12. Bölüm
Multimedya : Eva & Yetkin
Arkadaşlar İstanbul dışına tatile gideceğim için 10 gün bölüm yok ama gelir gelmez heme bölüm atacağım. Gitmeden attığım son bölümde umarım vote ve yorum patlaması yaşanır. Kendinize iyi bakın :))
...
Eva, kendisine odaklanan bakışları fark ettiği halde önemsememeye çalışıyordu. Şu anlık bir çapkınla ve dahası başka biriyle uğraşacak hali yoktu. Tüm kalbi ve ruhu Yetkin’le geçirecek olduğu yarına odaklanıp kendilerini buradan götürmüştü.
‘’ Baldızım ve bizi tedavi eden psikologumuz Eva Solmaz… ‘’
Kuzey’in muzipçe sırıtmasıyla Korcan’a söylediği sözler Eva’yı gülümsetirken Korcan’ın derin bakışları hoşuna gitmemişti.
‘’ Eva’cım bu da Ankara’daki eski dostum Korcan Tekyürek…’’
Eva, sade bir gülümsemeyle yetinirken Korcan arkadaşına, ‘’ Dikkat et de bu iki güzel hanımla burada başına bir iş gelmesin. Çünkü en son hatırladığım kadarıyla sen biraz kıskançtın ve bu iki güzel bayanın talipleri fazla olabilir gibi …’’
Eva, talip sözüne sinirlenip kendine hakim olamayarak, ‘’ Taliplerim ile ben başa çıkabilirim, başkasına ihtiyacım yok ! ‘’ dedi. Nedense ilk kez göz göze geldiklerinden beri Korcan’dan kötü bir enerji alıyordu. Genç adamın bakışları bile kalbine kötü bir sinerji bırakırken geleceğe de bir uyarı bırakır gibiydi.
Kuzey, dostuna muzipçe bakarak, ‘’ Merak etme dostum, baldızım kendisini korumayı bilir herkesten (!) ‘’ diyerek ince bir ayar Korcan’a yollarken ‘’ Ayrıca benim Elif’ime bakacak biri kendini şimdiden bu dünyadan silsin ! Onun tek ve sonsuz talibi sadece benim, ‘’ dedi ve aşkla sevgilisinin gözlerine bakmaya devam etti. Elif de Kuzey’in bu sözleriyle bir kez daha erirken, ‘’ Dikkat et Korcan, sahipli olanlara pek yanaşma yoksa sonun fena olur, ‘’ diyerek Eva için gizli bir uyarı salmıştı. Şu anlık can dostunun sevgili adayı olmasa da çok yakında Yetkinle beraber ikisi de aşkın en güzelini yaşamaya başlayacaktı. Yüreği bunu derinden hissederken Kuzey’in elini tutup, göz kırparak ‘’ Hem Kuzey benim gibi güzeli bulmuş, az uğraşsın diğer erkek vızıltılarıyla, ‘’ diyerek kahkaha attı. Bu söze Eva ve Korcan gülerken, Kuzey sinir karışımı gülümsemesini sevdiğine sundu.
‘’ Senin bu çılgın sözlerin bir gün beni bitirecek ama ne zaman… ‘’ diyerek söylendi ve ayağa kalkarak, ‘’ Birazdan döneğim, ‘’ diyerek masadan kalktı. Bu fırsatı kendine çeviren Korcan ise teklifsiz Eva’nın karşına oturarak hiç çekinmeden genç kızın gözlerine sabitledi bakışlarını…
Korcan, tam konuşmaya başlayacaktı ki tanıdık bir ses kulaklarını işgal etti. Bu duyduğu ses Kuzey’e ait olamazdı değil mi ?
Genç adamın sözleri oradaki herkesle beraber Elif’i de etkilerken hiç şüphesiz etkileme genç kızda bambaşkaydı. Mutlulukla pırıldayan gözlere bir yenisi daha etkilenirken bu sefer o gözler dolmuştu. Sevdiği, çılgın aşığı şu an herkesin ortasında şarkılarını söylüyordu. Restauranta Bir Miyiz ? şarkısı ev sahipliği yaparken Kuzey ve Elif aşklarını sözcüklere dökerek şarkılarını birbirlerinin gözlerine söylüyordu. Genç adam masaya ağır ağır yaklaşarak, Elif’i dansa kaldırdı ve şarkılarını söylemeye devam etti.
Dinletemedim, dinletemedim…
Kelimeler tükendi,
Söyletemedim, söyletemedim…
Şimdi senle ben…
Bir miyiz senle, yoksa hiç miyiz?
Gözüme baka baka umutlar,
Yüzüme baka baka yalanlar,
Dağılmıyor işte, o kara bulutlar.
Kader miyiz söyle, yoksa biter miyiz?
