INILANG hakbang niya ang distansiya namin. Sa kanyang paglapit ay buong suyo siyang tumitig sa akin. Ibinukas-sara niya ang kanyang bibig may gustong sabihin ngunit walang salita ang kumawala roon.
"Y-you skip your work?" tanong ko na parang ako lang ang nakarinig.
I bit my lower lip. Oh my goodness! I knew that he still has his hangover and exhaustion, but why the hell he is looking hot. Messy hair. The scowl on his face suddenly became soulful. His body was tense but when his hands held me, he calmed down.
"I thought you are going to leave me." He sighed.
Leave? My eyes found Farais who is now giving me a peace sign. Aha! Siraulo ang isang 'to.
"I'm sorry, Papa Shawn and Duchess. Kuhanan ko muna kayo ng sukat para maaga kaming matapos?" Gatus intruded.
Tumango ako. Lumapit na sa kanya. Medyo kabado na kampante na hindi maintindihan ang nararamdaman ko. Hindi inaalis ni Shawn ang paninitig sa akin habang naghihintay. Sila Malik at Jyra ay bumalik sa kanilang ginagawa. Pinag-uusapan ang ilan pang kakailanganin, humihingi sila ng advice kay Mommy.
My cousins are outside again. I'm done. Si Shawn naman, pero habang sinusukatan siya ay nakaharap sa akin. Ang mga titig niya ay nakakatunaw. Nahuli ko si Mommy na ngumingisi sa tabi ni Jyra. Nang malungunan ako ni Jyra maging ito ay nakangiti na rin.
"Where's Duchess?"
Kahit nasa loob at hindi nakikita, ang eskandalosang boses na iyan ay kay Millicent. Ilang minuto pa'y pumasok siya sa loob. Sa likod nito sumusunod si Second at Third. Isang sulyap sa akin at kay Shawn ay nagparinig ito. "Ayusin ang dapat ayusin. Hay naku!"
May binulong dito si Second, but Millicent just frowned to that.
"What?" Second shrugged his shoulder.
Umiling ako at nilingon ulit si Shawn. Tapos na siya at ngayon ay mga pinsan ko naman ang sinusukatan. Umakyat kami sa balkunahe na dalawa at doon nag-usap. I was looking on the overview while leaning on the bannister while he is staring at me.
"Anong oras kang gumising?" tanong ko.
"Five in the morning."
My heart aches. He doesn't have a proper sleep too. Saan ba siya natulog? Guilt flooded in my chest. "Did you eat?"
Lumapit siya. Ang parehas na kamay ay nasa magkabila gilid ko. Naramdaman ko ang dibdib niya mula sa aking likuran. "Ikaw, kumain ka na ba?"
"Mom brought me pasta." I turned around. "Hindi ka kumain?"
Hindi siya sumagot doon. Tumitig lamang siya sa akin. Kunot na kunot ang noo, tila sinusubukang tantsahin ang mood ko.
"You are going to leave me again?"
Where did he get that? Niloloko lang siya ni Farais. "No," I said.
Pumalupot ang braso niya sa baywang ko. Hinila ako palapit sa kanya. My both palm drilled on his steel wall chest.
"Don't leave, Serene."
Umiling ako. "Never."
The fear on his eyes became soft but still in pain. His lips was in grim line. Hindi ba siya naniniwala? Ako nga itong natatakot dahil baka paggising ko ay hindi niya na ako balikan. Parehas kaming takot.
Tinitigan ko ang kunot pa rin niyang noo.
"What makes you think that I will leave you?"
"You did it once."
I was like shot by a gun. His words pierce right through my heart. Unti-unti kong ipinalupot ang aking mga kamay sa kanya upang mayakap ko siya. Hinilig ko ang aking ulo sa kanyang dibdib. "That's the last, Shawn. Forget it."
He hugged me even tighter.
Kumunot ang noo ko nang maramdaman ko ang kakaibang malabot sa likod niya. Tiningala ko siya. "What's this?"
Panic etched on his face. Humiwalay agad siya kaya nakawala ako. Umikot ako kahit pilit siyang umiiwas upang hindi ko makita iyon.
"Did someone hurt you?"
"It's an accident, Serene."
"Ha? Kailan pa 'yan?" Hindi siya nakapalag ng itaas ko ang t-shirt niya. Nanlambot ako. "It's fresh?" Hinila ko siya pabalik sa loob pero ako pa ang natangay niya pabalik sa kanyang bisig.
"Malayo sa bituka 'yan."
"Gamutin natin 'yan, Shawn. Please!"
Huminga siya nang malalim. Nagpatangay sa akin sa kuwarto ko. I always had an emergency kit in my luggage. I took it urgently and helped him remove his t-shirt. He is looking at me from his shoulder, while I am hurting upon seeing his wounds.
Alam kong mabait siyang tao. Pero hindi siya basag ulo gaya ni Frank. Did he save someone else again? Parang dinudurog ang puso ko habang nililinis ang sugat niya. It's deep and fresh. The blood is dried but some are still swelling. He is selfless. He doesn't mind of saving people if he got hurt. What matters to him is to help. But this one is serious. Hindi ko napigilang makunsensiya at maiyak.
