This chapter is dedicated to asdfghjkljazmine!
Back to EL Nido!
Chapter 10
KATH’S POV
It’s our 6th day, alam mo yung apat na araw na lang tapos hindi pa kayo makalabas dahil malakas ang ulan? Nakakainis nga eh, kasi magkakayak sana kami, so dahil parang bumabagyo sa labas ay nanahimik na lang kaming dalawa sa bahay. Pampalipas oras, napagpasyahan namin ni DJ na maglaro ng scrabble ngayong umaga tapos mamayang hapon ay magmomovie marathon kaming dalawa hanggang hindi pa tumitila ang ulan
“Hmmm Hon, masaya bang maging artista?” tanong ko sa kanya.
“Hmm…minsan oo, minsan hindi” sagot niya. “Oo kasi maraming nagmamahal sayo, pero nakakapagod tapos wala ka pang privacy…I mean wala ka na talagang privacy” sabi niya.
“Masaya ka ba na sikat na ang SERENITY?”
“Oo naman. Yon ang isa sa mga pangarap namin yung, makilala ang bandang binuo namin mula nung mga highschool students pa lang kami” sagot niya.
“Akalain mo nga naman no? Dati lang, back up singer ko pa lang sila…tapos ngayon….pumupuno na ng Araneta??” sabi ko. Tumawa siya.
“Hahaha. Yon yata ang pinaka unang major concert ng Serenity, yong sinamahan ka sa stage ng GPM” sabi niya.
“Ilan pa tiles mo?” bigla niyang tanong.
“Three” sagot ko.
“O talo ka…isa na lang ang akin” sabi niya.
“Huh?? Patingin nga ng scoreboards natin! Baka dinadaya mo ako” sabi ko.
“Wala talo ka talaga…ayan o lamang ako sayo ng fifteen..talo ka na Hon, wag ka ng madaya…” sabi niya.
“Irecompute no to….mali naman ang pag add mo eh” sabi ko.
“Wag na….tama yan! Ito umiiwas ka lang sa parusa eh” kantiyaw nya sa akin.
“Eeeeh….irecompute mo!!” nagwawala na ako.
“Wala na….akin na yung kamay mo….dali na !!” hinihila niya kamay ko. Para kaming mga bata ng naghihilahan. Halos magulo na lahat ng tiles sa likot namin.
“Ito ang daya!!” nagulat ako ng makuha niya ang kamay ko. Nagsisigaw ako. “Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhh”.
“Ito para pitik lang eh. Kanina nung ikaw yung nanalo, umaangal ba ako? Daya mo!!” sabi niya.
Umiiling ako habang sumisigaw. Hawak niya ang kamay ko.
“Eh kasi naman eh…” wala na akong magawa pero hindi pa rin ako tumitigil sa pagmamakaawa.
“Ikaw huh Mrs. Padilla, kanina nung ako yung natalo wagas ka kung makapitik tapos ngayong ikaw na yung natalo, ang dami mong pakulo…”sabi pa niya ng natatawa.
“Ahhhhhhhh” hawak niya parin ang kamay ko. Nagpapadyak ako.
Tumatawa lang siya ng malakas at aambahan ako ng pitik. Mas lalo akong sumigaw. “AHHHHHHHHHHHHHHHHH”.
Nakatalikod ako sa kanya habang hawak niya ang kamay ko.
“1……………….2………………………..3………………” parang nangaasar pa ang pagbilang niya.
“Ahhhhhhhhhh…..ang sakit ang sakit….arggggg!!!” sigaw ko pa.
“Ito naman wala pa nga…” sabi niya. Oo nga wala pa, nagiinarte lang naman ako eh, malay ko bang matitiis niya ba ako ngayon.
“Pumitik ka na nga!! Pinatatagal mo pa…mas lalo akong kinakabahan eh” sabi ko. Grabe ang pagtawa niya. WAGAS.
“4…………………………4 ½…………..”
Mas diniinan ko pa ang pagpikit.
“Sabi mo di mo ko sasaktan….sabi mo .. –
“Aha, pinaandaran mo na naman ako ng mga ganyan mo Chandria. Ang usapan ay usapan…” sabi niya. At talagang hindi nadadala sa mga paepek ko?? Hmp!
“Sige na nga pumitik ka na!! Para hindi mo na ako sabihan ng madaya…sige na….pitikan mo na ako” nagpapaawa ako. Hmm…tingan lang natin kung di ka pa madala..si Kuya Karl nga basta konting paawa ko lang bumibigay eh….kaw pa Daniel Padilla??