Şarkı sözleri Kuzey’in dilinden dökülürken, Elif de bu sözlere eşlik ederken sevdiğine aşkla sarılıyordu. Eva, bu tatlı aşk seyrini daha fazla izleyip de etkilenmemek için yerinden kalkarken aynı zamanda Korcan’ın da rahatsız edici bakışlarından kaçmak istiyordu.
Restaurant’ın terasına doğru adımlarını atarken bir ses duyar,
‘’ Sen böyle hep kaçacak mısın ? ‘’ diye…
Eva’dan önce kalbi tanır sesin sahibini ve olduğu yerde hareketsiz kalarak nefessiz kalır.
Seslenen kişi Eva’ya yaklaşıp, kulağına eğilerek, Kuzey’in söylediği şarkı sözlerini tekrar eder…
Olmuyor,
Bu sabah güneş bile tuhaf,
Doğmuyor.
Kafam hayli karışık,
Gözlerim aynada beni bile görmüyor.
Bil ki zorluyor,
Bu kadar belirsizlik bizi, zorluyor.
Ben aşkı hapsettim,
Ama artık kilit sende durmuyor.
Gel yapma dedim bak böyle,
Ne olur iki kelam da sen söyle,
Durumumuz belirsiz, çaba sarf edelim.
Yaşanılanlar hep aynı,
Hepimizde o tuhaf kaygı,
Bakarsın toparlarız, devam edelim.
Dinletemedim, dinletemedim…
Kelimeler tükendi,
Söyletemedim, söyletemedim…
Şimdi senle ben…
Bir miyiz senle, yoksa hiç miyiz?
Gözüme baka baka umutlar,
Yüzüme baka baka yalanlar,
Dağılmıyor işte, o kara bulutlar.
Kader miyiz söyle, yoksa biter miyiz?
Bir miyiz senle, yoksa hiç miyiz?
Gözüme baka baka umutlar,
Yüzüme baka baka yalanlar,
Dağılmıyor işte, o kara bulutlar.
Kader miyiz söyle, yoksa biter miyiz?
Eva, duyduklarıyla aşk sarhoşu olup kendinden geçerken kalbi de tüm hızıyla atıp uçmaya başlamıştı. Bu duydukları, bu sözler o kadar içten ve yalın söylenmişti ki, genç kız şarkının sözlerine hapsolmaktan kaçamamıştı. Aşık olduğu o ses, tüm sevgisinin haykırarak söylemişti adeta. Eva, genç adamın şarkı söyleyeceğini bile tahmin edemezken böyle bir ortamda, böyle bir anda ise şarkı söylemezsine hayretler içinde kalmıştı.
Eva ve genç adamın aşk dolu bakışmalarına daha fazla seyirci olamayan Korcan, orayı hızla terk ederken içinde taşan duyguyla da kurnazca sırıtmıştı. İçinden, ‘’ Çok yakında…. ‘’ diyerek ateş saçan gözlerini ikiliye doğrultmuştu.
‘’ Kopya çekmek size yakışmadı Yetkin Bey… Ben sizi daha şey.. bilirdim, ‘’ diyerek sevdiği adama dönen Eva, mutlulukla Yetkin’e bakıyordu. Yetkin, Eva’nın sözleriyle ışık saçarak gülerken, genç kızın elini tutup terasa doğru çekmeye başladı. Soluksuzca atılan birkaç adımdan sonra ikili terasın büyüleyici manzarasında baş başa olurken Yetkin, aşk dolu gözlerini Eva’ya hapsederek seri hareketlerle telefonunu çıkartıp kendi özel şarkılarını açtı.
Gözümün önünden hiç gitmiyorsun.
Ne hayaller gelir geçer yüreğimden
Farkına varsan ya ah bir bilsen
Ne mümkün kurtulmak aşkın elinden
Anladım kaybetmekten korkuyorsun
Ne hayrı dokunur korkunun ecele
Zamanı gelince fark ettiğinde
Ayrılıklar yalan sevmektir hazine
Şimdi elinde kalbim hep cesur hem tedirgin
aşkla çarpıyor her bakışında
seviyorsan sevgilim yarınlara bırakma
aşk sonsuz olsa da ömür çok kısa
( Yonca Lodi ; Hazine )
Yetkin, bakışlarını Eva’dan çekmezken, Eva da utangaç gülümsemesiyle Yetkin’e bakıyordu. Gerçek aşkın kokusu ikisini de alev gibi yakarken genç çift oldukları durumdan oldukça memnundu. Sonunda ilk adımı atmaya karar veren Yetkin, eliyle Eva’nın çenesinden yavaşça tutarak, ‘’ Şimdi elinde kalbim, hem cesur hem tedirgin… Aşkla çarpıyor her bakışında. Seviyorsan sevgilim yarınlara bırakma! Aşk sonsuz olsa da ömür çok kısa… ‘’
Şarkının son dizesini bir solukta söylerken, aslında içinden geçen binlerce sorunun da bir araya toplanmış haliydi bu sözler… Merak ve aşkla Eva’dan yanıt bekleyen Yetkin, Eva’nın dolan gözleriyle tedirgin bir şaşkınlığa bürünmüştü.