"Baby, I am fine. Hush."
"No!" Hindi ako nagpaawat sa paglinis ng sugat niya. Kahit nasasaktan na, hindi niya iyon pinapahalata. Are boys always like that? No matter how hurt they are they keep it to themselves. What if it is too much?
Yumuko ako at ng matapos. Napansin niya iyon kaya humarap siya. Hinagilap ang aking paningin. Umiwas ako. Nahihiya dahil hindi ko manlang naisip ang bawat pasakit niya. Ako itong laging gumagawa ng problema, pero heto siya palagi. Laging ako ang inuuuna kahit pa nasasaktan at nahihirapan na rin siya.
He lifted my chin and looked me in the eye.
I am embarrassed. Ashamed for myself. "I'm such a pain in the ass," pag-amin ko.
Tumaas ang kilay niya. "Yes, you are."
Ngumuso ako. Pinalis ang luha sa aking pisngi. Tahimik niya akong tinulungan bago natulala sa nangangatal kong labi. It's dry that I licked it while looking at his eyes.
"Siguro kung nabubuhay ang kapatid kong babae. Baka kasing edad mo siya," kuwento niya.
Kumunot ang aking noo. Ibig sabihin ay patay na ang kapatid niya?
Huminga siya nang malalim. "Hindi talaga kami taga-rito. Galing kami sa Rios De Bay. Have you heard the story on that province?"
"No. I haven't." Hinila niya ako palapit sa kanya. Paupo sa kandungan niya. "Baka mangawit ka."
"Hush. I will tell you a story. Rios De Bay is a rich province. The Governor is powerful and intelligent. They came from the family of the Imperial Clan. And they were known as good family, but a cult religion arise. I was very young when it happened, no one knew how and when it started. All the young girls every night were being kidnaped and news spread that the cult people took it as their gift with their Lords. My sister is two years old when my parents asked our trusted Mayordoma to bring with her here in Owl City.
"Gusto sanang sumama ni Mama, kaso ako ang inaalala nila. Ang business namin noon ay pag-aangkat ng mais at bigas. Dahil sa issue natakot ang karatig nayon na kumuha sa amin dahil may kasama raw na malas. Bumagsak ang business namin kasabay ng balitang hindi mahanap si Winona. Doon kami napilitang lumipat dito at hinanap si Winona." Umiling si Shawn. "She's dead."
"She must be happy now in the heaven."
He lazily nodded. "Nangulila sila Mama at Papa sa anak na babae, kaya tinuturing nilang anak si Jyra."
"Oh, really?" Hindi ko mapigilang ngumiti. Ibig sabihin ay kilala talaga ng pamilyang Friis ang Aldrich.
Mangha siyang sumulyap sa tiyan ko. He poked my nose before he leaned close and whispered, "They are craving for a grandchild too."
Umawang ang labi ko. Pinulahan sa sinabi niya. Nakaka-pressure naman. Sa pamilya ko palang, hindi na ako mapalagay. Sa parents pa kaya ni Shawn na hindi ko pa nakikilala.
Tumawa siya bago tumayo at sinuot ang t-shirt niyang itim. "Hinihintay ka nilang bumisita sa bahay. Gusto mo bang pumunta mamaya?"
"Can we do it tomorrow instead? Kinakabahan ako."
He barked a laugh. "They are like your parents. Cool and friendly. Trust me."
Nagpakawala ako nang malalim na hininga. Hindi ako naniniwala sa kanya. Baka kabaligtaran. Kailangan kong mag-survey kay Jyra kung ganoon. Should I bring flowers for his mom? Or maybe Chanel Bag? For his Dad, is watch enough?
Pumikit ako nang mariin. This is harder than my final thesis during college.
Muli siyang tumawa bago ako hinila. "Hey. Relax, okay? I told you, they are like your parents."
Umilag ako nang subukan niyang halikan. Nakakainis siya. Bakit feeling ko pinagti-tripan niya ako? "You are lying!"
Nawala ang pilyong ngisi sa mukha niya. "I never lied to you, Serene," seryoso niyang banggit.
"Hmm..." Oo nga pala.
Hinapit niya ako at siniil ng halik. And just like that, we miss each other that I didn't help but let him claimed me again. I'm so in love with him. Jyra is right. Trust and believe with each other feelings.
"Kayo, ha. Ang tagal niyong mag-usap sa taas!" puna ni Millicent ng umupo ako sa sun lounger.
"Hindi ba't sabi mo ay ayusin ang dapat ayusin?" I counterattacked.
Inirapan niya ako ng lumingon si Second sa kanya.
He didn't stay long. He looked back with Shawn and say something. They are leaning on the Dodge Challenger. Malik, Zedrick, and Brandon are on their circle. Mukhang may malalim silang pinag-uusapan.
"Tumawag si Thaysky kanina. Nag-confirm kami ni Milli sa casting. Ikaw, Duchess?" tanong ni Sophia habang nagtatampisaw sa pool.
"I will call her. I am up."
