki aşkına yeniden aşık oldu.
"Özür dilerim sana sarılmadan bekle beni demeden gitmemeliydim. Sizi bir eve yerleştirip iyi olduğunuzdan ,rahat olduğunuzdan emin olmadan gitmemeliydim."
Rıfat pişmanlıkla kavrulurken Ayşe adamın uzanıp elini tuttu.
"Kader Rıfat ,biz seninle kavuşamadan ayrılığıda yaşayacakmışız demek ki ! Hem artık birbirimize kızmanın , suçlamanın bir önemi yok .
Sen geldin ya bizi korudun ya yeter ."
"Bundan sonra ayrılmak yok . Bir tek ölüm ayırır bizi duydun mu alın yazım ?"
Ayşe adamın söylediği son söz ile soğuğa rağmen yanaklarının kızardığını hissedip sanki Rıfat bunu görüyormuş gibi başını eğip saklandı.
"Utanma , sen artık benim helalimsin . Bu çaresiz kalbime hep imkansız bildim ama artık helalsin . "Deyip yeniden alnından öptü.
İkisi içinde yeni yeni bir yakınlık oluşuyor ve bunu durdurmak istemiyorlardı.
Ayşe ' de , Rıfat'de bu yakınlığın normal bir şey olduğunu düşünüyor sımsıkı sarılmak ,birbirlerinde huzur bulacaklarını düşündürüyorlardı.
Tabi bunun için Kemal hastalanmadan gidecek bir yer lazımdı.
Rıfat aklına gelen arkadaşı ile gülümsedi.
"Gidecek bir yer buldum." Dediği an Ayşe adamın eline uzandı.
"Neden Cristina'nın ailesinin evine gitmiyoruz ki ! Ne zaman ihtiyacın olursa gel demişti . Kemal onların da torunu yardım ederler bize ."
"Abimi kabul etmeyen aile bizi eder mi ?"
Ayşe başını eğince Rıfat elinden tuttu.
"Tamam madem sen oraya gitmek istiyorsun . Öyle yapalım ben karımın sözünü dinlerim "diye gülümseyince kızda bulundukları duruma rağmen gülümsedi.
Rıfat ayağından dolayı araba kullanamayacağı için , taksi bekleyen çift karşılarına Mahir'in çıkması ile birbirlerine baktılar.
"Selamun aleyküm Rıfat !"
"Aleyküm selam ."
"Hayırlı olsun evlenmişsiniz bugün abim söyledi. ."
"Sağol ."
Mahir bu soğukta bu halde niye sokakta olduklarını merak edip soracakken gelen taksi ile konuşan ,fiyatta anlaşmaya çalışan Rıfat'ın yanına doğru yürüdü.
"Kalacak yer lazımsa Mehmet abimlerin üst katı boş . Sizden iyisini mi bulacak ?" Dediğinde Rıfat durdu Ayşe'ye baktı.
"Sen ne dersen nereye gitmek istersen oraya giderim ben ."
"Ben Mehmet abinin eşi Aygül ablayı merak ediyorum. Hem haklısın Cristina'nın ailesi belki bizi istemez ama Mehmet abi , o ikimizin de abisi ." Deyince Rıfat sevdiği güzele öyle bir baktı ki Ayşe'nin nefesi kesildi.
Mahir birbirlerini sevdikleri her hallerinden belli olan ikiliye içtenlikle baktı.
O artık dersini almış karısının ve kızının kıymetini bilir hale gelmişti.
Hep birlikte Mehmet'in evine gelince adam kapı önüne kadar çıkıp sanki yakın akrabası uzaklardan geliyormuş gibi karşıladı.
Mahir rahat etsinler diye kendi evine giderken Rıfat giden adamın arkasından seslendi.
"Sağol Mahir !"
"İyi akşamlar ,çocuk üşütmesin girin artık içeri ." Başı önde karanlıkta kayboldu.
Rıfat ve Ayşe çekinerek eve girse de Aygül ve Mehmet gelen misafirler ile çok mutlu oldular.
Kemal babaannesi ve dedesine gitmezken Aygül hanıma sarılıp yanağını resmen yalayarak öpünce hepsi bu hallerine güldüler.
Aygül hanım kırk yaşlarının başında hafif kilolu fakat yaşına rağmen oldukça güzel görünen bir kadındı.
Ayşe'yi baştan aşağı süzen kadın ,kocasının su gibi saf derken bakışlarından bahsettiğini ,güzelliğinin ise adamın bahsettiğinden çok daha fazlası olduğunu gördü.
"Abi biz yine seni rahatsız ettik ama !" Diyen Rıfat'ı eliyle susturdu.
"Eğer bana gelmeyip başka yere gitseydiniz işte o zaman rahatsız olurdum. Başımızın üstünde yeriniz var derler ya ! Hah bizim üst kat boş . Çok büyük değil çatı katı ama size yeter .
Bu küçüğe bile bir oda yaparız. "Diye Kemal'in ellerinden öptü.
Rıfat'ta ,Ayşe'de adamın sözleri ile dolan gözlerini saklayıp gülümsemeye çalıştılar.
Yemeklerini yiyip çaylarını içtikten sonra üst kata çıktılar.
"Yarın gider eşyaları alırız ,yengenle Ayşe kardeşimde bir güzel temizledi mi fıstık gibi olur . Eh yarına kadar bizim misafirimiz olursunuz ."