Inaantay kong bitawan niya ang kamay ko pero parang nagkamali ako. Nagulat ako sa sinabi niya.
“Okay…sabi mo yan eh” yon ang sagot niya. At talagang natitiis ako?? Hindi man lang nadala??
Hindi ako nagmumulat. Inaantay ko ng pitikin niya ako. Malamang masakit yon kaya kinagat kagat ko ang lower lip ko para hindi ko ganoong maramdaman ang sakit.
“One…….
Two……………” nagbibilang na ulit siya….this is it….
Three”
Wala akong naramdamang sakit kundi isang soft na pagdampi ng mga labi niya sa kamay ko. He kissed it.
Dahan dahan akong tumingin sa kanya, parang gusto kong maluha sa ginawa niya. All his simple ways and gestures make me fall for him even more.
“Let your kilig out kamahalan, baka atakihin ka diyan” sabi niya at tumawa.
“I love you” sabi ko at dinambahan ko siya. He catched me and we both laugh together.
Napagkasunduan naming wag nang magscrabble dahil ang daya daya ko daw, kaya umakyat na lang kami sa kwarto. Nasa may tabi kami ng sliding door sa tapat ng terrace. Halos wala kaming masyadong matanaw sa labas dahil sa lakas ng ulan. Pinanonood lang namin ang mga patak ng ulan na tumatama sa salaming pintuan.
“Parang ayaw ko ng umuwi Hon” sabi niya habang nakahiga sa lap ko. I am brushing his hair with my fingers.
“What?” tanong ko. narinig ko naman talaga, pero parang kakaiba lang yung sinabi niya. He’s undeniably famous, tapos ssasabihin niya yong parang ayaw na niyang umuwi? Parang ang sarap isiping he can step out of the lime light just to be with me.
“I said, I don’t want to go home. Sana dito na lang tayo forever” seryoso niyang sabi.
I smiled.
“Pero alam ko namang hindi pwede dahil kung hindi na kita iuuwi ay alam ko na ang mangyayari sa akin. Baka shoot to kill ang sentensya sa akin ng Daddy mo, mga kuya mo…..at lalong lalo na si Mamita” sabi niya. Nagpipigil siya ng tawa.
“Hahah” I laugh sarcastically. “Kung ikaw hindi lalampas sa lima ang huhunting sayo, eh pano pa ako?? Ilang libo lang ba ang hanggang ngayon eh hindi alam na nasa honeymoon pala ang Daniel Padilla nila? Tapos hindi ka na babalik? Shocks….sobrang mahal ka kaya ng mga fans mo…mahal na mahal ng mga tao ang SERENITY..yari ako” sabi ko.
“Pano mo naman nalaman na maraming nagmamahal sa amin eh diba hindi ka naman nag fa-facebook, nag ti-twitter…diba?”
Tumango ako.
“Pero meron naman akong Ate Lorna noh. Eh mas updated pa yata yon kesa sayo eh” sabi ko.
Simula kasi nung umalis ako papuntang ibang bansa ay si Ate Lorna na ang naging mata ko sa Pilipinas. Kinukwento niya sa akin kung sino yung mga bagong nalilink kay Dj pero syempre hindi naman ganoon kadalas kasi naging busy rin ako. Pati nga panonood ng TV ay hindi ko na nagawa noon. Hindi na rin ako nagfacebook o sumali pa sa ibang social sites, yahoomail lang ata ang meron ako.
“Bakit masaya ba yon?” tanong ko sa kanya.
“Ewan…pero kung sakin lang Hon, wag na lang. Guguluhin ka lang nila” sabi nya.
“At bakit? May babae ka don noh??”
“Parang sira! Wala noh! Baka naman kasi may umaway lang sayo don…wag na lang” sabi niya.
“Ang gwapo mo kasi eh noh?” sabi ko sa kanya.
Tumawa siya. “Sarcastic!” sabi niya at tumawa ulit.
“Pero masisisi mo ba sila?? Well……kung ikaw nga gwapong gwapo sa akin eh no?” mayabang niyang sabi habang nagpapacute. Pinisil ko ang ilong niya. Imbis na alisin ang kamay ko ay hinawakan niya ito at kiniss.
