"Sen ne yaptığını sanıyorsun ha ! Evden kaçmak ne demek ? " diye sinirle kükredi.
Ayşe kolunu sıkan adama gözleri yaşlarla dolu bir şekilde bakınca Mahir ,Ahmet'i kızdan uzaklaştırmaya çalıştı.
"Zaten yeteri kadar korkmuş birde sen üstüne gitme !"
"Karışma sen ! Nasıl arkadaşsın namusumuza göz diktin ! Sana kaçacak kadar ne yaşadınız siz Mahir !" Diye sokak ortasında bağırınca adam sinirle Ahmet'in yakasına yapıştı.
"Doğru konuş lan ! Sen değil miydin kardeşim diyen ,sahip çıkmayıp başkasından çocuk yapan ! Ben sadece istedim kardeşin sandım bekar sandım !"
Ahmet sinirle Mahir'i iterek bağırdı.
"Sana ne lan sana ne benim hayatımdam ! İstersem bunu da karım yapardım. Yürü Ayşe yürü yoksa elimden bir kaza çıkacak !" Diye söylendi.
Mahir ,Ayşe'nin yanına yaklaşıp kolundan tutunca kız korku ile bir adım uzaklaştı.
"Bak istersen sana yardım ederim , onunla gitmek o aileye boyun eğmek zorunda falan değilsin . Ayşe hayatını çalmalarına,seni esir etmelerine izin verme artık !"
Ahmet sinirle Mahir'i kenara itip Ayşe'nin valizini eline aldı ,kızı kolundan çekerek adeta sürükledi.
Çok fazla kimsenin geçmediği ormanlık park alana gelince durdu.
"O adama mı kaçtın cidden yaptın bunu ?"
"Ben kimseye kaçmadım !"
"Niye gittin o zaman ona ? Neden o adamın abisi gelin kızı alın istemiyoruz diyor ?"
"Bilmiyorum ben sadece evden kaçıp gitmek istedim. Kayboldum tamam mı ! Korktum nereye gideceğimi bilemedim orasının adı "İstanbul " yazısını görünce sabaha kadar bekledim.Sonra o adam geldi yabancı bir şeyler söyledi içeri gitti. Kardeşini çağırdı .
Ahmet kızın anlattıkları ile biraz daha sakinleşip yumuşadı.
"Emin misin hepsi bu kadar mı ?"
Kız başını aşağı yukarı sallayınca Ahmet arkasında banka geçip oturdu.
"Bak Ayşe bunları seninle konuşmak hiç kolay değil ! Hayat benim içinde çok zor anlıyor musun ?"
"Ben artık kimseyi anlamıyorum anlamakta istemiyorum !
Ne suçum vardı benim niye getirdiniz ki beni buraya ?
Yazık değil mi Ahmet bana gençliğime ? Yirmi yaşına girdim iki senedir bir evin içinde dört duvar arasında yaşıyorum .
Kaç sene daha bu hayatı ,esareti yaşayacağım. Bırakın gideyim artık bırakın babama ve kardeşlerime yardım edeyim vatanımda öleyim yeter bana !"
Ahmet hak verdiği kıza iç çekerek baktı.
"Özür dilerim ,hayatının içine ettiğim için .Sana sahip çıkamadığım ,babama bu kızı kurban etme diyemediğim için affet .
Ayşe ,Rıfat ile sen ?"
Genç kız Mahir'in de söylediği dedikodudan bahsettiğini sandığı Ahmet'e karşı geldi.
"Rıfat abi ,bana kimsenin yapmadığını yaptı . Burada ki tek ailem o benim . O dedikodular saçmalık ! Olacak şey deği! "Deyince Ahmet derin bir nefes aldı.
Kızın ne Mahir ile ne de Rıfat ile bir gönül meselesinin olmayışı adamı şaşırttı.
Bu mümkün olabilir miydi ?
Kardeşi kızın sevdasından yanıp kül olurken Ayşe bu kadar kör müydü ?
"Neden olmasın ,benim hiç bir zaman karım olmadın. Rıfat'da sende gençsiniz ."
Ayşe başını sağ sola salladı.
"Bana sahip çıkmayışını böyle şeyler söyleyerek haklı çıkarmaya çalışma ! İzin ver ülkeme döneyim sende kurtul benden ,çıkmam bir daha karşına hemen boşanırız "
Ahmet kıza ne diyeceğini düşünürken ,bir anda dilinden gerçekler bir bir döküldü.
"Ayşe ,Rıfat sana deli gibi aşık !Bunu nasıl görmezsin ?"
Genç kız adamın sözleri ile titrediğini hissetti.
Gözlerinin önüne gelen Rıfat'ın ona kıyamayan bakışları ile kız gözünden akan yaşlara engel olamadı.
"Bu imkansız ,olamaz yalan söylüyorsun ?"
Ahmet ayağa kalktı kızın koluna girmek için elini uzatınca Ayşe kendisine dokunmak isteyen adamı itti.
"Dokunma bana ! Harama değen ellerin bana değmesin !" Diye adeta haykırdı.
"Tamam geç şöyle otur anlatacaklarım bu kadar değil ! "
Ayşe banka oturunca ,Ahmet'e yalvaran gözlerle baktı.