Ayşe mahçupça başını eğdi.
Mehmet gençlerin bugün hiç yalnız kalamadığını düşününce kızın kucağında uyuyan Kemal'i alıp karısı Aygül ile aşağıya indiler.
"Siz gerekli bir şey var mı bakın ev sizin . Bizde bu küçük adamı yatıralım."
Aygül ve Mehmet'e minnetle bakan Rıfat gidişleri ile Ayşe'nin gözlerinin içine baktı.
Kızın gözlerinde bir cevap arayan adam Ayşe başını utanarak eğince gülümseyerek sordu.
"Sevdin mi evi , eğer sevmediysen başka yer bakarız. Şartlarımızı zorlarız ne dersin ?"
"Sen yanımda olduktan sonra her yerde yaşarım .Bir daha sakın bırakma beni."
Rıfat ağlayan kızın gözyaşlarını silip kollarının arasına çekip sarıldı.
"Bırakmam Ayşem hiç bir yere bırakmam. Ben bu an için çok bekledim. "
"Bende "diyen kızın alnından bir daha öptü.
Dayanamayıp yanağından da öpünce ikisi de nefes nefes yaşadıkları heyecanla birbirlerine baktılar.
"Oh be ,sana dokunmak sarılmak ne güzelmiş ." Deyip ortamdaki gergin havayı dağıtmaya çalışan adama Ayşe'de gülümsedi.
Aşkı ve sevdayı bilen fakat kavuşmaya acemi olan ikili birbirlerine heyecanla bakıp ,ellerini nereye koyacaklarını bilemediler.
Rıfat kızı bir anda kendine çekip sımsıkı sarılınca Ayşe'de sardı kollarını adamın beline ,koklayarak yeniden yanağından, alnından öptü .
Sonraki günler ev kurma telaşı ile su gibi akıp geldi ,geçti.
Evi birlikte boyayan Rıfat ve Ayşe'ye ,Aygül hanım Kemal'e bakarak yardım etti.
Ayağı arada ağrıyan Rıfat karısı ve oğluna iyi bir hayat yaşatmak istiyordu , iş bulmak için bir kaç yere başvuruda bulundu.
Ayşe ile evlendiğini de devlete bildiren adam karısının her an gözlerinin içine aşkla bakan varlığına hala inanamıyor, bu bir rüya ise bir ömür boyu uyanmak istemiyordu.
Evin bütün işlerini bitiren ,yeni eşyalar alan ikili herşeyi yavaş yavaş yerleştirdiler.
Çok fazla eşyaları yoktu fakat kendilerine sıcacık bir yuva kurmuşlardı.
Paraları kısıtlı olsada her geçen gün ceplerini mutlulukla dolduruyorlardı , yan yanalardı gerisi zamanla yerini bulacaktı inançları tamdı.
Bir hafta sonunda ilk kez kendi evlerine uyumaya çıkacağı için heyecanlı olan Ayşe'nin gerginliğini anlayan Aygül hanım kızı kıkırdayarak mutfağa çekti.
"Heyecanlı mısın sen ?"
"Hemde nasıl abla ilk kez bir evim olacak . Kendi mutfağın ,benim ailem olacak ." Deyince Aygül kıza gülümsedi.
" Akşama sizin imam nikahını da kıyalım diyoruz . " deyince Ayşe beklemediği bu durum ile daha da heyecanlandı mutfağa sığamaz hale geldi.
"Ben bir Kemal'e bakayım "
"Hiç kaçma Ayşe hanım , ikinizde gençsiniz elbet olacak . Kız bak bu adam yıllardır dediğiniz gibi sana kara sevdalıysa başkası olmamıştır. Yazık değil mi kocana ?"
"Yazık mı oluyor öyle olunca " dediği an Aygül kıkırdadı.
" Ah yavrum sen bu kadar mı safsın ?"
Ayşe kıpkırmızı olarak mutfaktan
kaçarcasına çıkıp kucağında Kemal ile üst kata evine kendini zor attı.
Daha dudağından bile öpmeyen adamdı Rıfat ,yakmazdı onun canını !
Yapmazdı öyle şeyler diye düşünerek Kemal ile yatak odasını toplamaya çalıştı.
Küçük çocuğun açtığı dolaptan yere dökülen ,adamın aşkla hasretle yazdığı fakat bir türlü vakti olupta okuyamadığı mektuplar ayağının dibine yığıldı.
Ayşe eğilip Kemal'in yırtmaması için kurtarmaya çalışırken arkasından onları izleyen Rıfat'ın sesi ile dona kaldı.
"Demek sevdamı yaşamaya karar verdin ha Ayşem ." Dedi.
Genç kız adamın sesindeki boğukluk ile yutkundu.
Aygül abla haklı diye düşünüp yeniden kıpkırmızı oldu .
Ah Ayşem ah seninle de veda zamanı yakın adım adım finale gidiyoruz ..
Bende Ayşe kadar heyecanlıyım ama onun derdi başka 😂 benim derdim başka ..
Yeni bir hikayeyi daha bitirmenin sevinci ve hüznü var üzerimde .
Şu kadar bölüm kaldı diyemem fakat biliyorum ki final yakın ..
O zaman yeni bölümlerde görüşürüz efendim sağlıcakla kalın🌸