“ Alam mo Hon, I am very proud to be your wife. But let me tell you this…..I am always be here for you…ikaw man si Daniel Padilla ng lahat o yung Daniel Padilla sa GPM. I’ll support you no matter what happen. I am your number one fan Honey” sabi ko.
He smiled. Gusto ko sanang mahimatay eh pero kailangan ko ng maimmune sa mga ngiting ganito.
“I am very lucky to have a very supportive wife like you but I realized that I am luckier to be the husband of one and only Kathryn Chandria Bernardo….Padilla” sabi niya.
DANIEL’S POV
After naming maglunch ay pumwesto na kami sa sala para mag movie marathon. Kath was holding the movie list at namimili ng panonoorin. Malamang drama na naman to, si Kath kasi yung tipo ng taong ayaw ng may gyera, labanan at lalong lalo na ang horror.
“Hon, anong gusto mo bukod sa One more chance?” natatawa niyang tanong.
“Sige umpisahan mo ako, the ring na lang”
“EEEEEEEEEEEEEEEEEEEe…..ayoko non…..drama na lang” sabi niya.
“Ayoko ng drama!” sabi ko.
“Bakit yung One more chance ba comedy?” hirit niya pa.
“Honey naman eh…tigilan mo na nga yung One more chance. Ang tagal na non eh” sabi ko.
Tumawa lang siya.
“Hon yung Traveler’s Wife na lang” sabi niya. tumingin ko sa kanya, favorite niya kasi ang pelikulang ito. Natatawa pa nga ako pag naalala kong ito yung halos iiyak niya sa akin para lang mapanood sa wide screen.
“Okay” hindi na ako na nagobject kesa naman One More Chance ang ilagay niya ron. Pero actually nawala na ang effect ng pelikulang yon sa akin. Promise! Ayaw niyong maniwala? Bahala kayo.
After kong ayusin ang panonooran namin ay umupo na ako sa tabi niya. May karga siyang isang bowl ng popcorn. Pinatay ko rin ang ilaw para mas maganda.
Nagsisimula na ang palabas, kabisado na yata ni Kath ang bawat lines sa pelikulang ito. Ang pelikulang hindi ko maintindihan kung paano nakakapunta ang lalake sa iba’t ibang panahon. Kung ako gulong gulo si Kath, damang dama.
She rested her head on my shoulder habang tahimik na nanonood. Hmmm…maya maya lang iiyak na to. Nangingiti ako.
Pero talaga namang nakakaiyak yung palabas, dun sa time na parang namatay yung lalake pero ang nakakatuwa eh dahil traveler siya nakakabalik siya sa panahon yun nga lang madali siyang umaalis. Nakakabilib yung asawa niya, she is a strong woman and definitely a loving wife.
Maya maya nga ay umiiyak na si Kath, don din sa same scene nung una naming napanood to. Nakakatuwa talaga ang asawa ko, napaka kakaiba niya. Siya yung babaeng hindi mo maexplain. Hindi ko maikakailang habang nakakasama ko siya, don mas nakakikilala ko pa siya.
Nang matapos ang Traveler’s wife ay nasundan pa ito ng maraming palabas. Hindi ko namalayang nakatulog na pala si Kath sa tabi ko. Pinatay ko na ang TV. Lumapit ulit kay Kath at tinitigan ang mukha niya. Hindi ko na yata maalala kung kelan yung time na nagsimula ko siyang mahalin dahil hindi ko na rin maisip kung kelan yung panahong hindi ko siya minahal. For me, I always love Kath at hindi ako magsasawang mahalin siya, kahit hindi ko pa talaga alam magpasahanggang ngayon kung bakit ko ba siya mahal.
Ang ganda ganda niya, lahat ng features ng mukha niya nagcocompliement sa bawat isa. Her eyes, her nose, her lips pati yung nunal niya…lahat ng bagay sa kanya para sa akin maganda. Hindi ko na alam ang gagawin ko kung mawawala pang muli si Kath sa buhay ko. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko kung merong ibang lalakeng magmamay-ari sa’yo.
I kissed her on her forehead at dahandahan siyang binuhat papuntang kwarto. Tulog na tulog siya. Nang marating namin ang kwarto ay dahandahan ko siyang inihiga at kinumutan.
“Thank you for existing Kath…kasi kung hindi…..baka hanggang ngayon naiiyak parin ako sa One More Chance. Thank you….for showing me my purpose……..thank you” sabi ko at sa muli ay hinalikan ko siya.
WG PURO KILIG.
PRAY FOR THE PHILIPPINES!