Gözlerimi yavaşça araladım. Bulanık olan görüşüm bembeyaz bir ışığı algılıyordu.
Hassiktir, diye düşündüm. Gerçekten cennete mi gelmiştim?
Görüşüm iyice netleşirken karşımda bir yüz belirdi ve kesinlikle Tanrı'nınkine benzemiyordu.
Tanrı'ya benzemeyen adam elindeki ışığı gözüme tuttu ve bir an kör olacağım sandım. Daha sonra içeri giren birkaç kadını işittim ve hayır, onlar da meleklere benzemiyorlardı.
Uyanıyordum, lanet olsun ki uyanıyordum. Uyanmak istemiyordum. Ne pahasına olsun uyumak istiyordum. Şu ankinden daha kötü kabuslar göremeyeceğim kesindi.