‘’ Dualar eder insan
Mutlu bir ömür için
Sen varsan her yer huzur
Huzurla yanar içim
Kalbimin tek sahibiyken nasıl olumsuz bir yanıt dökülür ki benden… ‘’
Aşkını Yetkin gibi şarkı sözlerinden döken Eva, mutluluğun en özel, en aşk dolu anını yaşıyordu. Birbirlerinin gözlerinde geç kalmış itirafı gerçekleştiren ikili, kalplerinin atışlarında kendilerini bakışlarında kaybetmişti.
Yetkin, aldığı olumlu yanıtla aşkla Eva’ya sarılırken Eva’nın papatya kokusunu da içine çekmeyi ihmal etmiyordu. Papatyanın saf kokusuyla sevdiğinin ten kokusu birbirlerine ahenkle yakışırken Yetkin’in içine hapsettiği koku ise tarifi imkansızdı.
Onların bu mutlu halini gizlice gözetleyen çılgın aşıklar ise dostlarının sonunda gerçek aşka kavuşmasıyla daha da mutlu olmuştu. Kuzey ve Elif, aşklarının en tatlı haliyle oradan ayrılırken Yetkin ve Eva çifti ise büyüleyici manzara eşliğinde aşklarını yaşıyordu.
…
Sabahın iç gıdıklayıcı sıcaklığında kahvaltı yapan üçlü neşelerini güneş gibi ortaya saçmaktan geri kalmıyordu.
‘’ Baldız, biz yokken dikkat et de o Yetkin Bey seni üzmesin…’’
Kuzey’in korumacı tavrı genç kızları gülümsetirken, Eva gülümseyerek, ‘’ Merak etme Kuzey. O üzerse ben de üzerim… Senin bu baldızın doktorluğunu aşkta da kullanmasını bilir. ‘’ Dedi.
Kuzey, genç kızın sözlerine sırıtırken, ‘’ Ah acırım o zaman Yetkin’in haline… Dikkat et de çocuğa bunaltma baldız. Umarım ilk gün ki sevdanız daim olur…’’
‘’ Aman da aman benim sevgilim baldızına destek de olurmuş… ‘’
Elif’in şebek bir halde söylediği bu söz masada kahkaha tufanının artmasına sebep olurken ayrılık vakti de gelip çatmıştı artık.
‘’ Kendine ve aşkına dikkat et canım. Bir şey olursa aramaktan çekinme yoksa gelir cadılığımı zevkle gösteririm sana… ‘’
Elif’in sözlerine gülümseyen Eva, arkadaşına sımsıkı sarılarak, ‘’ Merak etme sen cadım. Asıl sen kendine dikkat et de Kuzey Bey kaçmasın senden… Senin bu deli hallerin az fena değil.’’
‘’ Merak etme baldız. Ben cadımı sakinleştirmesini bilirim… ‘’ diyerek Elif’e muzipçe göz kırpan Kuzey, genç kızın utangaç gülümsemesi karşısında kahkahasını tutamamıştı.
‘’ Bak gördün mü Eva ? Benim cadım prenseslik yolunda adımlarını atmaya başladı bile… ‘’
Kuzey’in sözüyle Elif daha fazla yerinde duramayarak dirseğini genç adama geçirmişti.
‘’ Daha fazla konuşmadan ayrılsak iyi olur, ‘’ diyerek arkadaşına son kez sarılan Elif, Kuzey’i dürtükleyerek arabaya bindi. Kuzey de Eva’yla vedalaşarak arabaya binerek aşklarının merkezine Bursa’ya geri dönüş yoluna başladılar…
….
Eva, hazırlanıp evden çıktığında heyecanla arabasını sürüyordu. Yetkinle ilk buluşmasının öncesinde okula gidip, işlerini halletmesi gerekiyordu. Sabah Yetkinle konuştuktan sonra içi daha da kıpır hale gelmişti. Sabırsızlıkla genç adamla buluşacak anı beklerken arabasını park edip üniversitenin kampüsüne doğru ilerlemeye başladı. Elindeki evraklarla öğrenci işleri merkezine ilerken ona doğru gülerek gelen kişiyle olduğu yerde kalakaldı. Karşısındaki bir kabus gibi kendine doğru gelirken Eva olduğu yerde kitlenmiş gibiydi.
Son…