"Bak ne istersen yaparım ama nolur Rıfat abimi alma benden .Buradaki tek ailemi de koparmayın benden "diyerek hıçkırıklarla ağladı.
"Olmaz ki ,Rıfat abi o çok iyi adam benim gibi kıza ancak acır ,korur ,merhamet eder . Ahmet sen yanlış anlamışsın çıkan dedikodulara inanmışsın ."deyince adam kızın yanına oturdu.
"Onun yanından geliyorum Ayşe ,kendisi itiraf etti. Sen gittin diye evi başımıza yıktı."
Genç kız ne düşüneceğini şaşırmıştı.
Rıfat onun abisiydi o mükemmel ,yüce gönüllü bir adamdı.
Ayşe ona abi derken ,gülümserken o başkasının nikahındaki kıza bakmazdı.
"Peki şimdi ne olacak ? Ben Rıfat abi ile mi !"
Ahmet kızın eline dokundu.
"Babam seni yeniden kurban etmek istemiyor .Tanımasam da biliyorum sen iyi bir kızsın . Rıfat karşına çıksa seninle evlenmek istese hayır demezsin ama olmaz Ayşe!
Benim nikahıma giren kız ile kardeşimin evlenmesine ben razı değilim . Anam babam da razı değil !"
"Ben giderim memleketime , Rıfat abi bulamaz , istemezsem alamaz ki beni..
Hem o iyi biri ben istemiyorum dersem ısrar etmez , zorla hiç bir şey yapmaz !"
"Peki sen ? Rıfat sana gelse hayır diyebilir misin ? Haramı seven kardeşime yok diyebilir misin ?" Deyince Ayşe bir an sustu.
"Diyemezsin Ayşe , sana aile olmuş abi , arkadaş olmuş adama hayır diyemezsin !" Deyip ayağa kalktı.
"Hadi gidelim artık buradan !"
"Nereye gideceğiz ki ?"
"Seni benim yaşadığım yerde bir yere götüreceğim . Bir süre orada kalacaksın."
"Sonra !"
Ahmet yerdeki çantayı alıp yürümeye başladı.
"Sonra ne olur bende bilmiyorum ."
Arabayla dört saatlik uzaklıkta ki kocaman şehre getirdiği kızı küçük bir pansiyona yerleştirdi.
"Odadan sakın dışarı çıkma ! Ben üç gün sonra geleceğim . Burası güvenilir bir yerdir . Polisle pek işleri olmaz . Yemek istersen bu torbalarda bir şeyler var . "
"Sonra ne olacak !"
"Bir ev tutarız sana orada kalırsın . Rıfat seni aramaktan vazgeçince memleketine rahat rahat dönersin . "
Kız başını aşağı yukarı salladı.
Hala Rıfat'ın ona aşık olma ihtimalini düşünüp inanamıyordu.
Kafasında soru işaretleri büyüyen kız Rıfat'ın onu aramaktan nasıl vazgeçeceğini düşünüyordu.
Ahmet'in gidişi ile küçücük bir odada tek başına kalan kız kafasının içindeki sesi susturmaya çalışıyordu.
Aklı , mantığı Rıfat hakkında söylendiği şeyin doğru olmadığını düşünüyordu.
Onun gibi biri istediği kızla evlenebilirken o kimsesiz, çaresiz Ayşe'yi abisinin nikahında ki kıza göz koymazdı.
Rıfat mert delikanlı bir adamdı ,ona güvenen abi diyen kıza yan gözle bakmazdı.
Ayşe , o gece kafasındaki , kalbindeki yere uymayan Rıfat'ı nereye koyması gerektiğini düşünürken Ahmet eve varınca mutfakta sigara içen kardeşinin tam karşısına oturdu.
"Ne bu halin içtin mi sen ?"
"Karışma abi , karışmasın artık kimse bana !"
" Rıfat yapma o kız gitti hemde Mahir 'e kaçtı . "
Genç adam alkolünde etkisi ile abisine inanmayan gözlerle baktı.
"Eninde sonunda duyacaktın benden duy , canın daha az yansın diye anlatıyorum. Tüm çarşıda kavga çıkmış. Mehmet kızı istememiş , Mahir'e kaçmış kız ! "
Rıfat sinirle yerinden kalktı.
Ayakta durmaya zorlanırken abisinin yakasına yapıştı.
"Sen nasıl adamsın abi ? Kardeşin karına aşığım diyor , karın başka adamla kaçıyor sende böyle geniş geniş oturuyor musun ? Nasıl lan nasıl Mahir'i öldürmezsin ,nasıl !" Diye hesap sorarken gülmeye başladı.
"Ayşe'yi bulsam bende kaçacaktım. Mutluluk için bir şansımız varsa gidecektim .
Ben senin kardeşin olmasam Ayşe beni sever miydi ?
O kız benim kaderim olur muydu? "
Ahmet kardeşinin koluna girip odasına kadar yardım etti.
Rıfat'ın ağzından çıkan her Ayşe ismi ile adamın kalbi paramparça oluyordu.
Kardeşi bu kadar severken , onları ayıran olmak doğru gelmiyordu fakat babasına Cristina'yı kabul etmesi karşılığında bir söz vermişti .
Ayşe ile Rıfat bir araya gelmeyecekler, Hacı Dursun beyin başı yere eğilmeyecekti !