"You should schedule us as well to your Instructor. I wanted to tone down my body."
Nilingon ko si Millicent. "No problem. Besides I have to prepare for Mr. George Fashion Week too."
"You are now getting in the world of modeling, Duchess?" tanong ni Chunsa. Tumabi ito kay Millicent. Metikolosang sumimsim sa kanyang penacolada.
Mula sa kanya ay tumagos ang titig ko patungo kay Shawn na nakatingin na sa akin ngayon. Napaayos ako ng suot kong brassiere. Bakit feeling ko mali ang higpit ng pagkaka-hook niya nito? Gosh! I shouldn't trust him when he said he will help me. Parusa. Imbes na makapagbihis agad ako, parang tinutupok na naman ako ng nagbabagang pagnanasa sa bawat haplos niya sa balat ko.
We agreed to go tomorrow morning. Inaya ko si Millicent at Mommy na maghanda ng regalo. Nag-shopping kami sa hapon. Tinatanong ako ng makulit kong pinsan kung para kanino raw iyon. Nangingiti si Mommy, sa kanya ko lang kasi sinabi. Ayaw ko ng abalahin si Jyra dahil abala siya para sa nalalapit na kasal nila.
Sinamantala na rin namin ang oras na iyon para bumili ng regalo sa ikakasal at para kay baby Aquishia.
Shawn: Nasaan na kayo?
Bumalik siya sa trabaho. Sinabihan kong mag-iingat dahil ang sugat niya ay malalim. Palibhasa hindi niya nakikita kaya ang lakas ng loob na magsabi na malayo sa bituka.
Duchess: We are still here in the mall. Gustong sumama ni Mommy bukas sa atin.
"You think this outfit is okay?" Mommy showed us a white blazer.
"Auntie, you look virgin and young on that!"
I frowned. "Millicent!" Kinuha ko ang hawak ni Mommy at kinuha ang isa pang puti na inner. "Try this Mom."
Ilang ikot pa para naman sa regalo ni Mommy sa mag-asawa ay natapos din kami. Ang daming kuwento ni Mommy kaya naging abala ko, hindi na nabigyang pansin ang reply ni Shawn.
Shawn: Baligtad yata. Kami nalang kaya pumunta sa inyo?
Shawn: Where are you, Serene?
I panicked. Abala ako sa pagtipa ng reply ng marinig kong tinawag ni Mommy si Shawn. Holy shit! He is already inside. Nagmadali ako. Natigilan dahil sa nakitang mag-asawang nilalaro ang baby ni Jyra.
I got mesmerized because the old man looks really the same with Shawn. Maybe if he aged by fifty he will be exactly as him.
Lumapit si Shawn sa kanyang ina para bumulong. Paglingon nila sa akin ay biglang ngumiti. Ibinigay kay Jyra ang bata at lumapit sa akin. To my surprise she kiss me on my cheek. "It is nice to finally meet you, Sweetie."
I was stunned.
Lumapit si Shawn. Tumatawang umakbay sa Mommy niya pero sa akin nakatingin. "I told you. She is cool."
"Adella!" tawag ni Mommy, lumapit sa ina ni Shawn upang makipagbeso. Ang daddy naman ni Shawn ay ngumiti sa akin.
"Good evening, Tito."
"Good evening, Hija. Nasaan ang Daddy mo?"
Lumapit si Mommy sa akin. "Nasa kapatid kong si Jerry. Naroon kasi si Daddy."
We all sat on the couch. Jyra is sitting beside them. Mrs. Adelle is very pond on the baby. Shawn is right. They are craving for a baby girl.
"Mr. Domingo Agonzillio is here?" Shawn's dad inquired. May binulong ito sa asawa kaya napaharap sa amin ang ginang.
Shawn is on my left side while Mommy is on my right. Nakikinig ako sa pinag-uusapan nila. Kabado dahil baka bigla nila akong tanungin tapos hindi ko masasagot, pero distracted sa ginagawang hagod ni Shawn sa balakang ko. Bakit siya noong makilala ang parents ko, relax lang? Bakit ako pressure?
Unfair!
Hinuli ko ang kamay ni Shawn at pinagdaop ang kamay namin. Pagbalik ko ng tingin kay Mrs. Friis ay nakangiti habang pinapanood kami.
"Lagi kang kinukuwento ng anak ko. Kahit hindi niya sabihin, duda ko ng patay na patay sa'yo si Shawn."
"Ma!"
Tumawa silang mag-asawa. Ang sarap ng tawa nila kaya maging ako tumawa.
Hinalikan ni Shawn ang balikat ko. "I love you," bulong niya.
I bit my lower lip. My god! Is he flirting me in front of our parents?
"Sasabay na ba kayo ng kasal kila Jyra?" harapang tanong ni Mrs. Friis.
Natawa sila Jyra at Malik dahil tumayo si Mommy at nakipag-apir sa ina ni Shawn. Seriously, parang nakikita ko ang mga pinsan ko sa kanila. Pinatanda lang!
Nilingon ko si Shawn.
Tinaasan niya ako ng kilay. "You hear them? What can you say?"
Oh my god!